ben çok çok eski bir aile dostumuzun oğluna aşık olmuştum, daha çocukken bile onu ne zaman görsem heyecanlanırdım zaten ama ortaokul zamanlarında deli gibi aşık oldum. Her yaz tatilimizi aynı tatil köyünde geçiriyorduk ve her gün beraberdik, okul zamanları çok sık göremiyordum onu oyüzden de yazları iple çekerdim hep. 4 yıl boyunca genellikle de yazları her gece odama kapanır ağlardım. Kendime pek güvenim yoktu ve o benim için imkansızdı, öyle düşünmüştüm hep, hiç açmadım oyüzden konuyu ona da hiç belli etmedim, kimseye de söylemedim içimde yaşadım hep. Sonra ne oldu dersin, lise sonda ortak bir arkadaşımız benden bahsederken o da o kızın peşinden az koşmadım ben ya, yıllarımı verdim demiş. Meğer o da bana en başından beri aşıkmış ama ben henüz saftiriklik yaşlarımda olduğum için anlayamamışım, şimdi o günler aklıma geldikçe gülerim. Birinin beni sevip sevmediğini anlayamayacak yaşlardaydım ve dediğim gibi de onu imkansız gördüğüm için hiç üstüme alınmamışım demek ki. Yıllarca koşmuş peşimden de benim haberim olmamış, sonra çıktık ama bu olaydan sonra. O tam bi serseriydi deyim yerindeyse oyüzden onun arkadaşları ve ailesi benimle birlikte diye çok sevinmişlerdi, ama benim ailem de çocukluktan beri onu tanıdıkları için hertürlü engellemeyi yapmışlardı. 8 ay sürdü ilişkimiz ve üstünden yıllar geçti ama sanırım onun bana yaşattığı duyguları hala kimsede yaşamadım, dopdoluydu, harikaydı ve yıllarca kendimi boşuna heba etmiş olsam da kesinlikle her gününe değdi. Bitmiş olmasının hiçbir önemi yok, yaşandı ya o yetti bana.