Ne olursa olsun büyüğüm canım.Her zaman saygıdan yanayım.İnsan bazen kendıne dur dıyemıo anlıorum senı ama ne bıleyım.valla nerden başlasam bilemedim ama benimde içimi dökesim geldi.yaz başında kız kardeşim taşınıyodu ve küçük bebeği vardı bende yardıma gittim ankaraya ailemde orda yaşıyor ayrıca hemde onları görürüm diye.eşim bu dönemde işsizdi yol masraflarım ve kişisel masraflarımın hepsini ailem karşıladı ben ordayken.sonra dönme vakti geldiğinde eşim biraz daha kal dedi maddi sebeplerden.yani ailem sigaramı falan karşılıyo ya.neyse bi kaç hafta sonrada eşim marmaristen iş teklifi geldigini söyledi zaten yazları hep şehir dışında çalışır.bana sen bu süre içinde annenlerde kal hem senin içinde iyi olur sıkılmazsın dedi çünki yaşadıgımız yerde benim hiç tanıdıgım yok.bende seve seve kabul ettim.kasımda döndü eşim geldi aldı beni.geldik ama kayınbabanın bi tuhaf oldugunu sezdim bana karşı ilk günler.ama ses etmedim taki o patlayana kadar.başta annenlerde niye bukadar uzun kalıyosun falan bende anlattım durumu oglunuz öyle istedi maddi sebeplerden,siz hiç bu süre içinde arayıp sordunuzmu beni ihtiyacım varmı yokmu diye de şimdi hesap soruyosunuz dedim.yok efendim o bize borçsuz düğün yapmış eşya almışta bilmemne.bizim oralarda iç anadoluda yani bilen bilir kız tarafı bi eşya almaz bi yatakodası falan.annemlerde bi bulaşık makinesi halı televizyon daha sonra kendi evimizi aldığımızdada köşe takımı aldılar.süreklide para yollar babam saolsun.
bende bunları söyledim.aldıkları neki onlarıda almasalardı ben alırdım demezmi.olay orda koptu ben çıldırdım tabiki.babam bana 5 tane bilezik taktı eşya almadı ama dedim.bu arada takmış biz böyle kavga ederken durup durup kim gidiyomuş benim kadar memleketine tansiyonum yükseldi resmen açtım agzımı yumdum gözümü.masraflarımı karşılıyolarda gidiyorum sanane sen kim oluyosun kocammısın benim dedim.dahada neler neler dedik birbirimize.çantamı aldım çarptım kapıyı terkettim evlerini.ama hala sinirim geçmedi titriyorum resmen ya.ben burda okadar yanlızımki onlardan başka kimsem yoktu benim.çok yıprattı bu olay beni.şimdi benim nasıl davranmam gerek yani ben bidaha kesinlikle onun yüzünü görmek istemiyorum.fikirlerinize ihtiyacım var.
2013 senesine kadar nasıl gittinizAy vallahi iyi yapmışsın. (Yeni konu yoktu hortlatayim dedim.)
Birileri hortlaşmış konuyuCanım konu 2003 senesine ait
YaparımAma sen de çok sondajlamissin be güzelim....teee 2013
5000. Sayfaya gittim bu konuyu gördüm seni seçtim Pikachu dedim hortlattim2013 senesine kadar nasıl gittiniz
valla nerden başlasam bilemedim ama benimde içimi dökesim geldi.yaz başında kız kardeşim taşınıyodu ve küçük bebeği vardı bende yardıma gittim ankaraya ailemde orda yaşıyor ayrıca hemde onları görürüm diye.eşim bu dönemde işsizdi yol masraflarım ve kişisel masraflarımın hepsini ailem karşıladı ben ordayken.sonra dönme vakti geldiğinde eşim biraz daha kal dedi maddi sebeplerden.yani ailem sigaramı falan karşılıyo ya.neyse bi kaç hafta sonrada eşim marmaristen iş teklifi geldigini söyledi zaten yazları hep şehir dışında çalışır.bana sen bu süre içinde annenlerde kal hem senin içinde iyi olur sıkılmazsın dedi çünki yaşadıgımız yerde benim hiç tanıdıgım yok.bende seve seve kabul ettim.kasımda döndü eşim geldi aldı beni.geldik ama kayınbabanın bi tuhaf oldugunu sezdim bana karşı ilk günler.ama ses etmedim taki o patlayana kadar.başta annenlerde niye bukadar uzun kalıyosun falan bende anlattım durumu oglunuz öyle istedi maddi sebeplerden,siz hiç bu süre içinde arayıp sordunuzmu beni ihtiyacım varmı yokmu diye de şimdi hesap soruyosunuz dedim.yok efendim o bize borçsuz düğün yapmış eşya almışta bilmemne.bizim oralarda iç anadoluda yani bilen bilir kız tarafı bi eşya almaz bi yatakodası falan.annemlerde bi bulaşık makinesi halı televizyon daha sonra kendi evimizi aldığımızdada köşe takımı aldılar.süreklide para yollar babam saolsun.
bende bunları söyledim.aldıkları neki onlarıda almasalardı ben alırdım demezmi.olay orda koptu ben çıldırdım tabiki.babam bana 5 tane bilezik taktı eşya almadı ama dedim.bu arada takmış biz böyle kavga ederken durup durup kim gidiyomuş benim kadar memleketine tansiyonum yükseldi resmen açtım agzımı yumdum gözümü.masraflarımı karşılıyolarda gidiyorum sanane sen kim oluyosun kocammısın benim dedim.dahada neler neler dedik birbirimize.çantamı aldım çarptım kapıyı terkettim evlerini.ama hala sinirim geçmedi titriyorum resmen ya.ben burda okadar yanlızımki onlardan başka kimsem yoktu benim.çok yıprattı bu olay beni.şimdi benim nasıl davranmam gerek yani ben bidaha kesinlikle onun yüzünü görmek istemiyorum.fikirlerinize ihtiyacım var.
Aslında üyeler sadece kendi sorunları olduğunda konu açarak değil başkalarının sorunlarına da duyarlı olup çözüm önerileri sunsa (tabiri caizse yaralı parmağa isemeyen sadece kendi sorunu oldukça konu acan sonra hiçbir paylaşımda bulunmayanların varlığını görüyorum) zaten üç aşağı beş yukarı sizin bu dediğiniz gerceklesmis olur ."Şimdi ne yapıyorlar" diye bir bölüm olsa eski bdv konu sahipleri gelip orda yazsa :)
Saygı sadece büyüğe gösterilen birşey değildir. Küçüklere hatta tüm insanlara hayvanlara bitkilere bile saygi göstermek gerekir. Kısacası tüm canlılar saygıyı hak eder. Gecmis için de yazdiklarina bakarsak konu sahibi epey dolmuş. Kimse kişinin anne babasına ne kadar kaldığını sorgulayamaz. Ses yukselmeyebilirdi ama olmuş bir kere adam kışkırtma resmen. Herkes kendinden küçükten saygı bekler ama kendi göstermez. Birinden küçük ya da büyük olmak insanin kendi elinde olan birşey değildir ve bunu hep kendi lehine kullanamaz. Karşılıklı olmalıdır. Yasli diye herşeye karışma hakkı yok kimsenin.aşırı tepki vermişsiniz, ne olursa olsun, karşınızda ki insan, sizden büyük ve eşinizin babası...
sevmeyebilirsiniz ama saygı duymak zorundasınız...
bi de marifet gibi şöyle dedim, böyle dedim, bağırdım çağırdım diyosunuz...
eşiniz istemiş nihayetinde orda kalmanızı... eminim sizin yanınızda olacaktı...
esip gürlemeden, çantayı kolunuza takıp basıp gitmeden önce, eşinizi bekleseydiniz keşke...
Aradan 6 yıl geçmiş. Yazdığım cevabın bir anlamı kalmamış diye sildim.Çok yüz göz olunmuş sana ne sen kimsin filan hoş değil.. Uzak biri de değil sürekli görüşme zorunluluğunuz olan ve yaşça çok büyük eşinin babası o..
Ben olsam cevap bile vermem
Bana orda biraz daha kal diyen oğlu cevap versin kendi babasına
Orda bu kadar kalmak benim tercihim değil sonuçta
Ağzına sağlık valla ooohh çokta iyi yapmışsın herkes haddini yerini bilsinvalla nerden başlasam bilemedim ama benimde içimi dökesim geldi.yaz başında kız kardeşim taşınıyodu ve küçük bebeği vardı bende yardıma gittim ankaraya ailemde orda yaşıyor ayrıca hemde onları görürüm diye.eşim bu dönemde işsizdi yol masraflarım ve kişisel masraflarımın hepsini ailem karşıladı ben ordayken.sonra dönme vakti geldiğinde eşim biraz daha kal dedi maddi sebeplerden.yani ailem sigaramı falan karşılıyo ya.neyse bi kaç hafta sonrada eşim marmaristen iş teklifi geldigini söyledi zaten yazları hep şehir dışında çalışır.bana sen bu süre içinde annenlerde kal hem senin içinde iyi olur sıkılmazsın dedi çünki yaşadıgımız yerde benim hiç tanıdıgım yok.bende seve seve kabul ettim.kasımda döndü eşim geldi aldı beni.geldik ama kayınbabanın bi tuhaf oldugunu sezdim bana karşı ilk günler.ama ses etmedim taki o patlayana kadar.başta annenlerde niye bukadar uzun kalıyosun falan bende anlattım durumu oglunuz öyle istedi maddi sebeplerden,siz hiç bu süre içinde arayıp sordunuzmu beni ihtiyacım varmı yokmu diye de şimdi hesap soruyosunuz dedim.yok efendim o bize borçsuz düğün yapmış eşya almışta bilmemne.bizim oralarda iç anadoluda yani bilen bilir kız tarafı bi eşya almaz bi yatakodası falan.annemlerde bi bulaşık makinesi halı televizyon daha sonra kendi evimizi aldığımızdada köşe takımı aldılar.süreklide para yollar babam saolsun.
bende bunları söyledim.aldıkları neki onlarıda almasalardı ben alırdım demezmi.olay orda koptu ben çıldırdım tabiki.babam bana 5 tane bilezik taktı eşya almadı ama dedim.bu arada takmış biz böyle kavga ederken durup durup kim gidiyomuş benim kadar memleketine tansiyonum yükseldi resmen açtım agzımı yumdum gözümü.masraflarımı karşılıyolarda gidiyorum sanane sen kim oluyosun kocammısın benim dedim.dahada neler neler dedik birbirimize.çantamı aldım çarptım kapıyı terkettim evlerini.ama hala sinirim geçmedi titriyorum resmen ya.ben burda okadar yanlızımki onlardan başka kimsem yoktu benim.çok yıprattı bu olay beni.şimdi benim nasıl davranmam gerek yani ben bidaha kesinlikle onun yüzünü görmek istemiyorum.fikirlerinize ihtiyacım var.
Ayy konu da yeni değilmişvalla nerden başlasam bilemedim ama benimde içimi dökesim geldi.yaz başında kız kardeşim taşınıyodu ve küçük bebeği vardı bende yardıma gittim ankaraya ailemde orda yaşıyor ayrıca hemde onları görürüm diye.eşim bu dönemde işsizdi yol masraflarım ve kişisel masraflarımın hepsini ailem karşıladı ben ordayken.sonra dönme vakti geldiğinde eşim biraz daha kal dedi maddi sebeplerden.yani ailem sigaramı falan karşılıyo ya.neyse bi kaç hafta sonrada eşim marmaristen iş teklifi geldigini söyledi zaten yazları hep şehir dışında çalışır.bana sen bu süre içinde annenlerde kal hem senin içinde iyi olur sıkılmazsın dedi çünki yaşadıgımız yerde benim hiç tanıdıgım yok.bende seve seve kabul ettim.kasımda döndü eşim geldi aldı beni.geldik ama kayınbabanın bi tuhaf oldugunu sezdim bana karşı ilk günler.ama ses etmedim taki o patlayana kadar.başta annenlerde niye bukadar uzun kalıyosun falan bende anlattım durumu oglunuz öyle istedi maddi sebeplerden,siz hiç bu süre içinde arayıp sordunuzmu beni ihtiyacım varmı yokmu diye de şimdi hesap soruyosunuz dedim.yok efendim o bize borçsuz düğün yapmış eşya almışta bilmemne.bizim oralarda iç anadoluda yani bilen bilir kız tarafı bi eşya almaz bi yatakodası falan.annemlerde bi bulaşık makinesi halı televizyon daha sonra kendi evimizi aldığımızdada köşe takımı aldılar.süreklide para yollar babam saolsun.
bende bunları söyledim.aldıkları neki onlarıda almasalardı ben alırdım demezmi.olay orda koptu ben çıldırdım tabiki.babam bana 5 tane bilezik taktı eşya almadı ama dedim.bu arada takmış biz böyle kavga ederken durup durup kim gidiyomuş benim kadar memleketine tansiyonum yükseldi resmen açtım agzımı yumdum gözümü.masraflarımı karşılıyolarda gidiyorum sanane sen kim oluyosun kocammısın benim dedim.dahada neler neler dedik birbirimize.çantamı aldım çarptım kapıyı terkettim evlerini.ama hala sinirim geçmedi titriyorum resmen ya.ben burda okadar yanlızımki onlardan başka kimsem yoktu benim.çok yıprattı bu olay beni.şimdi benim nasıl davranmam gerek yani ben bidaha kesinlikle onun yüzünü görmek istemiyorum.fikirlerinize ihtiyacım var.
Hahahaha hakikaten konu hortladiBen anlayamadım kim nerden bulup cikartiyor bu konuları ya tarihe de bakmıyorum ön sayfada çıktığı için offf
Bu kadar ikili diyaloga gerek var mi, biz boyle karar aldik deyip konuyu kapatsaydiniz..ikili diyaloglarin sonu olmaz kivalla nerden başlasam bilemedim ama benimde içimi dökesim geldi.yaz başında kız kardeşim taşınıyodu ve küçük bebeği vardı bende yardıma gittim ankaraya ailemde orda yaşıyor ayrıca hemde onları görürüm diye.eşim bu dönemde işsizdi yol masraflarım ve kişisel masraflarımın hepsini ailem karşıladı ben ordayken.sonra dönme vakti geldiğinde eşim biraz daha kal dedi maddi sebeplerden.yani ailem sigaramı falan karşılıyo ya.neyse bi kaç hafta sonrada eşim marmaristen iş teklifi geldigini söyledi zaten yazları hep şehir dışında çalışır.bana sen bu süre içinde annenlerde kal hem senin içinde iyi olur sıkılmazsın dedi çünki yaşadıgımız yerde benim hiç tanıdıgım yok.bende seve seve kabul ettim.kasımda döndü eşim geldi aldı beni.geldik ama kayınbabanın bi tuhaf oldugunu sezdim bana karşı ilk günler.ama ses etmedim taki o patlayana kadar.başta annenlerde niye bukadar uzun kalıyosun falan bende anlattım durumu oglunuz öyle istedi maddi sebeplerden,siz hiç bu süre içinde arayıp sordunuzmu beni ihtiyacım varmı yokmu diye de şimdi hesap soruyosunuz dedim.yok efendim o bize borçsuz düğün yapmış eşya almışta bilmemne.bizim oralarda iç anadoluda yani bilen bilir kız tarafı bi eşya almaz bi yatakodası falan.annemlerde bi bulaşık makinesi halı televizyon daha sonra kendi evimizi aldığımızdada köşe takımı aldılar.süreklide para yollar babam saolsun.
bende bunları söyledim.aldıkları neki onlarıda almasalardı ben alırdım demezmi.olay orda koptu ben çıldırdım tabiki.babam bana 5 tane bilezik taktı eşya almadı ama dedim.bu arada takmış biz böyle kavga ederken durup durup kim gidiyomuş benim kadar memleketine tansiyonum yükseldi resmen açtım agzımı yumdum gözümü.masraflarımı karşılıyolarda gidiyorum sanane sen kim oluyosun kocammısın benim dedim.dahada neler neler dedik birbirimize.çantamı aldım çarptım kapıyı terkettim evlerini.ama hala sinirim geçmedi titriyorum resmen ya.ben burda okadar yanlızımki onlardan başka kimsem yoktu benim.çok yıprattı bu olay beni.şimdi benim nasıl davranmam gerek yani ben bidaha kesinlikle onun yüzünü görmek istemiyorum.fikirlerinize ihtiyacım var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?