Dışarı çıkacaksınız mümkün olduğunca kalabalık ortamlarda bulunun.Kendinizi daha az dinlersinizMerhaba,
Sanırım depresyondayım bayanlar tavsiyelerinize çok ihtiyacım var
Ben evliyim ve Allah şükür eşimle hiçbir sorunum yok.
Sorunuma gelince...Hamileydim
Öğrendiğimde o kadar mutlu olmuştum.Ama malesef 2 aylık iken kaybettim ve 1hafta önce kürtaj olmak zorunda kaldım...
İlk üç gün üzüntülüydüm doğal olarak ilk bebeğim olacaktıSonra ağlama krizlerine girmeye başladım
Sesim kısılana kadar ağladım...Dışarı çıkamıyorum,evde oturuyorum bazen saatlerce düşünüyorum hiç konuşmadan...İnsan her gece kabus görür mü?Ben hep kabus görüyorum.
İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor.
Daha önce de bazı sorunlarım oldu ama hep konuşarak, kitaplarıma sığınarak hallettim...Şimdi ise kitap okumayı bıraktım,dışarı çıkmıyorum. Elim ayağam tutmuyor resmen...
Ben bu durumu nasıl atlatacağım kızlar...Boğazımda kocaman bir düğüm var sanki...
Merhaba,
Sanırım depresyondayım bayanlar tavsiyelerinize çok ihtiyacım var
Ben evliyim ve Allah şükür eşimle hiçbir sorunum yok.
Sorunuma gelince...Hamileydim
Öğrendiğimde o kadar mutlu olmuştum.Ama malesef 2 aylık iken kaybettim ve 1hafta önce kürtaj olmak zorunda kaldım...
İlk üç gün üzüntülüydüm doğal olarak ilk bebeğim olacaktıSonra ağlama krizlerine girmeye başladım
Sesim kısılana kadar ağladım...Dışarı çıkamıyorum,evde oturuyorum bazen saatlerce düşünüyorum hiç konuşmadan...İnsan her gece kabus görür mü?Ben hep kabus görüyorum.
İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor.
Daha önce de bazı sorunlarım oldu ama hep konuşarak, kitaplarıma sığınarak hallettim...Şimdi ise kitap okumayı bıraktım,dışarı çıkmıyorum. Elim ayağam tutmuyor resmen...
Ben bu durumu nasıl atlatacağım kızlar...Boğazımda kocaman bir düğüm var sanki...
Geçen gün çıktım 10 dakika sonra geri döndüm.Bu akşam da kayınvalideme gideceğiz misafir gelcek ve ben daralmaya başladım.Kayınvalidemle de bir sorunum yok ama bi garip duygu var içimde sanki boğuluyorumDışarı çıkacaksınız mümkün olduğunca kalabalık ortamlarda bulunun.Kendinizi daha az dinlersiniz
Yalnız kalmak istiyorsunuz çünkü ama bu size iyi gelmiyor. Eve kapanmayınGeçen gün çıktım 10 dakika sonra geri döndüm.Bu akşam da kayınvalideme gideceğiz misafir gelcek ve ben daralmaya başladım.Kayınvalidemle de bir sorunum yok ama bi garip duygu var içimde sanki boğuluyorum
hiç bir yere gitmek zorunda değilsiniz keyfinize yoksa arayın anlatın gitmeyin.en kısa zamanda destek almanız lazım hiçbirşey bitmiş değil önce psikolojik destek alırsınız sonra jinekolojik Allah n izniyle tekrar hamile kalirsinizGeçen gün çıktım 10 dakika sonra geri döndüm.Bu akşam da kayınvalideme gideceğiz misafir gelcek ve ben daralmaya başladım.Kayınvalidemle de bir sorunum yok ama bi garip duygu var içimde sanki boğuluyorum
Bir hafta sonra işe başlayacağım tatildeyim şuanYaşamadığım bir durum olduğu için duygularınızın yoğunluğunu anlayamıyorum. Zor olsa gerek.
Klasik olacak ama profesyonel yardım alsanız. Çünkü daha önceki sıkıntılarınızda sizi rahatlatan şeyler (kitap okumak gibi) artık işe yaramıyorsa daha ciddi bir adım atmanız gerekir.
Geç gelecekler ama eşimde evde yalnız kalma diye tutturdu sanki kaçırcaklar beni...misafir de görümcem bayramda kimseyi kırmak istemiyorumhiç bir yere gitmek zorunda değilsiniz keyfinize yoksa arayın anlatın gitmeyin.en kısa zamanda destek almanız lazım hiçbirşey bitmiş değil önce psikolojik destek alırsınız sonra jinekolojik Allah n izniyle tekrar hamile kalirsiniz
Şuan başım ağrıdan sanırım çatlayacak mesajınızı okurken de ağlamaya başladımİçinde ki o garip duygunun adı "yas" ... Yas tutuyorsun ve bu doğal bir durum.Olay vuku bulalı henüz bir hafta olmuş, kendini bir şey yapmak zorunda hissetme, bir süre kafanı dinle, ağlamak istiyorsan ağla kendini tutma zamanla hislerin hafifleyecek. Burada yapman gereken tek şey insanların yanında olup acını paylaşmalarına izin vermek. Evet bir hayalin vardı ve bu gerçekleşemedi şu an, bu yüzden kimsenin seni anlayamayacağını düşünüyor olabilirsin ve belki de kızgınsındır hayata karşı ama unutma ki, her insan farklı şekillerde bu yoldan muhakkak geçmiştir bu yüzden kendini kapatma ki şu an içinde bulunduğun ruh hali karakter özelliğin haline gelmesin.
İlk bebeğimi 8haftada kalbi durdu kürtajla aldılar.ağladım ağladımmm çatlayana kadar günlerce ağladım.kalbim sıkıştı nefes alamadım.ilaçla kendime geldim.bidaha olmaz dedim toparlandım şanssızlıktı dedim.sonra korunmayı bıraktık hamile kaldım hemen.dedim herşey busefer güzel olacak.olmadı.dış gebelikmiş doktor anlamadı.iç kanama ile acil ameliyata alındım tüpümü aldılar.yıkıldım.en dibe battım.panik atak ve kaygı bozukluğunun en alasnı yaşadım.çocuk asla istemiyorum dedim.yine hamile kalsam yine bişey olacak dedim.kocamla beraber olamadım uzun süre.günde 4 tane ilaçla uykusuz gecelerim son buldu.eşimle günlerce bir saatlik uykuyla durdum.ağladım yine ağladım...ilaçlara ekleme çıkarma yapıldı kendime geldim.yavaş yavaş ilaçlarım teke düşünce , doktorumun onayı ile dozunu düşürüp korunmayı bıraktım Allaha emanet dedim ve hiç bi beklentim yoktu sonuçta tek tüp vardı.korunmayı bıraktığım ay hamile kaldım.hiç sevinmedim.öğrenince yine ağladım çnkü kesin buda olumsuz dedim.ama başına gelecek olanı sen belirleyemiosun asla.korka korka şimdi 32haftalık hamileyim.korkum hiç geçmedi geçmeyecekte.ama Rabbim nezaman ol derse ozaman oluyor.hepsi geçecek sadece acılarınızı kabul edin.Allaha sığının.
Dönersin canım.sabır.dönemicek olsam ben dönemezdimYaşadıklarına üzüldüm canım ama inşallah her şey yolunda gider bebeğini kucağına alırsın
Alacaksın zaten az kalmış
Bana da umut oldun
Bir daha denemeye hazır değilim şuan çok korkuyorum anlıyorsundur beni
Çok dua ediyorum önce bir normale dönebilsem keşke
Ağlayabiliyorsan güçsüz değilsin demektir esasında, sadece umudun kırılmış ama bu seni yıldırmasın. Bak @deliha86 kendi hikayesini paylaşmış seninle, ne kadar zorlukların ve üzüntülerin ardından nasıl da heyecanlı şimdi, üstelik kendini yeyip bitirmesine ve tekrar tekrar aynı acıyı yaşamasına rağmen. Diyeceğim o ki, insanlar türlü yollarla sınanıyor, bu da senin sınavın ama ben herşeyin üstesinden geleceğine eminim, sadece duruma daha sakince bak yeter ve umudunu kaybetme. Zamana bırak...Şuan başım ağrıdan sanırım çatlayacak mesajınızı okurken de ağlamaya başladım
Kendime acıyorum resmen...Kendimi çok güçsüz hissediyorum şuan
Ne yapsam bilmiyorum
Arkadaşlarım hep arıyor önceleri açmadım telefonları ama onlar bnm hep yanımda oldu.onları da kaybetmek istemiyorum
İnşallahDönersin canım.sabır.dönemicek olsam ben dönemezdim
Cnm oncelikle rabbim yardimcin olsun.. yasadigin sey kolay degil biliyorum. Fakat umutsuzluga katilma hayatini kendine cehenneme cevirme. Bende ilk hamileligimde bebegimi 22 haftalikken erken dogumla kaybettim. yuzu eli ayagi vucudu gozumun onunden gitmiyor. Ama birakmadim kendimi Esim en buyuk destekcim oldu. Her aglamak istedigimde ona sarildim ve hamd olsun simdi tekrar hamileyim.Merhaba,
Sanırım depresyondayım bayanlar tavsiyelerinize çok ihtiyacım var
Ben evliyim ve Allah şükür eşimle hiçbir sorunum yok.
Sorunuma gelince...Hamileydim
Öğrendiğimde o kadar mutlu olmuştum.Ama malesef 2 aylık iken kaybettim ve 1hafta önce kürtaj olmak zorunda kaldım...
İlk üç gün üzüntülüydüm doğal olarak ilk bebeğim olacaktıSonra ağlama krizlerine girmeye başladım
Sesim kısılana kadar ağladım...Dışarı çıkamıyorum,evde oturuyorum bazen saatlerce düşünüyorum hiç konuşmadan...İnsan her gece kabus görür mü?Ben hep kabus görüyorum.
İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor.
Daha önce de bazı sorunlarım oldu ama hep konuşarak, kitaplarıma sığınarak hallettim...Şimdi ise kitap okumayı bıraktım,dışarı çıkmıyorum. Elim ayağam tutmuyor resmen...
Ben bu durumu nasıl atlatacağım kızlar...Boğazımda kocaman bir düğüm var sanki...
Zaten toparlanmam gerekiyor haftaya tatilim bitiyor ve okullar açılacak.Ağlayabiliyorsan güçsüz değilsin demektir esasında, sadece umudun kırılmış ama bu seni yıldırmasın. Bak @deliha86 kendi hikayesini paylaşmış seninle, ne kadar zorlukların ve üzüntülerin ardından nasıl da heyecanlı şimdi, üstelik kendini yeyip bitirmesine ve tekrar tekrar aynı acıyı yaşamasına rağmen. Diyeceğim o ki, insanlar türlü yollarla sınanıyor, bu da senin sınavın ama ben herşeyin üstesinden geleceğine eminim, sadece duruma daha sakince bak yeter ve umudunu kaybetme. Zamana bırak...
Hayırlı olsun canım inşallah sağlıklı bir şekilde kucağına alırsın bebeğiniCnm oncelikle rabbim yardimcin olsun.. yasadigin sey kolay degil biliyorum. Fakat umutsuzluga katilma hayatini kendine cehenneme cevirme. Bende ilk hamileligimde bebegimi 22 haftalikken erken dogumla kaybettim. yuzu eli ayagi vucudu gozumun onunden gitmiyor. Ama birakmadim kendimi Esim en buyuk destekcim oldu. Her aglamak istedigimde ona sarildim ve hamd olsun simdi tekrar hamileyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?