Böyle düşünmeyin lütfen nerden bilebilirsiniz kiEvet aynen öyle sürekli suçlu hissediyorum kendimi. Yani görünürde bizim hatamız yok ama yine de "acaba ben mi bakmayı beceremedim" ya da ,"acaba başka bir veterinere daha mı göstermeliydim"diye düşünüp duruyorum.
Zaten veterinerler çok pahalı, kan alındı, röntgen çekildi, serum verildi, ikinci veterinere götürmeye gücüm yetmedi ama aklımda hep bu da var. Acaba başka veterinere daha mı göstermeliydim suçluluğu. Garip şekilde İnsan kendini ölümünden sorumlu hissediyor
Çok üzüldüm. Benimde bir kedim var. İnanın ortak oldum hislerinize. Belki yeni bir kedi almak acınızı hafifletebilir. En azından ona alışma sürecine girersiniz.1 yaşında kedimiz öldü dün. Hiçbir şeyi yoktu pazar sabahı, atlayıp zipliyordu. Çok sevdiği salincaginda sallanıyordu.
Öğleden sonra kusmaya başladı. Ve sürekli ikinip kakasını yapamıyordu. Kabız oldu sandım. Bir çay kaşığı zeytinyağı verdim. Çok halsizlesti, yemek yiyemedi o gün.
Ertesi gün veterinere götürdüm. Kabızlığı için ilaç verip gönderecek sandım. Kan aldılar, film çektiler vs. Veteriner yanıma geldi ve gençlik hastalığı, değerleri çok kötü, tedaviyle yaşama şansı yüzde 10 ila 20 arası dedi. Serum verdiler bebişime.
Sadece 2 gün içinde oldu herşey, hastlanmasi ölmesi.
İnanamıyorum ve çok özlüyorum onu. iki gündür ağlamaktan alamıyorum kendimi. Heran biryerden çıkacakmış gibi geliyor. Salincagina, mama kabına, kumuna bakamıyorum. Çocuklarım da eve girmek istemiyorlar. Onlar da ağlayıp duruyor. Özellikle kızım sürekli onunla vakit geçirirdi.
Hayatımda gördüğüm en uysal kediydi. Dudağından öperdim, partilerini öperdim asla tırnaklarını çıkarmazdı. Gece gelip kızımın ellerini yalar ve yorganın altına girip bizimle uyurdu.
Ev bomboş sanki, öldüğüne inanamıyorum.
Bu acı geçecek mi?
Çok teşekkür ederim, yorumunuz bir nebze içimi rahatlattı.Böyle düşünmeyin lütfen nerden bilebilirsiniz ki
İki sene önce babamların baktığı minik yavru köpecikte hastalandı
Gençlik hastalığı sandık parazitten olmuş meğer
Sonra iğneler tedaviler iyi oldu bu sene akşam yemeğini yiyor yatıyor sabah bakıyor annemler ölmüş
Hiç bir hastalığı yok neşesi yerindeyken
Bazen ne yaparsak yapalım önüne geçemiyoruz
Kendinizi suçlamayın ömrü o kadarmış
Bir melek misafir olmuş kalbi melek gibi insanların evine
Benimde can dostum bir muhabbet kuşum vardı, 6-7 yaşında vardı hastaydı da ama iyi bakımla,veterinerle falan iyi yaşamıştı…Geçen sene öldü…Kahroldum…Durup durup ağladım,kafam dağılsın diye bir yerlere götürüyorlar ama yok hiç çıkmıyor aklımdan…Yani parmak kadar kuşun yokluğu resmen hayattan soğuttu beni…Kaç yıllık arkadaşımdı,sırlarımı ona anlatırdım,her anıma tanık olmuştu…Bir tane hafız teyze vardı çok sevdiğim, “Bir kuş için bu kadar ağlaman Allah’ın gücüne gider ağıt beraberinde başka bir ağıt getirir Allah daha büyük dert verir ağlama artık.” dedi,o beni çok etkiledi anca öyle duruldum. O sıra şehir değiştireceğim için bahçeye gömmek istemedim. Giderken onu arkamda bırakmaya gönlüm razı olmadı…Büyükçe bir saksı alıp ona gömdüm,üstüne de çiçek diktim,taşınırken ilk onu koydum arabaya…2 kuşum daha var ama onun yeri bambaşkaydı…Umarım acınız çabuk geçer…
çok geçmiş olsun peki ne yutmuş? bende de kedi var, biz de bilinçlenmiş oluruz senin sayende. yani genelde neyi yiyip neyi yememeleri gerektiğini anlıyorlar biraz büyüyünce ama geçen gün kardeşimin tabağındaki iri yeşil zeytinleri çekirdekleriyle birlikte yemiş. zeytinler büyüktü ve hep dikkat ediyordum ama onun gözünden kaçmış. sabah olunca kusma seslerine uyandım, vücudu o çekirdekleri kusarak attı mesela ve çekirdekler de kocamandı. ama zorlandı kusarken. o büyüdükçe huyunu suyunu öğreniyorsun az çok neyi yapar neyi yapmaz, neyden hoşlanmaz neyi sever, neyi yemeye kalkar neye arkasını döner gider falan ama belli olmuyor yine de, kedi bu.Çok üzüldüm. Benim kedim de geçen sene bir operasyon geçirdi. Yutmaması gereken tehlikeli bir şeyi yutmuş. O kadar korktum ve üzüldüm kiuzun yıllar yaşayıp eceliyle ölse en azından 'sicak yuvasında tamamladı ömrünü' dersin,için bir nebze huzurlu olur. Ama genç yaşta ya da az da olsa payın olan durumlarda insanın kendini teselli etmeye gücü olmuyor.
Şükür , sağlığına kavuştu kedim. Siz onun annesine de bakıyormuşsunuz. Zavallim, annesinin de psikolojisi kötü olmuştur,bir de evdeki herkes uzgunken daha çok etkileniyor kediler
Benimkisi dikiş iğnesi yutmuş ya.çok geçmiş olsun peki ne yutmuş? bende de kedi var, biz de bilinçlenmiş oluruz senin sayende. yani genelde neyi yiyip neyi yememeleri gerektiğini anlıyorlar biraz büyüyünce ama geçen gün kardeşimin tabağındaki iri yeşil zeytinleri çekirdekleriyle birlikte yemiş. zeytinler büyüktü ve hep dikkat ediyordum ama onun gözünden kaçmış. sabah olunca kusma seslerine uyandım, vücudu o çekirdekleri kusarak attı mesela ve çekirdekler de kocamandı. ama zorlandı kusarken. o büyüdükçe huyunu suyunu öğreniyorsun az çok neyi yapar neyi yapmaz, neyden hoşlanmaz neyi sever, neyi yemeye kalkar neye arkasını döner gider falan ama belli olmuyor yine de, kedi bu.
veterinerler de çok pahalı, iç dış parazit bi de karma oldu bugün, 600'e patladı.
Başınız sağolsun1 yaşında kedimiz öldü dün. Hiçbir şeyi yoktu pazar sabahı, atlayıp zipliyordu. Çok sevdiği salincaginda sallanıyordu.
Öğleden sonra kusmaya başladı. Ve sürekli ikinip kakasını yapamıyordu. Kabız oldu sandım. Bir çay kaşığı zeytinyağı verdim. Çok halsizlesti, yemek yiyemedi o gün.
Ertesi gün veterinere götürdüm. Kabızlığı için ilaç verip gönderecek sandım. Kan aldılar, film çektiler vs. Veteriner yanıma geldi ve gençlik hastalığı, değerleri çok kötü, tedaviyle yaşama şansı yüzde 10 ila 20 arası dedi. Serum verdiler bebişime.
Sadece 2 gün içinde oldu herşey, hastlanmasi ölmesi.
İnanamıyorum ve çok özlüyorum onu. iki gündür ağlamaktan alamıyorum kendimi. Heran biryerden çıkacakmış gibi geliyor. Salincagina, mama kabına, kumuna bakamıyorum. Çocuklarım da eve girmek istemiyorlar. Onlar da ağlayıp duruyor. Özellikle kızım sürekli onunla vakit geçirirdi.
Hayatımda gördüğüm en uysal kediydi. Dudağından öperdim, partilerini öperdim asla tırnaklarını çıkarmazdı. Gece gelip kızımın ellerini yalar ve yorganın altına girip bizimle uyurdu.
Ev bomboş sanki, öldüğüne inanamıyorum.
Bu acı geçecek mi?
vay afacan vay, birkaç metre ip nedir, dikiş iğnesi nedir?? çok geçmiş olsun neyse ki çaresi varmış çünkü çok tehlikeli. organlarını falan delebilecek bişey.Benimkisi dikiş iğnesi yutmuş ya.
Eki Görüntüle 3129980
Daha önce de ip yutmuş birkac metre kadar ama onu kusa kusa çıkarmıştı neyse ki kendisiartık dikiş dikmeye korkuyoruz evde
İp yuttuğunda köpüklü sıvı kustu. Hatta deterjanli su falan içti sandım. Doktora götürdüm röntgen cihazı yokmuş. İyi görünüyor,gözle biraz dedi. Eve geldik, derken öğür öğür çıkarttı içinden.vay afacan vay, birkaç metre ip nedir, dikiş iğnesi nedir?? çok geçmiş olsun neyse ki çaresi varmış çünkü çok tehlikeli. organlarını falan delebilecek bişey.
ipi çıkarması için siz yardımcı bişey kullandınız mı mesela malt falan gibi? bi yerde okumuştum birinin kedisi ip yutmuş, malt vererek kusturmuşlar falan biraz da alttan çıkarmıştı sanırım.
peki ne belirti verdi özellikle iğne için, ateşlendi mi, iştahı mı kesildi yani ne oldu da bi sorun olduğunu anladınız? bilinçlenmek için soruyorum çünkü biz de bi yerimizde bişey olmadığı sürece hastaneye gitmediğimiz gibi, hayvan bi belirti vermeden durduk yere veterinere götürmüyoruz doğal olarak. kırk yıl düşünsem dikiş iğnesi aklıma gelmez.
Totosunu yerim onun ya sarhos gibi kiyamamİp yuttuğunda köpüklü sıvı kustu. Hatta deterjanli su falan içti sandım. Doktora götürdüm röntgen cihazı yokmuş. İyi görünüyor,gözle biraz dedi. Eve geldik, derken öğür öğür çıkarttı içinden.
İgnede de boğulur gibi hareketler yaptı, anlaşılıyordu yani bir sorun olduğu. Gece gece götürdük saçma bir yere. Adam ayaküstü yoldu bizi. Muayane yaptı anlamadı röntgen cekti. Hem muayane hem röntgen parası aldı mesela. Bir de "kedin yaşlı,masada kalır" diyip benden kan testi falan filan istedi. Endoskopiye başlar çıkmazsa ameliyata alırız dedi. o ara ben bir internete yazdım, bir sürü kötü yorum gördüm. Sağlam verilen kediyi koliyle alanlar varmış. Ekşi sözlüğe bile konu açmışlar veteriner hakkında. Bir de çok paragozdu ,belli. Endoskopiye alinacabilecekken belki de ameliyat yapacak+ bilmemkac bin almak için.
Zaten hayvan tok olduğu için sabah vakti operasyon yaparız demişti. Ben de burada duracağına eve getireyim dedim. Gece boyu netten araştırdım, yusufpasada fatih hayvan hastanesi var. Oraya götürdüm, verdim ,arabada bekledim, Yirmibeş dakikaya aradılar 'cikarttik iğneyi, ayilinca ararım alirsiniz' diye:)
Eve bir geldi sarhoş gibi takıldı:)
Annem nasıl anlattiysa herkese o arada, köyden akrabalar bile geçmiş olsuna aradi
İnşallah. Cennette buluşuruz belki :)Yaninizda olup size simsiki sarilmak isterdim. Cok uzgunum, birgün tekrar kavusacaksiniz bebeginizle insallah
Evladın oluyor çünkü. Çok üzüldüm gerçekten. İnsan yaşayınca anlıyormuş ben daha hiç evde beslemedim sadece bahçede beslediğim 1 senelik kedimin araba çarpma sonucu ölmesini kaldıramadım ismi ile seslenirken gözlerimden yaş geliyordu belki gelir diye öncesinde. Ama gelmemesi imkansızdı. Kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim. Kolay atlatamıyorsun ama zaman alıştırıyor tabi. Şimdi yolda bulduğum başka bir yavrucağı büyüttüm oda canımın bi parçası oldu. Ama insanın hep başına bi şey gelecek korkusuyla yaşaması çok zormuş.1 yaşında kedimiz öldü dün. Hiçbir şeyi yoktu pazar sabahı, atlayıp zipliyordu. Çok sevdiği salincaginda sallanıyordu.
Öğleden sonra kusmaya başladı. Ve sürekli ikinip kakasını yapamıyordu. Kabız oldu sandım. Bir çay kaşığı zeytinyağı verdim. Çok halsizlesti, yemek yiyemedi o gün.
Ertesi gün veterinere götürdüm. Kabızlığı için ilaç verip gönderecek sandım. Kan aldılar, film çektiler vs. Veteriner yanıma geldi ve gençlik hastalığı, değerleri çok kötü, tedaviyle yaşama şansı yüzde 10 ila 20 arası dedi. Serum verdiler bebişime.
Sadece 2 gün içinde oldu herşey, hastlanmasi ölmesi.
İnanamıyorum ve çok özlüyorum onu. iki gündür ağlamaktan alamıyorum kendimi. Heran biryerden çıkacakmış gibi geliyor. Salincagina, mama kabına, kumuna bakamıyorum. Çocuklarım da eve girmek istemiyorlar. Onlar da ağlayıp duruyor. Özellikle kızım sürekli onunla vakit geçirirdi.
Hayatımda gördüğüm en uysal kediydi. Dudağından öperdim, partilerini öperdim asla tırnaklarını çıkarmazdı. Gece gelip kızımın ellerini yalar ve yorganın altına girip bizimle uyurdu.
Ev bomboş sanki, öldüğüne inanamıyorum.
Bu acı geçecek mi?
Çok üzgünüm1 yaşında kedimiz öldü dün. Hiçbir şeyi yoktu pazar sabahı, atlayıp zipliyordu. Çok sevdiği salincaginda sallanıyordu.
Öğleden sonra kusmaya başladı. Ve sürekli ikinip kakasını yapamıyordu. Kabız oldu sandım. Bir çay kaşığı zeytinyağı verdim. Çok halsizlesti, yemek yiyemedi o gün.
Ertesi gün veterinere götürdüm. Kabızlığı için ilaç verip gönderecek sandım. Kan aldılar, film çektiler vs. Veteriner yanıma geldi ve gençlik hastalığı, değerleri çok kötü, tedaviyle yaşama şansı yüzde 10 ila 20 arası dedi. Serum verdiler bebişime.
Sadece 2 gün içinde oldu herşey, hastlanmasi ölmesi.
İnanamıyorum ve çok özlüyorum onu. iki gündür ağlamaktan alamıyorum kendimi. Heran biryerden çıkacakmış gibi geliyor. Salincagina, mama kabına, kumuna bakamıyorum. Çocuklarım da eve girmek istemiyorlar. Onlar da ağlayıp duruyor. Özellikle kızım sürekli onunla vakit geçirirdi.
Hayatımda gördüğüm en uysal kediydi. Dudağından öperdim, partilerini öperdim asla tırnaklarını çıkarmazdı. Gece gelip kızımın ellerini yalar ve yorganın altına girip bizimle uyurdu.
Ev bomboş sanki, öldüğüne inanamıyorum.
Bu acı geçecek mi?
Evet veterinerler çok pahalı malesef. Biz 2 bin TL ödedik tahlillerine. Ama aklımda hep "acaba başka veteriner kurtarabilir miydi? Acaba bu veteriner doğru teşhis koydu mu" fikri var. Bu kadar pahalı olmasaydı belki başka bir yere daha götürebilirdim.çok geçmiş olsun peki ne yutmuş? bende de kedi var, biz de bilinçlenmiş oluruz senin sayende. yani genelde neyi yiyip neyi yememeleri gerektiğini anlıyorlar biraz büyüyünce ama geçen gün kardeşimin tabağındaki iri yeşil zeytinleri çekirdekleriyle birlikte yemiş. zeytinler büyüktü ve hep dikkat ediyordum ama onun gözünden kaçmış. sabah olunca kusma seslerine uyandım, vücudu o çekirdekleri kusarak attı mesela ve çekirdekler de kocamandı. ama zorlandı kusarken. o büyüdükçe huyunu suyunu öğreniyorsun az çok neyi yapar neyi yapmaz, neyden hoşlanmaz neyi sever, neyi yemeye kalkar neye arkasını döner gider falan ama belli olmuyor yine de, kedi bu.
veterinerler de çok pahalı, iç dış parazit bi de karma oldu bugün, 600'e patladı.
kedi sahiplenildiği andan itibaren veteriner konusunda araştırmalara başlamak lazım. en azından biz öyle yaptık. evimize en yakın veteriner çok pahalı ama en azından ilgisinden eminiz. önce aşı için götürdük tabii ilk, baktık güzel bir yere benziyor, donanımı da var araç vs anlamında. sosyal medyasına baktım, operasyonlar, ameliyatlar falan yapıyorlar yani. hekim de bilgili. dedik tamam bunlara götürürüz ihtiyaç halinde, öyle de devam ediyoruz. bundan önce iki farklı veterinere daha fiyat sormak için gitmiştik pek hoşumuza gitmedi mesela onlar.Evet veterinerler çok pahalı malesef. Biz 2 bin TL ödedik tahlillerine. Ama aklımda hep "acaba başka veteriner kurtarabilir miydi? Acaba bu veteriner doğru teşhis koydu mu" fikri var. Bu kadar pahalı olmasaydı belki başka bir yere daha götürebilirdim.
Malesef adımınızı attığınız anda adamlarin gözünden para birimi fışkırmaya başlıyor.
Benim vicdanım o nedenle de çok rahatsız, acaba diyorum kurtarabilecek başka bir veteriner var mıydı. Ama doğru veterineri bulana kadar para saçmak gerekirdi ki olsa saçardım ama öyle bir şansım yoktu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?