içimdeki karanlık

cundagg

Some dance to remember, some dance to forget
Kayıtlı Üye
13 Mart 2015
2.965
4.480
40
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...
 
Aslında ufak bir sorun belki sorun bile değil kötü sonuçlar doğurmuş.Biraz bekleyin mutlaka arar aradığında da bence karşılıklı olarak bi konuşun ve terapiste bir an önce gidin belki eşiniz için bir faydası olur en azından elimden gelelni yaptım dersiniz içiniz rahat olur..
 
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...





Canim evliliklerde bence olabiliyr boyle seyler aranizo cok fazla sogutmayin derim ben evli degilim ama annem babam cik buyuk tartissa bile aksamuna barisir hem ben kotu bir nisanlilik gecirdjm kicanizin kiymetini bilin derim benim eski nisanlim olsaydi sucsuz bile olsam bana kufur edip ayril detdi... ölümlü dunya bariain ve oturyp sorunnlariniZi cozun derim acizane fikrim tabiki... Sorununuzu cozmeniz dilegiyle canim
 
Aslında ufak bir sorun belki sorun bile değil kötü sonuçlar doğurmuş.Biraz bekleyin mutlaka arar aradığında da bence karşılıklı olarak bi konuşun ve terapiste bir an önce gidin belki eşiniz için bir faydası olur en azından elimden gelelni yaptım dersiniz içiniz rahat olur..
Evet ona bile başlayamadan ayrı kaldık bir gece. Bugün işe bile gitmesim kapattım iş telefonumuda maillerimede bakmıyorum çocuğumu bile arayamadım tekrar belki ordadır diye.
 
Başkasının evinde tartışılmaz benim fikrim..
öfke kontrolü lazım size ..evinizde halletseydiniz keşke
 
Canim evliliklerde bence olabiliyr boyle seyler aranizo cok fazla sogutmayin derim ben evli degilim ama annem babam cik buyuk tartissa bile aksamuna barisir hem ben kotu bir nisanlilik gecirdjm kicanizin kiymetini bilin derim benim eski nisanlim olsaydi sucsuz bile olsam bana kufur edip ayril detdi... ölümlü dunya bariain ve oturyp sorunnlariniZi cozun derim acizane fikrim tabiki... Sorununuzu cozmeniz dilegiyle canim
Teşekkür ederimmm. Herkesin bi iyi bide kötü huyu oluyor işte öylede olmuyor böylede
 
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...

bence de çok büyük bir sorun değil ama sanırım kova dolmuş
yine de ailenizin evine gitmenizi çok doğru bulamadım :KK43:
keşke kendi evinizde, yalnız kalabileceğiniz bir oda seçseydiniz
bence de terapiyi denemeden kestirip atmayın, ileride birgün "keşke deneseydim" dememek için
bir de daha önce bir ilişki oyunu önermiştim ben 1-2 konuda, eski mesajlarımdan bulabilirsiniz belki
eşinizle o oyunu alıp oynamanızı şiddetle tavsiye ederim
bir süre ayrı kalmak, ayrı ayrı tatillere gitmek doğru gelmiyor bana
eğer istiyorsanız arayıp çağırın, istiyorsanız ondan bekleyin, içinizden nasıl geliyorsa...
 
Başkasının evinde tartışılmaz benim fikrim..
öfke kontrolü lazım size ..evinizde halletseydiniz keşke
Kesinlikle haklısınız bu tartışma evde olsaydı gece sarılıp uyumuştuk. Bende hatalıyım orda sesimi yükseltmemem lazımdı
 
Kesinlikle haklısınız bu tartışma evde olsaydı gece sarılıp uyumuştuk. Bende hatalıyım orda sesimi yükseltmemem lazımdı
Evet canım baska yerde tut kendini çözülür inş.bi an önce ara çağır eşini bence sakince konuş çocuk özler senş ortada pek bi sorun yok gibi..
ama eşin araya girmemeliymiş ona bunu söyle
 
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...



Eşinin hatası sana bu konuyu ailesinin önünde açıp uzatması,
senin de hatan hemen alevlenmen olmuş ..
Şimdi arama bence bekle biraz ,
Kv denle konuştun mu hiç ?
 
bence de çok büyük bir sorun değil ama sanırım kova dolmuş
yine de ailenizin evine gitmenizi çok doğru bulamadım :KK43:
keşke kendi evinizde, yalnız kalabileceğiniz bir oda seçseydiniz
bence de terapiyi denemeden kestirip atmayın, ileride birgün "keşke deneseydim" dememek için
bir de daha önce bir ilişki oyunu önermiştim ben 1-2 konuda, eski mesajlarımdan bulabilirsiniz belki
eşinizle o oyunu alıp oynamanızı şiddetle tavsiye ederim
bir süre ayrı kalmak, ayrı ayrı tatillere gitmek doğru gelmiyor bana
eğer istiyorsanız arayıp çağırın, istiyorsanız ondan bekleyin, içinizden nasıl geliyorsa...
O kadar kızdımki arkamdan eve gelir diye kendi evime gitmedim çünkü arkamdan çıkmış o da. Evde yüz yüze gelmek istemedim o an tahammülüm kalmadı olabildiğince uzaklaşmak istedim. Hatta uçak biletimi baksam almanyaya geçiyim bir iki gün dedim sonra delirme sakin ol o kadarda büyük bir şey değildi iyice kötüleştirme dedim kendi kendime. Eminimki o da annesinin evine dönmüştür çünkü. Şu ilişkimoyununa mutlaka bakıcam teşekkürler. Bu tüp şeyleri deniyoruz genelde.
 
aslında yazmayacaktım ama içimdeki karanlık büyüdü iyice..
dün akşam üstü eşimle bir kavga ettik. sebebi ne deseniz bilmiyorumki hem hiçbir şey hem çok şey..
o tartışma sırasında eşimin aileisnin evindeydik ben çantamı aldım çıktım. çocuk orda kalacaktı zaten ve uyuya kalmış kaldırıp panikletmedim.
annem kardeşindeydi gittim anahtarı aldım şimdi annemin evinde yalnızım. yazmayacaktım sadece kk açık bir derdim var a yorum yapıp kafamı dağırmaya çalışıyordum ki daraldım iyice bu saat oldu eşim hala aramadı bende aramadım ve bu bir ilk.
bizim başka ufak tefek sorunlarımız vardı, aşmaya çalışıyorduk. terapiste gtime kararı almıştıkki bu olay patlak verdi.onların evindeydik eşim, kardeşine kötü davrandığımı söyledi. bende kızı alıp konuştum var mı bir şey fark etmeden bir şey yaptıysam özür dilerim ama biz kardeş gibiyiz artık bunca yıldan sonra bazen seninde sivri lafların oluyor ben alınmıyorum ama seni bir şey rahatsız ederse mutlaka söyle ben tavrımı değiştirim dedim. kızda abla olur mu öyle şey ben bir şey olsa söylerim tabiki dedi. o arada eşim araya girdi ben kardeşimin ters bir şey söylemeyeceğine adım gibi eminim dedi. bende araya girme çözülebilcek bir konuda gereksiz şövalyelik yapıyorsun içinden çıkamıycaz sana zaten çok kızgınım şimdi patlamayalım içeri geç dedim. eşimde bende çok kızgınım ve gözümle gördüm kardeşimi terslediğini dedi. orda olay koptu ben bağırmaya başladım. en kötü huyum sinirlenince sesimi kontrol edememem agresif bir insanım böyle tartışmlarada alttan alan taraf olamıyorum haklı veya haksızda olsam bu da işi zorlaştırıyor.
sonra tartışma büyüdü ben ailesi iyi insanlar üzüldüler kız zaten çok üzüldü benim yüzümden oldu diye. orda bizi sakinleştirmeye çalıştılar ki bu en büyük hataydı biz siniriliyken uzaklaşır sakinleşince önce biraz yakınlaşır sonra çözerdik konuşarak. doğrumu yanlış mı bilmem ama böyle bir yol geliştirdik. neyse o sinirle tekrar alevlendik. ben bununla yalnız kalmak istemiyorum şimdi dedi benim için. bende öylemi bunla yalnız kalma o zaman dedim fırladım çıktım o hırsla eziliyordum nerdeyse yola atmışım kendimi. taksiye bindim. sonrası başta anlattığım gibi annemin evindeyim. arkamdan eşimin annesi aradı kızım gel diye yok anne o saygısızlığa asla dönmem yeter dedim taksideyim dedim gidiyorum dedim. kadında arkamdan çıkmış durdurmak için yazık. eşim aradı açmadım. mesaj attı biyerde in taksiden geliyorum diye. arkamdan gelmiş ama ben cevap vermedim zaten nereye gideceğimide bilmiyor ama belki tahmin etmiştir. neyse sonra bu saat oldu konuşmak. o nerde ben nerdeyim napıyoruz iletişim yok.
bizim ilişkimizde hiç fiziksel şiddet veya küfür olmadı ama böyle hakaretler çok var. artık dolduk mu ne herşey büyük patlıyor. düşünüyorum bir süre ayrı mı yaşasak. yada başbaşa bir tatile mi çıksak yada ayrı ayrı bir tatilemi çıksak naapsakta düzeltsek. çünkü terapi bir süreç psikolojiden hiç anlamam anlakta istemiyorum ama önceki deneyimimden biliyorumki hemen işe yaramıyor. bide ben küs kalamıyorum hiç içim içimi yiyor arayıp çağırsam mı falan diye. ama bu sefer yapmıycam.
bi çözümde yokta işte uzun uzun yazdım öyle.. okuyanlar olduysa evlilikten korkmasın herkes böyle değil ben beceremiyorum...
Aslında eşin aramış mesaj atmış.Olayların ana teması senin fevri olman ve sinir anında aklına ilk geleni yapman.
 
Kusura bakmayın ama başkalarının yanında eşinize bağırmakla çok büyük hata yapmışsınız. Sadece başkalarının yanında değil yalnızken de bağırmamak lazım. Ayrıca eşiniz aramış siz açmamışsınız, mesaj atmış cevap vermemişsiniz. Ayrıca evden çıkıp giderek hiç iyi yapmamışsınız. Bu yapılacak en son şey.
 
Eşinin hatası sana bu konuyu ailesinin önünde açıp uzatması,
senin de hatan hemen alevlenmen olmuş ..
Şimdi arama bence bekle biraz ,
Kv denle konuştun mu hiç ?
tekrar konuşmadık. aslında onlardanda özür dilemem lazım. akşam akşam huzurlarını kaçırdım evlerinde bağırdım arkamdan çıktı dönmedim. onada haksızlık ettim üzüldüm sonradan. çünkü heiç taraf tutmadılar düzeltmeye çalıştılar hep.
 
Kusura bakmayın ama başkalarının yanında eşinize bağırmakla çok büyük hata yapmışsınız. Sadece başkalarının yanında değil yalnızken de bağırmamak lazım. Ayrıca eşiniz aramış siz açmamışsınız, mesaj atmış cevap vermemişsiniz. Ayrıca evden çıkıp giderek hiç iyi yapmamışsınız. Bu yapılacak en son şey.
dimi.. böyle bakınca bi vicdan azabı hissettim. haklısınız.
 
tekrar konuşmadık. aslında onlardanda özür dilemem lazım. akşam akşam huzurlarını kaçırdım evlerinde bağırdım arkamdan çıktı dönmedim. onada haksızlık ettim üzüldüm sonradan. çünkü heiç taraf tutmadılar düzeltmeye çalıştılar hep.


O zaman kv nin ve diğer aile üyelerini arayıp bir gönüllerini almalısın, ve niye böyle olduğunu açıklamalısın.
İnsanların bir kabahati yok demekki ..
Eşin konusunda ne düşünüyorsun ?
Bazen nefret gelir insana, sadece bir an önce yalnız kalmak ister,
sen de öyle bir anında böyle öfkeyle hareket ettin belli ki,
ama aileler yapıcı düzelir mutlaka .
ayrı ayrı olmak doğru bir karar değil, başbaşa tatil ve akabinde de mutlaka terapiye gitmelisiniz,
belki ciddi sorunlarınız yok ama birikmişlikleriniz çok belli ki..
 
Aslında eşin aramış mesaj atmış.Olayların ana teması senin fevri olman ve sinir anında aklına ilk geleni yapman.
bide eşimin araya girmeye çalışıp olay olmayan yerden olay çıkarması o da haklı değil aslında ama bende değilim. bende bi kıskançlık hissettim sanırım eşim kardeşini benden koruyunca. tarafsız bakamadım olaya. bide birikmişlik vardı. asıl soru şu arasam mı? birde söylemeyi unutmuşum o gün olaydan önce bütün gün beni görmezden geldi muhattap olmadı yanımda durmadı falan öncesinde bi pasif agresif tepkiler verdi ki bu beni başlı başına delirtiyor.
 
bide eşimin araya girmeye çalışıp olay olmayan yerden olay çıkarması o da haklı değil aslında ama bende değilim. bende bi kıskançlık hissettim sanırım eşim kardeşini benden koruyunca. tarafsız bakamadım olaya. bide birikmişlik vardı. asıl soru şu arasam mı? birde söylemeyi unutmuşum o gün olaydan önce bütün gün beni görmezden geldi muhattap olmadı yanımda durmadı falan öncesinde bi pasif agresif tepkiler verdi ki bu beni başlı başına delirtiyor.
Bence şu dakkadan sonra arama.Bekle.Hee çocuğun ordaysa tabiki git çocuğunu al.Ama eşini arama.
 
X