• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İçinize doğan bişeyin gerçek olduğuna şahit oldunuz mu?

suhendann

Kelebeğin annesi 🪽
Kayıtlı Üye
31 Ekim 2025
131
79
13
23
Benim annem kocaelinin dilovası ilçesinden , babam karamürselli . 7 yıl öncesine kadar gebzede oturuyorduk sonra buraya taşındık. . Ailem 1999 depremine aile apartmanında yakalanıyor. Babannem , amcamın eşi , amcamın küçük oğlu , ve en alt katta kiracı olarak yaşayan öğretmen bir çift ve küçük bebekleri hayatını kaybediyor. Bina en alt kat üstüne oturup arkadaki binaya doğru eğimleniyor . Olay gecesi babam hastanede yatan babasının başındaymış . Annemin babası ve büyük dayım binanın önüne gelip kendi imkanlarıyla ablamı abimi ve annemi kurtarıyor ancak annem ve babamın 17 aylık bebeği süedanur (bana da onun adı verilmiş) kurtarılamıyor daha doğrusu bulunamıyor. Olay gününü kimse net hatırlamıyor halam ve eniştem biz sesini duyduk bir süre sonra hiç sesi çıkmadı diyor. Annem de o ses kiracıların bebeğine aitti benim kızımın sesi değildi diyor. Ne olduğunu bilen yok kurtarılanları bir yere topluyorlar ve enkazlara dönmeye izin verilmiyor. Bebek hiçbir zaman bulunamıyor gıyabi bir mezar yapılmış aile kabristanında . Babam hastaneden binaya çok zor ulaşabilmiş ve o vardığında eğimli duran bina yıkılmış vaziyetteymiş sağ kalması mümkün değil diyor. Annem yıllardır bir rüya görüyor. O bebek küçük bir kız olarak karşısına anneme beni arkanda bıraktın ben yaşıyorum diyormuş . Ben de 4 aylık hamileyken bebeğimin kaybettim ve ne zaman annemle bebeğimin mezarına gitsek hüngür hüngür ağlayarak bana bunu anlatıyor. Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?
 
Kimse sana net soyledir diyemez ki. Ama ben inanirim olabilir annene malum oluyor olabilir.
Bir de ben ölmustur denilip sag cikan bebekler oldugunu dusunuyorum. Cok olasi geliyor bana bu durum.
Sadece can da degil, bir suru insan oldu ve evlerinde sakladiklari para, altin gibi seylere bazi ahlaksizlar caktirmadan coktuler muhtemelen.
 
Benim annem kocaelinin dilovası ilçesinden , babam karamürselli . 7 yıl öncesine kadar gebzede oturuyorduk sonra buraya taşındık. . Ailem 1999 depremine aile apartmanında yakalanıyor. Babannem , amcamın eşi , amcamın küçük oğlu , ve en alt katta kiracı olarak yaşayan öğretmen bir çift ve küçük bebekleri hayatını kaybediyor. Bina en alt kat üstüne oturup arkadaki binaya doğru eğimleniyor . Olay gecesi babam hastanede yatan babasının başındaymış . Annemin babası ve büyük dayım binanın önüne gelip kendi imkanlarıyla ablamı abimi ve annemi kurtarıyor ancak annem ve babamın 17 aylık bebeği süedanur (bana da onun adı verilmiş) kurtarılamıyor daha doğrusu bulunamıyor. Olay gününü kimse net hatırlamıyor halam ve eniştem biz sesini duyduk bir süre sonra hiç sesi çıkmadı diyor. Annem de o ses kiracıların bebeğine aitti benim kızımın sesi değildi diyor. Ne olduğunu bilen yok kurtarılanları bir yere topluyorlar ve enkazlara dönmeye izin verilmiyor. Bebek hiçbir zaman bulunamıyor gıyabi bir mezar yapılmış aile kabristanında . Babam hastaneden binaya çok zor ulaşabilmiş ve o vardığında eğimli duran bina yıkılmış vaziyetteymiş sağ kalması mümkün değil diyor. Annem yıllardır bir rüya görüyor. O bebek küçük bir kız olarak karşısına anneme beni arkanda bıraktın ben yaşıyorum diyormuş . Ben de 4 aylık hamileyken bebeğimin kaybettim ve ne zaman annemle bebeğimin mezarına gitsek hüngür hüngür ağlayarak bana bunu anlatıyor. Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?
Yani muhtemelen o gün her şey karman çormandır hiç belli olmaz sonuçta verilen vefat etmiş bir bebek yok,Anneniz için bu bilinmezlik gerçekten vefat haberinden daha zor,emin olmak çok güç
 
Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?

Ben Gölcük depremzedelerinden birisi olarak size net şekilde şunu diyebilirim: sakın bu mevzuyu kurcalamayın. çünkü bir ömür boyu süren bir arayışa girersiniz ve bütün ömür bununla geçmez. "mümkün değil" diyin ve kapatın bu defteri.
 
bence sucluluktandir. Bir bebegin onca saat yalniz kalmasi, gocuk altinda kaldiktan sonra hayatta olmasi imkansiza yakin.
 
Benim annem kocaelinin dilovası ilçesinden , babam karamürselli . 7 yıl öncesine kadar gebzede oturuyorduk sonra buraya taşındık. . Ailem 1999 depremine aile apartmanında yakalanıyor. Babannem , amcamın eşi , amcamın küçük oğlu , ve en alt katta kiracı olarak yaşayan öğretmen bir çift ve küçük bebekleri hayatını kaybediyor. Bina en alt kat üstüne oturup arkadaki binaya doğru eğimleniyor . Olay gecesi babam hastanede yatan babasının başındaymış . Annemin babası ve büyük dayım binanın önüne gelip kendi imkanlarıyla ablamı abimi ve annemi kurtarıyor ancak annem ve babamın 17 aylık bebeği süedanur (bana da onun adı verilmiş) kurtarılamıyor daha doğrusu bulunamıyor. Olay gününü kimse net hatırlamıyor halam ve eniştem biz sesini duyduk bir süre sonra hiç sesi çıkmadı diyor. Annem de o ses kiracıların bebeğine aitti benim kızımın sesi değildi diyor. Ne olduğunu bilen yok kurtarılanları bir yere topluyorlar. ve enkazlara dönmeye izin verilmiyor. Bebek hiçbir zaman bulunamıyor gıyabi bir mezar yapılmış aile kabristanında . Babam hastaneden binaya çok zor ulaşabilmiş ve o vardığında eğimli duran bina yıkılmış vaziyetteymiş sağ kalması mümkün değil diyor. Annem yıllardır bir rüya görüyor. O bebek küçük bir kız olarak karşısına anneme beni arkanda bıraktın ben yaşıyorum diyormuş . Ben de 4 aylık hamileyken bebeğimin kaybettim ve ne zaman annemle bebeğimin mezarına gitsek hüngür hüngür ağlayarak bana bunu anlatıyor. Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?
99 depreminde bizim bir akrabanın 17 yaşındaki oğlu da bulunamadı.Babası memleketi terk edip orada 20 yıl oğlunu aradı,vefat etti sonra.Çok acı cidden,o da hiç inanmadı oğlunun ölümüne.Ama o depremde cenazeler kepçelerle toplu mezarlara gömülmüştü,kimlikleri belirsiz. Onlardan biriydi büyük ihtimalle.

Allah sabır versin,cenazesinin olmayışı ölümü kabullendirmiyor galiba insana.Yaşasa bir ipucu bulunurdu belki.
 
İhtimal vermiyorum küçük bir bebeğin öylesi bir enkaz da hayatta kalması imkansız. Annenizi bir terapiste goturmelisiniz bence . Bilinçaltında hala suçluluk hissediyor bu da size yansıyor o yüzden o tarz rüyalar görüyor olabilir. Acaba mi deseniz bile kadincagizi içinden çıkamayacağı bir durumu suruklersiniz daha da kötü olur yaşı da ileri bir yaş belli. Acil yardim almalı
 
99 depreminde bizim bir akrabanın 17 yaşındaki oğlu da bulunamadı.Babası memleketi terk edip orada 20 yıl oğlunu aradı,vefat etti sonra.Çok acı cidden,o da hiç inanmadı oğlunun ölümüne.Ama o depremde cenazeler kepçelerle toplu mezarlara gömülmüştü,kimlikleri belirsiz. Onlardan biriydi büyük ihtimalle.

Allah sabır versin,cenazesinin olmayışı ölümü kabullendirmiyor galiba insana.Yaşasa bir ipucu bulunurdu belki.
Şu tarz yorumlari okuyunca öyle üzülüyorum ki ... Yazık bu Ülke nin insanına çocuğuna gencine. Herşey önlem alınsa farklı olabilirdi binlerce insanın hayatı değişebilir di aslında çok üzücü
 
Hayatta olmaz diye düşünemiyorum malesef. Hem burada önemli olan yalnızca annenizin ne düşündüğü, ne hissettiği. O yavrusunu arkada bıraktığının hüznünü yaşıyor. Aslında yapabileceği bir şey yoktu. Onu bu pişmanlık duygusundan belki hipnoterapi ile kurtarabilirseniz. Bursada kendi şifa bulduğum bir isim var. İsterseniz mesaj atın paylaşayım.
 
Benim annem kocaelinin dilovası ilçesinden , babam karamürselli . 7 yıl öncesine kadar gebzede oturuyorduk sonra buraya taşındık. . Ailem 1999 depremine aile apartmanında yakalanıyor. Babannem , amcamın eşi , amcamın küçük oğlu , ve en alt katta kiracı olarak yaşayan öğretmen bir çift ve küçük bebekleri hayatını kaybediyor. Bina en alt kat üstüne oturup arkadaki binaya doğru eğimleniyor . Olay gecesi babam hastanede yatan babasının başındaymış . Annemin babası ve büyük dayım binanın önüne gelip kendi imkanlarıyla ablamı abimi ve annemi kurtarıyor ancak annem ve babamın 17 aylık bebeği süedanur (bana da onun adı verilmiş) kurtarılamıyor daha doğrusu bulunamıyor. Olay gününü kimse net hatırlamıyor halam ve eniştem biz sesini duyduk bir süre sonra hiç sesi çıkmadı diyor. Annem de o ses kiracıların bebeğine aitti benim kızımın sesi değildi diyor. Ne olduğunu bilen yok kurtarılanları bir yere topluyorlar ve enkazlara dönmeye izin verilmiyor. Bebek hiçbir zaman bulunamıyor gıyabi bir mezar yapılmış aile kabristanında . Babam hastaneden binaya çok zor ulaşabilmiş ve o vardığında eğimli duran bina yıkılmış vaziyetteymiş sağ kalması mümkün değil diyor. Annem yıllardır bir rüya görüyor. O bebek küçük bir kız olarak karşısına anneme beni arkanda bıraktın ben yaşıyorum diyormuş . Ben de 4 aylık hamileyken bebeğimin kaybettim ve ne zaman annemle bebeğimin mezarına gitsek hüngür hüngür ağlayarak bana bunu anlatıyor. Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?
Kendini içten içe suçlu hissediyorsa bilinçaltında da öyle etkilenmiş olabilir
Rüyalar bundandır yani
 
Benim annem kocaelinin dilovası ilçesinden , babam karamürselli . 7 yıl öncesine kadar gebzede oturuyorduk sonra buraya taşındık. . Ailem 1999 depremine aile apartmanında yakalanıyor. Babannem , amcamın eşi , amcamın küçük oğlu , ve en alt katta kiracı olarak yaşayan öğretmen bir çift ve küçük bebekleri hayatını kaybediyor. Bina en alt kat üstüne oturup arkadaki binaya doğru eğimleniyor . Olay gecesi babam hastanede yatan babasının başındaymış . Annemin babası ve büyük dayım binanın önüne gelip kendi imkanlarıyla ablamı abimi ve annemi kurtarıyor ancak annem ve babamın 17 aylık bebeği süedanur (bana da onun adı verilmiş) kurtarılamıyor daha doğrusu bulunamıyor. Olay gününü kimse net hatırlamıyor halam ve eniştem biz sesini duyduk bir süre sonra hiç sesi çıkmadı diyor. Annem de o ses kiracıların bebeğine aitti benim kızımın sesi değildi diyor. Ne olduğunu bilen yok kurtarılanları bir yere topluyorlar ve enkazlara dönmeye izin verilmiyor. Bebek hiçbir zaman bulunamıyor gıyabi bir mezar yapılmış aile kabristanında . Babam hastaneden binaya çok zor ulaşabilmiş ve o vardığında eğimli duran bina yıkılmış vaziyetteymiş sağ kalması mümkün değil diyor. Annem yıllardır bir rüya görüyor. O bebek küçük bir kız olarak karşısına anneme beni arkanda bıraktın ben yaşıyorum diyormuş . Ben de 4 aylık hamileyken bebeğimin kaybettim ve ne zaman annemle bebeğimin mezarına gitsek hüngür hüngür ağlayarak bana bunu anlatıyor. Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?
Aynı böyle haber oldu gecenlerde. Sanırım Diyarbakır'da bebeğin doğumda öldü demişler vermişler eline. Kadın rüyasında görüyormuş ve içinde olmedigine dair his varmış. Ve gercekten ölmemiş bebeği . Bulundu çocuğu.
 
99 depreminde böyle durumlar çok oldu malesef. Kaybolan ve aranan çok çocuk var, özellikle o karmaşada kaçırılan, DNA testi yapılmadan alakasız yerlere gömülen, enkazdan çıkmayan. Benzer durumlar 6 Şubat depreminde de oldu, hastaneye girip çıkmayan, enkazda bulunmayan vs. Rönesans Rezidans'ta hala kayıp onlarca kişi var. Biraz görselleştirmiş gibi olacağım ama enkazda vücut bütünlüğü bozulmuş oluyor çoğu kişinin. Bu durumda bulunmayı etkiliyor, sahipleri başında olmayınca alakasız insanlar ve görevliler iyice işi karman çorman ediyor. Belki bulunup size haber verilmeden defnedilmiş olabilir.

Bahsettiğiniz olayda ben bebeğin yaşayacağına çok ihtimal vermiyorum. Bence anneniz suçluluk duyuyor, sanki bu konu aile içinde çok konuşulmamış ve 1,5 yaşında olan evlat kaybı yok sayılmış gibi anladım. Bazen üzülmemek adına çok konuşulmuyor ama gerçekten büyük bir acı ve zamanında yaşanmayan acılar bu tür rüyalara sebep olabilir. Adına hayır yaparsanız belki daha iyi hissedersiniz.
 
Böyle olaylar var diyenlere inanıp aklınızı bulandırmayın. 17 aylık ve enkaz altında kalmış bebeği kim nasıl enkazdan çıkarıp da kaçıracak? Koskoca binanın altında kalmış yavrucak. Enkazdan çıkıp hastaneye yatmış olsa neyse. O duyduğunuz kaçırılan çocuk hikayeleri hastanede kaçırılanlar oluyor. Kimse kendi imkanlarıyla binlerce tonluk enkazdan küçücük çocukları sağ çıkarıp da kaçırmıyor yani.

Anneniz çok travmatik bir olay yaşamış. O olaya takılı kalıp sürekli düşünmesi, düşününce de rüyasına girmesini normal. Bu tarz kayıp durumlarında ailelerin içinde hep bir umut oluyor. Bu içine doğma değil, cesedini göremediğinden umudu bitmiyor annenizin. Zor bir durum ama siz onun bu umudunu beslemeyin, bunun mümkün olmadığını falan anlatın. Umut beslemek daha fazla acı çekmesinden başka bir işe yaramaz.
 
Son düzenleme:
Ben Gölcük depremzedelerinden birisi olarak size net şekilde şunu diyebilirim: sakın bu mevzuyu kurcalamayın. çünkü bir ömür boyu süren bir arayışa girersiniz ve bütün ömür bununla geçmez. "mümkün değil" diyin ve kapatın bu defteri.
Yaaa hatırlıyor musunuz o günü? Babam bizi toplayıp götürdüler döndüğümüzde mahallemiz dümdüz boş bir araziye dönmüş kimseden eser yoktu diyor. Bir de elektrikler kesildiği için kimse birbirini bulamamış zaten annem ilk sarsıntı başladığında görmüş bebeğini elini yakaladım ama sonrası karanlık diyor. Tuhaf olan bebek annemin yanında yatıyor ama dedem ve dayım annemi kurtardıklarında bebek etrafta yok . Annemi gardroba dayanan duvardan hayat üçgeninden kurtarmışlar bebeği çok aramışlar fenerle ama yokmuş. Çok tuhaf hissettiriyor her duyduğumda
 
Yaaa hatırlıyor musunuz o günü? Babam bizi toplayıp götürdüler döndüğümüzde mahallemiz dümdüz boş bir araziye dönmüş kimseden eser yoktu diyor. Bir de elektrikler kesildiği için kimse birbirini bulamamış zaten annem ilk sarsıntı başladığında görmüş bebeğini elini yakaladım ama sonrası karanlık diyor. Tuhaf olan bebek annemin yanında yatıyor ama dedem ve dayım annemi kurtardıklarında bebek etrafta yok . Annemi gardroba dayanan duvardan hayat üçgeninden kurtarmışlar bebeği çok aramışlar fenerle ama yokmuş. Çok tuhaf hissettiriyor her duyduğumda

Maalesef hatırlıyorum. ergenlik dönemimdeydim deprem olduğunda. dolayısıyla hafızamda epey net.
öte yandan şu var ki, biz aile içinde oturup o günü tekrar tekrar konuşmuyoruz çünkü zaten yeterince zihinimizde berrak ve acı verici. dolayısıyla oturup tekrar tekrar konuşmak, bunu kolektif ve git gide daha da şiddetlenen bir acı haline getirmekten başka bi işe yaramıyor. bundan maalesef kurtuluş yok. bunun gibi travmalar asla tamir olmaz. sadece bununla yaşamayı öğrenirsiniz ve bu açıdan maalesef ne anneniz ne de siz iyi iş çıkarmışa benzemiyorsunuz.
 
Böyle olaylar var diyenlere inanıp aklınızı bulandırmayın. 17 aylık ve enkaz altında kalmış bebeği kim nasıl enkazdan çıkarıp da kaçıracak? Koskoca binanın altında kalmış yavrucak. Enkazdan çıkıp hastaneye yatmış olsa neyse. O duyduğunuz kaçırılan çocuk hikayeleri hastanede kaçırılanlar oluyor. Kimse kendi imkanlarıyla binlerce tonluk enkazdan küçücük çocukları sağ çıkarıp da kaçırmıyor yani.

Anneniz çok travmatik bir olay yaşamış. O olaya takılı kalıp sürekli düşünmesi, düşününce de rüyasına girmesini normal. Bu tarz kayıp durumlarında ailelerin içinde hep bir umut oluyor. Bu içine doğma değil, cesedini göremediğinden umudu bitmiyor annenizin. Zor bir durum ama siz onun bu umudunu beslemeyin, bunun mümkün olmadığını falan anlatın. Umut beslemek daha fazla acı çekmesinden başka bir işe yaramaz.
Annemin babası anlatmıştı bir kez o günü . Aşağıdan yukarı öğretmenlerin oturduğu daire , babannemin dairesi , amcamların dairesi ve bizimkilerin . Bina önce aşağı çöküyor ilk iki kat karton kutu gibi içe çökmüş zaten kimsenin sağ kalması mümkün değilmiş. Amcamların dairesinin büyük bölümü de aynı şekilde. Bizim kat diğer binaya doğru eğilmiş balkon kısmı da sokağa doğru kaymış . Dedem sanki binanın birinci katı sizin kat olmuş da balkon kapınız giriş kapısı gibi giriş de direk sokaktan gibi olmuş diye tarif ediyor. Yatak odasının yan duvarı çökmüş diğer kısımlar yaşama engel olacak şekilde değilmiş abim ve ablamın burnu bile kanamamış sürtüklerle çıkmışlar. Annem duvar arasında kaldığı için zor çıkarılmış ama annemin dediğine göre en zorlayıcı olan karanlıkmış . İlk yarım saat bebek çığlığı duyduğunu biliyor ama kızımın değildi diyor. Annem kendine geldiğinde gün doğmuş , dedemler binaya girip almışlar onları . Bebek yokmuş .
 
Maalesef hatırlıyorum. ergenlik dönemimdeydim deprem olduğunda. dolayısıyla hafızamda epey net.
öte yandan şu var ki, biz aile içinde oturup o günü tekrar tekrar konuşmuyoruz çünkü zaten yeterince zihinimizde berrak ve acı verici. dolayısıyla oturup tekrar tekrar konuşmak, bunu kolektif ve git gide daha da şiddetlenen bir acı haline getirmekten başka bi işe yaramıyor. bundan maalesef kurtuluş yok. bunun gibi travmalar asla tamir olmaz. sadece bununla yaşamayı öğrenirsiniz ve bu açıdan maalesef ne anneniz ne de siz iyi iş çıkarmışa benzemiyorsunuz.
Bir kez dedemden dinledim bir de babamdan. Annem hep anıyor kendimi bildim bileli süedayı anlatır
 
Benim annem kocaelinin dilovası ilçesinden , babam karamürselli . 7 yıl öncesine kadar gebzede oturuyorduk sonra buraya taşındık. . Ailem 1999 depremine aile apartmanında yakalanıyor. Babannem , amcamın eşi , amcamın küçük oğlu , ve en alt katta kiracı olarak yaşayan öğretmen bir çift ve küçük bebekleri hayatını kaybediyor. Bina en alt kat üstüne oturup arkadaki binaya doğru eğimleniyor . Olay gecesi babam hastanede yatan babasının başındaymış . Annemin babası ve büyük dayım binanın önüne gelip kendi imkanlarıyla ablamı abimi ve annemi kurtarıyor ancak annem ve babamın 17 aylık bebeği süedanur (bana da onun adı verilmiş) kurtarılamıyor daha doğrusu bulunamıyor. Olay gününü kimse net hatırlamıyor halam ve eniştem biz sesini duyduk bir süre sonra hiç sesi çıkmadı diyor. Annem de o ses kiracıların bebeğine aitti benim kızımın sesi değildi diyor. Ne olduğunu bilen yok kurtarılanları bir yere topluyorlar ve enkazlara dönmeye izin verilmiyor. Bebek hiçbir zaman bulunamıyor gıyabi bir mezar yapılmış aile kabristanında . Babam hastaneden binaya çok zor ulaşabilmiş ve o vardığında eğimli duran bina yıkılmış vaziyetteymiş sağ kalması mümkün değil diyor. Annem yıllardır bir rüya görüyor. O bebek küçük bir kız olarak karşısına anneme beni arkanda bıraktın ben yaşıyorum diyormuş . Ben de 4 aylık hamileyken bebeğimin kaybettim ve ne zaman annemle bebeğimin mezarına gitsek hüngür hüngür ağlayarak bana bunu anlatıyor. Geçenlerde aklıma takıldı internette araştırma yaptım ve 99 depreminde birsürü çocuğun kayıp olduğunu farklı ailelere verildiğini ya da kaçırıldığını duydum . Gerçek olabilir mi ya , yani yaşıyor olabilir mi? Neden rüyasına gelir ki sürekli?
Rüyamda gördüğüm bişeyi 1 ay geçmeden bizzat yaşamış biri olarak söylüyorum olabilir
 
Back
X