Hiç bitmeyecek mi bu acı?

Daha neler tabi ki unutacaksın unutmalısın.Canım öyle ne acelen var hemen birileriyle çıkıyorsun falan kafanı dinle sil at beyninden karşına çıkacak aşkın kendiliğinden seni bulacak
 
İnsanlar evlat acısına alışıyor alışılir tabi

Sadece suan hayatınızda bunu unutturacak kadar onemli bir olay olmadığı için unutamam sanıyorsunuz
 
Hayatında uzun süreli biri bulunmadığı için onu arıyorsun hala içinde.
Biri çıksa karşına ve ayrılmasanız o aklına bile gelmez emin ol.
Aslında onu istemiyorsun tamamen boşluk hissinden kaynaklanıyor bu durum.
Kendine şans ver.
 
Karşına sana değer veren, seni gerçekten önemseyip seven biri çıktığında ne kadar salakmışım o kişi için mi bunca zaman üzüldüm diye söylenip duracaksın.
 
Ah,şu hayatta hangi acılar bâki kalıyor ki? insan unutmasa, yaralar kabuk bağlamasa, acılar geçmese nasıl bunca yıllar insanlar yaşamını sürdürebilirdi ki? eminim ki çok zor şeyler yaşıyorsun. ama yaşadığın her şey seni kuvvetlendiriyor. sevmek karşılıksız bile olsa sadece acı demek değil. sevebilmek bir lütuf.
 
Yaralarının iyileştiğini hissetmedikçe başlama kimseyle. Bana kalırsa, başkasıyla 'denemek' diye bir şey olamaz. Böyle Sen kapanmamış yaranın farkına varabilirsin ancak, bir başkasına yara açarsın belki de.

Elbette geçecek ve değişecek her şey. Kalbin iyileşecek. Belki şu an değil lakin elbet.
Unutma; unutmaya çalıştıkça hatırlarsın.
 
U
Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...

Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..

Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.

Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...

Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
Nuturaun bu yasta normal belki ask acisi cekesin varmis cekiyon sabret
 
senın durumunda olsam bana yorum yapsalar amannn ne acılar goruceksın bu ne ki neler unutulur buda unutulur deseler inanamazdım ama şimdi inanıyorum zamana bırak sende ınanacaksın....
 
Bilmiyorum nedenini,sadece oyle bir "carpilmistim" ki ona,sanki bir daha hic oyle mukemmel bir duyguyu yasamayacagim gibi..Belki de bu kadar yarim birakmasinin acisi.Ya da beni bu kadar hice sayip yeni tanidigi bir kizla 1.5,2 sene gecirebiliyor olmasinin acisi..
Kimse onun gibi olmayacak demiyorum ama kimse ben de onun biraktigi etkiyi birakamayacak gibi.Gormeyeli 1 sene oldu,en ufak bir seyde kalbim hala nasil carpiyor,gorseniz inanmazsiniz :(
 
Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...

Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..

Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.

Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...

Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...

Ne kadar abartıyorsunuz şu aşk meşk mevzularını yahu.
Bişey yaşansa, yıllar sürse anlayacağım da ortada ilişki bile yok ki. Belki o yüzden aklında kalmıştır, yaşayabilsen silinip gidecekti.

Mutlu olacak tabi ki, insanlar ilişkiye başlar sever sevilir, zamanla sevgi bitebilir, ilişki de biter böylece. Ki sizde böyle bir süreç bile yok. Adam seni sevmediği halde sırf sen istiyorsun diye bişey yaşayacak, yanında olacak değil. Tek taraflı yürümez böyle şeyler. Bunlar normal, ah etmeye gerek yok. Tutmaz da zaten.

Yeni insanlara şans ver. Şu anki durumun sadece takıntı çünkü. Hayatına sevebileceğin biri girince geçecek.
 
Ne kadar abartıyorsunuz şu aşk meşk mevzularını yahu.
Bişey yaşansa, yıllar sürse anlayacağım da ortada ilişki bile yok ki. Belki o yüzden aklında kalmıştır, yaşayabilsen silinip gidecekti.

Mutlu olacak tabi ki, insanlar ilişkiye başlar sever sevilir, zamanla sevgi bitebilir, ilişki de biter böylece. Ki sizde böyle bir süreç bile yok. Adam seni sevmediği halde sırf sen istiyorsun diye bişey yaşayacak, yanında olacak değil. Tek taraflı yürümez böyle şeyler. Bunlar normal, ah etmeye gerek yok. Tutmaz da zaten.

Yeni insanlara şans ver. Şu anki durumun sadece takıntı çünkü. Hayatına sevebileceğin biri girince geçecek.
Durum tam olarak boyle degil maalesef.Cikmadan 3 ay konustuk biz sonra geldi senden hoslaniyorum dedi.Sonra terketti.Ben konustum baristik,baristigimiz surede hayatimin icine etti gel gitleriyle.Muhtemelen istedigi baska bir seydi.Ben de iyi insan olmasina guvenerek ve olgun oldugunu dusunerek cabaladim duzgun bir iliskimiz olsun.
Bir gun kapidan kovdu ve 2 gun sonra baska biriyle cikmaya basladi.Benim hayatimin icine etti ama o kizla 1.5 senedir mutlu.
Ona sevmiyorsan soyle direk gideyim diye 50 kere soyledim,sadece ilsikiye hazir degilim diyordu.Boyle derse beklemekten baska careniz kalmiyor
Insan ister istemez adalet neden yok diye sorguluyor
 
Biz buna bitirilmemiş işler diyoruz. Zart diye ortada bırakıldığınız ve yarım kalan pek çok duygu -iş olduğu için bu durumdasınız ve saplantı haline getirmişsiniz.
Tavsiyem boş sandalye tekniğidir , internette okuyun ve uygulayın. Kısacası şöyle karşına boş bir sandalye koy ve eski sevgilin oradaymış gibi konuş içinde ne varsa , istediğin kadar ağla. Ve karşı sandalyeye geç eski sevgilinmiş gibi kendine cevap ver. Tamamen onun yerine koyman gerekiyor kendini , sonra kendi sandalyene geç ve eski sevgiline veda et. bu sırada kızgınlıklarını , öfkeni olduğu gibi paylaş. Normalde psikolog eşliğinde yapman gerekiyor bunu , muhtemelen yanlış uygulama yapacaksın ama en azından içini boşaltmış olursun.


Ve tamamen dışardan bakışla söylüyorum ki , seni hazır değilim diyerek oyalayan, o sırada kendine birini bulunca seni bırakan birine bağlanmışsın. Titre ve kendine gel canım. Bunu hak etmiyorsun.
 
Merhaba,
Şu mübarek günde içimi dökmek istedim.22 yaşındayım.Tam 2 yıl önce hayatımın tek aşkıyla çıkmaya başladık,sonra işler iyi gitmedi 1 aya ayrıldık.2-3 ay kadar görüşmedik.Tekrar barış ayrıl barış ayrıl derken en son beni kovdu ben ilişkiye falan hazır değilim görüşmeyelim dedi her yerden sildi engelledi.2 gün sonra öğrendim ki başka biriyle çıkmaya başlamış...Sanırım şu sıralar 1.5 sene falan oldu onlar çıkmaya başlayalı...

Ne kadar acı çektiğimi aylarca nasıl ağladığımı size anlatamam.Aklımdan 1 saniye çıksın diye nasıl Allah'a yalvardığımı da.Arkadaşlarım hep yanımda oldular.Başkasını bulunca unutursun falan diye..geçen sene bir çocuk geldi.Deneyelim ben senden çok hoşlanıyorum, dedi .İlk hayır,istemiyorum dedim.Arkadaşlarım çok ısrar etti,1.5 sene oldu artık başkasıyla dene,unutursun ,bu çocuk da iyi biri,mutlu olursun belki falan filan.Ettim ama işler yolunda gitmedi 3 aya ayrıldık...Artık kimseyle denememe kararı bile aldım. Olmuyor işte..

Tamam eskisi kadar acı çekmiyorum ama hala aklıma gelmediği bir gün yok.Eskisi gibi ağlamıyorum ama bazı geceler hala rüyamda onunla uğraşıyorum halaa.Ona benzeyen birini gördüğümde kalbim ilk günkü gibi hala çarpıyor,elim ayağıma dolanıyor.Başkası için bu duyguyu hiç yaşamadım,yaşayamayacağım da galiba bundan sonra.En son göreli bile gerçekte 1 sene oldu belki.Geçenlerde kız arkadaşının fotoğrafını gördüm.İkisinin fotoğrafını koymuş internete musmutlular.

Ne bileyim,ayrılsın da mutsuz olsun gibi gaflete düşmek değil benim ki de benim hala aklıma gelmediği bir gün olmazken,onun için bu kadar ağlamışken,bu kadar sevmişken,bana bu kadar acı yaşatıp başkasıyla ne hale geleceğimi düşünmeden beni kovup çıkmaya başlayan biri nasıl oluyor da bu kadar mutlu olabiliyor?O kadar doluyum ki üniversite,iş,bazı kurslar vs. Ama en ufak boşlukta sadece o aklımda 2 senedir...

Onun mutluluğu mutsuzluğu da beni ilgilendirmiyor da ben ne zaman onu tam olarak aklımdan çıkarıp tam olarak mutlu olabileceğim?Yoksa o hayatımın sonuna kadar imkansız aşkım olarak benimle mi kalacak?Şu his geçmeyecek mi hiç?Bir daha hiç aşık olamayacak mıyım ben?Hoş onu bile istemiyorum ya korkudan,sadece bu çocuk silinse aklımdan...
siz bu adamla neredeyse hiç çıkmamışsınız 1-2 aylık bir şey için mi bunca acı
 
Biter geçer gider.
Hiç canını sıkmana kafanı kurcalamana gerek yok.
Daha ne aşklar girer hayatına, çok gençsin...
 
Back
X