Eşinizin hiçbir haklı tarafı olduğunu düşünmüyorum.
Ortak kızınız 4 yaşında olduğuna göre oğlunuz 6-7 yaşlarındayken evlenmişsiniz.
Boşanma halinde o yaşta bir çocuğun herzaman annesinde kalması uygun görülür, çünkü onlar daha anneye muhtaçlardır.
Haftada 1-2 gün görmekle anne özlemi gitmez çocuğun.
O yüzden oğlunuzun Asi, dağınık veya şımarık olmasının suçlusu o değil ,içinde bulunduğu şartlar ve yetiştirilme ortamı.
Üstelik daha ergenliğin zor dönemlerinde bile sayılmazsınız, 2 yıl içinde çok daha büyük problemler yaşamanız olası.
Oğlunuzun yanlış işler yapmaması veya onu kaybetmemek için onunla daha fazla vakit geçirmenizi ve beraber bir terapiste gitmenizi öneririm.
Eşinizin tavrının kabul görür tarafı yok.Eğer sizi seviyorsa oğlunuza tahammül etmeyi bırakın, onunla sevinip, onunla üzülmesi gerektiğini düşünüyorum.
Ben çocuklarımın babasını bile oğlumu birgün çok üzdü diye boşamaya kalkmış bir kadın olarak bu konuda size yol gösteremeyeceğim, zira benim hayatımda en önemli şey çocuklarımdır.