Ama eşim annesi gibi değil. Almanya’da yaşıyoruz. Eşimin çevresi hep Alman arkadaşlarıyla dolu. O yüzden bizim kültürü çok yaşamıyor. Onun kafası hep Alman kültüründe.
Ama kayınvalidem öyle değil. O çok eski zamana göre düşünüyor her şeyi. Bütün evlatlarının adına karar vermeye çalışıyor. Şunları yapın , bunları yapın. Yapmazsanız ayıptır. Günahtır. Hep bu kafada. Mesela akşam dışarı çıkmak , ona ayıp geliyor. Kocasız bir yere gitmek ayıp geliyor. Ben bir yere gidince bile kocansız mı gideceksin diyor.
Mesela görümcem (yani kızı) normalde açık. Ama Türkiye’ye köye gidince kapatıyor onu, İnsanlar konuşur diyor.
Bebeğimiz oldu. Kocam bebekle konuşurken”baba” kelimesini söylüyor. Kayınvalidem kızıyor . Sus baba öğretme. İlk önce Allah desin diyor. Eşim onun yanında baba kelimesini kullanmıyor. Allah diyor artık


