Hiç arkadaşım yok… :(

gricato

mutlu oluyor, inanıyor, gerçekleşiyor.🌸🫶🏻
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2024
22
9
22 yaşında evlendim ardından atandım ve Ankara’ya yerleştim. Aslında erken yaşta hayata başladım diyebilirim. Aile evinde yaşadığım şehirde de doğru düzgün arkadaşım yoktu ama yine de bi çevrem vardı daha doğrusu etkinliklere vs. katılmak için bütçe yoktu ya da baskıcı ailem yüzünden dışarı çıkmama falan fırsat verilmiyordu o yüzden yine arkadaşsız hissediyordum. Şimdi her şey değişti bambaşka bir şehirde bambaşka bir hayatım var ekonomik özgürlüğüm ve baskıcı olmayan bir eşim var ama kimse yok… İş yerinde yok mu diyebilirsiniz ama iş yerindeki herkes benden ortalama en az 20-25 yaş büyük insanlar gelipte benle takılacak kimse yok yani. Eşimin iş yerindekiler de hep bekar maalesef ya da aklı başında olmayan tipler beraber pikniğe gitmek, ne bileyim bi yemeğe gitmek, kız kıza bi avm yapmak istiyorum ama kimse yok… :KK43: Kendi jenerasyonum hala üniversite okuyor ya da aklı beş karış havada bi kahvaltıya gidebileceğim bi dertleşebileceğim bi dostum yok maalesef… Bu konuda ne yapabilirim?
Teşekkürler
 
sürekli başka ilişkiler peşindeler, genel olarak kötü alışkanlıklar, geleceğe dair bir hedef yok, verimli şeyler yok
O yaşlarda değişik ilişkiler peşinde olmak normal. Kötü alışkanlıktan kastınızı bilemedim. Sizin hayat tarzınızda onlara sıkıcı geliyordur belki. 🙄 Hepsi mi böyle anlamadım.
 
22 yaşında evlendim ardından atandım ve Ankara’ya yerleştim. Aslında erken yaşta hayata başladım diyebilirim. Aile evinde yaşadığım şehirde de doğru düzgün arkadaşım yoktu ama yine de bi çevrem vardı daha doğrusu etkinliklere vs. katılmak için bütçe yoktu ya da baskıcı ailem yüzünden dışarı çıkmama falan fırsat verilmiyordu o yüzden yine arkadaşsız hissediyordum. Şimdi her şey değişti bambaşka bir şehirde bambaşka bir hayatım var ekonomik özgürlüğüm ve baskıcı olmayan bir eşim var ama kimse yok… İş yerinde yok mu diyebilirsiniz ama iş yerindeki herkes benden ortalama en az 20-25 yaş büyük insanlar gelipte benle takılacak kimse yok yani. Eşimin iş yerindekiler de hep bekar maalesef ya da aklı başında olmayan tipler beraber pikniğe gitmek, ne bileyim bi yemeğe gitmek, kız kıza bi avm yapmak istiyorum ama kimse yok… :KK43: Kendi jenerasyonum hala üniversite okuyor ya da aklı beş karış havada bi kahvaltıya gidebileceğim bi dertleşebileceğim bi dostum yok maalesef… Bu konuda ne yapabilirim?
Teşekkürler
Üzgün hissetmeniz normal ama bazen zaman tanımak gerekiyor çevre edinmek, arkadaş bağları oluşturmak için. Bir anda bir sürü insan zaten olması mümkün değil olsa bile sağlıklı ilişkiler olmaz sonrasında. Biraz daha sabretmeniz gerekli. Hobi veya spora gittiğiniz yerlerde akran bulabilirsiniz, çalıştığınız yerlerdeki arkadaşlarınızın akran olmasa da toplandığı etkinliklere gidebilirsiniz. Zamanla illaki birileri ile tanışır bağ kurarsınız🌸
 
sürekli başka ilişkiler peşindeler, genel olarak kötü alışkanlıklar, geleceğe dair bir hedef yok, verimli şeyler yok
Bakış açınız eksik, evliliği erken yapmanız sizin taktiriniz. Herkes seçmeyebilir, atanmak parasını kazanıp o evrenin bir kısmını evlilik bağı olmadan yaşamak isteyebilir. Bu kişilerin aklı beş karış havada olduğu manasına gelmez.
Bekar olup 30-20 yaşında ayakları üstüne basan gayet aklı başında bir sürü insan var , okumuş olmasına bile gerek yok. O tarz bir ön yargı oluşturmayın kendinize.
Sizin seçtiğiniz yola uyumlu insanlar illaki vardır. Mesele bunun oluşması için zaman vermek, farklı şehire gidiyorsunuz, yeni iş hayatı, evliliğe alışma, üstüne eşe alışma derken bunlar zaman isteyen şeyler. Bir anda olması mümkün değil.
 
O yaşlarda değişik ilişkiler peşinde olmak normal. Kötü alışkanlıktan kastınızı bilemedim. Sizin hayat tarzınızda onlara sıkıcı geliyordur belki. 🙄 Hepsi mi böyle anlamadım.
birileri olsa sorun yok zaten… o bana ben ona uyum sağlarım bi şekilde bir arkadaşlık edinirim ama kimse denk gelmiyor
 
Bakış açınız eksik, evliliği erken yapmanız sizin taktiriniz. Herkes seçmeyebilir, atanmak parasını kazanıp o evrenin bir kısmını evlilik bağı olmadan yaşamak isteyebilir. Bu kişilerin aklı beş karış havada olduğu manasına gelmez.
Bekar olup 30-20 yaşında ayakları üstüne basan gayet aklı başında bir sürü insan var , okumuş olmasına bile gerek yok. O tarz bir ön yargı oluşturmayın kendinize.
Sizin seçtiğiniz yola uyumlu insanlar illaki vardır. Mesele bunun oluşması için zaman vermek, farklı şehire gidiyorsunuz, yeni iş hayatı, evliliğe alışma, üstüne eşe alışma derken bunlar zaman isteyen şeyler. Bir anda olması mümkün değile
evet size hak veriyorum kesinlikle ama evleneli 1 yıl, işe başlayalı 4-5 ay oldu maalesef kimse denk gelmiyor bazen arkadaş olmak için zorluyorum herhalde ama o kisi de kaciyor bilmiyorum birileri olsa sorun yok zaten… o bana ben ona uyum sağlarım bi şekilde bir arkadaşlık edinirim ama kimse denk gelmiyor
 
evet size hak veriyorum kesinlikle ama evleneli 1 yıl, işe başlayalı 4-5 ay oldu maalesef kimse denk gelmiyor bazen arkadaş olmak için zorluyorum herhalde ama o kisi de kaciyor bilmiyorum birileri olsa sorun yok zaten… o bana ben ona uyum sağlarım bi şekilde bir arkadaşlık edinirim ama kimse denk gelmiyor

Zaman verin kendinize acele etmeyin lütfen🌸
 
22 yaşında evlendim ardından atandım ve Ankara’ya yerleştim. Aslında erken yaşta hayata başladım diyebilirim. Aile evinde yaşadığım şehirde de doğru düzgün arkadaşım yoktu ama yine de bi çevrem vardı daha doğrusu etkinliklere vs. katılmak için bütçe yoktu ya da baskıcı ailem yüzünden dışarı çıkmama falan fırsat verilmiyordu o yüzden yine arkadaşsız hissediyordum. Şimdi her şey değişti bambaşka bir şehirde bambaşka bir hayatım var ekonomik özgürlüğüm ve baskıcı olmayan bir eşim var ama kimse yok… İş yerinde yok mu diyebilirsiniz ama iş yerindeki herkes benden ortalama en az 20-25 yaş büyük insanlar gelipte benle takılacak kimse yok yani. Eşimin iş yerindekiler de hep bekar maalesef ya da aklı başında olmayan tipler beraber pikniğe gitmek, ne bileyim bi yemeğe gitmek, kız kıza bi avm yapmak istiyorum ama kimse yok… :KK43: Kendi jenerasyonum hala üniversite okuyor ya da aklı beş karış havada bi kahvaltıya gidebileceğim bi dertleşebileceğim bi dostum yok maalesef… Bu konuda ne yapabilirim?
Teşekkürler
Ankara iyidir. Ben Ankara kadınıyım sen seversin sevmezsin 😃😃
Ankara’da bir dünya workshop,kurs var hemmen bir kursa yazıl yap çevre
 
22 yaşında evlendim ardından atandım ve Ankara’ya yerleştim. Aslında erken yaşta hayata başladım diyebilirim. Aile evinde yaşadığım şehirde de doğru düzgün arkadaşım yoktu ama yine de bi çevrem vardı daha doğrusu etkinliklere vs. katılmak için bütçe yoktu ya da baskıcı ailem yüzünden dışarı çıkmama falan fırsat verilmiyordu o yüzden yine arkadaşsız hissediyordum. Şimdi her şey değişti bambaşka bir şehirde bambaşka bir hayatım var ekonomik özgürlüğüm ve baskıcı olmayan bir eşim var ama kimse yok… İş yerinde yok mu diyebilirsiniz ama iş yerindeki herkes benden ortalama en az 20-25 yaş büyük insanlar gelipte benle takılacak kimse yok yani. Eşimin iş yerindekiler de hep bekar maalesef ya da aklı başında olmayan tipler beraber pikniğe gitmek, ne bileyim bi yemeğe gitmek, kız kıza bi avm yapmak istiyorum ama kimse yok… :KK43: Kendi jenerasyonum hala üniversite okuyor ya da aklı beş karış havada bi kahvaltıya gidebileceğim bi dertleşebileceğim bi dostum yok maalesef… Bu konuda ne yapabilirim?
Teşekkürler
Yaşıtlarının aklı bir karış havada değil, yaşlarının gerektirdiği gibi yaşıyorlar. Sen her şey için fazla acele etmişsin. Aslında yaşam tarzına ve bakış açına iş yerindeki 45’lik ablalar uygun bence. Birlikte aklı havada z kuşağını eleştirirsiniz 😂
 
evet size hak veriyorum kesinlikle ama evleneli 1 yıl, işe başlayalı 4-5 ay oldu maalesef kimse denk gelmiyor bazen arkadaş olmak için zorluyorum herhalde ama o kisi de kaciyor bilmiyorum birileri olsa sorun yok zaten… o bana ben ona uyum sağlarım bi şekilde bir arkadaşlık edinirim ama kimse denk gelmiyor
Yüksek lisansa başla
 
X