İçimin acısı hiç mi geçmez

KATRANLI

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Eylül 2015
71
37
38
38
Merhaba kızlar,

Bu sizlere bilmiyorum kaçıncı yazışım..... Ve yine yazmaktan vazgeçişim. Şöyle uzunnnnn uzunnnnn size yazmak anlatmak istiyorum. Ama hayatım ve yaşadıklarım o kadar tekrara düşmüş ki, bir önceki yazımda yazdıklarımdan farklı hiç birşey yok.. yeniden anlatıp, sizinle dertleşmek fikirlerinizi almak bildiğim şeyleri tekrar okumak, sizin zamanınızı çalmak istemiyorum.. Beni görmüyorsunuz ama yine de Utanıyorum çekiniyoum yazmaya söylemeye..

Sadece birşey sormak istiyorum aslında aranızda 6/7 yıllık ilişki yaşayıp sadece ailelerin istememesi yüzünden ayrılan varmı ? ( tabi bu süre içinde çok kötü şeyler yaşayan, ruhen yıpranan, hırpalanan vs.. ) Ve sadece şartlar yüzünden severek ayrılan ve sonrasında mutlu olan var mı ? sizce bende mutlu olabilir miyim

Eski konum : http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/vanli-bir-sevgiliniz-varsa.855537/
 
eğer hayatınızın merkezine kendiniz yerine hep başkalarını koyma eyleminiz varsa ebedi mutlu olamazsınız.
benim için herşeyin değeri bana zarar verdiği yerde biter.
geri dönüşü yoksa eğer, kendinizi bi labirente atıp, kendi elinizle acınızı yüceltmeyin.
insan kendini toparlamak konusunda çok aciz olmamalı.
evet, herkes kısa süreliğine birilerinden destekle acısını örtebilir.
ama hayat boyu buna ihtiyaç duyarsanız, kendinizi gerçekleştiremezsiniz.
 

Mutlu olamıyorum, çünkü hep benden bir tercih yapmam isteniyor. Ne yardan ne serden derler ya işte tamda ordayım. hayatım hep bir sürüncemede.. Bana zarar verenler hep en sevdiklerim.
Birileri hep birşeyler istiyor hep istiyor hep istiyor ..
Çok cesaretsiz ve korkak hissediyorum..
 
ablacim 30 yasindasin ve bazi seylere ciddi sekilde gec kalmsnz ve bisiler yapmasan daha cok gec kalcaksn
öncelikle is bul kendi ayaklarinin üzerinde dur
sonra sevdiginle bi yuva kurmak icin adim at
sen kendine inanmasan güvenmesen asla mutlu olamasin
 

Çalışıyorum ben zaten, 20 yaşımdan beri kendi ayaklarım üstündeyim. Koskoca bir aileyi ayakta tutmaya çalışıyorum. Ama yoruldum.. Adım atamıyorum çünkü ailem beni reddediyor. bu durumda kendime ne inanabiliyorum nede güvenebiliyorum malesef.
 
Sana çıkış yolu göstereyim mi ? BİLDİĞİNİ YAP CANIN NASIL İSTİYORSA ÖYLE YAP NEDEN BİLİYOR MUSUN HAYAT BİR KERE YAŞANIR! Senin içinden ne geliyor ona iyice karar ver bırak herkes kendi sorumluluğunu alsın bu hatadır sana bağımlı olarak yaşamamalı ailen kardeşlerin vs. Seninde bir hayatın var.
 

30 yasinda bi baltaya sap olamasn yazmsn eski konudan sandimki calismiosun bise etmiosun
niye öle kendine haksizlik ediosun be ablacim
sen önce kendine üzülmeyi acimayi birak
ve hayatin icin doru karari ver
eger kasindaki insana güveniosan inaniosan düsünme yuvani kur
 

Bende olsam uzulurdum. Geri donebiliyorsan don bence. Yapamiyorsanda baska biri eminim sana iyi gelecektir. Sadece bir arkadas edin sevgili ol demiyorum fakat sana uygun bir erkek arkadasin olsun. Konusup gorusebilecegin
 

Hayat bir kere yaşanır dediğim ve annemin karşısına her dikildiğimde kadın hastanelik oluyor tansiyonu 20 lere çıkıyor. Evlenmemi istemiyor. Peki bu durumda ne yapmam lazım
 
Hayat bir kere yaşanır dediğim ve annemin karşısına her dikildiğimde kadın hastanelik oluyor tansiyonu 20 lere çıkıyor. Evlenmemi istemiyor. Peki bu durumda ne yapmam lazım

Ben olsam annemi kendiyle ve vicdaniyla bas basa birakirdim. Bir sure sonra affeder zaten. Git dene yanil ne varki bu kadar engel olacak sevgilinde
 
Hayat bir kere yaşanır dediğim ve annemin karşısına her dikildiğimde kadın hastanelik oluyor tansiyonu 20 lere çıkıyor. Evlenmemi istemiyor. Peki bu durumda ne yapmam lazım

Annelerimiz başımızın tacı ama bazende fazla gereksiz tepki gösterirler hepimizin başına gelmiştir. Yok yapamam diyorsanız malesef acı gerçeği kabul edin geçmişi unutun yeni bir çizgi çizin kendinize dünya bir tek o Van'lının üstüne kurulmadı ki ? Şöyle düşünün sizde annenize zaman zaman hak vermişsiniz demek ki kaçmamış ve kimseyi ezmemişsiniz sizinde tereddütleriniz varmış demek ki... Yeni bir başlangıç size de iyi gelir bir deneyin ?
 
Ben olsam annemi kendiyle ve vicdaniyla bas basa birakirdim. Bir sure sonra affeder zaten. Git dene yanil ne varki bu kadar engel olacak sevgilinde

Korkuyorum işte ona birşey olur diye, hemde benim yüzümden. Çünkü benim babam yok.. Benim aşkım sevgim yüzünden tansiyonu çıkıyor ya kendimden iğreniyorum.
 
sebepler hayatlar yaşamlar önemli ... ilk başta aşarız die düşündüğümüz nice şeyi evlilikte aşamıoruz zor... evet mutlu olma ihtimaliniz var ama yaa olmazsanız arkanızda aileniz de yok ?
 
Korkuyorum işte ona birşey olur diye, hemde benim yüzümden. Çünkü benim babam yok.. Benim aşkım sevgim yüzünden tansiyonu çıkıyor ya kendimden iğreniyorum.
Cikmasin o zaman. Boyle birseye nasil engel olunur. Insanin diger yarisini bulmasi kolay birseymi. Yarin obur gun Allah gecinden versin annenizde olmayacak tek basiniza kalacaksiniz. Ikna edin bence bir sekilde. Mutlaka bir yolu olmali
 
Konu sahibi zaten çalışıyormuş ama velev ki çalışmıyor olsa idi, hiç kimsenin kimseye şuna geç kalmışsın, buna geç kalmışsın demeye hakkı yok. Kaç yaşındasın bilmiyorum ama 30 yaş senin yaşındaki biri için geç kalınmış bir yaş gibi görünebilir fakat aslında pek çok şeyi yeniden yapılandırmaya, sil baştan yapmaya fırsat verecek kadar genç bir yaş. Geç kalmak nedir? 40 yaş da geç kalınmış bir yaş değildir, 50 yaş da. Geç kalınan ne? Bir 20 sene geriye gitmesine fırsat verilse aynı otlukta, aynı boşlukta, aynı işe yaramazlıkta ısrar edecek insanlarla doluyken dünya, kimsenin kimseye geç kalmışsın deme hakkı yok.
 
şu hayatta en büyük lüks ınsnaın canının istediğini yapması,kımseye zarar vermeden,hakkını gasp etmeden,lütfen yapma,annende bir sıkıntı var sanırım,bir islam alimin bır lafı var,anneler babalar,lütfen çocuklaırnızın hayatlarının katili olmayınnnn,
 

ben kötü bir niyetle demedim gercekten
hayatini eline alsin yolunda yürüsün o anlamda dedim sil bastan yapmaya hic bi zaman gec kalinmas dedin gibi
 
ayrıcada bır baltaya sap olamadın dıyen bır annem var,evet bir baltaya sap olamadım,baltada sevmem saplığıda sevmem,çimenlerın üstünde uzanmayı,masmavi gökyüzünü seyretmeyı severım,sabah domates .ay penır zeytın olmaı kahvaltımda,gerisi boşşşşş,iyiki de bir baltaya sap değilim,özgürüm,yüzümde kocaman bır gülümse,düşsemde dizlerımın kanlarını temızler,yürümeye yanı yaşamaya devam ederim
 
öncelikli sorum, annen neden karşı çıkıyor? gerekçesi ne tam olarak?

ve 6 yıldır uzaktan uzağa bir ilişki demişsin, sen istanbul o vanda sanırım. ne kadar tanıdın bunca zamanda. ne kadar görüştünüz. 6 yıl uzun gibi gözüküyor ama siz ayrı şehirlerdeymişsiniz, yeterince birarada olabilme imkanınız oldu mu? ailesini onun kültürünü yaşadığı yeri gidip gördün mü?
 

Üniversitede tanıştık biz. Aslında başlarda herşey güzel ve sorunsuzdu. Ama planlarımız tutmadı. Annem karşı çıkıyor çünkü o hem doğulu hemde evlenirsek bir süre vanda yaşamamız gerekiyor. Birde annem bana çok düşkün. gözünün önünden ayırmıyor diyebilirim. birbirimizi yeterince tanıyoruz tabiki. Tabiki dört dörtlük bana uygun değil. Ama rahatsızlık boyutunda bir sıkıntımız yok. Birbirimizi idare edebilioruz. Evet ben onun yaşadığı yeri gittim ve gördüm. Evet orası bana göre bir yer değil. Zaten işte bunlar bir araya geldiğinde vazgeçiyorum. Ama insan olarak değerlendirdiğimde o iyi biri beni seviyor değer veriyor saygılı, işinde gücünde, namazında niyazında, çabalıyor benim için, mesela istanbuldan sırf benim için bir ev aldı. ama hemen gelemiyor. çünkü ordaki işi çok iyi maaşı çok iyi. Bazı şeyleri yoluna koyabilmesi için de en az 1 , 2 sene orda kalması gerekiyor. Hayatımızda hiç birşeyin garantisi yok malesef.

Ben ondan vazgeçersem sanki hayatımın hatasını yapacakmışım gibi geliyor. hoş hiç vazgeçemedm ama buda ayrı bi mesele :S
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…