Ben de ayni senin gibiyim. 37 yasima geldim hala cocuk istegim yok. Ozgurlugume cok duskunum
Eşim çocuk istemiyorum dese boşanırdım. Bunu bana evlenmeden önce söylemediği için de çok sinirlenirdim.
Bende boşanmayı düşünüyorum yumurtalıklarım hep genç kalmayacak huyunu da biliyorum yaşlanınca kesin pişman olur aklı sonradan başına gelenlerden. Ama şu anda ayağımda sakatlık var 1 senedir yaşıyorum iyileşemedim markete bile gidemiyorum ki boşanayım. Çocuk istiyorsan git tedavi ol diyor istersem yoldan geçen adamdan da yaparım yani sırf tedavi olmak yetmez de işte
Çok geçmiş olsun. Biran önce toparlanıp gerekeni yapın. Onun belki 50 60 yaşında da çocuğu olur ama siz belli bir yaşa kadar doğurabilirsiniz. Git tedavi ol demekle de olmuyor, bebeğe babalık yapmayacaksa neden ondan çocuk sahibi olasınız.Bende boşanmayı düşünüyorum yumurtalıklarım hep genç kalmayacak huyunu da biliyorum yaşlanınca kesin pişman olur aklı sonradan başına gelenlerden. Ama şu anda ayağımda sakatlık var 1 senedir yaşıyorum iyileşemedim markete bile gidemiyorum ki boşanayım. Çocuk istiyorsan git tedavi ol diyor istersem yoldan geçen adamdan da yaparım yani sırf tedavi olmak yetmez de işte
O süreçleri hiç düşünmedim sadece çocuğumun kokusunu ve onu bağrıma basmayı hayal ettim oldu da çok şükür
o kadar iletileri düşünmek insanı çok yıpratır yorar anda kalmak Aynen öyle çocuk büyük sorumluluk istemeyen insana niye tedavi olayım gider sperm bankasından da alırım aynı mantık sonuçta. Çocuk yapsam anasıyla babasıyla büyütürüm onlarla yapmışım gibi.
Aynı ben de
Çok istikrarlısın benim gibi.Konuya bunu yazmisim 1 sene bile dolmadan hamileyim su an...Ne olduysa bana 2023 senesinde oldu ben de hala saskinim
Annelik elbette çok güzel bir duygu ama en azından benim için içgüdüsel bir itici güç değildi. Esasında hazırlıklı da değildim. Bu yüzden süreci kabullenmek pek de kolay olmadı. Zorluklar konusunda söylediğiniz her şeyde çok çok haklısınız. O yüzden istemek gerek diye düşünüyorum. Çevremde bilinçli olarak çocuk sahibi olmamayı tercih eden çok insan var. Ama onlar en azından benim bildiğim kadarıyla sizin sorguladığınız şeyleri aşmış durumdalar. Belli ki sizin için bir acaba mevcut. Sırf bu acabayla ebeveyn olmaktansa yumurta dondurma işlemiyle kendinize biraz daha zaman tanımak bana çok daha mantıklı geliyor.
Çoçuk ayri bir mutluluk kaynagi bence ya ben iyiki var diyorum bazen öyle içime alasim geliyorki evimize neşe katiyor her yeni lafina hareketine ayri bayiliyoruz yani annesi olarak ben en çokda.
20 li yaslarda hep anne olmak istedim.Suan 30 um.Nisan süreci masraflar sıkıntılar anlaşmazlıklar annemin vefat edişi.Dunyaya nasıl getiril bakicam diye düşünüyorum.Babasi iyi olacak mı ? Herşeyi geçtim.Sevdigim adam hayatımda olmayacaksa anne olmamın bir anlamı yok.Cocuk hevesim soğudu benimde.
Ben istiyorum soğudum.
