Her An Seni Yaşıyorum

Her An Seni Yaşıyorum

Her An Seni Yaşıyorum
Seviyorum seni...Canımdaki yasayan can..Her an seninle yasıyorum..karanlık gecemde gözlerin düsüyor bir yıldız gibi..Üsüyen günüme sevgin sıcaklıgıyla süzülüyor yüregime..her seni sevmek icin kalbimdeki umut kırıntılarını senin yüzündeki tebessümlere yüklüyorum..Dilimde söylenen her sarkıda sana birkez daha " seni seviyorum " sesleniyorum..Ates atılmıs bir kalbim varken sen kabul ettin ..Kısın ortasında kalmıs bedenimi sevginle ısıttın..Sana ne demeliydim..Gülüm dememi istemezdin..Güller her zaman solardı.." Canım" demek istedim..Sen bana hep canım diye seslenirdin..Yüreginin bir yarısı sendeydi..her zaman sende kalıp iki ayrı bedeninin tek kalbindeki deli sevdasını yasıyoruz...Seni seni diye seviyorum..Belki sna söylenen her kelime basittir..Süslü degildir kelimelerim .Ama bil ki canım sana söylenen kelime sana okunan her siir senin kalbindeki sevgiyle güzellesip özel bir sevda oluyor..keske senin sevgi denizinde bir damla su olabilseydim..Seni sevmek bir kuru ekmegi paylasmak gibi..Her lokmada daha cok sevmek seni..Sana sevdalanmak yagmurun icindeyken gözkyüzündeki nazenin ciceklerin gövdelerine düsmek gibi..Yıldız olup senin karanlıgında gözlerinde kaybolmak belki senin sevginde nefes almak..Yalnızlıga perdeleri cekip mutlulukların gölgelerinde serinlemek seninle...Seviyorum seni demekten öte senin icin yasıyorum bu hayatta..öyle tutulmusum ki sana herseyimi sana verdim...Daha cok sevmek icin yüregine konakladım..Bir misafirdim ilk önceleri ama seni sevdikce artık senin kalbinde kalıcıyım..her kısın ortasında sıcagı arıyorum ne de yazın ortasında serinlemek icin rüzgarı soruyorum...Tek yaptıgım seni ,senin kalbinde yasayarak seviyorum..Dertlerimi sende unutup hayatın acı suretlerine gülümsüyorum.kalabalık sehirlerinden uzaklasıp senin gül yüzünle aynalarda yarınlarıma bakabiliyorum..Seni canımdan öte seviyorum..Ucurumun kenarıyda solmayı bekleyen bir cicekken senin sevginle yeniden mutluluklara tomurcuk acıyorum...her sabah perdeleri aralayıp senin günısıgında sevgini aralıyorum..Sen farklısın..Canımdan birisi, nefesimin mutluluk rengindeki suretisin sen...Adını konulmamıs sevdanın en güzel melegisin..Belki kalbimdeki tek can..hayata dair tek umudumsun..Seninle yasayıp seninle hayata bakabilmek...Düsündükce seni aklımda büyüyor bu sevdan..Daldıkca gözlerim ufka senin gözbebeklerin geliyor..Büyüdükce gözlerin satırlara dökülüyor sevdan...her dizede seni yazıp seni yasıyorum..Sen nefes aldıkca ben mutluyum buralarda..Seni seviyorum...Belki hayatımda bir kez böyle cok sevmisken seni kalbime hediye ediyorum...Zenginim cünkü seviyorum seni..Zenginim cünkü senin tarafından seviliyorum..En büyük hediyem senin askın..Her nefesim sana armagan olsun....Hayatımdaki en büyük asksın..ve son sevdamsın yarınlara dair..Seni seviyorum..Kanatlanan her kusun gözbebeklerine yarınlarında yasayacagın mutlulukları yükledim..her sahile vuran dalgaya yarınlarındaki sarılacagın umutlarını yükledim..her geceye bir siir yazdım hep senin isminle baslayan - hani- ismail bu kacıncı Serayla baslayan siir diye seslendigin- iste o siirleri her gece gökyüzüne yazacagım..Seni seviyorum..Öylesine seviyorum ki bu dünyada kavusamasa da kollarımız ; seni Cennetin güllere acılan bahcesinde seni bekliyor olacagım..Ve sen yasadıkca bu nefes senin atacak..her gece sana dua ederek sarılacagım uykulara..Esen her rüzgarda senin kokunu arayacagım..Ve seni kalbimin en derin yerinde yasacagım..Seni sen diye canımdan bir can diye sevecegim..Seni seviyorum Seray.Hem de Canımdan öte...

hayatın akmayan bu zor günlerinde en güzel günümü yaşıorum bugün.bugün onu doğum günü.bu gün ne bir şarkı ne bir türkü nede bir söz herşey anlamsız herşey boş.bugün 21 yıl geride kaldı ve o yirmi bir yılı geride bırakan insan benim her şeyim oldu.
yeryüzü böyle birşey ne gördü , ne duydu.çiçekler aniden açtı,birdaha karanlık çökmedi;çünkü o güneşten bile parlak ve sıcaktı.insanlar şaşkınlık içindeydi acaba neydi gördükler,melekmiydi.hiç bir insan bukadar masum ve çekici olamazdı.o ya bir melekti yada o varlıktan sadece bi tane vardı.çünkü o herkesten farklıydı;meleklerden masumdu,insanlar gibi acımasız değildi.peki neydi bu.neden yüce allah onu dünyaya gönderdi.acaba insanlara güneş yemediği içinmi ya da hayatın içindede gerçeklerin olduğunu göstermek içinmi? ama bu sorularda hep ama hep cevapsız kaldı.
aradan 19 yıl geçti ve bu dünyada eşi benzeri olmayan insan öyle bir kayaya çarptı ki öyle bir kayaydı ki; o insanın çarpmasıyla kalbi yumuşacık pamuklara dönüştü ve o kayada o insana deliler aşık oldu. bu aşkın en güzel yanı kayanın aşkının karşılığını bulabilmesiydi.
artık o ne olduğu bilinemeyen insanında bir adı vardı. o kayanın çimen gözlüsüdü.insanlarda o varlığın ne iiçin dünyaya geldiğini anladılar. o kayanın kalbini ancak onun gibi bir insan yumuşatabilirdi.kayada isimsiz kalmadı tabi oda çimen gözlüsünün gül güzeliydi.bu aşk dillere destan olmaya hazırdı.çünkü bunun gibisi daha önce hiç yaşanmadı.
evet çimen gözlü çocuk ben kalbini yumuşattığın kayayım ve sana sesleniyorum;inanki seni dünyadaki herşeyden çok seviyorum... gül güzelin!

ayça balıkçı (yani bana aittir)