Öncelikle iyi geceler herkese. Yaklaşık 4 yıldır kapalıyım 18 yaşındayım şu an, liseye başlamama 1 ay kala arkadaşımın ben kapandım demesi üzerine ben de zaten aklımda olan kapalılığı tekrar kendimce gündeme getirip okulun ilk günü kapandım. Bu kesinlikle cahillik, o ani gelişmeden doğan bi istekle belki yıllar sonra açılmayı bile düşünmeyecektim. Ama maalesef hevesim yüzünden kendimi yıllarca o kapalı bedene yakıştıramadım e haliyle çocuk olduğum için de özeniyordum diğerlerine.Ailem bir şey demedi kapanmam konusunda ne de zorladılar.
Ailem dindardır. 5 vakit namazını kılan, orucunu tutan vs. ibadetleri olan insanlar. Böyle bir kültürle büyüdüm din değiştirmiyorum ya da başka dine geçmiyorum. Tek memnun olmadığım nokta bilinçsizce kapanmam ve bunu bir kaç kere dile getirdiğimde de annem kızmıştı (Sadece anneme demiştim). Annem kuralcı dominant biri. Kendi zihniyetinden başkasını kabul etmeyen biri. Babam öyle değil, anlayışlı biri ve zorlama yapmaz asla. Yanlış anlaşılmak da istemiyorum sizler tarafından ama kısacası sizce aileme nasıl söylemeliyim? Neler demeliyim de mutsuzluğumu anlatabileyim.
Ailem dindardır. 5 vakit namazını kılan, orucunu tutan vs. ibadetleri olan insanlar. Böyle bir kültürle büyüdüm din değiştirmiyorum ya da başka dine geçmiyorum. Tek memnun olmadığım nokta bilinçsizce kapanmam ve bunu bir kaç kere dile getirdiğimde de annem kızmıştı (Sadece anneme demiştim). Annem kuralcı dominant biri. Kendi zihniyetinden başkasını kabul etmeyen biri. Babam öyle değil, anlayışlı biri ve zorlama yapmaz asla. Yanlış anlaşılmak da istemiyorum sizler tarafından ama kısacası sizce aileme nasıl söylemeliyim? Neler demeliyim de mutsuzluğumu anlatabileyim.
evet gerçekten bilinçsizce kapanmak çoook kötü bişey. Kaş yapayım derken göz çıkarmak kesinlikle. Bana kalsa açılma tabiki biraz daha farklı giyinmeye çalış ki mesele kıyafetse. Ama düşünce tarzın değiştiyse o zaman arkadaşıma hak veririm eşarp bi işe yaramaz. 
