Saatlerce ağlayacak kadar büyük kavgalar oluyorsa elbette normal değil.İlk seneler tanışma ve çatışma evresidir.
Bu çatışmalar yaralanmalarla oluyorsa hemen dur demeli ve çaresine bakmalıdır çiftler.
Kendi içlerinde çözüm bulamıyorlarsa uzmanlar eşliğinde destek almalılar.
Evlilik nasıl başlarsa öyle gider. "Biz seneler sonra durulduk " diyen çiftlerin çoğu yaralıdır.
Ya sevgisi yara almıştır ya saygısı.
Bedenine olan zarar da cabası.
Lütfen evliliklerde oluşan kavgalarda ilk ses yükseltmeler , despotluklar , kendi görüşünü/ hayatını dayatmalar başladığı anda önlemleri alın.
Tabi buna birde dış etkenler katılıyor.. Bu etkenlerle zerre kadar bahşetmeyi bilmeyen çiftler (özellikle erkekler) eşlerini ezmeye başlıyorlar. Başkasını diye diye karısını ikinci plana atıyorlar.
Evliliğin ilk senelerinde, nişanlılık evresi devam eder bence. Çocuk olana kadar ki zaman tanıma evresidir..
Çok iyi gözlemlemek lazım. Tolere edilecek şey var , edilemeyecek olanı var.
Gereksiz ve istenmeyen fedakarlıklardan kaçınılacak.. Fedakarlık yapan kişi karşılığını tam anlamıyla asla alamaz. Alamadığı zaman ise mutlaka patlar.
....
Biraz uzun oldu kusura bakmayın.
Sizde bir tartışma yaşadığınızda odaya gidip ağlamayın. Boşuna yıpratıyorsunuz kendinizi. Eşinizin gözünü bu duruma alıştırıyorsunuz.
O nasıl umursamaz oluyorsa sizde olabilirsiniz
Alın kahvenizi , kitabınızı gidip yanında oturun. Kırgın olduğunuzu elbette bilsin ancak bu yaptıklarına devam ettikçe böyle ona uzak duracağınızı da.
İlla ağlayacaksanız gidip duşun altında ağlayın. :)