Benim kavgam kimseyle. Yaşatılanlarla bir iç savaştayım. Kendimle savaşıyorum..
Ömür boyunca iz kalacak yaralarım var, yaşatılanlardan ötürü. Bir yanım önüne bak diyor, diğer yanım ise geçmişe sürüklüyor beni. Aslında kimse bana, eşimin yaşattığı acıyı yaşatamaz. Anca eşim beni acıtır/acıtabilir. Attığı tokadın acısı hala içimde, hala yaşıyorum hala duyuyorum ailesinin yanında attığı tokadın sesini. Ailesinin tokat atmasını izleyişini, görümcemin zafer çığlığını. Ne kadar isterdimki zamanı geri almayı, yaşamamayı bütün bunları. Bütün bunlara rağmen bu adamı seviyor oluşumda cabası. İçimde ki bu savaş, beni yitiriyor, göçertiyor..
Sevgimin, gururumdan üstün oluşunun seyrindeyim. Normalinde çok iyi bir insan, vicdanlı bir insan oluşunun bilincindeyim 10 seneye dayanan tecrübeyle.. Aile sevgisine yenik düşmüş bir eş, bu vicdanı suistimal eden bir aile. Bu olayın üstünden bir bucuk sene geçmesine rağmen hala aklına geldiğinde ağlayan bir de ben. Yaram içerde, çok derinde..
Dipnot: Eleştirilere açığım, eleştirin veya destek çıkın diye açtım konuyu. Ama lütfen saygı çerçevesi içinde. Teşekkür ederim, şimdiden.
Olayların üstünden 1,5 sene geçti. İnanın çok düşündüm boşanmayı, küçük bir davranışını bekledim bana uymadığında çekip gidicektim. Olmadı, o olaydan sonra özür diledi. Hatta hiç yapmadığı şeyi yapıp, ailesini aradı ve içindekileri kustu. Annesine babasına ilk defa karşı çıktı. Özründen sonra ailesine tek başına bile gitmedi, tek tük gittiğinde bile en fazla 20 dk durup kalkıyor.. Görümcemle 1,5 senedir küsler, eşim evliliğimizi bu halde olmasından en büyük etken o diyip rest çekti o en son kavgadan/ tokattan sonra. Küslükten kinden nefretten yana değilim, beynim sadece bunları sana yapanları affetme diyip duruyor. Görümcenle bırak küs kalsınlar, barışırlarsa (ki elbet barışacaklardır kardeşler sonuçta) ondan ayrıl ailesinin yanına kalır, yaşadıklarınla kalırsın diyor. Sürekli git geller yaşıyorum... cidden her bir yorumunuz için tekrar teşekkür ederim kızlar.
bazı hataların izi kalıyor malesef eşiniz ne kadar özür dilese de sizi kırmış bir kere kırık bardaktan nasıl hayır gelmezse kırılmış kalpten de hayır gelmiyor vereceğiniz sevgi bile eksiktir artık... Allah yardımcınız olsun...Olayların üstünden 1,5 sene geçti. İnanın çok düşündüm boşanmayı, küçük bir davranışını bekledim bana uymadığında çekip gidicektim. Olmadı, o olaydan sonra özür diledi. Hatta hiç yapmadığı şeyi yapıp, ailesini aradı ve içindekileri kustu. Annesine babasına ilk defa karşı çıktı. Özründen sonra ailesine tek başına bile gitmedi, tek tük gittiğinde bile en fazla 20 dk durup kalkıyor.. Görümcemle 1,5 senedir küsler, eşim evliliğimizi bu halde olmasından en büyük etken o diyip rest çekti o en son kavgadan/ tokattan sonra. Küslükten kinden nefretten yana değilim, beynim sadece bunları sana yapanları affetme diyip duruyor. Görümcenle bırak küs kalsınlar, barışırlarsa (ki elbet barışacaklardır kardeşler sonuçta) ondan ayrıl ailesinin yanına kalır, yaşadıklarınla kalırsın diyor. Sürekli git geller yaşıyorum... cidden her bir yorumunuz için tekrar teşekkür ederim kızlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?