Herkese merhabalar sonunda eşimle bebek yapmaya karar verdik.. Bu bnm ilk günden beri deli gibi istediğim bi şeydi.. Eşim de hep maddi imkanlarımızın oturmasını bekledi.. Çok zor zamanlardan geçtik maddi olarak.. Sonunda hersey yoluna girdi şükür ki.. Daha geçen hafta bile bir sene sonra işler iyice oturunca diye Konuşurken .. Eşimin isteğiyle ( ben Zaten hep HAZIRDIM ) Korunmasız olarak birlikte olduk.. Yıllardır hayalini kurup istediğim şey gerçekleşince. Bi An panikledim.. Daha önce hiç aklıma gelmeyen Şeyler den Endişe etmeye başladım.. Mesela şuan yoğun bi çalışma Hayatım var gerçi kendi işyerimiz ama epey yoğun.. Allah kısmet ederde bebek olursa nası bakarım işten Tümüyle kopmak zorunda mı kalırım.. Bnm yerime işyerine eleman alsak bnm gibi bakamaz.. Acaba daha vakti mi vardı diye düşünmeye başladım.. Diğer yandan romatoid artrit ve haşimato hastasıyım.. Ilerleyen yaslarda bebek bakmak daha zor olur.. Evet ama şimdi de iyi bakabilir miyim..bebeğim sağlıklı olur mu diye korkmaya başladım.. 27 yaşındayım ve Nisan da üç sene olucak evliliğimiz.. Vücudum çok mu bozulur diye bile düşündüm :) anne olmadan önce benzer korkular yaşayanlar bana tavsiyeleriniz nelerdir.. Zamanla geçer mi .. Gerçi bn evlenmeyi de çok istediğim halde evlilik arifesinde de bana korku basmıştı.. Sonra keşke daha bile önce evleneymişim Demiştim.. Bu da onun gibi bişi midir ki.. Şuan o kadar değişik duygular içindeyim ki karar verdiğimizde hep mutlu olacağımı hayal etmiştim.. Elbette mutluyum ama en yoğun duygum korku ve Endişe.. Benim gibi hissedenler bana bi akıl verin..
