- 13 Mart 2015
- 2.965
- 4.480
- 40
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...