Seni kırmadan izah etmek için ilk sayfadan beri kırılıp dökülmüşüm ama al sana anladığın dilden konuşayım. Sosyal çevrende tam olarak bu izlenimi bıraktığından eminim:Bence de de ağır bir işsizsingidip konuları üşenmemiş kopyalamışsın helal olsun
Üff
hiç laf anlatmaya uğraşmayacağım. İnsan hakları dediğimiz kavram bile 20. yüzyıldan sonra gelişmiş. Yozgatın köyüne gidip burda lgbti hakları hiç gelişmemiş demek gibi sizin şu zihniyetiniz. İyi o zaman önceki nesillerin neden medeni halklar seviyesinde olmadığını oturup kafaya takmaya devam edin. İyi günler 
Ya ben senin dediklerini de anlıyorum da konumuzla alakası yok. Konuyu çok dallandırıp budaklandırmayın ya. Bir insanın parasız olması çok kötü bişey yani . Birine maddi olarak bağımsız olmamak için çok çok aşırı muasır medeniyetler seviyesinde olmaya da gerek yok. Üreten kadın olmaktan bahsediyorum. Üretken olmaktan bahsediyorum. Eğitim önemli tabii ama yine de insanların kendi hayat sorumluluklarını da alabilmesi lazım, yoksa boşanamıyor kötü bir hayat mahkum kalıyor. Konu güçlü kadın olabilmek aslında.Üff
Yanlış anlama ama 72 yaşında bir insan hobi için çalışcam derse çalışır oda sağlığı el veriyorsa, geçim derdi için 70 yaşındaki insanların çalışması da vicdana sığmaz. Benim komşum 70 yaşında sırtında çantayla dünyayı geziyor buna sevinirim tutup bu enerjisini sağlığını gezmek yerine işte çalışmaya harcasa üzülürüm mesela
İşte ben de diyorum ki “maddi bağımsızlık, muhtaç olmama” kavramları zaten önceki nesillerde genel olarak yok. İnsanların bir anda yetiştirildiği zihniyetten çıkıp kocasına muhtaç olmamayı istemesi hayatın olağan akışına aykırı.
Ama şöyle de bir şey var şimdi yenge ve anneleriniz nerede yaşıyor bilmiyorum ama üretmek için de bir kültürün içinde olmak ham madde karşılıyor olmak gerek. Örneğin köyde yaşıyorlar ve toprak sahibi iseler evet, üretme şansları vardır. Annelerinden gördükleri el işi maharetleri var ve göz sağlıkları iyiyse yine üretme şansları olabilir. Diğer türlüsü zor.
Naçizane evde sarma sarıp mantı yapıp satan kadınlar da var, yani maddi bağımsızlık kavramı eskiden olmayabilir ama bu kadınlar da sonuçta 2025 yılında yaşıyorsa çağa uyumlanmak durumunda kalıyor , eskiden alabildiği şeyleri bugün alamıyor mesela, sistem insanı buna zorluyor ki günün sonunda. Eskiye göre yaşamıyor hiç kimse. Farklı bedeller ödedikleri aşikar. Hem çalışmak sadece para için de değil sosyalleşmek için de gerekiyor bazen. Eve kapanmak çok iyi bişey değil
Haklısınız tabi ki. Bu bayan tamamen kendi isteği ile çalışıyor. 4 tane çocuğu var hepsi yardım etmek istiyormuş öyle söylüyor. 20 bin geliri varmış, annemler şu an 40 bin maaş veriyor aylık. Haftada 1 gün izni var, o zaman da gidip çocuklarında kalıyor, onları görüyor. Aynı durumda biri temizliğe gitse ya da ağır bir iş yapsa ben de üzülürüm.
Birde eski nesil erkeklerde eve bakma, ev geçindirme sorumluluğu çok daha fazlaydı bence o yüzden eski toprak kadınları bu tip kaygılar yaşamıyodu ki bi anda güncelleme gelsin
Yani ben esasen neden çalışmıyorlar diyen sorgulamadım bu tarz bir yaşam boğucu olur nasıl dayanılır bunu merak ediyorum.
Alışkanlık. 2 sene KPSS çalıştıktan sonra okula gittiğimde çok zorlandım çünkü evde stabil bir hayata alışmıştım. Onlar da bu hayat düzenine alışmışlar. Dışına çıkmak zor olur.
Yani evet haklısınız , ama beraberinde pek çok olumsuzluk getiriyor. Sosyal yaşam azalıyor, hareket azalıyor, tahammül azalıyor, heves ettiklerini alamıyorsun içinde kalıyor gibi şeyler oluyordur.
Kadın kaç çocuk büyütmüş binlerce gün yemek temizlik yapmış hayata karisamamis, KV kp koca derdi çekmiş o yaşta bir de gidip bir yerde mi çalışacak ya sömürü düzeni resmen. Torunlari da gelip küçük görüyor sonra, yazık...
Şimdi bizim de başka dertlerimiz var ve onların yapmadığı başka şeyler yapıyoruz. O yüzden bize imrenmeleri bana abes geliyor.
Mesela benim kvdede anadolu kadını okutulmamış ama içinde kalmış hep ara ara yakınır bi gün bi yakınım anlaştığı yemek şirketiyle sorun yaşıyor dedim benim kv yardımcı olabilir baklava sarma yaptı parasını aldı o kadar mutlu oldu ki anlatamam yani bu saatten sonra girip işe çalışamaz anca kendide isterse böyle şeyler yapabilir. Sonuçta biz varız değil annemi, kayınvalidemide geçim derdi için çalıştırmam
Çevremden gördüğüm kadarıyla hangi konuda şikayet ediyorlarsa; hem onu değiştirmek için hiçbir çaba sarf etmiyorlar hem de bu durumda olmalarını kadere bağlıyorlar, kabahatı kendilerinde görmüyorlar. O yüzden artık ne üzülüyorum ne de laf anlatıyorum. Günün sonunda herkes tercihlerinin sonuçlarını yaşıyor.
