Ya bilmiyorum ama boyle hissediyorum ve goruyorum artik..ama neden...benle utanarak cekinerek konusuyor herkez...herkez bana mesafeli...cok mu asık suratli sert micazlisin diyeceksiniz..hayir aksine insanlar kendlilerini benim yanimda rahat hissetsin diye sacma sapan esprilier yapar gulerim kendimi kucuk dusurmek ugruna karsimdakini rahatlatmaya calisirim...esimin yegenleri kendi yegenlerim akrabalarim arkadas ortamim herkez bana cekingen davraniyor..gecen esimin kuzeniyle muhabebet ediyoruz kirpkirmizi kesildi..ben gayet normal konusuyorum oram buramda acik degil..alla alla ya bende ne var ki....ben bi topluluga girdigimde illaki biraz toparlanir oradakiler oo gel buyur otur gibisinden..bu guzel tabi ama samimiyet kuramiyo kimse benle ..bende kuramiyorum...gecen bi komsumla yeni tanistik msjlasirken dedimki yuzyuzeykende boyle samimi davransan bana dedim utaniyom kizim senden dedi..ve resmen kanitlanmis oldu bu...sordum ya ne var bende dedim herkez bana mesafe li dedim .bilmiyom sende degisik bi hava bi endam var insan hemen samimi olamiyor dedi..ve ben uzuluyorum bu duruma ...msjlasirkej arkadaslarla muhabet koyu ama yuzyuzeyken gozume bile bakmiyo insanlar...ya gercekten cozmek istiyorum bu durumu...hic kimse cekinmesin benden ya bu ne sacmalik..evime cagiriyorum arkadaslarimi ..birsuru seyler yapiyorum yiyelim eglenelim diye ama gelenler utanmaktan yemek yiyemiyor ben bi ara wc ye falaj gidince geri geliyorumki tabaklari bitmis...ben varken niye yiyemiyorlar
kafami kaldirip bakmam bile yediklerine yanlis anlamasinlar diye...bana gelince bi sıkiliyor insanlar o yuzden hep yalnizim ben..ama haketmiyorumki icim insan sevgisiyle kaynarken gercekten haketmiyorum bu yalnizligi..
kafami kaldirip bakmam bile yediklerine yanlis anlamasinlar diye...bana gelince bi sıkiliyor insanlar o yuzden hep yalnizim ben..ama haketmiyorumki icim insan sevgisiyle kaynarken gercekten haketmiyorum bu yalnizligi..
uyduruyorum şu an 
Dominant karakterli veya görünümlü insanlardan çekinilir genelde.
