Merhaba. Burada yeniyim. O kadar doldum ki içimdekileri anlatmazsam çok kötü sonuçları olabilirim. 4-5 ay önce biriyle tanıştım. Her şey rüya gibiydi. Çok iyi anlaştık, aramızdaki uyum harikaydı. Bana karşı inanılmaz ilgiliydi. İltifat esirgemez , görüşmek konuşmak için fırsatlar yaratırdı. Yüz yüze ilk buluşmamızda çok samimiydik sanki birbirimizi uzun zamandır tanıyor gibi. O gün bana aşık olduğunu söyledi. Ben de onun gibi indim. Buyulenmiş gibi. Benimle bir gelecek düşündüğünü bile ilk kendisi söyledi. Böyle konuları ben açmam çünkü erkekleri kaçırdığını bilirim. Ama kendisi bahsedince bu çocuk gerçekten beni seviyor diye düşündüm. Çok güzel zamanlar geçirdik. Ona o kadar aşıktım ve o kadar güveniyordum ki yapmam dediğim şeyleri bile yapar hale geldim. Birliktelik yaşadık yani. Çok geçmeden onun değiştiğini fark ettim. Konuşmak için çabalayan beni sevdiğini her türlü belli eden o insan gitti sanki. Konduramadım , yanıldığımı düşündüm hep. Bir ayı böyle geçirdim. Ama hep icimde şüpheyle. Görüşmek istediğimde hep bahaneler buldu. Sordum aramızda bir sorun mu var seni üzecek bir şey mi yaptım diye. Hayır dedi başka sebeplerden canı sıkkın olduğunu söyledi. Bir süre daha öyle kandım bu yalana. En sonunda dürüstçe Sordum artık beni sevmiyor musun diye. Reddedecek tek bir kelime dahi kullanmadı. Bu mesajıma 10-15 saat cevap da yazmadı. İşte o benim yıkıldığım andı. Sonuç olarak ufak bir konuşma ile ayrıldık. Çok sitem etmedim. Ama hiçbir kabahatim yokken iyi bir sevgiliyken beni neden böyle bıraktı. Beni neden böyle kandırdı. Beni hiç bırakmayacağını söyleyen adam nereye gitti. Önce bana deli gibi aşık olduğuna inandırdı ayaklarımı yerden kesti. Çok yükseklere çıkardı ve elimi bıraktı. Onu hiç sıkmadım, anlamsız trip veya nazlarla daraltmadim. İlgi manyağı değildim. Çok özenli davrandım. Bir sebep de gösteremedi bitirmek istemesine. Hayatımın aşkıydı şimdi hayatimin en büyük hayal kırıklığı oldu. En acınası durumum da benim duygularım ilk günkü gibi hiç değişmedi. Onu sevmeyi hiç bırakmadım. Şimdi kırgınlığıma ve utancımla baş başa kaldım...