Bu kadar karamsar bakarsan olduğun yerde kalırsın . Hayat bu. Bazen neyaparsan yap nasipten öteye gidemiyorsun. Ancak tercihlerde önemli tabi. Doktora olmamış . Kısmet değilmiş. Geçmişe takılı kalmak yerine , önünüze bakınBircok kez konu actigim icin artik "yine mi bu" diyorsunuz muhtemelen.
Olayim ilerleyememek....bildiginiz, yerimde sayiyorum....hatta geriliyorum....
Belirli bir zamana kadar cok basarili gecen ogrencilik hayatim, cok basarisiz bir sekilde devam etti. Ustune, evde kalma korkusunun da etkisiyle, hic calismayan bir adama asik olarak evlendim, o kadar ama o kadar ilgili ve sevgi doluydu ki, kor kutuk asik oldum. Ayrica, ortak hobilerimiz sayesinde de mukemmel vakit geciriyordik. beni ceken yani onunla yurtdisina tasinacak olmamdi.
Cok basarisiz gecen doktora ogrenimim sonrasinda (aslinda universite ortamini cok cok seviyorum ancak doktora yapmaya kafam basmadi) , tam 2 yil issiz gezerek en sonunda dusuk bir maasa ise girebildim, is hayatini da cok sevdigimi soyleyemem. Her sabah kalkip ayni ofise git, ayni kisilerle benzer seyler yap....monotonluk da bana gore degil....
Kalktik yurtdisina tasindik, hayallerimi susleyen yere....dogru duzgun is tecrubem de yok, diyelim ise girdim, e burda monoton olmayacak mi sanki?
Ve ben tum bunlarla bogusurken, millet aldi basini yurudu gitti....ben ise oyle yaprak gibi savruluyorum....
Yillarca beni okutan ailemin emegine de yazik.
Ne istedigini bilemeyen, doktora desen beceremeyen, is hayati desen monoton bu deyip bunalan, ordan oraya savrulup giden, sadece gunumu gecirmek icin yasayan birine donustum.
Benimle mezun olan arkadaslarim, cok iyi firmalarin gerek yurtici gerek yurtdisi yonetici pozisyonlarindalar, ben ise en alt pozisyondan bile yaptigim basvurulara red cevabi alan biriyim. Hadi basvurum kabul oldu, iyi de ben yine monotonluktan bunalima giricem!
Yas oldu 36. Bu yasima kadar sadece 2 yillik is tecrubem var, geri kalaninda okul + issizlikle gecen zavalli yillar.
Tamam diyorum, o zaman sevebilecegin bir is bul, e iyi de onun da ne oldugunu bilmiyorum ki.
Hayatta nerde yanlis yaptim hala bulamiyorum...
Bu arada turkiyede yeni kabul aldigim doktorada burs yok, yasimdan dolayi asistanlik sansim da yok. Ailemin evinde , cep harcligi ile okuycam. Yas 36. Minimum 5 sene.
Ama ailem cok istedi, cok mutlu oldu cok gururlandi tekrar doktoraya girince
Ben resmen aklimdan supheleniyorum. Binlerce kere okuyup, tamam deyip 10 sn sonra karar degistirmekten ben de yoruldum.Sizin sorun ailede başlıyor zaten, bunu daha önce tespit etmiştik.. O yüzden hamlelerinizi aile tatmini üzerine atmayın.
Bir de 13673.kere söylenen şeylere her seferinde ‘aaa evet yaaa’ diyorsunuz. Umuyorum ki tüm bu yazılıp çizilenler seçeneklerin ağırlığını sizin için biraz değiştirmiştir, bir karara doğru ilerliyorsunuzdur..
Konuyu şimdi hatırladım... Bir noktadan sonra hayatın kendisi monoton zaten, ne yaparsanız yapın her iş bir döngüye sahiptir. İster "etiketli" olsun ister "etiketsiz"... Depresyonda olduğunuzu düşünüyorum.Ablacım bence siz bir sebat edin. Kariyer = emek, çaba. İşe girdim beğenmedim çıktım diyorsunuz. Eee kalmazsanız nasıl müdür olucaksınız? PhDye başladım bitirmedim diyorsunuz iyi hoş şimdi tekrar başlayınca ne değişecek?
Bakın size şunu net yazayım:
- Hayat yurtiçi yurtdışı fark etmez ücretli çalışanlar için aynı işten eve gelip yemek yiyip oturuyorsun bu.
- Yurtdışındayım diye mucize beklemeyin
- PhD yaptım diye kapınıza işler sıralanacak sanmayın. Ya da insanlar vaaav doktor oldu diye tapınacak sanmayın
- Size 10 kez iş bulup para kazanın yazdık zaten kocanızdan hayır gelmez 5 para etmez bir tip
- Seçtiğiniz hayatı yaşıyorsunuz. Kimi kariyeri, kimi evliliği seçiyor siz de evliliği seçmişsiniz. Herkes seçimlerini yaşar, aynı anda her şeye sahip olamazsınız. Yurtdışında yaşayayım PhDm de olsun işim de olsun o da olsun bu da olsun olmuyor hayat öyle değil. Aşırı derecede şımarık ve gerçeklerden uzaksınız. Her şeye aynı anda sahip olamazsınız bunu kabullenin. Sevdiğiyle evlenmek için başka bir şehirde daha az cazip bir işi kabul edip taşınan arkadaşım oldu ama 1 gün vahlanmadı çünkü özel hayatını işinin önüne koydu hayatı da işi de o şekilde ilerledi. Başka bir arkadaşım kariyeri öne koyup evlenmeyi 35+ya erteledi. Eeee her seçimin bir sonucu var, getirisi de var, götürüsü de var. Siz yaptığınız seçimleri yaşıyorsunuz şimdi derdiniz nedir anlamadım ki? Kendinize mi kızgınsınız?
Konu sahibinin bardağın dolu tarafını görmesi için yani aslında sahip olduğu ama bunların farkına varamadığı özelliklerini saymış, kendisinin değil.
Neyi seciyorsam, digerini istiyorum....Ne istediğinizi bilmiyorsunuz
Hep aynı bahane ben monotonluk sevmiyorum.. genelde ne istediğini bilmeyen insanlardan bunu duyariz
İşte bu .Neyi seciyorsam, digerini istiyorum....
Neyi seciyorsam, digeri icin pisman oluyorum...
Surekli bir o olsun diye karar veriyorum, hop 1 dakika geciyor, digeri daha iyi diyorum.
Kisaca her dakika 180 derece ucta geziyorum.
Isin kotu tarafi, su an hangisini yaparsam aptallik yapmis olurum onu cozemiyorum!
Hangisi aptalliktir, hangisi degildir onumu goremiyorum. Ve ileride asiri derecede pisman olmaktan korkuyorum
Turkiyede senelerce is aradim, en sonunda beni kabul eden ilk sirkete hemen girdim. 1 yil sonra, yurtdisina tasinacagimiz icin birakmak zorunda kaldim. Oncelikle, yillarca issiz olan biri olarak ise girebilmis olmaya sukretsem bile, monotonlastikca bunalmaya basladim.İçinizdeki sesi susturmak sizin elinizde. Hayat boşluk kabul etmez, boş vaktiniz çok olursa kafanız durmadan problem üretir. İki yıl aynı yerde mi çalışıp bıraktınız? Neden başk bir iş denemediniz? Kendinizi meşgul etmeniz ve seveceğiniz işi bulmanız lazım.
Ayrıca 36 yaşındaki kocaman kadın ailesi doktora yapınca gururlanıyor diye hayatını bırakıp ailesinin dizinin dibine döner mi ya? Gidince mutlu olmayacaksınız ama kalınca mutlu olmak elinizde. Devletin yardımıyla geçinmeyi bırakın, kendinizi işe yarıyor hissettirecek bir işe girip çalışın.
Nasıl işlere başvuruyorsunuz merak ettim doğrusu. Gerçi Berlin’de illaki almanca istediklerini de söylemişlerdi. Master burda büyük avantaj çünkü, almancaya ağırlık verip b2 alınca iş bulabileceğinize inanıyorum. Almancayı kendinize iş belleyip sebat etmeyi öğrenmelisiniz.Turkiyede senelerce is aradim, en sonunda beni kabul eden ilk sirkete hemen girdim. 1 yil sonra, yurtdisina tasinacagimiz icin birakmak zorunda kaldim. Oncelikle, yillarca issiz olan biri olarak ise girebilmis olmaya sukretsem bile, monotonlastikca bunalmaya basladim.
Su an yurtdisinda almanca ogrenmeye calisiyorum, bir yandan da ingilizce is ilanlarina basvuruyorum, arka arkaya da red yiyorum. Moralim rezalet.
Beni nasil bir gelecek bekliyor bilmiyorum. Korkuyorum. Sanirim korktugum icin de doktorama geri doneyim, universite daha guvenli ortam olarak dusunuyorum.
En son ingilizce ve turkce gerektiren call center agentta calismaya da basvurdum, muhendislik pozisyonuna da basvurdum, baska bir universitenin doktora programina da...Bence de sebat probleminiz var
Nasıl işlere başvuruyorsunuz merak ettim doğrusu. Gerçi Berlin’de illaki almanca istediklerini de söylemişlerdi. Master burda büyük avantaj çünkü, almancaya ağırlık verip b2 alınca iş bulabileceğinize inanıyorum. Almancayı kendinize iş belleyip sebat etmeyi öğrenmelisiniz.
Siz hayat için kendinizden bişeyler vermedikçe hayat size istediklerinizi vermeyecek çünkü.
Üniversitenin güvenli ortam olduğunu nerden çıkardınız?Turkiyede senelerce is aradim, en sonunda beni kabul eden ilk sirkete hemen girdim. 1 yil sonra, yurtdisina tasinacagimiz icin birakmak zorunda kaldim. Oncelikle, yillarca issiz olan biri olarak ise girebilmis olmaya sukretsem bile, monotonlastikca bunalmaya basladim.
Su an yurtdisinda almanca ogrenmeye calisiyorum, bir yandan da ingilizce is ilanlarina basvuruyorum, arka arkaya da red yiyorum. Moralim rezalet.
Beni nasil bir gelecek bekliyor bilmiyorum. Korkuyorum. Sanirim korktugum icin de doktorama geri doneyim, universite daha guvenli ortam olarak dusunuyorum.
Online terapi icin maalesef maddi gucum yok...Üniversitenin güvenli ortam olduğunu nerden çıkardınız?
Akademik ortam, kurtlar sofrası adeta.
Sizin bu psikoloji ile orda da dayanabileceğinizi ve sebat edebileceğinizi zannetmiyorum.
Çok konu açtınız,çok yorum yaptık size,
buna rağmen durumunuzda bir milim ilerleme yok.
Rica ediyorum buralarda oyalanmayın,
profesyonel destek alın.
Şimdi bana 'yurtdışındayım,6 aydan önce randevu alamıyorum' diyeceksiniz.
Online terapiyi de sordunuz bir ara,cevap yazdım size.
Artık harekete geçin, yoksa ne yapacağınıza karar vermeye çalışırken bir bakmışsınız yıllar geçmiş, ömür tükenmiş.
konu sahibi kendi hayatını seçimlerini yaşamıyor ki.başkalarına ne hoş gözükür ona göre şekillendiriyor hayatını.bence değişmez de çabası yok çünkü herşeye bir bahanesi var.biri iyi bir unıversite 5 yıl diğerı acıköğretım 4 yıl 2 dıplomam var dilim var yaşım 40 10 yıldır çalışmıyorum.kimseye de hesabını vermıyorum ne derlerse desinler.ben böyle mutluyum huzurluyum insanlar için yaşamıyorum bu kısa hayatı.konu sahibi işte herşeyi birlıkte isterken aslında hiç bir şeye sahip olmadığını göremiyor ve zamanı da hızla azalıyorÜniversitenin güvenli ortam olduğunu nerden çıkardınız?
Akademik ortam, kurtlar sofrası adeta.
Sizin bu psikoloji ile orda da dayanabileceğinizi ve sebat edebileceğinizi zannetmiyorum.
Çok konu açtınız,çok yorum yaptık size,
buna rağmen durumunuzda bir milim ilerleme yok.
Rica ediyorum buralarda oyalanmayın,
profesyonel destek alın.
Şimdi bana 'yurtdışındayım,6 aydan önce randevu alamıyorum' diyeceksiniz.
Online terapiyi de sordunuz bir ara,cevap yazdım size.
Artık harekete geçin, yoksa ne yapacağınıza karar vermeye çalışırken bir bakmışsınız yıllar geçmiş, ömür tükenmiş.
Ne güzel yorumlamışsınız.konu sahibi kendi hayatını seçimlerini yaşamıyor ki.başkalarına ne hoş gözükür ona göre şekillendiriyor hayatını.bence değişmez de çabası yok çünkü herşeye bir bahanesi var.biri iyi bir unıversite 5 yıl diğerı acıköğretım 4 yıl 2 dıplomam var dilim var yaşım 40 10 yıldır çalışmıyorum.kimseye de hesabını vermıyorum ne derlerse desinler.ben böyle mutluyum huzurluyum insanlar için yaşamıyorum bu kısa hayatı.konu sahibi işte herşeyi birlıkte isterken aslında hiç bir şeye sahip olmadığını göremiyor ve zamanı da hızla azalıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?