- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #41
"sikrit cicigin vir. Hiç cicigi ilmiyinlir nipsin"
aynen ben de nefret ediyorum bu laftan, bu lafı söyleyen özellikle çocuğu olmayanlara inşallah Allah size bundan daha yaramazını verir siz sabredip mükemmel anne olursunuz diyorum, hem good dua hem bad dua
Bende kızıma bunu söylerim:)))))Genetik geçişler yüzünden böyle olmuş olabilir tabi. Kendimden meydana gelmiş bir canlıdan çok normal olmasını beklemiyorum ancak ben çok yoruldum.
ay valla bişe yaptım ama ne yaptıgımı anlamadım kendi kendime yazıyorum
yanlış konuya yorum yaptım . özür
İfade tarzınıza bayıldım, sizin kadar şiddet heveslisi olmasa da 9 aylık yürümeye başlayan, düz duvara tırmanan, 2 yaşına gelmeden 2 kere düşme sebebi ile hastanelik olan,günde atlattığımız kaza sayısını artık sayamadığım, 1 saatliğine bile kimsenin emanet olarak bakmak istemediği, Allah bağışlasın, 2 yaşında 1 adet oğlum var.
Öneriler işe yarar mı bilmem, mutlaka denemişsinizdir bir çok şey, kendi tecrübelerimden;
En buyuk yardımcım eşim. Zira çocuğa ikimiz harici kimse bakmak istemiyor, hem tehlikeli hemde yorucu buluyorlar. Eşim de durumu gördüğü için haftada bir kaç gün bir kaç saat alıp gidiyor. Bu süre benim ev temizlik ve bazen dondurucuya bir şeyler hazırlayıp atma sürem.
Bazen park, bazen halı sahada ikisi top oynamaya, bazen yüzmeye, bazen markete ama gidiyorlar... açıkçası bu gidişlerin dönüşü patlak dudak, yarık diz falan olabiliyor ama sanırım alıştık.
Kendi adıma da düzenimiz şu şekilde,
Sabah 9 gibi uyanıyor, saklambaç falan oynuyoruz, elini yüzünü yıkayıp, üst-bez değiştirmek 1 saat :)
10-10.30 gibi kahvaltı ama nasılını söylemesem daha iyi.
11 e kadar ben evde çamaşır asma, makinaya atma gibi basit onunda katılabileceği işler yapıyorum.
(Bulaşık makinasını boşaltmaya da yardımcı ve evde kırılmadık şeyimiz yok)
Ve iki elimiz kanda olsa 11 de dışarıdayız. Mümkünse açık hava ve enerjisini atacağı yerde.
Yeni yeni bir bisiklet alışma evresi var çakmaktaş gibi kullandığı o su ara en azından kendini hırpalarken benim oturduğum zamanı yaratıyor bana.
2-3 saat parktan sonra eve dönüyoruz (anne burada yarı ölü)
Bir şeyler yiyip öğle uykusuna yatıyor.
Ve 45-50 dakika zamanım oluyor, genelde yemek yapmaya gidiyor, çok yorgunsam dinlenme, duş, kişisel bakım...
Uyandığında yine koltuklara tırmanmalar vs... oğlum elektrik süpürgesine bayılıyor. Günde 15-20 dk dönüşümlü bir şekilde kullanıyoruz
(10 yıl garanti veren firma cok pişman, ortak kullanımdan beri 4 kere parça değişti)
Ve yemek yapıyorsam onun önüne de yiyeceği sevdiği şeyleri koyuyorum döke saca yiyor.
En azından 15-20 dakika oyalanmış oluyor
(Burada anne ıslak mendili icad edene cok dua eder)
Biraz Lego/boyama gibi şeylere ilgisi var, günde 1 saat kadar çizgi film izleme hakkı var ama tek başına asla oturmaz, bende onun yanındayım, vu sureler aktivite saati...
Akşam babası gelir bir saate yakın evi birlikte talan ederler, futbol, ebe, sobe ne kadar koşmalı şey varsa... bazı günler dışarı çıkarlar..
Yemekten sonra çoğu zaman 1 saatten uzun Kuvette oyun ve banyo, arkasından yatış...
**Kısacası ev işlerini birlikte yapmanın yolunu bulmak işinizi cok kolaylaştırır.
**baba olmazsa olmaz
**enerjisini mutlaka atacak bir kaç saat hareket alanına ihtiyacı var.
**ve hiç bir şey mükemmel olmak zorunda değil...
hiç kolay değil biliyorum, ama görmezden gelmeye bakın bazı şeyleri...
**temizlik için mümkünse yardımcı tutun hiç olmadı ütüleri verin kuru temizlemeye haftada 30-40 liraya Saadet :)
**
Tüm burada gördüğünüz gibi sosyal yaşam yok gibi görünüyor. Açıkçası onu şöyle çözdük, çocuklu aileler ile görüşüyoruz sadece desem yeridir... ve kesinlikle ya evde buluşuyoruz yada çocuklara uygun yerler seçiyoruz. Aksi durumda zaten rezil oluyoruz :)
Sabretmek konusunda herkes gibisiniz.hele de bazı günler uyumadığında dudaklarımı ısırarak kanattıgım oluyor.
Böyle anlarda kendimden 4-5 kat büyüklükte birinden nasıl tepki alsam ne hissederdim diye düşünüp sakinleşebiliyoru. :)
Uzun oldu ama belki yardımı dokunan bir şey çıkar aradan diye yazdım. Bir de merak etmeyin 20 aylık hali ile 23 aylık hali fark etti. Daha laftan anlar hale geliyorlar...
Benim de iki çocuğum var çalışıyorum, sadece c.tesi çocuklarla başbaşa evdeyim ancak çıldırmama, insanlıktan çıkmama yetiyor. O yüzdendir ki bütün gün çocuklarla yanlız geçirebilenlere hayranım.
Büyük kızım 5 yaşına girmek üzere, kafa atmalar, isirmalar, kendine, bize ve eşyalara zarar vermeleri bizde de var. Az buzda değil. Tutturmalar, o kadar çok ki bütün mahalleye rezil oluyoruz.
Nasıl baş ediyorsun dersen en büyük şansım işim. Orada dinleniyorum, arkadaşlarla kafa dağıtıyorum. Öğle aralarimi mutlaka değerlendiriyorum. Esimle paslasiyoruz. O da ben de arkadaşlarımızla takılabiliyoruz. İşe gitmek beni motive ediyor. İster istemez duşa girmek,makyaj yapmak durumundayım ve bunlar beni dik ve mutlu ediyor.
Bu arada cocuklarimin ikisi de krese gidiyor , kesinlikle tavsiye ederim.
Geleceğimi gördüm.
Geçen gün burnumu şarıl şarıl kanatan, sevmeyi her yerimi ısırıp morartarana kadar bırakmamak anneden, ben acıdan bağırdıkça kıkır kıkır gülen, saçlarımı oluk oluk yolan, vücudumun her bölgesinde çeşitli izler bırakan, tazmanya canavarıyla yarışır hareketliliği olan, uyku uyumayan uyumadığı için çişimi bile beraber yaptığım 10 aylık oğlum var.
Evin halini anlatmama gerek bile yok, bedenim bir kum torbası ev zaten çingene çadırı.
Götürmediğim doktor kalmadı, sürekli yeni şeyler bulup götürüyorum ama hep aldığım cevap 'senin çocuğunun huyu bu, kabul edip başka çocuklarla asla kıyaslamayacaksın' oldu.
Allah sizlere, bizlere ve bizim gibi olanlara sabır versin ne diyeyim.
AMİİİN"sikrit cicigin vir. Hiç cicigi ilmiyinlir nipsin"
aynen ben de nefret ediyorum bu laftan, bu lafı söyleyen özellikle çocuğu olmayanlara inşallah Allah size bundan daha yaramazını verir siz sabredip mükemmel anne olursunuz diyorum, hem good dua hem bad dua
cok tatlisiniz :) ve eglenceli. eminim sizi cok seviyo cocugunuz.İfade tarzınıza bayıldım, sizin kadar şiddet heveslisi olmasa da 9 aylık yürümeye başlayan, düz duvara tırmanan, 2 yaşına gelmeden 2 kere düşme sebebi ile hastanelik olan,günde atlattığımız kaza sayısını artık sayamadığım, 1 saatliğine bile kimsenin emanet olarak bakmak istemediği, Allah bağışlasın, 2 yaşında 1 adet oğlum var.
Öneriler işe yarar mı bilmem, mutlaka denemişsinizdir bir çok şey, kendi tecrübelerimden;
En buyuk yardımcım eşim. Zira çocuğa ikimiz harici kimse bakmak istemiyor, hem tehlikeli hemde yorucu buluyorlar. Eşim de durumu gördüğü için haftada bir kaç gün bir kaç saat alıp gidiyor. Bu süre benim ev temizlik ve bazen dondurucuya bir şeyler hazırlayıp atma sürem.
Bazen park, bazen halı sahada ikisi top oynamaya, bazen yüzmeye, bazen markete ama gidiyorlar... açıkçası bu gidişlerin dönüşü patlak dudak, yarık diz falan olabiliyor ama sanırım alıştık.
Kendi adıma da düzenimiz şu şekilde,
Sabah 9 gibi uyanıyor, saklambaç falan oynuyoruz, elini yüzünü yıkayıp, üst-bez değiştirmek 1 saat :)
10-10.30 gibi kahvaltı ama nasılını söylemesem daha iyi.
11 e kadar ben evde çamaşır asma, makinaya atma gibi basit onunda katılabileceği işler yapıyorum.
(Bulaşık makinasını boşaltmaya da yardımcı ve evde kırılmadık şeyimiz yok)
Ve iki elimiz kanda olsa 11 de dışarıdayız. Mümkünse açık hava ve enerjisini atacağı yerde.
Yeni yeni bir bisiklet alışma evresi var çakmaktaş gibi kullandığı o su ara en azından kendini hırpalarken benim oturduğum zamanı yaratıyor bana.
2-3 saat parktan sonra eve dönüyoruz (anne burada yarı ölü)
Bir şeyler yiyip öğle uykusuna yatıyor.
Ve 45-50 dakika zamanım oluyor, genelde yemek yapmaya gidiyor, çok yorgunsam dinlenme, duş, kişisel bakım...
Uyandığında yine koltuklara tırmanmalar vs... oğlum elektrik süpürgesine bayılıyor. Günde 15-20 dk dönüşümlü bir şekilde kullanıyoruz
(10 yıl garanti veren firma cok pişman, ortak kullanımdan beri 4 kere parça değişti)
Ve yemek yapıyorsam onun önüne de yiyeceği sevdiği şeyleri koyuyorum döke saca yiyor.
En azından 15-20 dakika oyalanmış oluyor
(Burada anne ıslak mendili icad edene cok dua eder)
Biraz Lego/boyama gibi şeylere ilgisi var, günde 1 saat kadar çizgi film izleme hakkı var ama tek başına asla oturmaz, bende onun yanındayım, vu sureler aktivite saati...
Akşam babası gelir bir saate yakın evi birlikte talan ederler, futbol, ebe, sobe ne kadar koşmalı şey varsa... bazı günler dışarı çıkarlar..
Yemekten sonra çoğu zaman 1 saatten uzun Kuvette oyun ve banyo, arkasından yatış...
**Kısacası ev işlerini birlikte yapmanın yolunu bulmak işinizi cok kolaylaştırır.
**baba olmazsa olmaz
**enerjisini mutlaka atacak bir kaç saat hareket alanına ihtiyacı var.
**ve hiç bir şey mükemmel olmak zorunda değil...
hiç kolay değil biliyorum, ama görmezden gelmeye bakın bazı şeyleri...
**temizlik için mümkünse yardımcı tutun hiç olmadı ütüleri verin kuru temizlemeye haftada 30-40 liraya Saadet :)
**
Tüm burada gördüğünüz gibi sosyal yaşam yok gibi görünüyor. Açıkçası onu şöyle çözdük, çocuklu aileler ile görüşüyoruz sadece desem yeridir... ve kesinlikle ya evde buluşuyoruz yada çocuklara uygun yerler seçiyoruz. Aksi durumda zaten rezil oluyoruz :)
Sabretmek konusunda herkes gibisiniz.hele de bazı günler uyumadığında dudaklarımı ısırarak kanattıgım oluyor.
Böyle anlarda kendimden 4-5 kat büyüklükte birinden nasıl tepki alsam ne hissederdim diye düşünüp sakinleşebiliyoru. :)
Uzun oldu ama belki yardımı dokunan bir şey çıkar aradan diye yazdım. Bir de merak etmeyin 20 aylık hali ile 23 aylık hali fark etti. Daha laftan anlar hale geliyorlar...
Oo,prenses annesi olduğuna eminmisin,buradan eli bayraklı annesi gibi görünüyorsunValla ne yalan söyleyeyim önerileri heyecanla bende bekliyorum.
Zira benim ufaklık 8. ayında ve arada yürütecine koyduğum zamanlarda çekmecelerin içi boşalmış durumda oluyor (boyunun yettiği yerler).O yürüteçte kanguru gibi zıplayarak gideceği yere gidiyor.Yürüteçte 10 tekerlek vardı 6 sı yok 4 tekerlek kaldı yeni yürüteç almam gerek.Ve ve yürürse sanırım benimde durumum sizden çok farklı olmayacak.
Ay birde sinirlenmesi var kollarını açıp ııııııı diye bağırıyor.
Bacım birtanede ablası var 4,5 yaşında.Kızımda sağolsun pek yerinde duramaz kurtlu benim çocuklar ben buna kanaat getirdim.Kurtları kaynıyor yaniOo,prenses annesi olduğuna eminmisin,buradan eli bayraklı annesi gibi görünüyorsunBen o kanguruyu yerim.Kızlar şikrit çiciğin vir,çiciği ılmıyınlır nııpsın demiyeceğim ama,çok çabuk büyüyorlar,dayanın diyeceğim,onların bu hallerini de özleyeceksiniz.Ha bu demek değilki,oturun bekleyin,tabiki öyle değil.Ben çocuklarıma toprakla oynama fırsatı veriyordum.Hele kızım,çömlekçi ustası gibi çamura bulanıyordu.Sonra içeri alıp yıkıyordum.Ama benim avantajım,çocuklarımın birbirine arkadaş olması oldu.Başlarında ben olsam da,kendi aralarındaki paylaşımları çok farklıydı.Bu saçma görünebilir ama,düşünün,hepimiz neden buradayız,konuşacak ana babamız,kimsemiz yok mu?Var,ama kendi yaş gruplarımızda ve aynı sorunları yaşayanlarla bir şeyler paylaşmak için.Bu aynen onlar için geçerli.Hele bir şey kırıldığı zaman birbirlerini ele vermemeleri,arka çıkmaları yok mu,bayılıyordum.Ve oyun hamuruyla çok güzel oyalanıyorlar, ama çok küçükler için geçerli değil tabii.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?