Sana dün izlediğim bir videoyu atmak istiyorum. İngilizce ama istersen Türkçe alt yazısı da mevcut.
https://www.ted.com/talks/guy_winch_how_to_fix_a_broken_heart?language=en
Hayatında hiç yoğun aşk acısı çekmemiş olanlar, uzun süre birisinin arkasından üzülenlere anlam veremiyor ve hatta sert sözler söyleyerek üzüyor, inanılmaz anlayışsız davranıyorlar.
Ben 7 senelik en yakın arkadaşımla hayatımda ilk defa aşk acısı çektiğim zaman benim yanımda asla olmaması, evlerimiz yan yana olmasına rağmen benimle bir kere bile görüşmemesi, mesaj attığımda bile dinlememesi yüzünden arkadaşlığımı bitirdim. Ve öyle insanı bıktıracak kadar aylarca depresyonda da değildim yahu, hepi topu 1 ay kötüydüm. Ama kız mutsuzluğumun ilk gününden son gününe kadar- bir gün bile nasılsın dememişti. Olur da ben kendim anlatırsam da dalga geçmek için 'Allah başka dert vermesin' deyip konuyu kapatıyordu.
Kendisi hayatında hiç sevgilisi olmamış bir insandı, ve işin özü iyi bir arkadaş da değilmiş belli ki.
O zaman kendimi çok yalnız ve de sorunlu biri gibi hissetmiştim. Sanki herkes ilişkisini bitirince hayatına hemen kaldığı yerden devam ediyormuş da acı çeken, üzülen tek aptal benmişim gibi.
Ama inan öyle değil.
Ben yalnız değildim.
Sen de değilsin.
Çektiğin acı da şımarıklık değil, bilimsel olarak kabul gören çok yoğun bir acı.
Yalnız hissetme ve bu acıdan kurtulmak için savaş.
Hepsi geçecek.
Çok öpüyorum.