Lise ve üniversite yıllarında sosyaldim. Böyle sorunlar yaşamadım. Ama yaşım geldi 34'e. Haliyle iş ortamı, yaşanılan şehir sık sık değişiyor, çevre de değişiyor. Gördüğüm şu; kadın kadının kurdu. Geçmişte kurulan arkadaşlıklar varsa, bir nebze onlwr devam ediyor işte.
Şimdi eve gelelim diyen komşuları bile kabul etmiyorum. Kimseyi baştan tanıyasım yok. En ufak art niyeti anlayınca ilişki yürütememe sorunum var. E kadın kısmı da ya yeriyor, ya kıskanıyor. Bekarken ''hadi ayol evlensene yaşlandın'' diyenler evlenince ''hani çocuk yapmadın'' dedi. Çocuğu yaptım tüm ilişkiyi kestiler. Hiçbiri arayıp sormuyor. Doğanın kanunu böyle. Sürekli bir yarış var. En güzeli yalnızlık. Kafama göre edilgen olmayan, kocişiyle değil de kendiyle gurur duyan, whatsapp fotoğrafına kocişinden ziyade kendisini koymuş ve sürekli ondan bahsetmeyen, en yetenekli çocuğun kendisinin olduğunu iddia etmeyen, 150 parça yemek takımıyla övünmeyen, kıskanmayan, özgün ruhlu free bir kadına rastlarsam arkadaş olmak için yanaşacağım. Ama maalesef yok.
Şimdi eve gelelim diyen komşuları bile kabul etmiyorum. Kimseyi baştan tanıyasım yok. En ufak art niyeti anlayınca ilişki yürütememe sorunum var. E kadın kısmı da ya yeriyor, ya kıskanıyor. Bekarken ''hadi ayol evlensene yaşlandın'' diyenler evlenince ''hani çocuk yapmadın'' dedi. Çocuğu yaptım tüm ilişkiyi kestiler. Hiçbiri arayıp sormuyor. Doğanın kanunu böyle. Sürekli bir yarış var. En güzeli yalnızlık. Kafama göre edilgen olmayan, kocişiyle değil de kendiyle gurur duyan, whatsapp fotoğrafına kocişinden ziyade kendisini koymuş ve sürekli ondan bahsetmeyen, en yetenekli çocuğun kendisinin olduğunu iddia etmeyen, 150 parça yemek takımıyla övünmeyen, kıskanmayan, özgün ruhlu free bir kadına rastlarsam arkadaş olmak için yanaşacağım. Ama maalesef yok.
valla sinirimden gülüyorum...
