Hiçbir şey istediğim gibi olmadı

purrfect .!.:

Arkadaşlar merhaba

Bu aralar gerçekten umutsuzum. Ne iyi bir kariyerim, ne de evliliğim var. Mesleğim var fakat şu ara iş bulamıyorum.

Ailemle yaşıyorum, zaten ailenin diğer üyelerinin de kendi içinde problemleri var. Ve bu durum herkesi etkiliyor. Ben de zaten moralsizim üstüne bir de ailemdeki problemlerle karamsarlaşıyorum.

En yakın arkadaşım ev kiraladı güzel bir işi de var. Veya diğer insanlara bakıyorum sevdikleri kişilerle evlenmişler bir düzen kurup hayatlarına devam ediyorlar. Ben de 26 yaşındayım . Henüz hayatımda hiçbir olumlu gelişme yok.

Bari karşıma sevebileceğim, benimle aynı hayat görüşüne sahip olan biri çıksın, bir düzenim olsun diye düşünürdüm. Ama bakıyorum etrafta doğru düzgün biri kalmamış. Genelde evliler falan. Zaten ben de ahım şahım biri değilim. Ama gün geçtikçe de güzelliğimin gideceği endişesi geliyor. Zaten şu an bile farkındayım eskisi gibi değilim.

Hep böyle mutsuz bir şekilde ailemle yaşayacakmışım gibi hissediyorum. Önceden geleceğimi hiç böyle tasavvur etmemiştim.
Aranızda yaşında ne var ki diyecekler olacaktır. Ama zaman hızla ilerliyor ve ufukta hiçbir şey görünmüyor.
Ne yapabilirim bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

35 yasındayım suan 26 yasındaki halime dönsem amannn hepsi olur kız baby,bugunler bidaha gelmicek anı yasa derdim.
Meslek dısında islere de bakardim ben ,en azından ek gelir ne yapabilirim diye.
Mesela part time islere falan.
Ortam değisikliği olur en azından.
Yarım gün calısan anne olarak,ayrıca kendime ek gelirler yaratmaya calısıyorum.
Firmalarla komisyon üsülü calısıyorm,2.elde satıslar yapıyorum.Valla esim merdiven silmeye cagırsalar gitcen bu ne hırs diyo
Yani tek meslek üzerinden is beklemeyin,alanı genisletmeye bakın.

Kimin neyle sınandığını bilemezsiniz.
Belki o başkaları da sizin hayatınıza imreniyor. Çok mutsuz evlilikleri veya mutsuz hayatları var belki, bilemezsiniz.
Eskiden bende uzaktan bazı arkadaşlarıma bakınca hayatları çok mükemmel gelirdi. Ne güzel bir hayatı var falan derdim. Sonra daha da yakın olmaya başlayınca o insanlarla, anladım ki gerçekten onların da sorunları, mutsuz oldukları şeyler var. Sadece uzaktan mükemmel görünüyor.

Samimi olucam. Bana da imrenen, hatta malesef bazen kıskanan çok arkadaşım oldu. Gerek aile hayatımı, gerek ilişkimi, gerekse işimi… Ama ben bunların hepsinde o kadar sınandım ki zamanında hiçbiri bilmiyor. Çok büyük ailevi sorunlarım oldu. Kardeşimi lisedeyken kaybettim. Çok büyük bir travma olduğu için üniversite ve sonrasında tanıştığım kimseye anlatmadım. Ailem dağıldı resmen onu kaybedince.
İlişkimi uzun bir süre uzaktan yürütmek zorunda kaldık, aylarca birbirimizin hasretiyle yanıp tutuşurken, diğer çiftler gibi gezip tozamadan uzaktan yürüttük ama sabrettik…
2 yıl iş aradım işsiz kaldım sonra şimdiki işimi buldum. Bu iki sene içinde öğrenci gibi kendimi geliştirmeye çalıştım hep.
Ama dışarıdan bakan biri ‘bu kızın ne sorunu olabilir ki, herşeyi yolunda’ der
Yani hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değil. Olayların iç yüzünü bilemezsiniz.
Ben kimisinin belki imrendiği bu çerçevemi, tırnaklarımla kazıya kazıya; zorluk çeke çekr oluşturdum.
Uzun oldu ama demem o ki; kendiniz için en hayırlı olanı dileyin ve hep şükredin. Emin olun sonu güzel oluyor

Evde oturmKtan oluyor bir işe girsen cevre edinirsin evlenirsinde