• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Herkesin fikrine ihtiyacım var lütfen yorumlarınızı esirgemeyin.

Bu cümlelerinize takıldım nedense.

Diyelim annesine söyledi, bir ihtimal annesi de dedi ki: "Aman oğlum, benim için torun sahibi olmaktan daha önemlisi SENİN mutluluğun, senin seçtiğin ve beraber olmak istediğin kişi ile birlikte olman. Git ve evlen"

Bunu dese gelip sizinle evlenecek mi?
Yani annesinin İZNİ mi gerekiyor evlenmesi için? Bu yaşta ve bu devirde? Evlenmesinin amacı annesini torun sahibi yapmak mı yoksa kendisine bir hayat arkadaşı seçmek mi? Bu 3 günlük dünyada hayatı kendisine kolaylaştıracak bir eş bulmak mı? Yoksa üremek ve neslini devam ettirmek mi?

Annesi "Aman oğlum, torun sahibi olmazsam gözüm açık gider bu dünyadan" dese gidip kendisine çok afedersiniz ama damızlık birini mi bulacak annesini babaanne yapmak için?

Kusura bakmayın lütfen, ama bu adamda HİÇ iş yok. Hele ki sizin gibi ince düşünceli, romantik, naif bir kadına hitap edecek bir erkek değil bu.

Size son bir sorum olacak: Bu adam size gelse dese ki "Ben çocukken bir hastalık geçirdim ve hiç spermim yok, çocuk sahibi olmam imkansız, ama seni çok seviyorum ve seninle evlenmek istiyorum" siz o zaman annenize mi gidip sorarsınız, annenizin torun sahibi olma isteği mi belirler kararınızı?

Amcasının torunlarıymış da davranışlarıymış da vs vs hikaye bunlar. Adam olan adam kararını kendisi verirdi. Kalkıp da deseydi ki "hayır, evlenemeyiz çünkü benim için BABA olmak çok önemli" o zaman OK. Ama yok annem de ailem de amcamın torunlarıydı da.

:KK43::KK43::KK43::KK43::KK43:


Evet benimde dile getiremediğim fark ettiğim cevabını aradığım soru bu
Benim o günü yada sonrasını tam olarak anlatma imkanım yok
Tam olarak objektifde bakamam çünkü duygular var yorgunluk var ve inanma isteği var
Ama şunu söyleyebilirim o günde konuşurken sonrasındada aynı şeyi söyledi
Ben seni incitmek istemiyorum izin almam söz konusu değil sadece bilmemesi
Zaten onlar hayır diye baksa ben bu çelişkiyi yaşıyor olmam çok net olurum içim rahat olur ama onlardan alacağım tepkiyi kestirebiliyorum ben senin mutlu olmanı isterim kararını sen ver diyecek dedi.
Amaa ben insanlara kolay kolay güvenmem ve süreci gözlemliyorum.
 
bence her evlilikten önce düşünülmesi gereken bir durum.
Siz sağlık probleminizi biliyormuşsunuz, ama bilmiyor da olabilirdiniz.
Hiç sağlık problemi olmayıp da yine de çocuk sahibi olamayanlar da var.

Eşimle ben konuşmuştuk şimdi hatırladım da.
Ben o zamanlar çocuk istemem ben modundaydım :KK43:
O da demişti, evleniriz, zamanı gelince deneriz sağlık problemleri nedeniyle çocuğumuz olmaz, amenna, o zaman birlikte üstesinden geliriz.
Ama yok sen sadece istemiyorum çocuk, hiç bir zaman da istemem diyorsan, bana uymaz, benim için çocuk sahibi olmak önemli demişti.
 
Bence hiç bir şey çözümsüz değil. Siz de evladınızı karnınızda değil yüreğinizde büyütürsünüz. Sizin gibi farkındalığı yüksek ve olgun birinden mükemmel bir anne olur.

Annemin teyze kızının çocuğu olmadı bir süre. Doktor demiş ki ikinizde de sorun yok ama birlikte çocuk yapamazsınız. Bilmemneleri uyumlu değilmiş falan her neyse. Bu insanlar ayrılmadılar, çünkü evliliklerinin sebebi birbirlerine aşık olmalarıydı. Şuan çok yakışıklı bir evlatları var. Başka bir kadının bedeninde doğmuş ama olsun. Çok zeki hayırlı bir evlat oldu.
 
Arkadasimin da sizinki gibi durumu ve 10 senelik evli, evlat edinme icin basvurmaya hazırlanıyorlar simdi, cunku arkadasim cok istiyor...
Neyse ben olsam 33 yasina gelmis ama hala kendi kararlarini verirken baskalarindan etkilenen, hele de evlilik gibi bir kararda annem babam ne der diye tereddut eden biriyle evlenmezdim. Evet simdiden annem sunu derse babam bunu dusunurse diye sorun ediyorsa, fazlasiyla sorun yasayacaksiniz demektir.



Biliyorum dışardan gözüken durum çok garip, haklısınız
Bende bu sorunun yaşadıklarının cevabındayım.
Ama hayat bazen gri oluyor çok keskin çizgiler ile ayrılmıyor.
Yaşarken planlandığı gibi gitmiyor.
Ve biliyorum bana söylememesi gereken şeyleri anlatıyor ama onları bir şekilde anlattıkça ben rahatlıyorum. Beni korkutan karanlık bilinmezlik.
Sonuca karşı korkum yok. İçim çok çok rahat ve huzurluyum.
Ama zor bir dönemden geçiyoruz.
Tam eşikteyiz.
Amaa Rabbime güvenim sonsuz, bakalım neler olacak.
Ayrıca tanıdığım süre boyunca ailesine karşı tavrında beni rahatsız eden bişey olmadı. Ailesinin bana tavrında da olmadı.
Zaten ben rahatladığım için konuştum, madem bu noktaya geldik ince bir çizgideyiz ailenle konuş dedim.
Yoksa anlattığınız kadar bağımlı biri olsaydı, ailesi farklı davransaydı zaten o görüşme yarım saatte biterdi ve şu an hiç bunları yaşamazdım.
 
Bence hiç bir şey çözümsüz değil. Siz de evladınızı karnınızda değil yüreğinizde büyütürsünüz. Sizin gibi farkındalığı yüksek ve olgun birinden mükemmel bir anne olur.

Annemin teyze kızının çocuğu olmadı bir süre. Doktor demiş ki ikinizde de sorun yok ama birlikte çocuk yapamazsınız. Bilmemneleri uyumlu değilmiş falan her neyse. Bu insanlar ayrılmadılar, çünkü evliliklerinin sebebi birbirlerine aşık olmalarıydı. Şuan çok yakışıklı bir evlatları var. Başka bir kadının bedeninde doğmuş ama olsun. Çok zeki hayırlı bir evlat oldu.



Evet hiçbişey çözümsüz değil
İnşaallah hakkımızda en hayırlısı olur çok teşekkür ederim mesajınız için
Ben zaten bu fikre sıcagım, sorunum o değil
 
Ben hep söyle düşünürüm geçmişi fazla okumadim ama
Allah çocuk vermiyor ise başkalarının annelik yapamadığı gunahsizlara annelik yapma görevini verdiği içindir.
Kaderi bilemeyiz evlatlık alma fikrini düşünüyor musunuz illa dogurmak marifet değil bence oda minik bir sabiye baba olmuş olur yani siz bu durumu bilmeyip te evlenebilirdiniz belki es adayinizinda çocuğu olmayacak onun bir garantisi varmı
Sizden bu konuda ayrılıyor sa üzülmeyin bence, ayrılmaz ise sevginin aşamadigi hiç bi problem yoktur



Evet tam olarak bu kadar planlı herşey.
Sadece ben bilmiyorum.
 
Biliyorum dışardan gözüken durum çok garip, haklısınız
Bende bu sorunun yaşadıklarının cevabındayım.
Ama hayat bazen gri oluyor çok keskin çizgiler ile ayrılmıyor.
Yaşarken planlandığı gibi gitmiyor.
Ve biliyorum bana söylememesi gereken şeyleri anlatıyor ama onları bir şekilde anlattıkça ben rahatlıyorum. Beni korkutan karanlık bilinmezlik.
Sonuca karşı korkum yok. İçim çok çok rahat ve huzurluyum.
Ama zor bir dönemden geçiyoruz.
Tam eşikteyiz.
Amaa Rabbime güvenim sonsuz, bakalım neler olacak.
Ayrıca tanıdığım süre boyunca ailesine karşı tavrında beni rahatsız eden bişey olmadı. Ailesinin bana tavrında da olmadı.
Zaten ben rahatladığım için konuştum, madem bu noktaya geldik ince bir çizgideyiz ailenle konuş dedim.
Yoksa anlattığınız kadar bağımlı biri olsaydı, ailesi farklı davransaydı zaten o görüşme yarım saatte biterdi ve şu an hiç bunları yaşamazdım.

Cocuk sahibi olmak/olmamak insanin hayatinda verecegi en zor karar bence (yani sadrce cocuk sahibi olamayacagi bir evlilige baslamak degil, cocuk yapmaya karar vermek de ayni seviyede zor) dolayisiyla es adayi, benim baba olma hayallerim var, simdi istemiyorum ama belki ilerde isterim dese ve bu sekilde sonlandirsa saygi duyarim. Ama annem babam torun ister, onlara soylemedim vs bunlar 33 yasinda bir adama yakismiyor (ben de 33 yasindayim) senin hayatin senin kararin, annenin torun sevdasi yuzunden hayatinin geri kalanini birlikte gecirmek istedigin kisiden vaz mi gececeksin derim ben o adama....
Gercekten disaridan bir gözle bakinca boyle gorunuyor, koskoca bir adam, bir kadina aşık olmus, evlenmeye karar vermiş ama ailesinin bazı beklentilerini karsilayamayacagi icin vazgecmenin esigine gelmis... hic saglikli degil...
 
Evet hiçbişey çözümsüz değil
İnşaallah hakkımızda en hayırlısı olur çok teşekkür ederim mesajınız için
Ben zaten bu fikre sıcagım, sorunum o değil

Sorununuz bu konu bile değil bence. Eğer gerçekten bazı şeyleri aşacak kadar sevgi varsa aranızda hiçbir şey engel değil. Sırf bu sebepten de bazı şeyler bitiyorsa ilerisi için de en hayırlısı bu demektir. Sizi siz olduğunuz için sevecek biri bu dünyada illa ki vardır. Ayrıca hiç kimse kendi sağlığına güvenmesin.

Benim amcamın çocuğu olmadı, hiç spermi yokmuş. Tedavi olmuşlar ama vücudu 1 sperm dahi üretememiş. Tabii karısı "boşanıcam ben bundan kısır adamı napıyım ben" falan demeye başlamış. Kocasının yüzüne değil de boşanacak ya zeminini yapıyor millete. Sonra bir karın ağrısı bir hastalık, rahim yumurtalık ne varsa alınmak zorunda kalındı. Eşitlenince sesi çıkmadı tabii. Ama gerçek evlilik gerçek sevgi bu değil. Belki eş adayınız sırf ailesi torun istiyor diye başkasıyla evlenecek ama ondan çocuğu olabileceğini kim garanti ediyor? Bilinçli aklı başında insanlar bu tür şeylere takılmaz bence.
 
bugün annesinde kötü hastalık teşhisi kondu.
ve acil ameliyat olmak zorunda.
şu an çok şaşkınım, ne olacağını bilmiyorum.
İçim ürperiyor.
Dualarınıza ihtiyacımız var.
İnşaallah doktorun abartması, para tuzagıdır.
Malesef özel hastahane teşhis koyduğu için zerre kadar güvenmiyorum.
 
Merhaba..
Bu konunun uzerinden bir yildan fazla zaman gecmis..

Ben artik evli esine cok asik ama kucuk triplerden vazgecmeyen cok mutlu bir kadinim..
En son msjimdan uc hafta sonra kayinvalidem ameliyat oldu.. o gunler, toparlanma sureci, benden guc almalari, heyecanlari, benimle mutlu olmalari simdi hepsi ruya gibi.
Esim bir kez daha manevi olarak zora dustu, bir ay surdu. Ben rahatsizlandim ve gunlerce kipirdamadan yattim ilk defa is yerimden bu kdr uzak kalmistim tamamen tesaduf eseri iyilesebildim, sirtim kollarim omuzlarim tutulmustu. Iyilesmeye basladigim donem geldi kardesleri ve annesi ile konustu onlar destek oldu gece sabaha kdr konustuk ayrildik son kez bulusmak icin niyetlenmistikki.. bi anda baristik, yirmi gun sonra ruya gibi bir evlenme teklifi aldim, 10 gunde soz bir ay sonra nisan yaptik. Sekiz ay sonrasina da dugun.. hersey cok guzel ilerledi, bu arada ben vajina icin tedavi gordum, cok guzel uzman harika bir dr ile cok kolay tedavi gordum. Ohal dolayisi ile cok sorun yasadik o yokusu da astik bir ayda evimizi duzduk bir haftada mobilyalarimiz evdeydi hersey mucizevi sekilde ilerledi..
Su an ikimzde cok mutluyuz..
Ailelerimizde ...
Ohal dolayisi ile ayri sehirlerdeyiz..
Ozlem yakiyor kavuruyor.
Ama ne dikenler taslar gecmis ayagimizin altindan
Bu mu gecmesin..
Bu arada ne kayinvalidem ne gorumcem bana ufacik imada dahi bulunmadi..
Hatta bunu unuttuk arada canimiz didismek istiyor galiba baska sorunlar cikiyor
Msj atmak yazmak istedim..
Benim hikayemin sonu masal gibiydi..
En guzel ruyam simdi basladi...
 
Çocuk istemeyen biri olsaydı hiç sıkıntı yaşamazdınız. Benim kuzenim evlendi çocuk istemiyorum ben dedi ailesine. Ailesi arada bir laf etse de hep sustuyordu. Artık ailesi kabullenmişti. Ama 12 sene sonra karısı kazayla hamile kalınca çocukları oldu. Yani şunu demek istedim kendisinin hiç çocuk düşüncesi olmasaydı zaten ailesini bastırabilirdi. Ama ben ailesinden ziyade kendisinin de çocuk istediğini sezdim. Belli ki bu çocuk meselesinde ailesininde beklentisi yüksek. Bu sizi çok yıpratır. Birlikte olduğunuz kişi bir süre size nazik davransa da bu konuda, ailesiyle yaşayacağı çatışmalar yüzünden size çok daha kötü bir şekilde yansıyacağını düşünüyorum. Bence ya ilişkiyi sonlandırın. Ya da evlat edinmeyi düşünün beraber. Onun bu konudaki fikrini alın. En azından bir bebek evlat edinirseniz aileye de bir torun vermiş olursunuz. Sizinde çocuğunuz olur anne baba olursunuz. Ama bu fikri kabul etmezse ben bu evliliği göze almayın derim şahsi fikrim
 
Merhaba..
Bu konunun uzerinden bir yildan fazla zaman gecmis..

Ben artik evli esine cok asik ama kucuk triplerden vazgecmeyen cok mutlu bir kadinim..
En son msjimdan uc hafta sonra kayinvalidem ameliyat oldu.. o gunler, toparlanma sureci, benden guc almalari, heyecanlari, benimle mutlu olmalari simdi hepsi ruya gibi.
Esim bir kez daha manevi olarak zora dustu, bir ay surdu. Ben rahatsizlandim ve gunlerce kipirdamadan yattim ilk defa is yerimden bu kdr uzak kalmistim tamamen tesaduf eseri iyilesebildim, sirtim kollarim omuzlarim tutulmustu. Iyilesmeye basladigim donem geldi kardesleri ve annesi ile konustu onlar destek oldu gece sabaha kdr konustuk ayrildik son kez bulusmak icin niyetlenmistikki.. bi anda baristik, yirmi gun sonra ruya gibi bir evlenme teklifi aldim, 10 gunde soz bir ay sonra nisan yaptik. Sekiz ay sonrasina da dugun.. hersey cok guzel ilerledi, bu arada ben vajina icin tedavi gordum, cok guzel uzman harika bir dr ile cok kolay tedavi gordum. Ohal dolayisi ile cok sorun yasadik o yokusu da astik bir ayda evimizi duzduk bir haftada mobilyalarimiz evdeydi hersey mucizevi sekilde ilerledi..
Su an ikimzde cok mutluyuz..
Ailelerimizde ...
Ohal dolayisi ile ayri sehirlerdeyiz..
Ozlem yakiyor kavuruyor.
Ama ne dikenler taslar gecmis ayagimizin altindan
Bu mu gecmesin..
Bu arada ne kayinvalidem ne gorumcem bana ufacik imada dahi bulunmadi..
Hatta bunu unuttuk arada canimiz didismek istiyor galiba baska sorunlar cikiyor
Msj atmak yazmak istedim..
Benim hikayemin sonu masal gibiydi..
En guzel ruyam simdi basladi...


Cok ama cok sevindim boyle guzel.bitmesine hikayenizin. Rabbim insallah tedavinizun sonucunu almayida nasip etsin.
 
Merhaba

Yıllar sonra karmakarisik bir halde yine karsinizdayim..
Artik evliyim ustelik yeni evli diyemeyecek kadar sure gecmis..
Esim ah benim can yoldasim..
Bu yolun basinda aslinda onu sorgularken kendimi daha cok olcmeliymisim
Ben yaniyorum arkadaslar alev alev..
Kimsenin gormedigi yerlerde agliyorum
Kimseye agzimi acmadim.. 1 arkadasim brz biliyor ona bile cok dokulmedimm..
Yanlis anlasilmasin cogunlukla kendimle bile konusmuyorum sadece burdaki nickimdeki gibi ozlemle yaniyorum. Kendimi teselli edemiyorum.. bazen kiziyorum niye evlendin niye insanlara aciklama sorumluluguna girdin..
Oyle sacma dusunceler geciyorki aklimdan

Esim benimle cok mutlu bende onu cok seviyorum cok ahlakli olgun comert yumusak kalpli merhametli. Her alanda es yoldas arkadas..

Ama cok buyuk bir eksigi varki karar almakta zorlaniyor. Bir telefon icin 1 yil dusunebilir alsammi almasammi diye..

Onun cok mutlu oldugunu bildigim icin hic evlat edinme konusunu acamiyorum..
O benimle yaslanmanin pesinde.. ardi arkasi beklentisi yok.. hatta evlat sahibi olma sorumlulugundan zorluklarindan kurtulmak isine geliyor
Ama yuregim bebek ozlemi ile kavruldu..

Ne yapacagimi bilmiyorum. Depresyonun esigine gelip evimdeki huzuru kacirmak istemiyorum..

Etrafimdaki bebeklere surekli hediye aliyorum.. en iyisi en guzeli en yakisani olsun..

Yegenim olacakti kardesimde dusuk yapti. 1.5 senedir ugrasiyor. Cok sevinmistik o surecte cok uzulduk. Kurtaja girmeden once ilk defa icini actigini gordum..

Sonra onun yipranmisligini ve tepkilerini gordum. O zmn ben kendimi cok mu sıktım diyorum.

Bazen aklima geliyor, sadece aglayip sabir diliyorum.

Sacma karisik ve anlamsiz gelebilir.

Disaridan mutlu bir yuvam gunluk neselerim guzel bir esim 2 ailem var..

Esimin ailesi ile sorunum yok..

Sukredecek cok sey varken,karmakarisik bir hale gelmisken sizin tesellinize sigindim.

Esimle konusmaya once benim cesaretim yok. Tepki vermez ama cevapte vermez. Ikna gucum yok.

Nolur beni depresyonun esiginden cekin kendime eziyet etmeye basladim.
 
Merhaba evlat edinen ailelerin hikayelerini okudunuz mu, sosyal medyada Elif Ada’nın annesi var en bilindik olan. Benim bir oğlum var, tekrar çocuk sahibi olmak istiyoruz ve bir çocuk evlat edinmeyi. Orada aile bekleyen o kadar çocuk var ki, onların hayatına dokunmak, sizi ailesi bilmesi, anne demesi. Bence eşinize açın bu konuyu. Hatta ailede en çok kim karşı çıkıyorsa sonrasında o daha çok seviyor çocuğu. Ha doğurmuşsun ha doğmuş bir çocuk sahibi olmuşsun hiç farkı yok.
 
Back
X