- 4 Mayıs 2018
- 880
- 493
- 33
- Konu Sahibi piramses1982
-
- #121
Bir de su var. O bitirecegim doktora ile iyi bir is bulsam alacagim maas 5000 Euro. Tabi biterse....
Bir de su var. O bitirecegim doktora ile iyi bir is bulsam alacagim maas 5000 Euro. Tabi biterse....Şuan bana hangisini seçersen diğeri için her halükarda pişman olacaksın gibi bir enerji verdin.
Ben finansçıyım hayatımı hesapla yönlendiririm yerinde olsam yapacağım hesap şu olurdu Türkiyede Doktoramı yapsam okulda da kalsam alacağım maaş maximum 1000 Euro
Almanyada bir fast foodda kasada olsam alacağım maaş 1498 Euro gibi...
Eğer ki çok içinden çıkamıyorsan sende ekonomi yönlü bir karar alabilirsin.
Ve evet, hangisini secersem digeri icin pisman olacagim. Bunu biliyorum.....iste bu yuzden de karar alamiyorumŞuan bana hangisini seçersen diğeri için her halükarda pişman olacaksın gibi bir enerji verdin.
Ben finansçıyım hayatımı hesapla yönlendiririm yerinde olsam yapacağım hesap şu olurdu Türkiyede Doktoramı yapsam okulda da kalsam alacağım maaş maximum 1000 Euro
Almanyada bir fast foodda kasada olsam alacağım maaş 1498 Euro gibi...
Eğer ki çok içinden çıkamıyorsan sende ekonomi yönlü bir karar alabilirsin.
Neden mutsuzum? Cunku, bir kere cok feci basarisiz olup duvara toslayinca (doktorayi bitiremeyince) , e o zaman is hayatimda iyiyimdir belki diye is hayatinda da cok basarili olamayinca, ustune bir de parasizlik cekerek gecen bir hayat surdurunce ve bu ruh halimle esimi de delirtme noktasina getirip bosanma davasi acildigi donemde, yine doktora yapayim ben diye doktoraya basvurunca, ve esimle barisinca yine doktorayi birakip yurtdisina yerlesince, esiyle cok mutlu olsa da "ah yine gitti doktora" diye soylenince, gidersem de esimi ve yurtdisini kaybedecegimi bildigimden, kalirsam da tecrube eksikligimden duzgun bir is bulamayacagimi bildigimden... kisaca herseyin tum hayatimin altust olmasindan cok bunaldim, cok mutsuzum
Kabul, hayat iyi davranmadi. Tamam da ikinci kez elde ettigim doktorama deli gibi sukredip, bosanmak uzere oldugum esime geri almanyaya dondum. Tekrar baristigimiza da sukrettim. Halbu ki doktoraya tekrar kabul alinca da sukretmistim. Esimle barisinca sukrettigim doktorami birakmis oldum.Bence kendinize büyük haksızlık ediyorsunuz...
Hayat bazen böyledir. İşler yolda gitmez.
Ben de doktora yapıyorum eşim de... Akademik kariyere 30 lu yaşlarında başladı eşim, ben ise hiç ara vermeden. Şimdi hayat ikimize aynı mı davranmış? Hayır. Bir çok arkadaşım şanslarının da etkisiyle 21 yaşında daha lisans mezunu iken asistan oldu benim heep çırpınmam gerekti bu iş için :) Tırnağımla kazımam gerekti. Hayat da böyle bir şey. Başarısız da olabiliriz, bazı şeyleri geç de elde edebiliriz. Ya da pek çok şey ters gitmiş olabilir. Herkes her şeyi aynı şekillerde elde edemez.Önemli olan peşini bırakmamak.
Böyle düşünerek sadece kendinizi bunaltırsınız.
Bence önce kendinizi başkalarıyla kıyaslamayı bırakın herkes aldı yürüdü ben böyleyim demeyi...
Eğer çalışıp çabalıyorsanız mutlaka bir kıymeti olacaktır tüm bunların.
Zor olabilir, zaman alabilir ama mutlaka olur. Yeter ki pes etmeyin.
Eşiniz adina üzüldüm neden sizinle olmak istesin güven vermiyorsunuz pek.Yazdiklarinizi okurken birsey farkettim. Kucukken ve gencligimde komsu kizlarindan biriyle annem beni mukayese eder "bak senin egitimine, sen ondan daha iyisin, daha basarilisin" derdi. Daha iyi universitelerde okudum, hatta ovda master icin yurtdisina gitmeyi istedi ama kabul almadi ama ben gidebildim. Sonra doktoraya devam etti o da. Cok harika bir evlilik yapti, cocuk yapti, doktorayi bitirdi ve simdi docent olmak uzere. Ben ise doktorayi bitirememis, calismayan ama yurtdisinda yasama firsati sunan bir esle evli ve elinde hicbirseyi olan biriyim....
Kisaca sadececesim loser degil, esas loser benim.
Ve sanki, bu loser esimin yaninda durdukca kardesimin dedigi gibi "gittikce dine gidiyorsun" iyi ama onun sayesinde de yurtdisindayim, her ne kadar 36 yasinda azicik is tecrubemle nasil is bulabilecegimi bilemesem de, ve hatta us bulabilecegime dair inancim olmasa da.
Istanbulda, ailemin yaninda daha guvendeyim, ama o zaman herseyimi kaybediyorum.....yurtdisinda oturumu bir daha hayatta elde edemem....
Hani tekrar o doktoraya tekrar girmek icin ugraslarim?
Ah yemin ederim beynim yaniyor!!!!
Eşiniz adina üzüldüm neden sizinle olmak istesin güven vermiyorsunuz pek.
Hayataa kariyer para pul vs evet önemli seyler ama bir aile kurmaktan daha önemli degiller yaşami idame ettirmek icin gerekliler
kariyer icin mi yasiyorsunuz siz hirslariniza kurbansiniz sanki
Bir sey olmadiysa tekrar denersin olana kadar cabalarsin siz ne istediginizi elinizdeki guzel seylerin varligina ragmen bilmiyorsunuz
Esimi savunmak icin asla demiyorum....ama gercekten benden sonra terapiye baslamis ve hala gidiyor. Duzeldigine nasil inandim derseniz....gecenlerde bir tartisma yasadik, cidden tedavi oldugu belli, eskisi gibi olsa tokadi patlatirdi, sinirlerine hakim olmayi ogrenmis, odayi terkedip sakinlesmeyi tercih etti. Dedigim gibi esimi savunmak icin demiyorum, ama istenirse tedavisi olabiliyormus demek kiBence eş adına hiç üzülmeyin kendisi konu sahibesine gayet tekme tokat sallamış bir tip
Esimi savunmak icin asla demiyorum....ama gercekten benden sonra terapiye baslamis ve hala gidiyor. Duzeldigine nasil inandim derseniz....gecenlerde bir tartisma yasadik, cidden tedavi oldugu belli, eskisi gibi olsa tokadi patlatirdi, sinirlerine hakim olmayi ogrenmis, odayi terkedip sakinlesmeyi tercih etti. Dedigim gibi esimi savunmak icin demiyorum, ama istenirse tedavisi olabiliyormus demek ki
Allahim resmen beni anlatmissiniz.Terazi Burcuyum aynı sizin gibiyim hep aklım yapamadiklarimda. Bazen dua ederdim allahım lütfen karşıma iki seçenek çıkarma diye karar almasi bir dert karardan pişman olmaması bir dert. Şöyle yaptım;bu seçeneği seciyorumve ne olursa olsun sonuna kadar gideceğim pişman olmayacağım diğerini dusunmeyecegim. Bakın etkili bir yöntem çünkü insan hayatında pek çok fırsat çıkıyor ve elimizle itiyoruz ama bunun sonu yok çünkü aklım diğerinde kalsaydı mutsuz olacaktım dolayısıyla Yetişkin gibi bir karara varıp arkasında durmak gerek. Sonuç ne olursa olsun
Gercekten daha once hic dusunmedigim daha dogrusu farkima varamadigim bir konuya degindiniz "mecbur kalmadikca yapmamak" evet aynen buHayatla ilgili anlam sorununuz var bence..Ondan sıkıldım bırak bunu beceremedim bırak..Bir mecburiyet olmadıkça kolunu kaldırmayan birisiniz demek ki.O halde kendinize prensipler edinin.Spora başlayın mesela..Ünvanınızla alakalı olmayan ofise tıkılıp kalmayacak bir iş bulabilirsiniz..Önemli olan sizi bunaltmaması.Hayattan çalışırkende zevk alabilmenin tadına varın bence..
Kusura bakma hepsini okumaya zorlarken bogulacakmis gibi hissettim hayatimda hic birini böyle bardagin bos tarafa baktigini görmedim.. baska birsey söylemek istemiyorum sadece lütfen kendine gel diyebilecegim..Bircok kez konu actigim icin artik "yine mi bu" diyorsunuz muhtemelen.
Olayim ilerleyememek....bildiginiz, yerimde sayiyorum....hatta geriliyorum....
Belirli bir zamana kadar cok basarili gecen ogrencilik hayatim, cok basarisiz bir sekilde devam etti. Ustune, evde kalma korkusunun da etkisiyle, hic calismayan bir adama asik olarak evlendim, o kadar ama o kadar ilgili ve sevgi doluydu ki, kor kutuk asik oldum. Ayrica, ortak hobilerimiz sayesinde de mukemmel vakit geciriyordik. beni ceken yani onunla yurtdisina tasinacak olmamdi.
Cok basarisiz gecen doktora ogrenimim sonrasinda (aslinda universite ortamini cok cok seviyorum ancak doktora yapmaya kafam basmadi) , tam 2 yil issiz gezerek en sonunda dusuk bir maasa ise girebildim, is hayatini da cok sevdigimi soyleyemem. Her sabah kalkip ayni ofise git, ayni kisilerle benzer seyler yap....monotonluk da bana gore degil....
Kalktik yurtdisina tasindik, hayallerimi susleyen yere....dogru duzgun is tecrubem de yok, diyelim ise girdim, e burda monoton olmayacak mi sanki?
Ve ben tum bunlarla bogusurken, millet aldi basini yurudu gitti....ben ise oyle yaprak gibi savruluyorum....
Yillarca beni okutan ailemin emegine de yazik.
Ne istedigini bilemeyen, doktora desen beceremeyen, is hayati desen monoton bu deyip bunalan, ordan oraya savrulup giden, sadece gunumu gecirmek icin yasayan birine donustum.
Benimle mezun olan arkadaslarim, cok iyi firmalarin gerek yurtici gerek yurtdisi yonetici pozisyonlarindalar, ben ise en alt pozisyondan bile yaptigim basvurulara red cevabi alan biriyim. Hadi basvurum kabul oldu, iyi de ben yine monotonluktan bunalima giricem!
Yas oldu 36. Bu yasima kadar sadece 2 yillik is tecrubem var, geri kalaninda okul + issizlikle gecen zavalli yillar.
Tamam diyorum, o zaman sevebilecegin bir is bul, e iyi de onun da ne oldugunu bilmiyorum ki.
Hayatta nerde yanlis yaptim hala bulamiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?