Lokmalarini saydigimi nerden cikardiniz? Alisverise gidince siz kendinize sevdiginiz bisey almiyor musunuz? Caniniz bisey cekmiyor mu? Diyelim ki aldiniz, tam yiyeceksiniz, dolabi aciyorsunuz ve yok. Bu bir oluyor, iki oluyor, üc oluyor, uyariyorsunuz yine oluyor. Örnek verecek olursam söyle ki damak zevklerimiz cok farkli, kendisi mesela tuzlu sirkeli cips yerken, ben normal kirmizi biberli yiyorum. O hem kendine aldigi cipsi yiyor, hem benim kendime aldigimi da. Film izlicez, aa cips almistim iyi gider diyorum, bi bakiyorum yok. Ve bu devamli oluyor. Uyardim bak alisverise gittigimizde daha cok al, madem seviyorsun ama ben kendime bi parca bisey aldigimda yeme, onu bari bana birak.
Veya bahsettigim gibi, Bonbon aliyorum bi poset. 2 gün icinde bitiyor. Ya bonbon bu, insanin cani cekiyor, almistim diyorsun, bakiyorsun ve yerinde yok. Hayret ediyorum evde ariyorum, esime soruyorum bana „ben onu 2 gün önce bitirdim“ diyor. Hepsini mi diyorum, hepsini diyor. Hic bu evde benimle de yasadigini düsünmüyor.
mutfak dolabinin üstünden bisey istedim, yani su tavana yakin olan dolaplar var ya. Esimin boyu uzun oldugu icin, benim de kisa oldugu icin, o an yemek hazirlayabileyim diye rica ettim indirir misin diye.
