icimde oluşan çocuk isteği

uniuniunicorn .!.:

87liyim 29 yaşındayım ilk oğlum 27 de dünyaya geldi şimdi bu olursa 30 olucam:)eş ve aile durumları bazen durgun bazen dalgalı gidiyor kendim için çocuğum için düşünüyorum aslında.o kv ye inat dediğimde ona baya giciktim:)

Genişletmek için tıkla...

Şu an ilk çocuğuma hamileyim ve 30 yaşındayım. Evliliğimde maddi-manevi her şey yolunda olduğu halde, eşimle ve annesi-babasıyla eskiden beridir tanışık olduğumuz halde, zihnen hazır olmayı bekledim. Bakabilir miyim, yetebilir miyim, terbiyesini verebilir miyim, koruyabilir miyim, kendini korumayı öğretebilir miyim, neyi ne kadar kontrol edebilirim vs. çok düşündüm. Şimdi 7. aya girdim ve hala endişe ile kıvrandığım anlar oluyor.

Ben bu cesareti anlamıyorum hani kusura bakmayın da, yani "2.yi istiyorum, çocuğum için de düşünüyorum" filan kafalarını...
Buraya gelip soruyorsunuz ortaya, bir çocuk yapmak için karar vermek bu kadar kolay olmamalı değil mi?
2 sene olmuş oğlunuzu kucağınıza alalı, onunla biraz daha koşsanız, öğrenseniz, görseniz hayatı...
Biraz daha oğlunuzu ve kendinizi yaşasanız?

Bunun haricinde yeterim diyorsanız da sizin kararınız işte... Bir şey diyemeyiz, o da makul, o da olağan...

İçindeki sese herzaman kulak ver

Bakıyorum hayatımda hiçbirşey değişmiyor yaşadığım burda anlattığım sorunların üstüne toprak atıp hayata devam ediyorum yani ne eşim le ne kv ne görümceyle sorunların çözümü var.var aslında o da onlardan coook uzağa gitmek :) cesur olsaydım bunu yapardim sanırim..cocuguma verecek ilgim de sevgim de zamanımda var.hatta bi ara sormuştum acaba taşınınca mi çocuk düşünsem diye şimdi de şunu anlıyorum burda da olsam oraya da gitsem fizana da gitsem her yerde beni bulacaklar