Konuların cok tutarsızMutlu bir yuva kurmuşken, gerçekten beni anlayan seven hoşgörülü, en ufak surat asıklığımda beni güldürmek için kılıktan kılığa giren, tüm ailemin hatta sülalemin ne kadar beyefendi saygılı sıcakkanlı diye övdüğü,asla kötü bir sözü olmayan, dünya iyisi bir adamı ne hale getirdim.. öfkeli vurup kıran saygısız biri haline soktum. Tek sebebi de ailesini sevmemem, onların da benden çok hoşlanmaması ama oğullarını kaybetmemek için seviyor gibi yapmaları, benim de keza Nişanlımı sevdiğim için onlara saygılı olmam ama en ufak tartışmamızda geçmişi açmam, bize yaşattıkları sıkıntıları Nişanlımın yüzüne vurmam.. her zaman kendimden önce ailemin mutluluğunu düşünmem, bazen nişanlımla aldığım kararlarda anneme danışıp kararımı değiştirmem...
Düğünümüze 1 ay var, evimizi tuttuk, eşyalarımızı aldık..
Ama ben boş boğazlığım yüzünden nişanlımı kaybetmek üzere gibiyim.. biliyorum beni bırakmaz, çok seviyorum, hayallerimizi terketmez ama ama işte..
Telefonlarıma bakmıyor, kaçıyor, konuşmak istemiyor...
Ve istemiyorum diyor.. ama dilde biliyorum, gözlerine bakınca ne kadar yorulduğumu yıprandığını bıktığını görüyorum her şeyden...
Beraber özene bezene kurduğumuz yuvada bekliyorum..
Benim için Dua eder misiniz..
Yanlış anlattım sanırım. Eşim de bana baskı yapmaz. Eşimin ailesi nişanlımı benden kıskandığı için geçmişte sıkıntılar çıkardılar ve nişanlımda ailesini sildi aylarca görüşmedi. Sonra ben barıştırdım ailesi ile. Şimdide benim ailemi sevmek zorundasın aramak zorundasın vs asla demedi demez. Ama ben onların geçmişte yaşattıklarını sürekli nişanlıma söylüyorum ve ister istemez bıktı sanırım.Adam aileci çıkmış sen kendini suçluyorsun hala. Göstermiş gerçek yüzünü. Bende eşimin ailesini pek sevmem. Dile getirmekten de çekinmem. Bunun için bana gık demişliği yok. Bu durum sizinle alakalı değil bence.
Bende çok haklı olduğunu düşünmüyorum. Çünkü aylarca ailesi ile hiç görüşmeyip ailesinin ağır laflar söylediği yaptığı kişiler ile şimdi her gün araşmaları tuhafıma gidiyor. Ve sebepsiz yere annemi hiç arayıp sormaması da içten içe anneme kinli olduğunu gösteriyor. Annemin bana akıl verdiğini söylüyor.Konuların cok tutarsız
Bence haklısın ama sırf onu kaybetmeyim diye haksızım benim yüzümden oldu demeye başladın. Oluruna bırak hayırlısı olsun.
Daha önceki konularına istinaden ayrılsan daha iyi olur gibi düşünüyorum , ama bir konuda farklı diğer konuda farklı bakış açılarıyla yazıyorsun
Eğer bu ilişki biterse %80 sorumlusu ben olurum sanırım. Her defasında öfkeme yenilip nişanlıma ağır konuşmamdan ve bu iş bitsin dememden.. Şuan çaresiz bekliyorum..Kendini eleştirebilmen ne kadar da güzel..
Günümüzde bencilliklerinden dolayı çok az insan farkına varıyor hatalarının.
Tebrik ederim bu konuda..
Tüm bunları nişanlınla açık yüreklilikle paylaş,
Aldığın dersi ve onu kaybetme korkusunun seni kendine getirdiğinden bahset.
Biraz zaman iste, artık önceliği kendi çekirdek ailenize verdiğini ispat etmek için..
Bundan sonra da çabala ve gerisi nasip..
Haklısınız..." O bırakmaz" dediğimiz niceleri bırakıp gitti. Çokta güvenme.
Bu oğlan sana nişan diye tutturan illa 2 kez nişan olacak diye tuhaflıklar yapan değil mi, yanlış mı hatırlıyorumBende çok haklı olduğunu düşünmüyorum. Çünkü aylarca ailesi ile hiç görüşmeyip ailesinin ağır laflar söylediği yaptığı kişiler ile şimdi her gün araşmaları tuhafıma gidiyor. Ve sebepsiz yere annemi hiç arayıp sormaması da içten içe anneme kinli olduğunu gösteriyor. Annemin bana akıl verdiğini söylüyor.
özendimAdam aileci çıkmış sen kendini suçluyorsun hala. Göstermiş gerçek yüzünü. Bende eşimin ailesini pek sevmem. Dile getirmekten de çekinmem. Bunun için bana gık demişliği yok. Bu durum sizinle alakalı değil bence.
Mutlu bir yuva kurmuşken, gerçekten beni anlayan seven hoşgörülü, en ufak surat asıklığımda beni güldürmek için kılıktan kılığa giren, tüm ailemin hatta sülalemin ne kadar beyefendi saygılı sıcakkanlı diye övdüğü,asla kötü bir sözü olmayan, dünya iyisi bir adamı ne hale getirdim.. öfkeli vurup kıran saygısız biri haline soktum. Tek sebebi de ailesini sevmemem, onların da benden çok hoşlanmaması ama oğullarını kaybetmemek için seviyor gibi yapmaları, benim de keza Nişanlımı sevdiğim için onlara saygılı olmam ama en ufak tartışmamızda geçmişi açmam, bize yaşattıkları sıkıntıları Nişanlımın yüzüne vurmam.. her zaman kendimden önce ailemin mutluluğunu düşünmem, bazen nişanlımla aldığım kararlarda anneme danışıp kararımı değiştirmem...
Düğünümüze 1 ay var, evimizi tuttuk, eşyalarımızı aldık..
Ama ben boş boğazlığım yüzünden nişanlımı kaybetmek üzere gibiyim.. biliyorum beni bırakmaz, çok seviyorum, hayallerimizi terketmez ama ama işte..
Telefonlarıma bakmıyor, kaçıyor, konuşmak istemiyor...
Ve istemiyorum diyor.. ama dilde biliyorum, gözlerine bakınca ne kadar yorulduğumu yıprandığını bıktığını görüyorum her şeyden...
Beraber özene bezene kurduğumuz yuvada bekliyorum..
Benim için Dua eder misiniz..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?