Çok teşekkür ederim, Allah sabır versin size de ..
O kadar güzel anlatılmış ki bu yazıda hissettiklerim, eline sağlık !
Bu anlatış, anlayış keşke karşılıklı kahve sigara yapacağım bir masadaki insanlarda da bulunsaydı...İnsan zaten kendi kendini sabote etmeye görsün, onu sevenler, çevresindekiler herkes etkilenir. Bir hortum gibi, ne varsa alır, havaya kaldırır ve bitince, herkes yere düşer. Seni öyle görmeye dayanamazlar, anlamazlar da; çözümler sunuldukça daha çok sinirlenirsin çünkü o an çözüm değil, istediğin şey sadece anlaşılmaktır, hissi geçirmektir bazen.
Sizi böyle dinleyen birinin yokluğu, buraya bu kusuma sebep.
Anlatım değil, anlamak harika esas.
Aynı lisan işi değil, aynı duygu işi, ondan.
Geçer bu zamanlar da, aklındakileri, hayalleri gerçekleştirmek, kalbin gazını alır.
İnsan zamanla da, duvarlarını aşar, yeter ki doğru yöntemlerini, kendini keşfetsin.
On kere, yirmi kere aynı duvarın aynı yerine yumruk atmak ve duvarı böylece yıkacağına inanmak seni alıkoyan. Oysa derini parçalar kanatır ve daha hızlı vurdukça kendi kemiklerini kırarsın. Her duvar yıkılmak için değildir, bazılarının sadece üzerinden atlaman ve geçip gitmen gerekir.
Amin canımKonu sahibi size yorumum yok yani bir iki tahmin yürütüyorum ama açıklamanızı bekleyeceğim..
zira arkadaşlar tahmin konusunda çok renkli davranmislar iyi ki varlar
Umarim herşey gönlünuzce olur..
Bir işi yapabilen yapar,yapamayan öğretir.O kadar güzel anlatılmış ki bu yazıda hissettiklerim, eline sağlık !
Düşünceleri kararlara dökeli çok oldu ama kararlarımızı eylemlere bir türlü dökemedik. Bir şeyler engel oldu, engel olan yine bizdik. Bizim öteki yanımız. Sonrasında sanırım öteki yanımızı da yıktık geçtik. Sonrası ya kıyamet ya cennet
Bence de zor değil, artık hiç değil.
İnşaALLAH, sancılı günleri çabucak atlatırız. Ben diyorum ki biz yapabilirsek sanırım herkes yapar.
Teşekkür ederim.
Eğer başarırsam, yazacağım. Tahminler çok güzel. Sadece buraya değil, gücümün yettiğince yazacağım. Bahsettiğim karakterlerden birisi için bunu yapmam gerekiyor.Hepimizi anlatmissin sanki. Buraya yazan herkes gibi ben de kendimce bir parca gordum bir yerlerde. Okudukca daha da guzel ilerledi sayfalar...
Hepimiz pekcok alisilageldik seyler, bize zorla dogrulugu dayatilan kurallar vs vs yikmaya ya da yikamasak bile karsisinda durmayi ogrenmeye calisarak yasiyoruz. Kendi adimiza ozgurluk neyse tanimini degistirip kendimizi ozgurlestirme cabasina girdigimiz gibi... Ben ozgurum diyebilmek icin ne yapmak gerekiyirsa o yolda ilerledigimiz gibi. Dogrularimiza da sahip cikarak.
Ha bir de cok sey yazip ya da soyleyip aslinda gercek acimiza parmak basmaktan ne kadar korktugumuzu kendimizi aciga cikarmamak icin ne kadar ugrastigimizi hatirladim tekrar.
Benim de aklima gelen yasal yolla edinilmedigini ogrendigin bir servetin mirascisi iken, yillar boyu dogruluguna inandigin seylerin belki bir sure once ogrendigin baska gerceklerle altust olmasi sonucu kendi dogrularin ile yillardir kabul gormus normal sayilmis baska hayatin dogrularini yikma cabasi icinde olman. Belki bir kisi yasalar onunde suclu sayilacak ve sen bunu ortaya cikaran biri olarak hayirsiz evlat (ya da baska bir aile ferdi) damgasi yiyeceksin ama vicdanini buna hazirliyorsun simdiden. Belki o kisi yasli ve hasta hatta, belki biraksaydin zaten olecekti ama sen bu durumu aciga cikarmamayi vicdanina yediremeyecektin (?)
Cok ilgimi cekti bu konu. Ben de takipci olacagim. Dilerim sonucu istedigin gibi olur, ve biz de merakimizi gideririz. Kitabin son sayfasi, ardinda biraktigi kuller icinde alacakaranliktan aydinliga dogru adim atan yalniz ama basi dik bir kahramanin bir sigara yakmasi ile mi bitecek acaba... Sonra o sigaranin atesi gitgide karanlikta kaybolacak. Biz bu yavas yuruyup kaybolan kahramanin ayak izlerine bakip, ne cabuk bitti bu kitap mi diyecegiz
Bu anlatış, anlayış keşke karşılıklı kahve sigara yapacağım bir masadaki insanlarda da bulunsaydı...
Biz yıllarca bu duvarın yıkılmasını bekledik. Yıkılacağına inandık sanırım. Duvar güçlüydü, biz cılız yaratıklardık. Ufak tefek teşebbüslerimizde daha da kalınlaştı. Yıkacağımıza olan inancı kaybettik zamanla. Ama içimizde yine de bir umut vardı, hep vardı. Ama cesaret yoktu sanırım...
Sonra dedik ki, ne olacak yap gitsin.
Biz bu kararı alıp paçaları sıvayınca küçük adımlarla yola koyulduk. Toprak, taş ya da doğada ne varsa yardımcı oldu diyelim. Şimdi duvarı yıkmayı değil geçmeyi düşünüyoruz. İşte tam da bu
Iste asil zaten o sonu cok basit ve kucuk anlarla biten kitaplar, cok buyuk hayat hikayeleri ile doludur.
Ay onu hiç sorma bununla alakalı bir anım var ama anlatmayacağım, utandımKız Queen, böyle irdeliyoz farazi farazi iyi güzel hoş da, sen bende şu salatalık reyiz var ya hani, çocuk telefon sipariş ediyor ama kutuyu açarken "Boh da çıkabilir, güvenemiyom da" diyor ya hah, o hissi uyandırıyorsun. Geçen 2009 konusunu hortlattin, kız trolluk mü yapıyon sen bize yoğsam?
Valla tatlış kızsın, trollüyorsan da iyi ediyon, sıkılıyordu, oh şuralarda iki somut somut döküldüm ben de
Ne kadar güzel anlatmışsın. O sonlar sadece romantik filmlerde ya da kitaplarda oluyor.
Ne kadar soyutlaştırmaya çalışsam da somut somut döküldünAy onu hiç sorma bununla alakalı bir anım var ama anlatmayacağım, utandım
Ama trol değil ya, trole meyilim olsa da tövbeliyim
ALLAH razı olsun varlığın yeter mune ablacım, duvarı atlayınca tam net bir uzun yazım olacak, somut somut anlatacağım
Allah sizlerden de razı olsun ablacım, dilerim yıkmak istediğin tüm tabuları yıkar, aşmak istediğin duvarları aşarsın, hadi bakalım merakla bekliyor olacağız hepimizALLAH razı olsun varlığın yeter mune ablacım, duvarı atlayınca tam net bir uzun yazım olacak, somut somut anlatacağım
