Hiç arkadaşım yok

Benim annem babam mefat etti , bana en büyük dayım bakdı oda 2023 kasımda aut Damarı yırtılması sonucu öldü , eşim tek çocuk bende öyle , görüşecek bir tane düzgün insan yok , birde 10 senedir çocuk hasreti çekiyoruz bu yüzden herkesten uzak durduk , bana bakan yengem (anne diyorum) ablam var onlarlada aram bozuldu tamamen kestim herşeyi , yapayalnız kaldım ve çocuksuz , yeni taşıdığımız yerde komşularla gelip gitmece yok çünkü kendin eliyorsun , bir güzel insan çıkmadı önüme ne iş yerinde neden çevremde, iyi bildiklerim arkamdan vurdu , kimin çıkarı varsa seni satabiliyor , bence herkesin çocuk derdi var yemek derdi var temizlik derdi var , vakit yok olmayınca noluyor herkes birbirinden soğuyor yalnızlığımızı kabul edelim kendimize iyi bakalım hepsi bu , bahçenizde varsa gidin bahçenizde vakit geçirin ,
 
Kurslardada kendi arkadaşlarını getirip grup yapan arkadaşlardan da fayda beklemeyin çünkü sizi aranıza almıyorlar , sizin gönlünüze yerleştirip ararım dediğin insan bile ne arıyor nede tele bakıyor, arkadaş yok olsana tehlikedir herşeyinizi anlatmayın
 
Valla ben de sürekli benim çabaladığım arkadaşlıkları bitirme kararı aldım, bıktım kullanılmaktan... O yüzden burada hesap açtım işte yalnız hissetmemek için. Evliyim rahat bi işim var Ankarada olan varsa dertleşelim
 
Ben de aynı durumdayım arkadaşım yok ben doğduğum şehirdeyim ve hiç şehir değiştirmedim ama dostum diyebilceğim biri yok ne arkadaş var ne akraba iş yerinde de arkadaş diyebilceğim yaşıtım biri yok hamileyim ve eğer sağ salim doğarsa Allah nasip ederse onunla arkadaş olmayı planlıyorum
 
Ben de aynı şekilde yaşadığım yerden evlilik vesilesiyle Ankara’ya geldim. Ailem akrabalarım var çok şükür ama uzaksalar. Aynı şeyleri yaşıyorum tek fark çocuk yok yaş aynı. Benzer durumları yaşıyorum. İş vesilesiyle edindiğim 2-3 arkadaşım var o kadar. Oturduğumuz sitede komşuluk ilişkisi yok bazen sitenin bahçesinde karşılaştığım sohbet ettiğim kişiler oluyor ancak dediğiniz gibi ilerisi olmuyor. Devamlı da o 2-3 arkadaşlar görüşemiyorsun ayda bir ancak görüşüyoruz. Ben de aynı durumdan dolayı çok sıkılıyorum
 
Sizleri çok iyi anlıyorum, maalesef günümüzde arkadaşlıklar menfaat üzerine ben de saf olduğu gibi güvenilir bir dost ihtiyacım var, eğer isterseniz sanalda olsa buradan da görüşebiliriz.
 
Yetişkin arkadaşlıklarında yaşın çok önemi olmadığını düşünüyorum.28 yaşında biri 25_50 yaş aralığında pekâlâ arkadaş edinebilir.24 yaşında çalışmaya başladım 40 yaşında arkadaşım vardı.Şu an 44 yaşındayım 30 yaşında arkadaşım var.Yasitlarim beni boğuyorBu yaşam tarzıyla alakalı bence yaştan bağımsız.Kendinize sınırlar cizmeyin insanlari tanımaya çalışın
 
Arkadaş edinmek istemen normal ama eşinle aran iyi mi?
İşten gelip 1 saat sonra uyuması normal değil

Paylaşımınızın bu kadar az olmasına üzüldüm.
 
Ben de Nigdeliyim ve bu durumdan muzdaribim burda tanışmak isteyen varsa konuşabiliriz 22 yaşındayım :)
 
o kadar iyi anlıyorum ki sizi ben de tayin oldum doğum yaptım ücretsiz izne ayrıldım ,arkadaşlarım uzakta kaldı çok yalnızlaştım,ardından tekrar gebe kalıp 2. bebeğimi dünyaya getirdim artık yapayalnızım ahah :) parktan annelerle tanışıyorum bazen ama bir iki ayaküstü muhabbet ancak dönüyor,aralarından biri gerçekten arkadaşım oldu ama onunla da evlerimiz yakın olmasına rağmen bir türlü müsait denk gelemiyoruz denk gelsek çocukların peşinde koşmaktan cümlelerimiz yarım kalıyor,en son çocuksuz bir şekilde dışarı çıkıp bir hemcinsimle kahve içmeyeli 2 sene olmuş dile. kolay. Geçen bekar bir arkadaşım şehrime geldi ve dışarı gelsene buluşalım dedi 2 yaşında hareketli çocuğum ve yenidoğan bebeğimle beraber kafede oturabilirmişim gibi kendimi hiç anlaşılmış hissetmiyorum anneler beni anlamıştır.Çocuklar büyüyene kadar sabredicez artık ama içimdeki bu karşılanmamış sohbet ve gezme ihtiyacı başka psikolojik sorunlar olarak patlamaz inş
 
Arkadaş edinmek istemen normal ama eşinle aran iyi mi?
İşten gelip 1 saat sonra uyuması normal değil

Paylaşımınızın bu kadar az olmasına üzüldüm.
Yorgunluktan uyuyakalıyor. Oturmak için çok direniyor ama oturduğu yerde uyukluyor ne yazık ki. Onu da anlamaya çalışıyorum
 
Bende aynı durumdayım iştende ayrıldım çocuk için sosyalleşmeleceğim hiç bir ortamım kalmadı çok bunaldım eski bir kaç kişiye yazdım arkadaşlarımdan da araya mesafe girince eski samimiyette kalmamış hevesim de kaçtı bende şimdi kendimi çok yalnız hissediyorum uzun zamandır da evdeyim artık nasıl olacak bilmiyorum
 
Ahhh ablacim 20 yas sendromu mu bu bir yaştan sonra tek arkadaşın ailen oluyor biliyor musun kaygi yaptığın konuyu eşiniz ile konuşun ve kendinizi kasiyorsunuz büyük ihtimalle bu konuyu cok icsellestirdiginiz için sakin olun
 
28 yaşında mı gireceğim bu sendroma? Ben sendromluk bir şey göremiyorum. Aynı şeyleri yaşayan insanlar gayet de anladı ne demek istediğimi. Yine de teşekkürler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…