Aynen böyle devam et. Duymak istediklerini duymadığın zaman hakaret et. Tam bir hanımefendi davranışı. İlk sayfada soruna gelirsek, hayata böyle baktığın sürece üzgünüm şansın yok. Çünkü hayat acımasız. Hangi psikoloğa, psikiyatriste gidersen git şu cümleyle başlayacaklar “değişim kendinde başlar”
adam yerine koymadığın ben naçizane sana birkaç tavsiyede bulunacağım belki bir zaman kulağına küpe olur..
kimseyi, hiç kimseyi değiştiremezsin bu hayatta. Sen değişirsin. Bakış açını değiştirirsin. Kendini geliştirirsin. O zaman yavaş yavaş karşındakilerin de tavırlarının yumuşadığını görmeye başlarsın. Senin elinde bir bıçak, karşındakinde bir bıçak. Birbirinize saplayıp duruyorsunuz. Eğer buna bi son vermek istiyorsan O bıçağı biriniz bırakmak zorunda. Ne zaman ki biri bırakır, diğeri en fazla birkaç kez daha saplar, tepki yoksa mecbur bırakır.
bahsettiğin, hakaretler yağdırdığın adam senin baban. İsterse dünyanın en kötüsü olsun. Bu gerçeği değiştirmen mümkün değil. O zaman kendini değiştireceksin. Onu olduğu gibi kabul etmeye çalışacaksın. Babana adam mısın sen demek yerine gidip sarılacaksın. Hiçbir bana kendine sarılan kızını itmez. İtse de alacağı mesajı almış olur, o sarılma kafasında döner durur. Sonraki hamlesi daha yumuşak olur.
boş konuşmuyorum. Psikoterapilere binlerce lira dökmüş, psikoloji kitapları yalamış yutmuş biri olarak konuşuyorum. Dahası hayattan yemediği şamar kalmamış biri olarak konuşuyorum. İster dinlersin, heybene ‘gelecekte kurmayı planladığın yaşamın için’ kendine katman gerekenleri koyarak yarınını güzelleştirmek için bir adım atarsın, ister bugününe ailene forumda sana yazana esen rüzgara mahalle abisi gibi atarını yapar lanet ede ede bugünün muadillerini yaşamaya devam edersin.
Kusura bakma. Bunlar gerçekler. Hoşuna gitse de gitmese de.
