- Konu Sahibi aglayanbulutlar
- #21
bunu düşünüyorum evet.bir gün kimselere haber vermeden uzaklaşmak.nefes almak yada iyi bir evde yaşamak neyi değiştirir ki mutsuz olduktan sonra? her şey zahmetsiz nefes almakmıdır? alttakileri düşününce hayatımda değişiklikler mi oluyo ? hayır...peki ben nereden başlayayım bu durumda.buraya yazmak istemedim aslında bir an kendimi yazmış buldum.
Şu anda yaşadıklarınız size çok ağır geliyor olabilir. Kısa bir süre sonra bunların ne kadar değersiz olduğunu anlayacaksınız.
Akciğer kanseri olan bir tanıdığımı gördüğümde bir duada geçen sözü hatırladım. O zamana kadar üzerinde düşünmediğim bir cümleydi. Zahmetsizce aldığımız nefese şükür. O tanıdığımın nefes alırken çektiği acıyı öyle yüreğimde hissetmiştim ki.
Alttakileri düşünün derken, sizden daha zor durumda olup yine de hayata sıkı sıkıya bağlı insanlar var onlardan feyz alırsınız belki diye düşünmüştüm. Bacağı olmayan bir insanı gördüğünüzde ne kadar şanslı oludğunuzu düşünürsünüz. Başınızı sokacak bir eviniz, yiyeceğiniz ekmeğiniz var.
Bunlar belki bazıları için anlam ifade etmiyor olabilir.
Sanırım şu anda sizin için de öyle.
Peki sizin gibi hissedince ne oluyor ben de onu merak ediyorum.
Bıkmış, yılmız, yenilgiyi kabul etmiş. Çok mu iyi. O zaman gidin öldürün kendinizi. Neyi değiştirmiş olabileceksiniz.
Ama fırsatlar var önünüzde. Bir sınavınız var. kazanırsınız ya da kazanamazsınız. Hayatınızın sonu değil.
Kazanamazsanız gider bir iş bulur çalışırsınız. Sosyalleşirsiniz.
Ama bu duygularla devam ederseniz sizi hiçkimse istemez. Soyutlarlar.
Kim bu kadar nefatif ve isyan eden, hiçbirşeyden memnun olmayan, yaşamaktan bile zulh duyan bir insanı hayatına sokmak ister ki?
Silkinin, kendinize gelin. O düştüğünüz yerden kalkın. Kendinizi önemseyin. Sahip olduklarınız için şükredin. Mutlu olmak için savaşın. Hemen ilk yenilgide pes etmeyin.
Ya da isterseniz tam tersini yapın. Salın kendinizi.
Kendinize ne yakıştırıyorsanız onu yaşayın.
Seçim sizin. Mutluluk için savaşmak mı?
Yenilgiyi kabul etmek mi?