Merhaba Hanımlar,
Ben de herkes gibi uzun zamandır uzaktan uzağa takip edenlerdenim fakat size danışmak istediğim bir konu var. Umarım sıkmadan anlatabilirim.
Yaklaşık 11 yıldır liseden beri süren bir ilişkim var. Son 2 yılı iş nedeni ile uzaktan olarak yürütüyoruz ve görüşmelerimiz 4-5 ayda bir farklı şehir veya ülkelerde oluyor.
Son bir senedir gerek uzak olmamızdan gerekse gurbette olmasından ilişkimizi kendisi oldukça yıprattı ve ben yapamıyorum diyerek ayrıldı. 2 aya yakın bir süre ayrı kaldık. 11 senede ilk kez böyle bir şey oluyordu. Ben bir kere adım attım ve ondan yine olumsuz yanıt alınca vazgeçtim.
Bu süreç benim için çok zor geçti çok üzüldüm. Evet uzakta yaşıyorduk ama bunu bir hayal uğruna geleceğimiz uğrana yapıyorduk. Gelecek sene sonunda bu uzaktan ilişki durumu bitecekti ki onun işi için buna katlanıyorduk. Bu ben de çok büyük bir yıkım yaptı hanımlar. Her şeye olan inancım bitti en çok da kendime kızdım nasıl böyle bir duruma kendimi düşürdüğüme. 2 aylık süreç sonunda kendisi geldi o sıra kötü bir zaman geçirdiğini bensiz olamayacağını anlayarak döndüğünü söyledi ki ben de 11 senemin hatrına ve emeğine barıştım.
Barıştık ama ben eskisi gibi değilim çok kırgınım deli gibi hem de kırgınlığım. İçten içe affedemiyorum. Hatta yapamayıp ayrılmak istediğimi söyledim biraz daha zaman ver gönlünü alacağım dedi ama uzakta iken alması zaten çok zor kaldı ki benim de içim kırgın. Bana bir şey almasını yapmasını istemiyorum. Bugün hediye göndermiş yılbaşı için bir sevmeyeceğim bir şey iki kullanmak istemiyorum. Bir bahane bulup iade edeceğim ki tam bahanede sayılmaz bozuk gibi çıktı uzakta olduğu için internet üzerinden gönderim iade edebilirim. Değiştirip kullanmak istemiyorum. Önceden severek kullandığım onun aldığı ne varsa hiç bir şeyi kullanmıyorum. İstemiyorum.
Sizce haksızlık mı veya şımarıklık mı yapıyorum? Aslında bir şey geldiğini görünce çok heyecanlandım sevindim ama eski olaylar aklıma gelince değersizleşti.
Biraz içimi rahatlatırsanız sevinirim hanımlar
Sevgiler,