Bazı insanlar zihniyeti ve düşünmeden konuşmaları yüzünden karşısındaki insanın nekadar üzüleceğini canının nasıl yanacağını nasıl bilmezler, yarın ne yaşayacaklarını bilmeden nasıl kınayıp bu kadar rahat olurlar aklım almıyor, neden böyleler ki neden bugün otobüste Bi arkadaşımla karşılaştım.Sevdiğim Bi arkadaş, samimi olduğum Bi arkadaş ama keşke olmasaydım, tanımasaydım. O zihniyeti bütün iyiliğini dostluğunu öldürüyor çünkü, onların semtinde oturan Bi kızdan bahsediyorduk, kız sözlenmişti, söz masasını keşke daha güzel yapsaydı dedim. Arkadaşım o boşanmış ona çok bile dedi, ki benimde boşanmış Bi kadın olduğumu biliyor. Ne alaka dedim çokta güzel yapardı, benim alındığımı anlayınca mırın, kırın etti. Ama tekrar başka birinden bahsedip konuşurken Bi erkekden bahsediyorduk, tekrar dedi sanki çokmu iyi biri oda dedi boşanmış Bi insan dedi, ne var dedim iyi olmazmı, bu sefer sustu konuşmadı, kalbini kırmak istemedim sevdiğim Bi insandı, bnde konuşmadım, bu şekilde bitti konuşma daha öncede buna benzer konuşmalar duydum en yakın çevremden nedenn nedenn bu zihniyette insanlar, neden bu zihniyetteki insanlar içinde bu duruma düştüm, dinimizde, tarihimizde de yokmu boşanmak, zaten yeterince canımız yanmışken neden sizde odun atıyorsunuz, canım çok yanıyor bu şekilde durumlarla karşılaşınca, hiç Bi insanın olmadığı çok uzak diyarlara kimsenin görmediği bilmediği Bi yerw gitmek istiyorum belki söner içim.......