- 4 Mayıs 2021
- 181
- 130
- 53
- Konu Sahibi Berryhibiscus
- #1
Arkadaşlar merhaba
Bu aralar gerçekten umutsuzum. Ne iyi bir kariyerim, ne de evliliğim var. Mesleğim var fakat şu ara iş bulamıyorum.
Ailemle yaşıyorum, zaten ailenin diğer üyelerinin de kendi içinde problemleri var. Ve bu durum herkesi etkiliyor. Ben de zaten moralsizim üstüne bir de ailemdeki problemlerle karamsarlaşıyorum.
En yakın arkadaşım ev kiraladı güzel bir işi de var. Veya diğer insanlara bakıyorum sevdikleri kişilerle evlenmişler bir düzen kurup hayatlarına devam ediyorlar. Ben de 26 yaşındayım . Henüz hayatımda hiçbir olumlu gelişme yok.
Bari karşıma sevebileceğim, benimle aynı hayat görüşüne sahip olan biri çıksın, bir düzenim olsun diye düşünürdüm. Ama bakıyorum etrafta doğru düzgün biri kalmamış. Genelde evliler falan. Zaten ben de ahım şahım biri değilim. Ama gün geçtikçe de güzelliğimin gideceği endişesi geliyor. Zaten şu an bile farkındayım eskisi gibi değilim.
Hep böyle mutsuz bir şekilde ailemle yaşayacakmışım gibi hissediyorum. Önceden geleceğimi hiç böyle tasavvur etmemiştim.
Aranızda yaşında ne var ki diyecekler olacaktır. Ama zaman hızla ilerliyor ve ufukta hiçbir şey görünmüyor.
Ne yapabilirim bilmiyorum
Bu aralar gerçekten umutsuzum. Ne iyi bir kariyerim, ne de evliliğim var. Mesleğim var fakat şu ara iş bulamıyorum.
Ailemle yaşıyorum, zaten ailenin diğer üyelerinin de kendi içinde problemleri var. Ve bu durum herkesi etkiliyor. Ben de zaten moralsizim üstüne bir de ailemdeki problemlerle karamsarlaşıyorum.
En yakın arkadaşım ev kiraladı güzel bir işi de var. Veya diğer insanlara bakıyorum sevdikleri kişilerle evlenmişler bir düzen kurup hayatlarına devam ediyorlar. Ben de 26 yaşındayım . Henüz hayatımda hiçbir olumlu gelişme yok.
Bari karşıma sevebileceğim, benimle aynı hayat görüşüne sahip olan biri çıksın, bir düzenim olsun diye düşünürdüm. Ama bakıyorum etrafta doğru düzgün biri kalmamış. Genelde evliler falan. Zaten ben de ahım şahım biri değilim. Ama gün geçtikçe de güzelliğimin gideceği endişesi geliyor. Zaten şu an bile farkındayım eskisi gibi değilim.
Hep böyle mutsuz bir şekilde ailemle yaşayacakmışım gibi hissediyorum. Önceden geleceğimi hiç böyle tasavvur etmemiştim.
Aranızda yaşında ne var ki diyecekler olacaktır. Ama zaman hızla ilerliyor ve ufukta hiçbir şey görünmüyor.
Ne yapabilirim bilmiyorum
Son düzenleme:
mutluluk sizi bulsun. Mesleğiniz nedir bilmiyorum ama iş bulursanız ordan da hem güzel arkadaşlık hem daha farklı şeyler olabilir. Aile içindeki olumsuzluklar için üzüldüm. İnsanı en çok etkileyen durumlardan biri 
Evlilerin de kendi içinde bir sürü sorunu var mesela.Onlardan da bazıları keşke evlenmek için biraz daha bekleseydim, aile evinde kalsaydım diyor.Veya yalnız yaşama konusuna gelirsek, ben öyleyim mesela, ara ara ailesi ile yaşayan arkadaşlarıma özeniyorum çünkü birikim yapma imkanınız çok daha kısıtlı, her işe kendiniz koşturmak zorundasınız , bir yerden sonra yoruyor gibi gibi eksileri var onunda.Biliyorum zor ama şu ‘ana’ ve başarabildiklerinize odaklanın.Boşverin başkasını.
