- Konu Sahibi biricik mericik
- #1
Merhaba Hanımlar,
Başından beri mesafeli durmaya çalıştığım KV ile bu sene yeni taşındığımız ev yüzünden eskisine göre fazla görüşmek zorunda kaldık. Şöyle ki artık kısmen uzak bir yerde yaşadığımız için benim iş seyahatim olduğunda vb durumlarda kendisini yatıya çağırmak zorunda kalıyoruz.
Yine de sağolsun, geliyor. O gelmese başka çözüm aramak zorunda kalacaktım...
Geçen hafta okullar tatil, çocuklar evde yalnız kalmasın diye kendisini yatıya aldık. Aynı zamanda benim iş seyahatim vardı, 2 gece evde değildim. Tesadüfen öğrendim ki KV bu iki gece benim iki çocuğumu alıp benim yatağımda yatmış. Tuhafıma gitti açıkçası, sinir oldum. Döndüm ona kızdım nasıl böyle bişey yapar diye, döndüm kendime kızdım takılacak şey arıyorsun diye. Sonuç olarak ne ona ne eşime ağzımı açıp bu konunun lafını etmedim. Ama ben mesafeli davrandığım halde yatağıma kadar girmesi canımı sıktı.
Ben bu konuyu zihnimde halletmeye çalışırken, unutmaya çalışırken, bu sefer aklıma bir kaç ay önceki olay geldi. Yeni taşınmıştık, çocukları okula alıştırma sürecinde bir kaç günlüğüne KVyi de getirdik. Bir akşam işten geldim. Üstümü değiştirince giydiğim kazağı görünce küçük oğlum "aaaa senin bu kazağını bugün babanem giymişti" dedi. KV de açıklama yaptı. Kendikilerimi yıkadım onlar kuruyana kadar giydim diye. Orda dolapta oğlunun(eşimin) onlarca eski tshirt'ü var. Hem kilo itibarıyle ona en iyi eşiminkiler olur. Ne diye benim şeylerimin içine girmeye çalışıyor! İşte bir de benim kazağımı giydiğini hatırladım yatak olayının üstüne.
Dediğim gibi ne ona ne oğluna bişey söyleyip huzursuzluk çıkarmaya niyetim yok. Ama canımı da sıkıyor bu yaptıkları, benim alanıma hiç saygı yok, herşey oğlumun sen fasülyesin der gibi. Gitsem de yatağıma yatsın diye bekler gibi.
Başından beri mesafeli durmaya çalıştığım KV ile bu sene yeni taşındığımız ev yüzünden eskisine göre fazla görüşmek zorunda kaldık. Şöyle ki artık kısmen uzak bir yerde yaşadığımız için benim iş seyahatim olduğunda vb durumlarda kendisini yatıya çağırmak zorunda kalıyoruz.
Yine de sağolsun, geliyor. O gelmese başka çözüm aramak zorunda kalacaktım...
Geçen hafta okullar tatil, çocuklar evde yalnız kalmasın diye kendisini yatıya aldık. Aynı zamanda benim iş seyahatim vardı, 2 gece evde değildim. Tesadüfen öğrendim ki KV bu iki gece benim iki çocuğumu alıp benim yatağımda yatmış. Tuhafıma gitti açıkçası, sinir oldum. Döndüm ona kızdım nasıl böyle bişey yapar diye, döndüm kendime kızdım takılacak şey arıyorsun diye. Sonuç olarak ne ona ne eşime ağzımı açıp bu konunun lafını etmedim. Ama ben mesafeli davrandığım halde yatağıma kadar girmesi canımı sıktı.
Ben bu konuyu zihnimde halletmeye çalışırken, unutmaya çalışırken, bu sefer aklıma bir kaç ay önceki olay geldi. Yeni taşınmıştık, çocukları okula alıştırma sürecinde bir kaç günlüğüne KVyi de getirdik. Bir akşam işten geldim. Üstümü değiştirince giydiğim kazağı görünce küçük oğlum "aaaa senin bu kazağını bugün babanem giymişti" dedi. KV de açıklama yaptı. Kendikilerimi yıkadım onlar kuruyana kadar giydim diye. Orda dolapta oğlunun(eşimin) onlarca eski tshirt'ü var. Hem kilo itibarıyle ona en iyi eşiminkiler olur. Ne diye benim şeylerimin içine girmeye çalışıyor! İşte bir de benim kazağımı giydiğini hatırladım yatak olayının üstüne.
Dediğim gibi ne ona ne oğluna bişey söyleyip huzursuzluk çıkarmaya niyetim yok. Ama canımı da sıkıyor bu yaptıkları, benim alanıma hiç saygı yok, herşey oğlumun sen fasülyesin der gibi. Gitsem de yatağıma yatsın diye bekler gibi.
