• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Huzurevi

Çocuğunuz yok ve çocuklu birisi ile evleniyorsunuz.Ne kadar sizin çocuğunuz olmasa da birdenbire bir çocuk sahibi oluyorsunuz. Çocuk yetiştirmek çok zor bir iştir.Annelik babalık kolay değildir.El ele verecek birlikte kararlar alarak evladınızı büyüteceksiniz.Burada 16 yaşında annesi babası ayrılmış buluğ çağında bir çocuktan bahsediyorsunuz ve bu çocuk için "asi problemli ve en ağırı hayırsız " diye bu çocuğu damgalıyorsunuz. Bu bakış ile inanın bir büyüğünüz olarak söylüyorum çok mutsuz olur eşinizi de çocuğu da mutsuz yaparsınız.Bu yaşlar ergen yaşlarıdır ve bazı çocuklarda zor geçer.Hele böyle iki aile arasında kalmış çocuklar için daha da zordur.Baba evlenmiştir.Çocuk korkar acaba babam beni unutacak mı diye.Bunun gibi..Sizin çocuğunuz yok bilmiyorsunuz ve ergen gençle baş edemiyor ve onu bana göre çok ağır cümlelerle yargılıyorsunuz..Sizin ve eşinizin acilen bununla ilgili bir uzmandan yardım almanızı öneririm....Geçenlerde burada böyle genç tarafından üvey anne ile yaşadıkları vardı ve çok üzülmüştük, üvey anne nerede ise evine almıyordu genci.İçinde öyle yaralar oluşmuş ki çocuğun çok çok üzücüydü. ( Bu arada, üvey anne değilim ama inanın ark çevremde çok oldu onların yaşadıklarından çıkardıklarım bunlar.Ben nedense çocuklara gençlere hiç dayanamıyorum.)
Benden buyukmusunz bılmıyorum ablam ama bakın burada sankı ben kötü evden kovan uvey anne muamelesı goruyorum ben bunu anlamıyorum. Herkes tercih yapamaz mı? Indanların tercihine nıye bır saygı yok. Çocukdan bahsederken vsr olanı soyluyorum gerçeği yanı. Sankı ben onu kotuluyormuşum gobı nıye yansıyorum. Insan kendi öz çocuguyla başedemıyor. Benim olmayan bir çocugu nasıl üstleneyım. Zaten buraya geldıgımde annesıyle yaşıyordu. Bana ıhtıyacı yok. Ihtıyaçları da gıderılıyor. Ona bır laf eden de yok. Ha eşim deseydıkı her şartta çocugumu kabul edecek bir ınsan istiyorum deseydı illakı bunu kabul edecek biri çıkardı herhalde. Ama bana demedı kabul etti. Ben çocuhu ayda bir gorıyorum zaten kımse kımseye karışmaz. Bu saldırganlık ruh hali ınsanlarda nıye onu anlamadım.
 
Benden buyukmusunz bılmıyorum ablam ama bakın burada sankı ben kötü evden kovan uvey anne muamelesı goruyorum ben bunu anlamıyorum. Herkes tercih yapamaz mı? Indanların tercihine nıye bır saygı yok. Çocukdan bahsederken vsr olanı soyluyorum gerçeği yanı. Sankı ben onu kotuluyormuşum gobı nıye yansıyorum. Insan kendi öz çocuguyla başedemıyor. Benim olmayan bir çocugu nasıl üstleneyım. Zaten buraya geldıgımde annesıyle yaşıyordu. Bana ıhtıyacı yok. Ihtıyaçları da gıderılıyor. Ona bır laf eden de yok. Ha eşim deseydıkı her şartta çocugumu kabul edecek bir ınsan istiyorum deseydı illakı bunu kabul edecek biri çıkardı herhalde. Ama bana demedı kabul etti. Ben çocuhu ayda bir gorıyorum zaten kımse kımseye karışmaz. Bu saldırganlık ruh hali ınsanlarda nıye onu anlamadım.
O zaman sizde eşinize evlenince 100 yaşında kadımı getireceğim diye sorsaydınız. Eminim o da olur bakarım demezdi evlenmezdi. Çocuğu ayda bir görmeye katlanamayan sizsiniz ama babaanne aylarca sizde kalacak.
O zaman çocuk altı ay sizde yaşasın, altı ayda babaanne yaşasın şartlar o zaman eşit olur.
 
Çocuğunuz yok ve çocuklu birisi ile evleniyorsunuz.Ne kadar sizin çocuğunuz olmasa da birdenbire bir çocuk sahibi oluyorsunuz. Çocuk yetiştirmek çok zor bir iştir.Annelik babalık kolay değildir.El ele verecek birlikte kararlar alarak evladınızı büyüteceksiniz.Burada 16 yaşında annesi babası ayrılmış buluğ çağında bir çocuktan bahsediyorsunuz ve bu çocuk için "asi problemli ve en ağırı hayırsız " diye bu çocuğu damgalıyorsunuz. Bu bakış ile inanın bir büyüğünüz olarak söylüyorum çok mutsuz olur eşinizi de çocuğu da mutsuz yaparsınız.Bu yaşlar ergen yaşlarıdır ve bazı çocuklarda zor geçer.Hele böyle iki aile arasında kalmış çocuklar için daha da zordur.Baba evlenmiştir.Çocuk korkar acaba babam beni unutacak mı diye.Bunun gibi..Sizin çocuğunuz yok haklı olarak bilmiyorsunuz ve ergen gençle baş edemiyor ve onu bana göre çok ağır cümlelerle yargılıyorsunuz..Sizin ve eşinizin acilen bununla ilgili bir uzmandan yardım almanızı öneririm...bunu önerme nedenim.. çocukla ilgili nasıl davranmanız neler yapmanız vb hakkında..çok yararını göreceksiniz.
Geçenlerde burada böyle genç tarafından üvey anne ile yaşadıkları vardı ve çok üzülmüştük, üvey anne nerede ise evine almıyordu genci.İçinde öyle yaralar oluşmuş ki çocuğun çok çok üzücüydü. ( Bu arada, üvey anne değilim ama inanın ark çevremde çok oldu onların yaşadıklarından çıkardıklarım bunlar.Ben nedense çocuklara gençlere hiç dayanamıyorum.)
Asıl konuyu atladım.Çok yaşlı bir babaannenin bakımı toruna ait değildir.Kolay zannetmeyin çok zordur.Onunla ilgilenecek olan evlatlarıdır.Eşiniz burada haklı. Huzur evi meselesine gelince, biz hala oraya gelemedik.Huzurevi yaşlıların atıldığı yer gibi algılanıyor.Halbuki orada devamlı bakım ve gözetim altında.Yemeği temizliği yapılacak.Ev tuttunuz yanında kadın da buldunuz.İnanın hiç kolay değil.İyisine rastlamak şans.Ev de tanımadığı bir yabancı ile kalmaktansa her an gözetim altında bir yerde konuşacağı insanlarla bir arada olması doğru.Ama dediğim gibi biz millet olarak hazır değiliz buna.Aslında artık huzurevleri eski yıllardaki gibi de değil.Bakımlı ve onlarda sık sık denetleniyor.Sosyal medya var.En ufak yanlışlarında rezil edilir.Siz madem evlatları almak istemiyor, bunu anlatın babaanneye iyilik yapmak istiyorsanız.
 
Benden buyukmusunz bılmıyorum ablam ama bakın burada sankı ben kötü evden kovan uvey anne muamelesı goruyorum ben bunu anlamıyorum. Herkes tercih yapamaz mı? Indanların tercihine nıye bır saygı yok. Çocukdan bahsederken vsr olanı soyluyorum gerçeği yanı. Sankı ben onu kotuluyormuşum gobı nıye yansıyorum. Insan kendi öz çocuguyla başedemıyor. Benim olmayan bir çocugu nasıl üstleneyım. Zaten buraya geldıgımde annesıyle yaşıyordu. Bana ıhtıyacı yok. Ihtıyaçları da gıderılıyor. Ona bır laf eden de yok. Ha eşim deseydıkı her şartta çocugumu kabul edecek bir ınsan istiyorum deseydı illakı bunu kabul edecek biri çıkardı herhalde. Ama bana demedı kabul etti. Ben çocuhu ayda bir gorıyorum zaten kımse kımseye karışmaz. Bu saldırganlık ruh hali ınsanlarda nıye onu anlamadıLütfen siz de
 
Kötü şeyler yazdığınız için olabilir mi?
Bakmakla yükümlü olduğu insanla anneanne babaanne bir mi? O çocuğa eşiniz bakmak zorunda, lütfetmiş gibi yazan sizsiniz. Sorun edecekseniz evlenmeyecektiniz. Evlendiyseniz de ninenizle dedenizle bir tutmayacaksınız.
Bakın benım çocuguna brşey dedıgım yok. Ama babasını aşırı uzen bır çocuk yalanmı dıyım. Doğruya doğru. Var olan gerçegı soyluyorum. İtiraf neden kotu yorumlanıyor. Bunu soylemek benım kotu oldugum anlamına gelmez ve tercıh hakkım yok mu? Onlar onume tercıh koyarken benım de olamazmıydı? ayda bır gorıyorum zaten. Bu kadar tepkıyı gorunce acaba ınsanlarda toplumsal dolmuşluk mu var da hazır bulmuşken anlamadan yargılayalım mı denılıyor?
 
Asıl konuyu atladım.Çok yaşlı bir babaannenin bakımı toruna ait değildir.Kolay zannetmeyin çok zordur.Onunla ilgilenecek olan evlatlarıdır.Eşiniz burada haklı. Huzur evi meselesine gelince, biz hala oraya gelemedik.Huzurevi yaşlıların atıldığı yer gibi algılanıyor.Halbuki orada devamlı bakım ve gözetim altında.Yemeği temizliği yapılacak.Ev tuttunuz yanında kadın da buldunuz.İnanın hiç kolay değil.İyisine rastlamak şans.Ev de tanımadığı bir yabancı ile kalmaktansa her an gözetim altında bir yerde konuşacağı insanlarla bir arada olması doğru.Ama dediğim gibi biz millet olarak hazır değiliz buna.Aslında artık huzurevleri eski yıllardaki gibi de değil.Bakımlı ve onlarda sık sık denetleniyor.Sosyal medya var.En ufak yanlışlarında rezil edilir.Siz madem evlatları almak istemiyor, bunu anlatın babaanneye iyilik yapmak istiyorsanız.
Çok tsk edıyorum. Çok doğru. Evt çocukken huzurevı bana ıtıcı gelırdı. Korkardım. Ama zamanla bunun boyle olmadıgı farkına vardım. Devletımıze inş. Bır zeval gelmedın kendım için bıle huzurevı dusunuyorum. Ama zemherı soğukda ve aç susuz yatan ve kapısını açmayan evlatları oldugunu gordugunzde ne düşünürsünz? Bana da hakkı geçtı. Ne yapabılırım dıye uykularım kaçtı. Meger en doğrusu yıne huzurevıymış. Buradakı bazı arkadasların haklı yorumlarından sonra anladım kı tek başıma yapabılevegım bısey degıl.
 
Asıl konuyu atladım.Çok yaşlı bir babaannenin bakımı toruna ait değildir.Kolay zannetmeyin çok zordur.Onunla ilgilenecek olan evlatlarıdır.Eşiniz burada haklı. Huzur evi meselesine gelince, biz hala oraya gelemedik.Huzurevi yaşlıların atıldığı yer gibi algılanıyor.Halbuki orada devamlı bakım ve gözetim altında.Yemeği temizliği yapılacak.Ev tuttunuz yanında kadın da buldunuz.İnanın hiç kolay değil.İyisine rastlamak şans.Ev de tanımadığı bir yabancı ile kalmaktansa her an gözetim altında bir yerde konuşacağı insanlarla bir arada olması doğru.Ama dediğim gibi biz millet olarak hazır değiliz buna.Aslında artık huzurevleri eski yıllardaki gibi de değil.Bakımlı ve onlarda sık sık denetleniyor.Sosyal medya var.En ufak yanlışlarında rezil edilir.Siz madem evlatları almak istemiyor, bunu anlatın babaanneye iyilik yapmak istiyorsanız.
Çok tsk edıyorum. Çok doğru. Evt çocukken huzurevı bana ıtıcı gelırdı. Korkardım. Ama zamanla bunun boyle olmadıgı farkına vardım. Devletımıze inş. Bır zeval gelmedın kendım için bıle huzurevı dusunuyorum. Ama zemherı soğukda ve aç susuz yatan ve kapısını açmayan evlatları oldugunu gordugunzde ne düşünürsünz? Bana da hakkı geçtı. Ne yapabılırım dıye uykularım kaçtı. Meger en doğrusu yıne huzurevıymış. Buradakı bazı arkadasların haklı yorumlarından sonra anladım kı tek başıma yapabılevegım bısey degıl. Ama şu var? Eşimin çocuguyla beraber yaşamayı ıstemıyor olmam
O zaman sizde eşinize evlenince 100 yaşında kadımı getireceğim diye sorsaydınız. Eminim o da olur bakarım demezdi evlenmezdi. Çocuğu ayda bir görmeye katlanamayan sizsiniz ama babaanne aylarca sizde kalacak.
O zaman çocuk altı ay sizde yaşasın, altı ayda babaanne yaşasın şartlar o zaman eşit olur. Ben evlendıgımde babannemın boyle bır durumu yoktu ve sonunda boyle bır duruma gelecegını de kımse bılemezdı. Belkı ölmuş olacaktı. Arada gıdıp kızlarında kalırdı.Ben teklıf ettım kabul etmedıgıne kırıldım ama hak verdım ve kapattım. Bakmak zorunda olmadıgını ailem de soyledı zaten.
 
Çok tsk edıyorum. Çok doğru. Evt çocukken huzurevı bana ıtıcı gelırdı. Korkardım. Ama zamanla bunun boyle olmadıgı farkına vardım. Devletımıze inş. Bır zeval gelmedın kendım için bıle huzurevı dusunuyorum. Ama zemherı soğukda ve aç susuz yatan ve kapısını açmayan evlatları oldugunu gordugunzde ne düşünürsünz? Bana da hakkı geçtı. Ne yapabılırım dıye uykularım kaçtı. Meger en doğrusu yıne huzurevıymış. Buradakı bazı arkadasların haklı yorumlarından sonra anladım kı tek başıma yapabılevegım bısey degıl. Ama şu var? Eşimin çocuguyla beraber yaşamayı ıstemıyor olmam
Ben evlendıgımde babannemın boyle bır durumu yoktu ve sonunda boyle bır duruma gelecegını de kımse bılemezdı. Belkı ölmuş olacaktı. Arada gıdıp kızlarında kalırdı.Ben teklıf ettım kabul etmedıgıne kırıldım ama hak verdım ve kapattım. Bakmak zorunda olmadıgını ailem de soyledı zaten.
 
Zıplamasına gerek yok. Nıye kotu anlaşılıyorum. Nafakanın zorunlu ve hakkı oldugunun farkındayım merak etmeyin. Okuduysanız yukarıda belırtmışım. Konu başka bır konuyken buraya geldı.

Yaşlanınca evt oyle oluyor ınsan. Bır yere sığmıyorsun. Çocuk olayında da evlenırken ben beraber yaşamak ıstemedıgımı belırttım. Şart koyabılırım. Onlarda ailesyle beraber şart koymuştu. Şimdi çocuğu ıstememdekı şartım beraber yaşamama istegıydı. İstememe hakkım yok mu? İstememek farklı kanunı hakları farklı. Kanunı haklarına bır dedıgım yok. Herkes oturdugu yerden tepkı gosterıyor ama çok merak edıyorum burada herkes problemlı bır çocukla aynı evi paylaşır mı? Evlenırken bu benım tercıhımdı. Kabul etmeseler zaten ben de evlenmezdım. Kabul edenle evlenılır. Bu kadar basıt.

Bakın benım çocuguna brşey dedıgım yok. Ama babasını aşırı uzen bır çocuk yalanmı dıyım. Doğruya doğru. Var olan gerçegı soyluyorum. İtiraf neden kotu yorumlanıyor. Bunu soylemek benım kotu oldugum anlamına gelmez ve tercıh hakkım yok mu? Onlar onume tercıh koyarken benım de olamazmıydı? ayda bır gorıyorum zaten. Bu kadar tepkıyı gorunce acaba ınsanlarda toplumsal dolmuşluk mu var da hazır bulmuşken anlamadan yargılayalım mı denılıyor?
Çocuk konusunda haklı olduğunuzu düşünüyorum. Zaten annede olan yetişmiş bir çocuk için birlikte yaşamak istemiyorum deme hakkınız var, ki zor durum oluşunca gelsin kalsım da demişsiniz. Ne kadardır evlisiniz yazmamışsınız ama bu evlenirken pazarlığı yapılabilecek bir durum. Siz söylenenleri çok dikkate almayın, hatta rahatsız olduğunuz yorumları yapan kişiler için "görmezden gel" butonu kullanın. Burada bu kız çocuğunun annesi konu açıp "kızım çok asi babasına vermek istiyorum" deseydi onu da çiğ çiğ yerlerdi. Çocuğu yetiştiren siz değilsiniz, asiliğinin sebebi de düzeltmesi gerekn de siz değilsiniz. Bu konuda haklısınız. Adam da dememiş ki size ben kızımı yanıma alırım istemiyorsan evlenmeyelim. İkiniz arasındaki anlaşma bu şekilde, bence gayet de makul.

Sorun şurada "ben onunla çocuklu olmasına rağmen evlendim, şehir değiştirdim o da babaanneme bakmamı kabullensin ya da kabullenebilir" demeniz uygun değil. Alınmışsınız evet ama mantıklı düşününce yaşadığınız yere 100 yaşındaki kadını helikopterle bile taşımaya kalksanız dayanamazdı zaten. En güzeli huzur evi ama sıkça kontrol etmek lazım. Açıkçası 2 çocuğum olmasına rağmen yaşlanınca çocuklarımı yormaktansa huzur evi seçmeyi düşünüyorum.

Geldiğiniz şehre uyum sağlamak aslında sizin elinizdedir. Mutlaka kafanızın uyduğu insanlar bulup arkadaş edinebilirsiniz, geldiğinize ve evlendiğinize de pişmansanız boşanmak bir çözümdür ve uygulanabilir.
 
Benden buyukmusunz bılmıyorum ablam ama bakın burada sankı ben kötü evden kovan uvey anne muamelesı goruyorum ben bunu anlamıyorum. Herkes tercih yapamaz mı? Indanların tercihine nıye bır saygı yok. Çocukdan bahsederken vsr olanı soyluyorum gerçeği yanı. Sankı ben onu kotuluyormuşum gobı nıye yansıyorum. Insan kendi öz çocuguyla başedemıyor. Benim olmayan bir çocugu nasıl üstleneyım. Zaten buraya geldıgımde annesıyle yaşıyordu. Bana ıhtıyacı yok. Ihtıyaçları da gıderılıyor. Ona bır laf eden de yok. Ha eşim deseydıkı her şartta çocugumu kabul edecek bir ınsan istiyorum deseydı illakı bunu kabul edecek biri çıkardı herhalde. Ama bana demedı kabul etti. Ben çocuhu ayda bir gorıyorum zaten kımse kımseye karışmaz. Bu saldırganlık ruh hali ınsanlarda nıye onu anlamadım.
Lütfen siz de şunu anlayın.Ben sizi yargılamak için yazmadım bunları.Kesinlikle öyle bir durum yok.Bir büyüğünüz olarak yazdım yardımcı olmak amacım aslında... Dediğim şu.
Bu evlilikler çok ortaklı evlilikmiş. Uzmandan duymuştum.Siz ne kadar tercihim buydu vb desenizde ortada buluğ çağında bir genç var.İşte gördüğünüz gibi buhar olup gidemiyor.Sizin için de evliliğiniz için de sorun haline gelmiş. Çocuk yetiştirmek zor doğurur onunla büyürsünüz.Her yaşını yaşarsınız.Ancak siz birdenbire büyük bir çocukla bir araya geliyorsunuz.Annesi ilgileniyor ben değil vb diyorsunuz ama işte yine bir sürü sorun. Lütfen onun gözünden bakmaya çalışın olaylara.Bu konuda kitaplar okuyun videolar izleyin.İşiniz gerçekten zor. Uzmandan yardım almadan siz bu işin altından bana göre kalkamazsınız.
Hele artık ergen psikolojisine girmiş iki ev arasında yaşayan bir genç var ortada.Baba da dahil onunla nasıl konuşacağınızı öğrenirsiniz en azından öyle demeyin.Uzman şunlar yanlış öyle yapmayın böyle yapın konuşma diliniz böyle olsun der..Mutlaka eşinizle faydasını görürsünüz...
Geçenlerde yeni evli ve anne bir genç, çocuğunun uyku problemi olduğunu bu nedenle uyku eğitimi aldırdığını söyledi.Çok şaşırdım .Yeni nesil işler işte ve çok faydasını görmüş.İyi ki gitmişim dedi. Biliyor musunuz biz genelde uyku yemek ağlama sızlama konularında çocuk yetiştirmeyi bilmiyoruz.Bizim çocukların kendi başlarına uyuma kendi başlarına yemek yeme vb alışkanlıkları çok az ve bu konularda çok yanlışımız var. Ben de yaptım bu yanlışları inanın. Bunlar bir büyüğünüz olarak öneriler sadece size.
Problemli bir gence yardım ederek, onu anlayarak onun ablası olmanızdan daha güzel ne olabilir.İleride büyüdüğünde onun aklında iyi izler bırakmanız, bana şöyle şöyle yardımcı olmanızı hiç unutmadım dese kötü mü olur...
 
Çocugu zaten ıstemedım annesı var zaten. Evet Yanımda da ıstemezdım doğrusu . Ama uzakdan da olsa herseyıne ortak. Ve düzenımı bozup km lerce uzak yerden gelip hiç bılmedıgım bır kulturde duzen kurdum ve bedel odedım. O işinden dolayı duzenını bozmadı bozamadı. Gelsın otursun bı köşede dıyemedı.
çocuğunu istemediğiniz adamın sizin babannenizi istememesine bozulmuşsunuz doğru mu anladım? bir de uzaktan da olsa herseyine ortak yazmışsınız ya pes. tabi ki ortak olacak o onun evladı canı kanı. daha ötesi yok bunun.

duzeninizi bozmuş yanına gitmişsiniz ee ne bekliyordunuz evlilik bu. ya onun yanına gidiliyor ya bunun ya da ortada bir yere taşınıyor. evliliğin doğasında bu var. siz sanki coook büyük bir fedakarlık yapmış gibi içinizde büyütüyorsunuz bunu. evliliğin doğasında sizin yaptığınız şey çok normaldir ama eşin babaannesinin bakımını üstlenmek çok ekstra bir şeydir. ve her babayiğidin harcı da değildir.

aman ne de vicdansızmis diyenler de acaba hayatlarında bir kete olsun yatalak yetişkin birinin altını temzilediler mi merak ettim doğrusu. o iş öyle kolay değil. ve ne kadar da yaşlı olsalar anne babaya bakmak torundan önce evlada düşer. onlarin bir tarafa çekilmeye hakkı yok. ya ev tutacaklar ya nöbetleşe bakacaklar ya da huzurevine yerlestiecekler 100 yaşındaki anneyi soğuk evde aç bırakmayacaklar. babanız mesela niye inisiyatif almıyor. niye bir çözüm yolu bulmuyor. hayatta olmazlar toruna kalır anlarim da üç evlat varken onların bakması gerekir. bu hikayede bu kadar vicdansız varken eşinizin vicdansız ilan edilmesi da ayrı komedi.
 
Çocuk konusunda haklı olduğunuzu düşünüyorum. Zaten annede olan yetişmiş bir çocuk için birlikte yaşamak istemiyorum deme hakkınız var, ki zor durum oluşunca gelsin kalsım da demişsiniz. Ne kadardır evlisiniz yazmamışsınız ama bu evlenirken pazarlığı yapılabilecek bir durum. Siz söylenenleri çok dikkate almayın, hatta rahatsız olduğunuz yorumları yapan kişiler için "görmezden gel" butonu kullanın. Burada bu kız çocuğunun annesi konu açıp "kızım çok asi babasına vermek istiyorum" deseydi onu da çiğ çiğ yerlerdi. Çocuğu yetiştiren siz değilsiniz, asiliğinin sebebi de düzeltmesi gerekn de siz değilsiniz. Bu konuda haklısınız. Adam da dememiş ki size ben kızımı yanıma alırım istemiyorsan evlenmeyelim. İkiniz arasındaki anlaşma bu şekilde, bence gayet de makul.

Sorun şurada "ben onunla çocuklu olmasına rağmen evlendim, şehir değiştirdim o da babaanneme bakmamı kabullensin ya da kabullenebilir" demeniz uygun değil. Alınmışsınız evet ama mantıklı düşününce yaşadığınız yere 100 yaşındaki kadını helikopterle bile taşımaya kalksanız dayanamazdı zaten. En güzeli huzur evi ama sıkça kontrol etmek lazım. Açıkçası 2 çocuğum olmasına rağmen yaşlanınca çocuklarımı yormaktansa huzur evi seçmeyi düşünüyorum.

Geldiğiniz şehre uyum sağlamak aslında sizin elinizdedir. Mutlaka kafanızın uyduğu insanlar bulup arkadaş edinebilirsiniz, geldiğinize ve evlendiğinize de pişmansanız boşanmak bir çözümdür ve uygulanabilir.
Evt haklısınz babanne konusunakı beklentımde haklı degılıdim. Suana kadar aldıgım en sagduyulu en objektıf yorumlardan bır tanesi. Çok tsk ediyorum..🌺
 
Babam ve annem kişi bası aylığı on bin lira olan bır bakımevinde kalıyor babamın rahatsızlıgından dolayı annemde yardımcı olmak ıcın hasta olarak kalıyor annem sapasaglam . Orda yuz yasında doksan yasında kadınları goruyorum hemsıre emre amade doktorlar hastabakıcılar ama mesela yazın klima kadının yuzune carpıyor ellı defa hemsıre butonuna basıyor hemsıre gelıp de klımayı kapamıyor yada tam tersı. Gecenlerde yıne gıttım kadın yatagı ıslatmıs hemsıreye dıyor kızım geceden berı ıslak yattım sunları degıselım dıye hemsıre gulerek tamam soylerım dedı ama ben orda uc saat durdum kımse degısmedı guya kameralı bır yer bıde. Annemlerın bu ucuncu bakımevı yaklasık ıkı yıldır hepsı ozel. Annemın dedıgı sey su kameradan kımse olanı gormuyor bu kısıler buraya atılmıs tek basına ve kımse kotu davranmıyor belkı ama allah buraya tek basına dusurmesın. Bır bardak su ıcın ıkı saat yalvaran oluyor görevlıler yaslı tek basına dıye onemsemıyor kaldı kı huzurevıne nıyetıne de kullanılıyor orası cogunlukla emeklı hakımler opera sanatcıları neler neler var ama benım annemde hep derdı yaslanınca bakımevıne gıdıcem dıye vazgectı asla dıyor evımde ölürüm ama gıtmem
 
Lütfen siz de şunu anlayın.Ben sizi yargılamak için yazmadım bunları.Kesinlikle öyle bir durum yok.Bir büyüğünüz olarak yazdım yardımcı olmak amacım aslında... Dediğim şu.
Bu evlilikler çok ortaklı evlilikmiş. Uzmandan duymuştum.Siz ne kadar tercihim buydu vb desenizde ortada buluğ çağında bir genç var.İşte gördüğünüz gibi buhar olup gidemiyor.Sizin için de evliliğiniz için de sorun haline gelmiş. Çocuk yetiştirmek zor doğurur onunla büyürsünüz.Her yaşını yaşarsınız.Ancak siz birdenbire büyük bir çocukla bir araya geliyorsunuz.Annesi ilgileniyor ben değil vb diyorsunuz ama işte yine bir sürü sorun. Lütfen onun gözünden bakmaya çalışın olaylara.Bu konuda kitaplar okuyun videolar izleyin.İşiniz gerçekten zor. Uzmandan yardım almadan siz bu işin altından bana göre kalkamazsınız.
Hele artık ergen psikolojisine girmiş iki ev arasında yaşayan bir genç var ortada.Baba da dahil onunla nasıl konuşacağınızı öğrenirsiniz en azından öyle demeyin.Uzman şunlar yanlış öyle yapmayın böyle yapın konuşma diliniz böyle olsun der..Mutlaka eşinizle faydasını görürsünüz...
Geçenlerde yeni evli ve anne bir genç, çocuğunun uyku problemi olduğunu bu nedenle uyku eğitimi aldırdığını söyledi.Çok şaşırdım .Yeni nesil işler işte ve çok faydasını görmüş.İyi ki gitmişim dedi. Biliyor musunuz biz genelde uyku yemek ağlama sızlama konularında çocuk yetiştirmeyi bilmiyoruz.Bizim çocukların kendi başlarına uyuma kendi başlarına yemek yeme vb alışkanlıkları çok az ve bu konularda çok yanlışımız var. Ben de yaptım bu yanlışları inanın. Bunlar bir büyüğünüz olarak öneriler sadece size.
Problemli bir gence yardım ederek, onu anlayarak onun ablası olmanızdan daha güzel ne olabilir.İleride büyüdüğünde onun aklında iyi izler bırakmanız, bana şöyle şöyle yardımcı olmanızı hiç unutmadım dese kötü mü olur...
Yok estğ. Evt haklısınz. Ayda bır falan geldıgınde ona nasıhatlarda bulunuyorum. Aramız iyi. Ve benı sever benden de memnun. Ama hiç bır ıyılığı nasıhatı almıyor. Annesının işi çok zor. Ben de zaten daha zorlamıyorum. Geçen geldı ortalığı karıştrdı babasyla çok buyuk kafga ettı. Okulda bıle çocukları duvara kafasını yapştıran bır çocuk. Araya gıreyım yapma etme dıye tam dıcekken kapıyı çarptı gıttı. Insan kendı çocuguyla basedemıyor. Burada bana oyle agresıf hıssıyatta bulunanlar çok merak edıyorum gonulden bağrına basar mı herşeyıyle kabulum dıye. Kendi annesi halası tahammul edemıyor gırıyorlar bırbırıne. Neyse hayrlısı olsun😊
 
Babam ve annem kişi bası aylığı on bin lira olan bır bakımevinde kalıyor babamın rahatsızlıgından dolayı annemde yardımcı olmak ıcın hasta olarak kalıyor annem sapasaglam . Orda yuz yasında doksan yasında kadınları goruyorum hemsıre emre amade doktorlar hastabakıcılar ama mesela yazın klima kadının yuzune carpıyor ellı defa hemsıre butonuna basıyor hemsıre gelıp de klımayı kapamıyor yada tam tersı. Gecenlerde yıne gıttım kadın yatagı ıslatmıs hemsıreye dıyor kızım geceden berı ıslak yattım sunları degıselım dıye hemsıre gulerek tamam soylerım dedı ama ben orda uc saat durdum kımse degısmedı guya kameralı bır yer bıde. Annemlerın bu ucuncu bakımevı yaklasık ıkı yıldır hepsı ozel. Annemın dedıgı sey su kameradan kımse olanı gormuyor bu kısıler buraya atılmıs tek basına ve kımse kotu davranmıyor belkı ama allah buraya tek basına dusurmesın. Bır bardak su ıcın ıkı saat yalvaran oluyor görevlıler yaslı tek basına dıye onemsemıyor kaldı kı huzurevıne nıyetıne de kullanılıyor orası cogunlukla emeklı hakımler opera sanatcıları neler neler var ama benım annemde hep derdı yaslanınca bakımevıne gıdıcem dıye vazgectı asla dıyor evımde ölürüm ama gıtmem
babannem de çok soyledı gıtmem. Olursem evımde olurum derdı. Ama ıkna ettık mecburduuk..
 
babannem de çok soyledı gıtmem. Olursem evımde olurum derdı. Ama ıkna ettık mecburduuk..
Bazen mecbur kalınıyor malesef ılerıde bız ne olacagız bellı degıl allah elden ayaktan dusurmeden ölmeyı nasıp eder bana ınsallah
 
Çocuklu bir insanla evleniyorsanız çocuğunu kabul etme zorunluluğunuz var. Çünkü o çocuk ebeveyn bakımına muhtaç. Kaç yaşında olursa olsun. Anne veya baba farketmez. Her an babasına da temelli gelebilir. Bu ihtimali göze alıp evlenmiş olmalısınız. Siz çocuğu göz ardı edemezsiniz ama o sizin babaannenizi kabul etmeyebilir çünkü alternatif var. Keşke etse ama zor kararlar bunlar. Ayrıca eşiniz başta kızını yanına almayacağının garantisini vererek hata etmiş. Böyle bir şey mümkün değil. Yarın bir gün çocuğu babasına gelmek istese kapı kapalı yani, yok öyle bir dünya. Babaanne içinse en akıllıca çözüm yine huzur evi.
 
Sevgili arkadaşlar 45 yaşında evli eğitimli işi olan bir insanım çocugum yok. Babannem var çocukluguma da az çok emegı hakkı geçtı.100 yaşında ama yuruyebılıyor fakat yemege ve ısınmaya ihtiyacı vardı. Evlatları da yaşlı artık babamın bir eli yok engelli. Zar zor kızlarına yolladıgımzda güya evin içine tuvaletını bulaştırmış. Ben ev tutayım kırasını vereyim siz ilgilenın dedım ama sonuç yok. Ben şehır dısında yaşıyorum. Eşime dedım kı yanıma almak ıstıyorum aç sogukda oturuyor deyınce bozuldu çocukları baksın ya da huzuevıne verın dedı. Sizce eşimden ayrılmakda haklı olabılırmıyım? Siz ne düşünurdunz ? Ben onun için kalktım düzenımı bozup şehır degıştırdım. Çocuguyla onu kabul edıp evlendım. Çocuk benle yaşamıyor ama ayrılmakla ıyı mı ederım?
Yakınınızda ev ve bakıcı tutup ilgilenebilirsiniz aslında. Her gün gidip kontrol edeceğiniz bir mesafede tutarsınız.
 
Sevgili arkadaşlar 45 yaşında evli eğitimli işi olan bir insanım çocugum yok. Babannem var çocukluguma da az çok emegı hakkı geçtı.100 yaşında ama yuruyebılıyor fakat yemege ve ısınmaya ihtiyacı vardı. Evlatları da yaşlı artık babamın bir eli yok engelli. Zar zor kızlarına yolladıgımzda güya evin içine tuvaletını bulaştırmış. Ben ev tutayım kırasını vereyim siz ilgilenın dedım ama sonuç yok. Ben şehır dısında yaşıyorum. Eşime dedım kı yanıma almak ıstıyorum aç sogukda oturuyor deyınce bozuldu çocukları baksın ya da huzuevıne verın dedı. Sizce eşimden ayrılmakda haklı olabılırmıyım? Siz ne düşünurdunz ? Ben onun için kalktım düzenımı bozup şehır degıştırdım. Çocuguyla onu kabul edıp evlendım. Çocuk benle yaşamıyor ama ayrılmakla ıyı mı ederım?
Ben sizin yerinizde olsam olayı tersine çevirir düşünürdüm.Eger ne var bunda tabi kalabilir-kalmali diyorsam ısrarcı olur ama yine de boşanmayı düşünmezdim.Siz onun kızını evlenirken kabul ettiniz fakat o babannenizi kabul etmedi demi?Bence huzurevini düşünün doktoru yanında yemeği önünde, yaşıtları olur.Hem kadıncagiz kabul edecek mi?Hiç sanmam ona da zor olur.
 
Back
X