- 16 Aralık 2012
- 637
- 295
- 323
Merhaba kızlar, inanılmaz karışık bir durum içindeyim.
5.5 aylık bir ilişkimiz vardı, uzak mesafe ilişkisiydi. Bu süreçte uzaklıktan dolayı sadece 1 defa görüşebildik. Maddi durumları falan toparlayamadık, olsun dedik bekleriz. Bu süre içinde gayet sorunsuz bir ilişki yaşadık, her gece telefonla konuşarak uyuyorduk. Sabah uyanıp birbirimizi arıyorduk, birlikte hareket ediyorduk her şeyde ve yaptığımız her şeyden birbirimizi haberdar ediyorduk. Bana "bir hata yapar da seni kaybedersem çıkmaz sokak demek benim için", " senden başkasını seversem şöyle olsun", "seni almazsam böyle olsun" vs gibi şeyler söylüyordu, inandım tabi.
Bir kaç gün önce bir yazı yazdım blog sitesinde, onunla ilgiliydi. Ona söyledim "ne gerek var ki" gibi bir tepki verdi, bozuldum tabi haliyle. Sonrasında özür bile dilemeden ben ne kadar soğuk davranıyorsam o da o kadar soğuk davranmaya başladı. Daha sonra bunu ona söylediğimde "sana yalan söylesem hoşuna mı gider demek ki içimden gelmiyor" dedi. Olabilir kimseye neden içinden gelmiyor diye kızamam, neden sevmiyorsun da diyemem. Bana seni seviyorum dediğinde içinden geldiği için değil alışkanlık olduğu için dediğini söyledi, bunu da anlayabiliyorum. Bir süre sonra alışkanlığa dönüşüyor onun demek istediği bu sözcük alışkanlığa dönmesin demekti. Tamam dedim ona da herneyse.
Perşembe günü "ben bu şekilde devam edemeyeceğim, sana seni seviyorum dememek için mücadele veriyorum" dedim. Ardından beni aradı ve bana "sana güvenmiyorum" dedi. Daha önce çok güvendiği bir arkadaşı varmış ve hayatını kaybetmiş, ondan sonra samimiyetine inandığım ve güvendiğim tek insansın demişti bana. "Madem güvenmiyorsun neden konuşuyoruz biz?" Diye sordum, daha önce sana güveniyorum dedim ve bu lafımı yemek istemiyorum tutunacak birşey arıyorum dedi. "Benim sana tek bir tane yalanımı ya da yanlışımı gördün mü" diye sordum "hayır" dedi. Ben de bana güvenmeyen bir insanla yürüyemem ben, bunca zamandan sonra bunun mücadelesini veremem üzgünüm bizden olmaz dedim ve bitirdim. Tek cevabı "tamam" oldu ve o günden beri ne mesaj attı ne de aradı. Ben zaten asla ama asla arayıp mesaj atmam bana güvenmediğin için özür dilerim mi diyeceğim?
Durum böyle kızlar, kafam allak bullak şu an hala inanamıyorum bunu yaşadığıma. Tarafsız bakışlara ihtiyacım var, sevmiyor olabilir istemiyor olabilir, başkası bile olabilir. Ama ayrılık konuşmasından iki gün önceki tartışmamızda "fırtınanın şiddeti ne olursa olsun martı sevdiği denizden vazgeçmez" sözünü gönderip şu günlere bakıp gülücez diyen bir insan bu. Kızlar, tecrübelere ve farklı bakışlara ihtiyacım var. Beni arayacak mı onu bile bilmiyorum, sizden yardım istiyorum. Teşekkürler hepinize.
5.5 aylık bir ilişkimiz vardı, uzak mesafe ilişkisiydi. Bu süreçte uzaklıktan dolayı sadece 1 defa görüşebildik. Maddi durumları falan toparlayamadık, olsun dedik bekleriz. Bu süre içinde gayet sorunsuz bir ilişki yaşadık, her gece telefonla konuşarak uyuyorduk. Sabah uyanıp birbirimizi arıyorduk, birlikte hareket ediyorduk her şeyde ve yaptığımız her şeyden birbirimizi haberdar ediyorduk. Bana "bir hata yapar da seni kaybedersem çıkmaz sokak demek benim için", " senden başkasını seversem şöyle olsun", "seni almazsam böyle olsun" vs gibi şeyler söylüyordu, inandım tabi.
Bir kaç gün önce bir yazı yazdım blog sitesinde, onunla ilgiliydi. Ona söyledim "ne gerek var ki" gibi bir tepki verdi, bozuldum tabi haliyle. Sonrasında özür bile dilemeden ben ne kadar soğuk davranıyorsam o da o kadar soğuk davranmaya başladı. Daha sonra bunu ona söylediğimde "sana yalan söylesem hoşuna mı gider demek ki içimden gelmiyor" dedi. Olabilir kimseye neden içinden gelmiyor diye kızamam, neden sevmiyorsun da diyemem. Bana seni seviyorum dediğinde içinden geldiği için değil alışkanlık olduğu için dediğini söyledi, bunu da anlayabiliyorum. Bir süre sonra alışkanlığa dönüşüyor onun demek istediği bu sözcük alışkanlığa dönmesin demekti. Tamam dedim ona da herneyse.
Perşembe günü "ben bu şekilde devam edemeyeceğim, sana seni seviyorum dememek için mücadele veriyorum" dedim. Ardından beni aradı ve bana "sana güvenmiyorum" dedi. Daha önce çok güvendiği bir arkadaşı varmış ve hayatını kaybetmiş, ondan sonra samimiyetine inandığım ve güvendiğim tek insansın demişti bana. "Madem güvenmiyorsun neden konuşuyoruz biz?" Diye sordum, daha önce sana güveniyorum dedim ve bu lafımı yemek istemiyorum tutunacak birşey arıyorum dedi. "Benim sana tek bir tane yalanımı ya da yanlışımı gördün mü" diye sordum "hayır" dedi. Ben de bana güvenmeyen bir insanla yürüyemem ben, bunca zamandan sonra bunun mücadelesini veremem üzgünüm bizden olmaz dedim ve bitirdim. Tek cevabı "tamam" oldu ve o günden beri ne mesaj attı ne de aradı. Ben zaten asla ama asla arayıp mesaj atmam bana güvenmediğin için özür dilerim mi diyeceğim?
Durum böyle kızlar, kafam allak bullak şu an hala inanamıyorum bunu yaşadığıma. Tarafsız bakışlara ihtiyacım var, sevmiyor olabilir istemiyor olabilir, başkası bile olabilir. Ama ayrılık konuşmasından iki gün önceki tartışmamızda "fırtınanın şiddeti ne olursa olsun martı sevdiği denizden vazgeçmez" sözünü gönderip şu günlere bakıp gülücez diyen bir insan bu. Kızlar, tecrübelere ve farklı bakışlara ihtiyacım var. Beni arayacak mı onu bile bilmiyorum, sizden yardım istiyorum. Teşekkürler hepinize.
