- 20 Temmuz 2014
- 2.031
- 2.472
- 133
- Konu Sahibi Papatya129
-
- #1
Ne desem bilemedim. Gözünüz çok mu yükseklerde acaba çok aşırı yakışıklı mı olması lazım?Benim derdim bu.
Henüz lise öğrencisiyken sanırım izlediğim dizilerin ya da çevremdeki ilişkilerin etkisiyle “üniversitede” aşık olacağımı sanırdım. Sonra çok çalıştım çok iyi bir üniversite kazandım. 4 yıl boyunca kimse olmadı. Sevgilim olmamasını geçiyorum kızlar, yazan 1-2 kişi dışında yanıma yanaşan dahi olmadı ki bunlar da -ismail yk şarkısında geçtiği gibi- benim hiç tarzım değildi.
Ya tek istediğim şöyle sevip sevileceğim, zamanı gelince evlenip mutlu bir yuva kuracağım biriydi. Burada beni erkek ve evlilik delisi ilan edenler olacaktır fakat Bunu söylemekten utanmıyorum, bir genç kız olarak bunları hayal ve talep etmemle evlilik delisi olduğumu da düşünmüyorum. Hayatım bundan ibaret değil elbette, gezdim gördüm, yurtdışında da yaşadım, akademik olarak da geliştirdim kendimi. Okuyorum, araştırıyorum, sosyalleşiyorum. Ama yok kızlar yok. Bu dünyadan bir kerecik aşık olmadan göçüp gidicem vallahi.
benim adım attığım insanlar tarafından da reddedildim.
Bir kadın ister, istediğini alır diyip gaza gelip adım attıysam da cevabını okkalı aldım.
sizce nerde yanlış yapıyorum? Bu arada Çirkin olduğumu da düşünmüyorum. Zaten çirkin kadın yoktur.
Beklesem olmuyor beklemeyip adım atsam yine olmuyor. Herhalde benim kısmetim bağlı..
Ne desem bilemedim. Gözünüz çok mu yükseklerde acaba çok aşırı yakışıklı mı olması lazım?
Boşverin aman ben burda evlenenlerin sorunlarını görünce kendi kendime evlenmek benim neyime diyorumAilemide ufaktan ufaktan hazırlıyorum bekarlık sultanlıktır diye
Bak canım çok başarılı bir kadınsın eminim güzelsin acaba erkekler onları red edeceğini düşündüğünden sana açılmaya korkuyor olabilir red edilme korkusu ile biraz güler yüzlü birazda cilveli ol ama ayarında
Sen açılma hiç bir erkeğe ozman önem vermiyorlar ki erkekler peşinde koştuğu kendisine acı çektiren kızları severler fekadar insanları yeri geldiğinde böbürlen ego yu tavan yapİyi de ben hiç böbürlenmeyi sevmem; başarıyla,parayla yahut mevkiyle.
Aksine fazlasıyla alçakgönüllüyümdür. Korkmalarını gerektirecek bir şey yok ki. Öyle olsa idi dahi, neden ben açıldığım zaman reddediliyorum?
Benim derdim bu.
Henüz lise öğrencisiyken sanırım izlediğim dizilerin ya da çevremdeki ilişkilerin etkisiyle “üniversitede” aşık olacağımı sanırdım. Sonra çok çalıştım çok iyi bir üniversite kazandım. 4 yıl boyunca kimse olmadı. Sevgilim olmamasını geçiyorum kızlar, yazan 1-2 kişi dışında yanıma yanaşan dahi olmadı ki bunlar da -ismail yk şarkısında geçtiği gibi- benim hiç tarzım değildi.
Ya tek istediğim şöyle sevip sevileceğim, zamanı gelince evlenip mutlu bir yuva kuracağım biriydi. Burada beni erkek ve evlilik delisi ilan edenler olacaktır fakat Bunu söylemekten utanmıyorum, bir genç kız olarak bunları hayal ve talep etmemle evlilik delisi olduğumu da düşünmüyorum. Hayatım bundan ibaret değil elbette, gezdim gördüm, yurtdışında da yaşadım, akademik olarak da geliştirdim kendimi. Okuyorum, araştırıyorum, sosyalleşiyorum. Ama yok kızlar yok. Bu dünyadan bir kerecik aşık olmadan göçüp gidicem vallahi.
benim adım attığım insanlar tarafından da reddedildim.
Bir kadın ister, istediğini alır diyip gaza gelip adım attıysam da cevabını okkalı aldım.
sizce nerde yanlış yapıyorum? Bu arada Çirkin olduğumu da düşünmüyorum. Zaten çirkin kadın yoktur.
Beklesem olmuyor beklemeyip adım atsam yine olmuyor. Herhalde benim kısmetim bağlı..
Hanginiz bankacı:)))Ben de öyle düşünüyordum sevilmeden öleceğim falan diyordum. Ben 28 yaşımda bir banka işi sırasında tanıştım. 6 buçuk aylık bir minikle mutfakta birşeyler yapıyorlar şuanBı anda bütün hayatım değişti. Geç olsa da bazen herşeye değiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?