• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Her 5 Yılda Bir Hayatımı Sorguluyorum

Dediğim gibi kuzum hayatını aktifleştirmek seni bu buhrandan kurtarır neden böyle hissettiğini de söyliyeyim sevgiliyken aile ortamında minimum bi kalabalıktaydın ve değer gördüğün bi sevgilin vardı ama evlilik hayatında yalnızsın bı yüzden ister istemez bi bunalım oluyo tavsiyem bekarken ne yapıyosan devam et gez eğlen çevre edin inan özgürlük daha kıymetli geliyo insana iyiki böyle evliliğim var dersin
Çocuksuzken bunları yapmak kolaydı da şimdi zorlanıyorum. Zorlanınca da daha bir içe kapanıyorum ister istemez. Benim çocukla da bunları yapabilmeyi öğrenmem lazım öncelikle sanırım.
 
Ruhu doyurmak çok önemli. Bunu da bahsettiğiniz şeylerle yapmak mümkün tabii. Merak ettim de sizi doktora götüren ne oldu? Anlatmak zorunda değilsiniz.

Arabam : p

Bipolar hastasıyım. Size 5 yılda bir uğrayan hisler bana çok daha sık uğruyor yani ama baş ediliyor hastalığın mekanizmasını ve kendinizi nasıl tartacağınızı-dizginleyeceğinizi öğrenince.
 
Arabam : p

Bipolar hastasıyım. Size 5 yılda bir uğrayan hisler bana çok daha sık uğruyor yani ama baş ediliyor hastalığın mekanizmasını ve kendinizi nasıl tartacağınızı-dizginleyeceğinizi öğrendikçe.
Bir ara kendimi bipolar da sanmıştım okuduklarından yola çıkarak. Aslında bence her insan biraz yatkın buna. Sadece kimisi daha fazla yatkın.
 
Bir ara kendimi bipolar da sanmıştım okuduklarından yola çıkarak. Aslında bence her insan biraz yatkın buna. Sadece kimisi daha fazla yatkın.

Bipolar anlatılmaz, yaşanır diyorum :))

Bence de her insan yatkın çünkü her insanın duyguları var. Ama tabi tıp dünyası bu hastalıkta genetik faktörlerin baş rolde olduğunu söylüyor.
 
Güzel telkinlerle ve destekleyici yorumlarla yumuşayıp pelte gibi olmuşken yorumunuz tokat gibi geldi. Ahah yanlış anlamayın. Kendi halime güldüm. Nasıl gevşediysem😀 Yok yahu evlilik bitirmek falan mevzubahis değil zaten. Ben sadece sorguluyorum. Eşimi seviyorum. Öyle bir celsede boşamaya falan da niyetim yok. Ama işte gelin görün ki insanın kuruntuları rahat vermiyor.
Hepimizin belli başlı kuruntuları var fakat kuruntularımızı böyle ciddi şeyler üzerinde kurmasak her şey daha güzel olacak :) Arada kış kış cinler demek lazım:KK62::21:
 
Bipolar anlatılmaz, yaşanır diyorum :))

Bence de her insan yatkın çünkü her insanın duyguları var. Ama tabi tıp dünyası bu hastalıkta genetik faktörlerin baş rolde olduğunu söylüyor.
İnsanı çok zorladığını tahmin edebiliyorum. Ben şu kadarıyla bile baş edemiyorum baksanıza. Önemli olan sorunun büyüklüğünden ziyade o sorunla yaşayabilecek güce sahip olup olabilmek . Görüyorum ki siz baş etmenin yolunu bulmuşsunuz. Ben de bulabilirim umarım.
 
Hepimizin belli başlı kuruntuları var fakat kuruntularımızı böyle ciddi şeyler üzerinde kurmasak her şey daha güzel olacak :) Arada kış kış cinler demek lazım:KK62::21:
Nickinizin hakkını verdiniz 😀 Benim hakikaten bir silkelenip kendime gelmem lazım. Böyle her 5senede bir sıfırlama düğmesine basmaya kalkarsam elimde sıfırlardan başka bir şey kalmayacak.
 
Olağan bir şey zaten, anormal demedim hatta aksine kişilik özelliği olduğunu düşündüm ve nickinden biraz tahmin çıkardım.

Ama ruha iyi gelen şeyler hep benzer şeyler, kafa dağıtmak için dediklerim yapılabilir. Mevcut hayat değişmeyecekse, mevcut ruhu tatmin edecek ve en azından - bebekli hayatın kısıtlı imkanları dahilinde- oyalayacak bir şeyler yapması gerekecek. Bunlar da minik üretkenlikler, kendi ilgi alanına göre amaç belirleyip gelişim yoluna girme vb. ile olur. Oyalanmak lazım yani bir şeylerle.
Aynen canım bebekte küçük olunca evde yardımlaşabilcek eş de olmayınca normal böyle şeyler konu sahibi başlıkta biraz kendini ifade edemediği için yanlış anlaşıldı zanlımca
 
Nickinizin hakkını verdiniz 😀 Benim hakikaten bir silkelenip kendime gelmem lazım. Böyle her 5senede bir sıfırlama düğmesine basmaya kalkarsam elimde sıfırlardan başka bir şey kalmayacak.
Kız tam da üstüne bastın ayağını çek :) o zamann ne diyoruz DAAANSS:KK76:
 
Çocuksuzken bunları yapmak kolaydı da şimdi zorlanıyorum. Zorlanınca da daha bir içe kapanıyorum ister istemez. Benim çocukla da bunları yapabilmeyi öğrenmem lazım öncelikle sanırım.
Aynen benimde 2 yaşında bir Kızım var mesela şimdi onunla beraber yapıyoruz ikimizinde keyif aldığı şeyleri ve inan oda alıştı hiç zorluk çıkarmıyor hatta evde kaldığımız günler eziyet ediyor
 
Çok da iyi yapıyorsunuz. Ama bu kadar da yüklenmeyin kendinize☺ Evli misiniz peki?
Evliyim çocukluyum :))
Okumaya doymuyorum genel olarak.
Yani şu sertifayı da alayım, bu kursa da gideyim şunu da öğreneyim telaşı var hep üzerimde.
Şu işi yapsam nasıl olur bişeyler yapmam lazım felan filan :D
Bebeklerim ufak olduğu için evde öyle durmak sanırım beni telaşe veriyor.
Sanki zaman çok çabuk gidiyor da ben hiç yetişemeyecek mişim gibi..
 
Bunu bir tek ben mi yapıyorum bilmiyorum. Ama bugün farkettim ki ben her 4-5 yılda bir hayatımı sorgulayıp hayatımdaki pek çok şeyi değiştirme arzusuna kapılıyorum. 5 yıldır evliyim ve bir çocuğumuz var. Ama ben tam şu an aldığım kararları ve hayatımın gidişatını sorgularken buluyorum kendimi. Acaba daha iyisi olabilir miydi? Daha mutlu olabilir miydim?

Eşimden önceki sevgilimle de bu düşünceler içersinde iken ayrılmış ve yoluma eşimle devam etmiştim. Onunla da 5sene beraber olmuş tam da evlenme hazırlıklarına girişmiştik. Ama ben birden yine bugünkü benzer hislere kapılıp devam etmek istemediğime karar vermiştim. Onu öyle birden bire damdan düşer gibi bırakıvermiştim. Hala vicdan azabını üzerimden atabilmiş değilim. O belki çoktan atlatmış ve üstesinden gelmiştir ona yaptıklarımın. Ama ben nedense atlatamadım hala.

Eşimi seviyorum aslında. Ama yine bir çekip gitme ve hayatıma farklı yön verme arzusu var içimde. Üstelik bu kez her şeyden çok sevdiğim bebeğim de var hayatımda. Bu neden oluyor olabilir? Herkese oluyor da ben mi çok fazla üstüne gidip büyütüyorum bu düşünceyi? Eğer öyle ise siz nasıl baş ediyorsunuz böyle düşüncelerle?
Bende sorgularim malesef ama benimki 10 yilda bir oluyo:).saka bi yanada yasiniz kac?30 undan sonra bi farkedis bi simdiye kadar ne yaptm dusunceleri olusurmus psikolojk olarak.bende mesela var suan bi degisim ama cekip gtme degil sartlari degistrme smdiye kadar ne yapmisim artk farkli olmali maddi manevi diye bi arayis var
 
kendi hayatınızdan sıkılıp faturasını erkeğe çıkarıyorsunuz siz.

işiniz arkadaşlarınız diğer şeyleri değiştirmeye çalışsanız bir de. belki bunlardır sorun.
 
Yani büyükler rahat batıyor der aslında şu durum için. Bence çok geriye dönük yaşıyorsunuz. Şükürsüzsünüz biraz. Daha iyisi olabilirdi ama 5 yıldır şiddet gördüğünüz, aldatıldığınız bir evlilik ve ölü doğmuş bir bebeğinizde olabilirdi. Normal değil bu 5 senede bir hayatınızdaki önemli insanları çıkarma isteği.
 
İnsanoğlu,ulaşamadığının hayranı,
elindekinin de nankörüdür çoğunlukla.
Kaçırdıklarınıza hayıflanmak ve sürekli daha mükemmeli aramak yerine elinizdekilere şükretmenizi öneririm.
İnsanın kendisini,hayat yolculuğunda ilerlemesini,yaptıklarını,yapamadıklarını sorgulaması elbette güzel ve doğru bir şey
ama bu hayatından bazı insanları çıkarmak noktasına geliyorsa orada durup düşünmek lazım.
 
Bazen ben de yaşıyorum bunu. Büyük ihtimalle hayatınızın monotonlaştığı süreçlerde yaşıyorsunuz bunu.

Geçen sene abim ile İstanbul'a giderken pat diye bana bu soruyu sordu. "Hiç düşünüyor musun, evlenmeseydin şuan ne yapıyor olurdun," diye. Aklına nereden geldi bilmiyorum çünkü gayet keyifliydik. Dedim ki, "Büyük ihtimalle yurtdışında falan olurdum. Yine büyük ihtimalle bir gün kolumda yabancı bir damat ile çıkar gelir annemin yüreğine indirirdim." Abim bayağı güldü.

Arada sırada böyle sorgulamalar yaşar insan ama önemli olanın şimdi olduğunu kendine hatırlatmalı. Eşiniz ile hayatınıza farklı renkler katmaya çalışın.
 
Çok kafanıza takmayın bence sizin gibi sebepsiz terk edenler çok.. bide erkekler cok takılmaz..:KK49:Yeni arayışlarınız geçici hevesler gibi duruyor..
 
sorgulama her insanda olabilir. Olmalı da zaten. Eşinizi çekip gitme isteği mevcutsa, seviyor olabilirsiniz ama bazı duyguları size yaşatamıyor oluşundan kaynaklı olabilir. Bunu tesbit etmek daha doğru olur. Eski sevgili konusuna girmiyorum bile. Vicdan azabı falan bunları geçin, herkes birilerinden ayrılıyor. Ömür boyu azap çekeceksek yandık yani. Sünger çekin o konuya bir an önce. Tercihinizi yapmışsınız ve konu kapanmış.
 
Evliyim çocukluyum :))
Okumaya doymuyorum genel olarak.
Yani şu sertifayı da alayım, bu kursa da gideyim şunu da öğreneyim telaşı var hep üzerimde.
Şu işi yapsam nasıl olur bişeyler yapmam lazım felan filan :KK70:
Bebeklerim ufak olduğu için evde öyle durmak sanırım beni telaşe veriyor.
Sanki zaman çok çabuk gidiyor da ben hiç yetişemeyecek mişim gibi..
Ufak bebeklerle nasıl yapıyorsunuz bunları? Valla hayran kaldım. Ben de o enerji yok. Hatta bir bebek bile enerjimin tümünü emmeyi başardı. Kaç yaşında bebekleriniz?
 
Bende sorgularim malesef ama benimki 10 yilda bir oluyo:).saka bi yanada yasiniz kac?30 undan sonra bi farkedis bi simdiye kadar ne yaptm dusunceleri olusurmus psikolojk olarak.bende mesela var suan bi degisim ama cekip gtme degil sartlari degistrme smdiye kadar ne yapmisim artk farkli olmali maddi manevi diye bi arayis var
37 yaşındayım. Düşünüyorum da 30dan sonra başlamıştı bu sorgulamalar. Ondan önce akıntı nereye götürürse oraya gidiyor, çok da sorgulamıyordum. Belli bir yaştan sonra insan hayatını daha fazla sorgulayıp didikliyor galiba.
 
Back
X