- Konu Sahibi Akuamarin10
-
- #1
merhaba hanımlar çok canım sıkkın kendimi özet geçeyim 5 yıllık evliyim 2 yaşında oğlum var çalışmıyorum..daha ramazanın 2.günü kavga ettik eşimle.gündüz eşim mesaj atmış şunu şunu alcam başka bişey eksikmi die bende süt,şu bu yazdım alırmısın die. bu arada izinden yeni döndük 2 gün oldu ramazan alışverişi yapmaya pek fırsat olmadı birgün önceden bende bişeler almıştım parça parça aldık eksikleri bu zaman zarfında.neyse eşim gelmeden bişeler hazırladım çorba yaptım fakat evde sebze yok eşimde sevmez pek.bari etli bişey olsun dedim kıyma istedim köfte yaparım belki diye ama eşimin iki üç çeşit yemeği birarada yediğini pek görmedim birini yerse öbürünü çok az er yada yemez sadece sevdiği şeyi yer..bu arada mutfakta çok titizdir.".tezgahta ekmek kesme ,"ekmeği masaya değil tabağa koy ,"uyarır beni.düşeni almaz ufak bir toz görse söylenirde söylenir..herneyse iftara iki saat vardı acaba kıymalı yumurta mı yapsam çorbanın yanına sever die düşündüm sordumda kendisine" uyar" dedi..baktım köfte yetişmicek yetişse çorba kalıcak zaten pek bişey yemiyor ağır geliyor die düşünüp tam yapacakken eşim girdi mutfaga bir telaş elindeki poşetleri aldım vay çok yoruldum,of pof mırıldanarak bişiler hazırlıyor domates,turşu vss aparatif napıyorsun sen otur ben yaparım dedim.."ne istiyorsun ne hazırlayım falan dedim başka" yok daha yemek yapmamışım,hep böyle yapıyormuşum bu arada kıymalı yumurtayı pişiriyordum daha iftara (2 saat var dikkat...)"soğumasın diye yeni başladım" dedim..2 saat var daha dedim.başladı söylenmeye canı çıkmış alışveriş yapmış,8 saat mesai yapmış halbuki ben demedim asla git diye herşeyden gocunur oldu alışverişi de benim yapmamı istiyor çocuk olduğu halde bırakıp gidiyorum almaya bazen çocukla gidiyorum söylenmesin diye.yinede yaranamıyorum..ne biçim sofraymış,kıymalı yumurtamı yicekmiş,çorbanın yanına kıtır ekmek yokmuş,evlendiğimizde beri 2 kere yapmışım vss..hep kendi yiyebileceğim yemekleri yapıyormuşum(ramazan dışında ne yapsam yer söylenmez)fırsat vermedinki hazırlamama dedim başıma geldi dikildi ,be senin aklını okuyamamki dedim, sölesen yaparım diyorum "sölememki gerekir o an canının ne istediğini nerden bileyim diyorum vs vs.hadi oruçtur sinirlidir alttan alayım dedim sustum sustum bu hala tahrik ediyor nasıl kadınmışım akşama kadar ne yapıyormuşum,bütün gün bunla uğraşmalıymışım benim en sinir olduğum en zoruma giden laftır bu.patladım"burası lokanta değil dedim emek verdim yaptım dedim.bunu bulamayan var ,nankörsün dedim..zaten çok aktif ,huysuz bir oğlum var tüm gün canımı çıkarıyor o bile tek başına beni yormaya yetiyor..sinirlendim ağladım bağırdım zaten yeni iyileşiyordum..panikataklı bir bireyim malesef aşırı yorgunluk ve uykusuzluk mahvediyor beni ev işlerini aksatıyorum bazen oğlum aşırı yaramaz, eşim hiç yardımcı olmaz olursada demediğini bırakmaz hep başıma kakar, saolsun hiç anlayış göstermez..beni asıl yaralayan seni bi doktora götürelim gibisinden konuştu..asıl bomba ise "ben gider ozaman lokantada yerim dedi kalktı gitti.kısacası sofrayı beğenmedi eşim bir kaşık bile almadı çok zoruma gitti.sizce bu katlanılabilir bişeymi ,saygısızlık değilmi,kendimi çok değersiz hissediyorum..eşimin sürekli beni eleştirmesinden çok yoruldum..nankörlükten,kıymetbilmezlikten bıktım..çok zoruma gidior..hatalı kim şaşırdım kaldım..uzun oldu kusra bakmayın..