- Konu Sahibi starimlsls
- #1
Merhaba
Son düzenleme:
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Nuturaun bu yasta normal belki ask acisi cekesin varmis cekiyon sabretMerhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...
Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..
Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.
Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...
Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...
Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..
Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.
Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...
Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
Durum tam olarak boyle degil maalesef.Cikmadan 3 ay konustuk biz sonra geldi senden hoslaniyorum dedi.Sonra terketti.Ben konustum baristik,baristigimiz surede hayatimin icine etti gel gitleriyle.Muhtemelen istedigi baska bir seydi.Ben de iyi insan olmasina guvenerek ve olgun oldugunu dusunerek cabaladim duzgun bir iliskimiz olsun.Ne kadar abartıyorsunuz şu aşk meşk mevzularını yahu.
Bişey yaşansa, yıllar sürse anlayacağım da ortada ilişki bile yok ki. Belki o yüzden aklında kalmıştır, yaşayabilsen silinip gidecekti.
Mutlu olacak tabi ki, insanlar ilişkiye başlar sever sevilir, zamanla sevgi bitebilir, ilişki de biter böylece. Ki sizde böyle bir süreç bile yok. Adam seni sevmediği halde sırf sen istiyorsun diye bişey yaşayacak, yanında olacak değil. Tek taraflı yürümez böyle şeyler. Bunlar normal, ah etmeye gerek yok. Tutmaz da zaten.
Yeni insanlara şans ver. Şu anki durumun sadece takıntı çünkü. Hayatına sevebileceğin biri girince geçecek.
siz bu adamla neredeyse hiç çıkmamışsınız 1-2 aylık bir şey için mi bunca acıMerhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...
Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..
Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.
Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...
Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...