Benim hiç hayalim olmadı. Yine de treni kaçırma kaygısını anlayabiliyorum.
Konu sahibinin böyle bir istegi oldugu halde bastırmaya çalışırken saglık nedenleri ile hamileligin imkansızlasma ihtimalinden korkması, bu duygunun yogunlasması cok dogal bence.
Duygularınızı bastırmak yerine olumlu diğer duyguları beslemek için kullanabilir yani onları dönüştürebilirsiniz.
Yine de "kendim büyütmek istiyorum" diyorsanız geç kaldıgınızı düşündügünüz takdirde alternatifleriniz var demek için yazmıştım.
Mantıkla verdigimiz her kararda duygularımız eş zamanlı bir şekilde senkronize olmayabilir.
Bunun çözümü nedir bilmiyorum. Bu konuyu sırf bu nedenle de takip edecegim.
Şahsen düştügüm ikilemleri kafamda büyütmek yerine hayatımdaki temel degerlere göre yalınlastırarak tek kelime ile ifade etmeye çalışıyorum. O zaman secimlerim, o duygu yogunlugu ile huzursuzluk yerine huzur getiriyor, bedelini ödemek kolaylaşıyor.