Herşey tepetaklak oldu

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Evladı yetiştlr, büyüt, evlendir,
yanlarına taşın,
boşanınca seni de tekrar yanında
sürüklemek istesin...
Ben kesinlikle kabul etmem.
Ablanız Ankara'da sabah çıkıp işe gidecek, akşama kadar yok.
Hafta sonu alışverişi olacak, kişisel bakımı olacak, arkadaş buluşması olacak yaşlı iki insan napacak hiç bilmediği, tanımadığı bir şehirde?
Açıkcası burdan bakınca herkes kendini düşünüyor gibi görünüyor.
 
Memleket daha mantıklı onlar için şöyle ki aiz sevmeseniz de küçük gelişmemiş bir şehirde olsa insanın memleketi özellikle belli yaştakiler için daha kıymetlidir.
Ayrıca evlilik cağında ki çocuklara göre hayat planlamayı doğru bulmuyorum.Anneniz ablanız için Istanbul a gitmiş boşanınca Ankara ya yerleştiler varsayalım.Ee ablanız tekrar evlendiğinde belki başka şehre gitmesi gerekecek yazık değil mi bu insanlara?
İyide bu ablamın kararı o zaman ablam yanıma gelin demezdi. Ben ablam teklif ettiği için ankarada kalmalarını istiyorum gerisi onların meselesi bana fikrimi sordular bende ankaradan yana olduğumı söyledim ama illa da kalacaksınız demedim artıları ile eksilerini tartmaya çalışıyorum zaten bu yüzden de buraya konu açtım.
 
Aileniz memleketlerine dönmeyi gerçekten istiyorsa dönsünler, emin olun belli bir yaştan sonra oradan oraya savrulmak zor oluyor, diyelim ablanız Ankara'da da yapamadı İstanbul'a geri döndü yine onunla İstanbul'a geri mi dönecekler? Ya da sizin yakınınıza mı taşınacaklar? Sonuçta memleketleri aşina oldukları bildikleri bir yer, havası toprağı bile tanıdık, varsın hastanesi uzak olsun nasıl mutlu olacaklarsa öyle yaşasınlar, yaşlılar yapamazlar diye düşünmeyin, memlekette hısım akraba vardır, eski tanıdıklar vardır, konu komşu vardır adapte olması da yaşaması da daha kolay olur.
Komşu filan bu kısımlarında bende katılıyorum artıları ile eksilerini tartıyorum doğru bişey demek için şuan hepimizin kafası karışık bana da bu yüzden fikir sordular ama bende tartıp biçiyorum farklı fikirler duymam gerekiyor. Haklısınız. Ama ailem kardeşleri ile kavgalı annem yani orada akraba da pek olacak gibi durmuyor. Çok karışığız gerçekten keşke böyle bir karar vermeseydi ablam ama herkesin kendi hayatı verecekleri karar onları mutlu eden olmalı ben zaten uzaktayım hayat onların hayatı haklarında hayırlısı olsun.
 
İyi de bu insanlar uzaktaki hastaneye gitmeyi goze aliyorlarsa yine sizi ilgilendiren bir mevzu yok
Benim annemle babam da bambaska bir sehirde yasiyorlar kendi istekleri dogrultusunda , sizinkiler gibi genc de degiller , agzimi acip da yorum yapamam yasayacaklari yer konusunda , benim onlardan iyi bilmem mumkun mu? Her insan kendisi icin iyisini bilir , kimsenin haddi degil anne babasina karismak
Diğer yorumlarda da dedim ben karışmıyorum fikrim soruldu. ısrarla neyini anlamıyorsunuz?
 
Evladı yetiştlr, büyüt, evlendir,
yanlarına taşın,
boşanınca seni de tekrar yanında
sürüklemek istesin...
Ben kesinlikle kabul etmem.
Ablanız Ankara'da sabah çıkıp işe gidecek, akşama kadar yok.
Hafta sonu alışverişi olacak, kişisel bakımı olacak, arkadaş buluşması olacak yaşlı iki insan napacak hiç bilmediği, tanımadığı bir şehirde?
Açıkcası burdan bakınca herkes kendini düşünüyor gibi görünüyor.
Evladı onlara bir teklif sundu kimsenin kimseyi sürüklediği yok bir sürü yorumda da yazdık nedir bu ısrar anlamıyorum gerçekten.
Bana da bu konuda fikrimi sordular. Ben ankaradan yanayım dedim. Kimseyi zorladığımız sürüklediğimiz yok.
 
Evladı yetiştlr, büyüt, evlendir,
yanlarına taşın,
boşanınca seni de tekrar yanında
sürüklemek istesin...
Ben kesinlikle kabul etmem.
Ablanız Ankara'da sabah çıkıp işe gidecek, akşama kadar yok.
Hafta sonu alışverişi olacak, kişisel bakımı olacak, arkadaş buluşması olacak yaşlı iki insan napacak hiç bilmediği, tanımadığı bir şehirde?
Açıkcası burdan bakınca herkes kendini düşünüyor gibi görünüyor.

Eşimin halası ankara da yaşıyordu, enişte memur emeklisi , 20 yıldan fazladır ankara daydilar.
Kuzenler başka bir şehirde yaşıyorlar, ailelerini orada kurdular, abi kardeş doktorlar, eşler de doktor, çocuklar okullu.
Yalvar yakar anne babayı yaşadıkları yere aldılar.
Başımızda durun diye.
E herkes yoğun çalışıyor.
Çocuklar okula gidiyor.
10 günde bir gelecekler diye yazık düzenlerini bozdular.
Hala o kadar neşeli bir insandı ki, kadini gördüğümde şok olmustum.
Depresyona girmiş, bilmem kaç tane ilaç içiyordu.
4 doktor evladı, tansiyonunu düzenleyemiyorlardi.
Ankara Ya geri taşındı da kendine geldi kadıncagiz.
 
Eşimin halası ankara da yaşıyordu, enişte memur emeklisi , 20 yıldan fazladır ankara daydilar.
Kuzenler başka bir şehirde yaşıyorlar, ailelerini orada kurdular, abi kardeş doktorlar, eşler de doktor, çocuklar okullu.
Yalvar yakar anne babayı yaşadıkları yere aldılar.
Başımızda durun diye.
E herkes yoğun çalışıyor.
Çocuklar okula gidiyor.
10 günde bir gelecekler diye yazık düzenlerini bozdular.
Hala o kadar neşeli bir insandı ki, kadini gördüğümde şok olmustum.
Depresyona girmiş, bilmem kaç tane ilaç içiyordu.
4 doktor evladı, tansiyonunu düzenleyemiyorlardi.
Ankara Ya geri taşındı da kendine geldi kadıncagiz.
Biz böyle bi zorlama yapmıyoruz yapmayız da ki annem özgür ni insandır me isterse onu yapar bu zamana kadar da öyle yaşadı bu yaştan sonra zaten bizi tınlamaz ama kendileri de karışık oldukları için bana sordular. Ben uzaktayım zaten evlendim ayrıldım ben gittiğim için onları yakınımda tutamam kimse kimseye bağlı haat yaşayamaz ne evlatlar ana baba için ne ana baba evlatlar için hastalık gibi istisnai bir durum olmadığı sürece
 
Evladı onlara bir teklif sundu kimsenin kimseyi sürüklediği yok bir sürü yorumda da yazdık nedir bu ısrar anlamıyorum gerçekten.
Bana da bu konuda fikrimi sordular. Ben ankaradan yanayım dedim. Kimseyi zorladığımız sürüklediğimiz yok.
Niye kızdığınızı anlayamadım.
Tüm yorumları, aradaki açıklamaları okumadım.
Konunuzu okuyunca bana hissettirdiği bu oldu.
Konu açtınız, fikir sordunuz, benim duygum/yorumum da böyle.
Beğenmedim butonunu kullanmışsınız zaten, yorumumu dikkate almazsınız olur, biter.
Aileniz için hayırlısı neyse o olsun.
 
Niye kızdığınızı anlayamadım.
Tüm yorumları, aradaki açıklamaları okumadım.
Konunuzu okuyunca bana hissettirdiği bu oldu.
Konu açtınız, fikir sordunuz, benim duygum/yorumum da böyle.
Beğenmedim butonunu kullanmışsınız zaten, yorumumu dikkate almazsınız olur, biter.
Aileniz için hayırlısı neyse o olsun.
Bu noktada bir kaç kişiye daha açıklama yaptığım için ciddi manada bunaldım. Çünkü bizler ailemize ali kıran başkesenlik yapsak da sökmez zaten annem sert bir kadındır. konu çarpıtılarak başka yöne gitti biz zorluyormuşuz gibi bir hava oluştu. Maksadım size kızmak değil sadece biraz hararetlendim. Sizin de yorumunuz sertti biraz.
İyi dilekleriniz için teşekkür ederim.
 
Kusura bakmayın ama bende sizi bir arkadaşın dediği gibi biraz bencil buldum. Yazdıklarınızda resmen ablanız Ankaraya yerleşmek istiyor diye verdiğiniz bir tepki var. Konunuzla ablanızın kocasına ihanet konusunda güvenmesinin ilgisi ne cidden anlamadım. Herkes kocam beni aldatmasın diye diken üstünde yaşayacak diye bir kural yok, öğrenincede gerekeni yapmış zaten. Ayrıca evlatsa ikinizde evlatsınız ve anne babanız ikinizinde sorumluluğu, siz nasıl kocanızın işi için başka şehre gitme lüksüne sahipseniz, ablanızda yaşadığı tranvadan sonra yeni bir başlangıç yapmak için başka şehre gitmek hakkı, sizin ve ailenizin keyfi bozulmasın diye, eski eşi ile yaşadığı evde ve aldatıldığını bilen bir çevrede yaşama mecburiyeti yok. Belki farkındasınız belki değilsiniz ama ablanızın derdi dağı aşmışken bence sizin derdiniz ablanız ya da aileniz değil, kendi rahatınız, zira aileniz memlekete giderse sizin ailenizle gidip gelmenizin zorlaşması ya da ailenizde bir sağlık sorunu olursa o memlekete bakarken yaşayacağız sıkıntı gibi geldi bana, bence bu kadar bencil olmayın. Hayat ablanızın ve ailenizin hayatı, kimseyi kendisinden daha çok düşünemezsinz ki zaren bence siz şuan ne ailenizi ne ablanızı sadece kendi rahatınızı düşünüyorsunuz.
 
ablanizin tek gitmesi ona da iyi gelecektir bence, yanliz yasamak bazi yaslarda cok guzel oluyor.

aileniz icinse acele karar vermesinler, once ablaniz yerlessin, belki o muhiti begenirler, memlekete de gidip arastirabilirler, veya bir sahil kasabasina da yerlesebilirler. Ne istiyorlar diye oturup dusunsunler.

Siz de sadece bu yonde yureklendirin bence, biz kayinvalideme hep gaz veriyoruz bir sahil sehrine git yerles diye ama cesaret edemiyor, yasadigi sehri de hic sevmemesine ragmen orada kalmaya devam ediyor.
 
Kusura bakmayın ama bende sizi bir arkadaşın dediği gibi biraz bencil buldum. Yazdıklarınızda resmen ablanız Ankaraya yerleşmek istiyor diye verdiğiniz bir tepki var. Konunuzla ablanızın kocasına ihanet konusunda güvenmesinin ilgisi ne cidden anlamadım. Herkes kocam beni aldatmasın diye diken üstünde yaşayacak diye bir kural yok, öğrenincede gerekeni yapmış zaten. Ayrıca evlatsa ikinizde evlatsınız ve anne babanız ikinizinde sorumluluğu, siz nasıl kocanızın işi için başka şehre gitme lüksüne sahipseniz, ablanızda yaşadığı tranvadan sonra yeni bir başlangıç yapmak için başka şehre gitmek hakkı, sizin ve ailenizin keyfi bozulmasın diye, eski eşi ile yaşadığı evde ve aldatıldığını bilen bir çevrede yaşama mecburiyeti yok. Belki farkındasınız belki değilsiniz ama ablanızın derdi dağı aşmışken bence sizin derdiniz ablanız ya da aileniz değil, kendi rahatınız, zira aileniz memlekete giderse sizin ailenizle gidip gelmenizin zorlaşması ya da ailenizde bir sağlık sorunu olursa o memlekete bakarken yaşayacağız sıkıntı gibi geldi bana, bence bu kadar bencil olmayın. Hayat ablanızın ve ailenizin hayatı, kimseyi kendisinden daha çok düşünemezsinz ki zaren bence siz şuan ne ailenizi ne ablanızı sadece kendi rahatınızı düşünüyorsunuz.
Konu silsile halinde geldiği için ve Kafam karışık olduğu gibi aklıma gelenleri yazdım. Biz uzun zamandır şüpheleniyorduk ve şüphelendiğimiz de ortaya çıktı. Keşke bu kadar uzun zamandır aldatılmamış olsaydı baştan yakalasaydı bu kadar hırpalanmazdı diye söyledim.
Ben kimse gitmesin demedim ki ablam evlendi ailem onunla altlı üstlü yaşadı zaten onun hep arkasında oldukları için ben çekildim başka şehire geldim evlenip. Çünkü sadece o varmış gibi davrandılar bu zamana kadar. Benim açımdan doğup büyüdüğüm belki bi daha adam akıllı bile göremeyeceğim bir yer olacak istanbul ve şuan herkes heryere dağılıyor ben kend üzüntümü de paylaştım. Neden sadece ablama mı üzülmek zorundayım? Kendi anılarım da gidecek o ev ile birlikte. Benim duygularım neden yok sayılıyor?
Ben ablam gitmesin demiyorum tabiki herkes mutlu olduğu yere gidecek ben sadece keşle böyle olmasaydı diyorum. Öküz altında buzağı aramayı bırakın ya.
Ailem bana her türlü uzak olacak ankara da 8 saat memleket de 10 saat biz doğuya taşınacağız zaten. Öyle bir rahatlığı düşünüyor olsaydım doğuda yaşayacağımı bile bile evlenmezdim. Bazen konuşuyorsunuz ama altını doldurup da konuşsanız keşke.
 
ablanizin tek gitmesi ona da iyi gelecektir bence, yanliz yasamak bazi yaslarda cok guzel oluyor.

aileniz icinse acele karar vermesinler, once ablaniz yerlessin, belki o muhiti begenirler, memlekete de gidip arastirabilirler, veya bir sahil kasabasina da yerlesebilirler. Ne istiyorlar diye oturup dusunsunler.

Siz de sadece bu yonde yureklendirin bence, biz kayinvalideme hep gaz veriyoruz bir sahil sehrine git yerles diye ama cesaret edemiyor, yasadigi sehri de hic sevmemesine ragmen orada kalmaya devam ediyor.
Şuana kadar gördüğüm en iyi fikir. Önce ablam yerleşir bi süre yanında olurlar içlerine sinmezse istanbuldan memlekete taşınırlar. Çok teşekkür ederim.
 
herkes soylemis ayrica soylemek istemedim beraber ankara daha mantikli gibi..

bu arada asil merak ettigim nasil yakalamis ki aldatildigini anlamis?
 
Herkesin hayatına kimse karışamaz dicem sadece. Ailenizi ordan oraya sürüklemektense yerleşik bir hayatta tutmak en mantıklısı.
Şehir değiştirme bizde bile baya sıkıntılı oluyorsa belli bir yaşa gelmiş insanlarda düşünemiyorum. Zira o yaşlar kök salma yaşları. Nerde rahat edeceklerse orda yaşasınlar. Hastane heryerde bulunur ama huzur zor.
 
Anne yada babanız tek olsa bir nebze anlarım ancak ikisi birlikte gayet de yaşayabilirler. Hatta tek başına yaşayan bir sürü anne yada babalar da var.

Sonuçta onların hayatı bu ve insan nerde mutluysa orda yaşamalı. Memleketlerini istiyorlarsa bırakın oraya taşınsınlar. Ablanız da kendi ayakları üzerinde durabilir diye düşünüyorum.
 
Konu silsile halinde geldiği için ve Kafam karışık olduğu gibi aklıma gelenleri yazdım. Biz uzun zamandır şüpheleniyorduk ve şüphelendiğimiz de ortaya çıktı. Keşke bu kadar uzun zamandır aldatılmamış olsaydı baştan yakalasaydı bu kadar hırpalanmazdı diye söyledim.
Ben kimse gitmesin demedim ki ablam evlendi ailem onunla altlı üstlü yaşadı zaten onun hep arkasında oldukları için ben çekildim başka şehire geldim evlenip. Çünkü sadece o varmış gibi davrandılar bu zamana kadar. Benim açımdan doğup büyüdüğüm belki bi daha adam akıllı bile göremeyeceğim bir yer olacak istanbul ve şuan herkes heryere dağılıyor ben kend üzüntümü de paylaştım. Neden sadece ablama mı üzülmek zorundayım? Kendi anılarım da gidecek o ev ile birlikte. Benim duygularım neden yok sayılıyor?
Ben ablam gitmesin demiyorum tabiki herkes mutlu olduğu yere gidecek ben sadece keşle böyle olmasaydı diyorum. Öküz altında buzağı aramayı bırakın ya.
Ailem bana her türlü uzak olacak ankara da 8 saat memleket de 10 saat biz doğuya taşınacağız zaten. Öyle bir rahatlığı düşünüyor olsaydım doğuda yaşayacağımı bile bile evlenmezdim. Bazen konuşuyorsunuz ama altını doldurup da konuşsanız keşke.
Bence sizin ablanızla ilgili psikolojik bir sıkıntınız ve kıskançlığınız var. Ailenizin onu sizin onu sizden üstün tuttuğunu düşünüyorsunuz ve ailenizin sorumluluğu bu yüzden ablanızda olmalı gibi bir algı var kafanızda ; bence bu çözmeniz gereken bir problem destek almanız psikolojik olarak yararınıza olur. Ayrıca bana ve buradaki birçok insana göre ailenin dibinde bir evlilik ne kadın ne erkek için ideal bir evlilik değildir. Siz bunu sanki lütuf gibi yazmışsınız ama belki ablanız kocası ile bu yüzdende sıkıntı yaşadı bilemezsiniz. Zira hiçbir erkek sürekli kayınvalidesi ve kayınpederi ile muhattap olmak istemez. Bence sizin ablanıza karşı bastırdığınız olumsuz duygularınızdan dolayı ablanıza sizinde dediğiniz gibi üzülmüyorsunuz. Eğer derdiniz anılarınızsa zaten ailenizin evde payı varsa ablanızın payını parasını verir siz alırsınız. Aileniz de istanbulda kalır, anılarınız gitmemiş olur. Ailenizin payı yoksa ablanızın mülkiyetindeki eve karışamazsınız. Bence şu ruh hali ile bu işe karışmanız hem ailenizle hem ablanızla ilişkinizi geri dönülmez biçimde zedeler. Zira sizin derdinizi hiç tanımama rağmen ben farkettiysem ablanız ve ailenizinde anlaması zor değil. Ailenizin ayrımcılık yaptığını düşünüyorsanız ama burada yapmanız gereken bu konunun muhattabı olmayan ablanın işine karışmak yerine derdinizi ailenize anlatıp devam ederse mesafe koymaktır. Yoksa ailemi düşünüyorum söylemi ile onların hayatına müdahile edip , geçmişin acısını çıkarmak sadece size zarar verir. Bence bu işe karışmayın. Zira sizi anlamıyor değilim ailem sırf erkek diye bana sunmadıkları birçok imkan ve anlayışı kardeşime sundular. Ama bu başta kötü gibi gözüksede bana mücadeleci bir karakter kazandırdı. Siz ailenizin sürekli sizin hayatınızda olması iyi birşey gibi görüyorsunuz ama yetişkin biri için emin olun değil ve evliliğii bile etkileyen bir durum.
 
herkes soylemis ayrica soylemek istemedim beraber ankara daha mantikli gibi..

bu arada asil merak ettigim nasil yakalamis ki aldatildigini anlamis?
Marketin önünde buluşacaklarmış iş çıkışı ama ablam erken çıkmış ve iş yerine yürümüş yakın bloklarda çalışıyorlar sonra orada kızla görmüş eve gidince sormuş ee falan filan yapınca yaygara kopmuş. Bana anlatılan bu detaylı bilemiyorum herkes kırgın dedikodu toplar gibi derine inmek istemedim ablam kendini iyi hissedip anlatmak istediğinde anlatır diye sessiz kaldım
 
Bence sizin ablanızla ilgili psikolojik bir sıkıntınız ve kıskançlığınız var. Ailenizin onu sizin onu sizden üstün tuttuğunu düşünüyorsunuz ve ailenizin sorumluluğu bu yüzden ablanızda olmalı gibi bir algı var kafanızda ; bence bu çözmeniz gereken bir problem destek almanız psikolojik olarak yararınıza olur. Ayrıca bana ve buradaki birçok insana göre ailenin dibinde bir evlilik ne kadın ne erkek için ideal bir evlilik değildir. Siz bunu sanki lütuf gibi yazmışsınız ama belki ablanız kocası ile bu yüzdende sıkıntı yaşadı bilemezsiniz. Zira hiçbir erkek sürekli kayınvalidesi ve kayınpederi ile muhattap olmak istemez. Bence sizin ablanıza karşı bastırdığınız olumsuz duygularınızdan dolayı ablanıza sizinde dediğiniz gibi üzülmüyorsunuz. Eğer derdiniz anılarınızsa zaten ailenizin evde payı varsa ablanızın payını parasını verir siz alırsınız. Aileniz de istanbulda kalır, anılarınız gitmemiş olur. Ailenizin payı yoksa ablanızın mülkiyetindeki eve karışamazsınız. Bence şu ruh hali ile bu işe karışmanız hem ailenizle hem ablanızla ilişkinizi geri dönülmez biçimde zedeler. Zira sizin derdinizi hiç tanımama rağmen ben farkettiysem ablanız ve ailenizinde anlaması zor değil. Ailenizin ayrımcılık yaptığını düşünüyorsanız ama burada yapmanız gereken bu konunun muhattabı olmayan ablanın işine karışmak yerine derdinizi ailenize anlatıp devam ederse mesafe koymaktır. Yoksa ailemi düşünüyorum söylemi ile onların hayatına müdahile edip , geçmişin acısını çıkarmak sadece size zarar verir. Bence bu işe karışmayın. Zira sizi anlamıyor değilim ailem sırf erkek diye bana sunmadıkları birçok imkan ve anlayışı kardeşime sundular. Ama bu başta kötü gibi gözüksede bana mücadeleci bir karakter kazandırdı. Siz ailenizin sürekli sizin hayatınızda olması iyi birşey gibi görüyorsunuz ama yetişkin biri için emin olun değil ve evliliğii bile etkileyen bir durum.
Ablamı kıskandığım yok gerçekten olayı çarpıtıyorsunuz yada ben kendimi doğru ifade edemiyorum. Ablamla ailem yakın yaşamalarına karşı çıkan ilk kişi de benim. Çünkü olmaz yani sesiniz çıksa yukarıda annemler huzursuz olur dedim ama beni dinlemediler. Ben her dakika iç içe olmayı sevmediğim için evlenmeyi tercih ettim. Çünkü dışarıda kaldım. Bir ev alındı ama benim iş yerime ters ulaşımı olmayacak yerde ben her gün gece 11de otobüsle eve dönüyordum şikayet ettiğimde de kuru fasulye muamelesi gördüm daha fazla dayanamadım ve uzaklaştım. Derdim onlar yakın falan filan değil fikirlerimin o zamanlar sorulmaması adam yerine koyulmamaktı.
Kıskanç insan kariyerini kıskanır en basitinden ben evde oturuyorum ablam kariyer sahibi hani en başta onu kıskanırım ama asla öyle bir düşüncem yok benim bir var ise onun on olsun gözüm yok.
Evlerin ikisi de babamın dublexti ayırdı tapularını ama yine de babamın üzerine. Ablamın ödediği bir miktar var kimsenin parası kalmaz zaten ailem de bende ablamda o konuda hakkaniyetliyiz ama çalışmıyorum o evi alma durumunda değilim 900bin civarı daireler.
Haklarında hayırlısı olsun tek istediğim bu. Ve ben kimseye zorlama yapmadım onlar kendileri sordular bana senin fikrin nedir diye ben söyledim karışma gibi bir derdim yok.
 
Mune Mune konuyu kapatabilir misin?

Ben farklı bişey soruyorum diğerleri bencillik kıskançlığa kadar getirdiler olayı oysaki dümdüz bişey yazdım saçma sapan çıkarımlarda bulundular ben gerekli olan fikirleri aldım zaten laf uzayıp polemiğe gitmesin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X