• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hiç evlenmemeyi tercih eder miydiniz?

Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
36 yaşındayım hiiiiç evlenmeyi düşünmedim. Ben kararımdan gayet memnunum çünkü kendimi seviyorum, kendimle olmayı seviyorum, başka bir insanın sorumluluğunu almak istemiyorum.
4 seneye yakındır biriyle beraberim o beni yavaş yavaş ikna ediyor evlenmeye ama daha henüz tam karar vermedim. Konfor alanımdan çıkmak istemiyorum.
Ama şunu da söylemem lazım ben hiçbir zaman anne olmak da istemedim eğer öyle bir arzu varsa içinizde evlenmemek size göre olmayabilir.
 
Karar vermek için değil fikirleri merak ediyorum karşıma düzgün biri çıksa değerlendririm ama çıkmazsa istemediğim bi evliliği yapamam
En doğru karar olur sizin için. Evlenmiş olmak için evlenen kimsenin mutlu olduğuna inanmıyorum ben. Benzeri çocuk yapmak için yapanlar için de geçerli.

Beraber hayat arkadaşı olmak istediğiniz, hayat görüşleriniz ve hayat hedeflerinizin ortak olabileceği, en iyi arkadasiniza donusebilecek ve aynı zamanda çok sevip çok sevildiğiniz takdirde evlenmelisiniz. Gerçek mutluluk ve hayatta guclenme bu şekilde oluyor.

Aksi durum kavga gürültü. Ben yukarıda yazdığım gibi olursa bir gün düşünürüm yoksa düşünmem diyenlerdendim, bunu bulunca evlendim ve iyi ki diyorum su anda. Ne istediginizi bilince kendinizi tanıyınca bence doğru ilişki de yaratılıyor. Aksi durumda 7 24 aynı evde birisiyle yaşayabilmeniz için, sizin icin olması gerekenler nediri düşünmeden safi evlilik üzerine düşünmek verimsiz ve korkutucu olacaktır.

İnsanların evliliklerinin mutsuz olmasına da bakmayın. Çoğunluk dediğim gibi evlenmek için evleniyor. Daha evliligin onun için ne anlam ifade ettiğini bilmeden, kendini ve partnerini tanımadan, kişisel etik ve ahlak değerleri oturmadan ve bu değerleri oturmayan kişiler ile. Kendilerini farklı tanıttıkları bir tiyatro oyunu adeta çoğunluk için evlilik.

O nedenle siz, sizin için sıkılmadan sürekli vakit geçireceğiniz bir de üstüne sürekli özlem duyup mutlulugunuzu da mutsuzlugunuzu da ilk kiminle paylaşmak nasıl birisiyle gezmek ve birlikte neler yapmak isterdinize odaklanın derim. Cevap bunun yanitinda.

Tabii ki bunlara rağmen yalnızlık en iyi dostunuzsa sizce bunda da sorun yok, kendinizi iyi tanıyorsunuz demektir.
 
Çevremdeki çok sıkı olduğum dost grubunda (7 kişi) tek evli olan benim,bu kız grubu gayet işi gücü, maddi, kariyer olarak iyi olan insanlar hepsi ortalama 35 yaş civarı ve evlilik düşünmüyor nedeni ise sohbette akıp gitmiyoruz, aile problemi, güven ve en önemlisi gözlerine bakıp hayal kuramıyoruz çünkü hep meşgul, vakit ayırma sınırlı diyorlar😔 anlıyorum ve zamanla onlarda şunu gördüm alışkın olduğu o rahat hayat, özgürlük vazgeçilmez oluyor ancak mükemmel bir kişi için o keyif alanından çıkmak istiyorlar. O yüzden bence gelecekte en büyük problem kızlarımızın evlenmek istememesi olacak çünkü herkes kendi değerinin farkında ve o değeri hak edecek insan arıyor. Birde evliliğin en güzel kazanımı çocuk hep diyorum annelik duygusu, iç güdüsü yüksekse evlenin o duyguyu yaşayın diye şuan tatil planı yapıyoruz,alakaları yok🤣
 
Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
Iyi bi evlilik olmayacaksa hic olmamasi daha iyi.
 
32 yaşındayım, sayısız flört ve ilişkim oldu.

Aslında hep evlilik isteyen, yalnızlık sevmeyen ilişki insanı biriydim. Ama gerek deneyip deneyip fos adam çıkması, gerek de yalnızlığa alışmak beni evlilik fikrinden soğuttu. Asla evlenmem demiyorum ama "32 yıldır bekarım ve ölmedim, nedir yani" kafasına geldim, hevesim de kaçtı açıkçası.
 
2 evlilik yapmış biri olarak şunu söyleyim size hiç pişman değilim ..ve üniversite biter bitmez evlendim çocuk yaptım ..kızlarimla ve 2. Eşimle çok mutluyum elhamdülillah... büyük kızımla disari çıkınca ablası sanıyorlar hoşuma gidiyor onunla çok eğleniyorum....hiç evlenmemiş olmak beni üzerdi ... boşanmış olmak dahi bana daha sevimli geliyor çünkü dünyada kaç yıl yaşayacağız ki ....yaşayıp yeni insanlar tanıyıp tecrübe kazanıyorsun olgunlasiyorsun ... nefrette ediyorsun , aşkida yaşıyorsun ..dibine kadar üzülüp sonra yine yoluna devam ediyorsun hepsi hayatın bir parçası ve bu yaşıma kadar bunları yasamasaydim çocuklarım olmasaydı ben asla bir arpa yol ilerleyemezdim şu hayatta ve düşünce olarak hem kariyer olarak ..kendimi güçlü hissedemezdim ..bunları yaşadım üstesinden geldim diyemezdim ...hep 18 yaşımda kalırdım o saf temiz aşk dolu çocuksu yüreğimle kalırdım ama yaşım büyük olduğu için hoş durmazdi ... Ama bu benim karakterimle alakalı bir durum bir diğerini mesela yalnız olmak geliştirir insandan insana değişir bu yüzden ..bunun tam net bir cevabı olamaz
 
Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
34 yaşındayım 10 yıllık evliyim 1 çocuğum var henüz hiç keşke evlenmeseydim demedim ☺
 
2 evlilik yapmış biri olarak şunu söyleyim size hiç pişman değilim ..ve üniversite biter bitmez evlendim çocuk yaptım ..kızlarimla ve 2. Eşimle çok mutluyum elhamdülillah... büyük kızımla disari çıkınca ablası sanıyorlar hoşuma gidiyor onunla çok eğleniyorum....hiç evlenmemiş olmak beni üzerdi ... boşanmış olmak dahi bana daha sevimli geliyor çünkü dünyada kaç yıl yaşayacağız ki ....yaşayıp yeni insanlar tanıyıp tecrübe kazanıyorsun olgunlasiyorsun ... nefrette ediyorsun , aşkida yaşıyorsun ..dibine kadar üzülüp sonra yine yoluna devam ediyorsun hepsi hayatın bir parçası ve bu yaşıma kadar bunları yasamasaydim çocuklarım olmasaydı ben asla bir arpa yol ilerleyemezdim şu hayatta ve düşünce olarak hem kariyer olarak ..kendimi güçlü hissedemezdim ..bunları yaşadım üstesinden geldim diyemezdim ...hep 18 yaşımda kalırdım o saf temiz aşk dolu çocuksu yüreğimle kalırdım ama yaşım büyük olduğu için hoş durmazdi ... Ama bu benim karakterimle alakalı bir durum bir diğerini mesela yalnız olmak geliştirir insandan insana değişir bu yüzden ..bunun tam net bir cevabı olamaz
Boşanmış olmak sevimli geliyor bekar hiç evlenmemiş olmak sevimsiz hmm.
Biz boşanmış kadına sevimsiz desek şurada yer yerinden oynardı
 
Boşanmış olmak sevimli geliyor bekar hiç evlenmemiş olmak sevimsiz hmm.
Biz boşanmış kadına sevimsiz desek şurada yer yerinden oynardı
Aşağıda belirttim bu benim karakterimle alakalı bir durum diye başkası için yalnızlık daha iyi olabilir dedim , üstünüze alınacak bir durum yok tecrübemi ve duygularımı paylastim tüm içtenlikle .
 
Eş ailesiyle ilgili çok fazla sorun yaşadım ve görüşmüyoruz.Bu çok kötü bir şey beni çok yıprattı ama bekar olmaya tercih ederim.Kendi hayatın kendi yuvan başka bence.Yine olsa yine evlenirim ki ben 30 lu yaşlarımda evlendim.Tabi ki eş çok çok önemli seni sayan seven biriyse kesinlikle bekarlıktan daha güzel.
 
Aşağıda belirttim bu benim karakterimle alakalı bir durum diye başkası için yalnızlık daha iyi olabilir dedim , üstünüze alınacak bir durum yok tecrübemi ve duygularımı paylastim tüm içtenlikle .
Banada boşanmak korkunç geliyor mesela çocuğum olsa başka bir adamla yaşaması falan 2 evlilik.
Allah korusun.
Tabi canım herkesin kendi karekteriyle ilgili
 
Banada boşanmak korkunç geliyor mesela çocuğum olsa başka bir adamla yaşaması falan 2 evlilik.
Allah korusun.
Tabi canım herkesin kendi karekteriyle ilgili
Aynen ben deneyim gözüyle bakıyorum ve yaşadığım guzel şeyler yanına kar kalıyor ....evet siz öyle yazınca korkuncmus gibi duruyor :) fakat bu bile hoşuma gidiyor cesaretimden dolayı kendimle gurur duyuyorum çünkü doğru adamı bulunca herşey düzeliyor tabi bu bazen 2. dede olmaz 3 te dahi olabilir..korkmadan hayatı yaşamak lazım bence o zaman güzellikleri ortaya çıkıyor acılarıyla beraber olsada :) sonuçta her nimetin bir külfeti olur.
 
Aynen ben deneyim gözüyle bakıyorum ve yaşadığım guzel şeyler yanına kar kalıyor ....evet siz öyle yazınca korkuncmus gibi duruyor :) fakat bu bile hoşuma gidiyor cesaretimden dolayı kendimle gurur duyuyorum çünkü doğru adamı bulunca herşey düzeliyor tabi bu bazen 2. dede olmaz 3 te dahi olabilir..korkmadan hayatı yaşamak lazım bence o zaman güzellikleri ortaya çıkıyor acılarıyla beraber olsada :) sonuçta her nimetin bir külfeti olur.
Cesaretli olmak evlenmek değil yalnız .
Bekar olmak daha büyük bir cesaret emin ol bu ülkede.
İsteyen bulur zaten evlilik çok zor cesaret isteyen bir iş değil.
Yada gurur duyulacak .
Evliliği kariyer olarak görüyorsunuz umarım hayal kırıklığına uğramazsınız.
 
Kızım da yakın zamanda böyle bir soru sordu bana. “Anne, herkes evlenmek zorunda mı? Kaç yaşında evlenmeliyim?” Diye cevap arıyor :)

Ona söylediğimi size de diyeyim
Herkes evlenmek zorunda değil, evlilik bir mecburiyet hiç değil. Eğer sever ve sevilirsen, sana hayatını iki kat lezzette aldıracak yol arkadaşını bulursan tabi evlen ama aksi durumda evlenme.
Gerek yok.
 
Ben 30 yaşında gayet aklı başında evlendim ama geçenlerde ayrıldık. Evliliğin, özellikle herhangi bir Türk erkeğiyle evliliğin bana göre olmadığını düşünüyorum. Ben bizim kırolara göre fazla eşitlikçi yaklaşıyorum. Bahsettiğim eşitlik gelir değil sorumluluk. Gelir olarak ben daha çok kazanmama rağmen mal değişmiyor maalesef. Bir de bence çalışan kadınlar için daha yorucu sanırım. Adamın annesi ev hanımı. Empati yapabileceği bir örnek de yok çevresinde. Kendince diyor ki "benim anam çalışmadı ama bilmem kaç çocuğa baktı, çeyiz yaptı, misafir ağırladı" bilmem ne. Seni anlaması mümkün değil. Ama inanıyorum ki bizim oğullarımız farklı olacak. Konuyu daha fazla uzatmadan; yine de evlendiğim için pişman değilim. 2 güzel evladım oldu. Hatta boşanmadan sonra onlarla olan ilişkim bile hemen değişti, rahatlamışım meğer. Benim için farklı bir tecrübe oldu. Çok güzel anılarımız, kuvvetli bir dostluğumuz oldu. Çok eğlendik, çok konuştuk, çok güldük. İyi ki evlenmişim. Ve iyi ki boşanmışım :)
 
Back
X