- 10 Ekim 2016
- 962
- 2.595
- 33
Bir set yıkanabilir boya kalemi aldım mesela.
Bir de boya tahtası:
Birlikte boyuyoruz mesela, çok zevk alıyor.
Öylesine karalıyor sonuçta ama el becerisi de gelişiyor.
Bir de playdough set aldım.
Elimden geldiğince bunlar ile aktivite yaparak kafasını dağıtmaya çalışıyorum.
Çünkü mecbur bir aktivite ihtiyacı var.
Huysuzluğunu belki bu şekilde kafasından atar, biraz bizimle vakit geçirmek sakinleştirir diye.
aynı konuyu ben açıcakcam nerdeyse..aynısı bizdede oluyor daha beteri belki. çizgfilm açınca susuyor bir tek yoksa moraracak..suçluluk hissediyor insan ama elden bişey gelmiyor o nasıl mutluysa oyle şimdilik geçici dönem..2 buçuk yaşında bizimki dahada arttı huysuzluk,inatlaşma,yapışma,aşırı sinirleniyorum bazen.sanırım konuşacak yakında derdini anlatamanın huysuzluğu.. daha tek heceden öteye geçemedik.o da bi kaç kelime.. kızıyorum olmuyor, seviyorum olmuyor.tek çare sabır sanırım.birde yapışma huyu çıktı bizimkinde babaya, tüm gün peşinde afedersin wcye gitse çığlık çığlığa ..adamda bunalıyor..yanından ayrılmasın hep oynasın onunla istiyor baba düşkünlüğü çıktı bikaç aydır aşırı.sebebini bilen desin.Evet yapmaya çalışıyorum ama ağlaması çok şiddetli oluyor nefessiz kalıp öksürmeye başlıyor o yüzden işe yaramıyor biz ne yapsak. Sadece bir şey izlerse sakinleşiyor. Tek yol bunu bulabildik. Ama izletmek istemiyorum.
Evet doğru biliyorum teori olarak bunları ben de okul öncesi öğretmeniyim Ama uygulayamıyorum kitaptakileri olmuyor. O sandalyeye hayatta oturmaz oğlum imkansız =) Belki biraz daha büyüyünce, bizi daha net anladığında yapabilirim onu.
Dişleri tamamlanmadı henüz üç tane kaldı. Ama şuan belirti de yok çıkmıyor daha. Diş dönemleri de oldukça zor geçiyor. İnşallah yanılıyorumdur bunların hepsi diştendir.
Bana da güzel bir örnek oldunuz teşekkürler.
Bizimki de çığırından çıkıyor bazen.
Durup dururken istediği olsun diye ağlama krizlerine giriyor.
Saçımı başımı yolasım geliyor ama diş sıkıp sakin davranmaya çalışıyorum.
Çünkü biliyorum ki benim sesimi yükseltmem veya sert davranmam birşey değiştirmeyecek.
Tam tersine daha da hiddetlenecek o zaman.
Ben sabır göstermeye çalışıyorum ve çok çığırından çıkınca odasına gönderiyorum.
Kapısı açık şekilde, odana gideceksin çünkü çok üzüyorsun şu an beni, sakinleşince konuşabiliriz şeklinde.
Bazen anlıyor, ağlayarak odasına geçiyor bir sakinleşiyor, sonra normale dönüyor.
Bazen de uymuyor, odasından çıkıyor, deli divane gibi bir babasına bir bana seslenip ağlamaya devam ediyor...
Hakikaten zor bir dönem ve süreç.
İnşallah sağ sağlim atlatırız bu dönemi...
Benim hamile olmam da benim sinirlerimi yıpratıyor haliyle.
Tahammülüm zorlaşıyor ama elimden geldiğince mücadele etmeye çalışıyorum.
Belki diyorum çalıştığım için de olabilir.
Çocuk bütün gün anne - babayı görmüyor.
Akşam olunca da haliyle bize nazını geçiriyor.
Annanesi ve babaannesi onların gözetimindeyken bu tarz şeyler yaşamadıklarını söylüyorlar.
Hele annem bazen şahit oluyor biz varken olan durumlara ve kendisi de diyor
bana bu şekilde yapsa gün içerisinde ben çok zorlanırım bakmakta, ama bana böyle davranmıyor diyor.
Biz de hayret ediyoruz.
Sanırım çalışan anne olmamın da etkisi var...
ya bu dısarıda gördüğümüz uslu bebekler , çocuklar nasıl boyle uslu oluyor cocugu uslu olan yok mu hiç
bu aileler bunu nasıl basarıyor
sakin uyal cocuk yetısırmeyı yoksa tamamen huy mu?
Allah yardımcınız olsun umarım kısa zamanda bu davranısları değişir
Henüz konuşamıyor. Bütün gün evde yalnızız oğlumla. Eşim akşam geliyor. Burada pek çevremiz de yok. En azından yaşıtlarıyla parkta vakit geçirsin istiyoruz ama sokakta koşmayı tercih ediyor genelde parka. Açık hava iyi gelir diye düşünüyorum çıkana kadar ve hatta bazen dışarıda zorlasa da. Dediğiniz gibi sabır gerektiren bir süreç.hergün dışarı çıkıyoruz demişsiniz belki de çocuk evde durmak istiyordur...
2 yaşında çocuk konuşabiliyordur ne istediğini falan sordunuz mu hiç ?
İlla ki 2 yaş döneminde oluyor böyle şeyler biraz sabır gerektiriyor.
Ağladığı zaman çok üzerine gitmeyin bence kendi haline sakinleşmesini bekleyin...
Ay kıyamam ya. Umarım o kadar şiddetlisini yaşamayız. Çabuk anlatırlar inşallah.Kuzenimin oğlu 2 yaşını yeni doldurdu.Çok agresif bir çocukHerşeye ama herşeye sinirleniyor ve kafasını duvarlara yada yere vuruyor.Birçok doktora götürüldü 2 yaş sendromu dediler.Bu davranışları yaparken ilgilenmeyin dediler.Ama görseniz alnı devamlı çürükler içinde, insan kıyamıyor.Bir ara düzeldi başını vurmamaya başladı ama sonrasında yine başladı kafasını duvarlara vurmaya. hatta dahada abarttı artık hem kafayı vuruyor hemde kendi kendine çok şiddetli tokatlar atıyor Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Çok teşekkür ederim uzun uzun yazmışsınız. Oyuncak taktiğini ben de uyguluyorum. Ancak 2-3ay görmediği oyuncak sadece bir iki oynamalık kadar işe yarıyor. Yani sadece o anı kurtarmak için iki üç ay hiç oynamıyor. Yapıyorum ama çok işime yaramadı bu yöntem yani. Kaptan kaba boşaltma vs oyunlarını da oynuyoruz. Sürekli oyun türetiyoruz ama yetmiyor illaki tv ye ihtiyaç duyuyorum. Bazen günlerce hiç açmıyorum. Bazen günde iki saati buluyor toplamda. Ve bu beni çok üzüyor.Aynı bizim durumlar.
Biz de yürüyen merdiven başındayız hep ama çok tehlikeliler malesef.
O yüzden ben AVM gitmeyi sevmiyorum, mümkün mertebe mecbur kalmadıkça da gitmiyorum.
Yakınımızda park var, park geniş ve trafiğe kapalı bir alanda.
Ben banka oturuyorum onu salıyorum, gönlünce dolaşıyor hopluyor zıplıyor, düşse de içim ne kadar hoplasa da, ellemiyorum. Böyle öğrenecek çünkü... Ayrıca enerji atması şart.
Keşke daha ufak bir şehirde yaşasaydık.
O zaman sokağa dahi her gün çıkartırdım.
Fakat istanbul şartlarında bu mümkün değil.
Oturduğumuz yerin sokağı da işlek. Bu anlamda da zor.
Hele ki kış ayları geldi, ben kara kara düşünüyorum açıkçası ne yapacağız diye.
Allah bizlere sabır versin.
Farklı oyuncaklar çıkartıyorum ben mesela.
Onlardan bazıları, yapbozlar, saklamıştım bir süre 2-3 ay oyuncaklarını saklayarak farklı oyuncaklar ile oynamasını sağlıyorum.
Mesela arabalarını kaldırıyorum, bir kaç hafta sonra tekrar çıkartıyorum farklı oyuncaklarını kaldırarak.
Unutmasını sağlıyorum ki, yeni oyuncak almak yerine var olan oyuncakları ile oynamasını sağlıyorum bu şekilde.
Belki sen de bu şekilde deneyebilirsin.
Ben çokçası onunla oturup arabaları ile oynuyorum, oyun yaratıyorum ona, fasulyeleri bir tepsiye boşaltıyorum mesela, onun da traktörü ile oynuyoruz yük yükleyip boşaltıyor gibi.
Bunun gibi bir çok kuru bakliyat kullanarak yapılabilir oyunlar.
İrmik ile oynatıyorum mesela, kum yerine.
Ama diyorum ya çalışan anne olunca, malesef ki vakit dar, zaman az.
Annem de hali ile her daim onu bu şekilde yaratıcılıkla oyalayamıyor.
Daha eski yöntemler ile oyalıyor.
Sana oyalayıcı örnekler:
İrmik ile oyun:
Mesela bu şekilde oyunlar yapıyorum.
büyüdü bizimki bu internette bulduğum bir fotoğraf.
Ben banyoya bir minder koyuyorum, leğene su dolduruyorum, içine oyuncaklarını atıyorum.
yarım saat oynamasına müsade ediyorum.
Bazen bebe şampuanı da koyuyorum içine.
Hem o oyalanıyor hem de güzel vakit geçiriyor.
Fakaaattt... Hepsini gözlem altında yapıyorum.
Çocuk, ne yapacağı belli olmaz!
Amin çok teşekkürler. Ben her bebeğin farklı bir konuda zorluğu olduğunu düşünüyorum. Yani bence tamamen uslu bebek yok=)) Bir de cinsiyet her zaman değil ama genel anlamda çok fark ediyor. Ben okul öncesi öğretmeniyim bana deseler ki 20kız mı 5erkek mi hangisi zor kesinlikle 5erkek. 5yaş grubu için bu böyle benim gözümde =) küçükken fıtrat oturuyor işte yavaş yavaşya bu dısarıda gördüğümüz uslu bebekler , çocuklar nasıl boyle uslu oluyor cocugu uslu olan yok mu hiç
bu aileler bunu nasıl basarıyor
sakin uyal cocuk yetısırmeyı yoksa tamamen huy mu?
Allah yardımcınız olsun umarım kısa zamanda bu davranısları değişir
Bizimki o yaşta pepe ağlayınca bile ağlardıEvet yapmaya çalışıyorum ama ağlaması çok şiddetli oluyor nefessiz kalıp öksürmeye başlıyor o yüzden işe yaramıyor biz ne yapsak. Sadece bir şey izlerse sakinleşiyor. Tek yol bunu bulabildik. Ama izletmek istemiyorum.
Bizde henüz konuşmak için çaba yok. Ama hata bizde. Yanlış olduğunu bildiğimiz halde Iıı dese istediği şeyi yapıyoruz anlamamazlıktan gelmek lazım ama yapamadık onu bir türlü. Bu çok etkiliyor bence.aynı konuyu ben açıcakcam nerdeyse..aynısı bizdede oluyor daha beteri belki. çizgfilm açınca susuyor bir tek yoksa moraracak..suçluluk hissediyor insan ama elden bişey gelmiyor o nasıl mutluysa oyle şimdilik geçici dönem..2 buçuk yaşında bizimki dahada arttı huysuzluk,inatlaşma,yapışma,aşırı sinirleniyorum bazen.sanırım konuşacak yakında derdini anlatamanın huysuzluğu.. daha tek heceden öteye geçemedik.o da bi kaç kelime.. kızıyorum olmuyor, seviyorum olmuyor.tek çare sabır sanırım.birde yapışma huyu çıktı bizimkinde babaya, tüm gün peşinde afedersin wcye gitse çığlık çığlığa ..adamda bunalıyor..yanından ayrılmasın hep oynasın onunla istiyor baba düşkünlüğü çıktı bikaç aydır aşırı.sebebini bilen desin.
Birşey sormak istiyorum hamileyken giyiminize ne kadar dikkat ettiniz acaba sadece merak?Oğlum iki yaşında. Son iki haftadır çok mutsuz, her şeye ağlıyor. Ve biz ne yapacağımızı şaşırıyoruz artık. Neredeyse her gün dışarı çıkıyoruz. Ama hazırlanıp evden çıkmamız yaklaşık bir saatimizi alıyor. Çünkü bir türlü giyinmeye ikna edemiyoruz. Dün babası kucağına aldı, ben pantolonunu giydirdim ama nasıl ağladı =( sonra ağlayarak koşturmaya başladı düştü dudağı kanadı =( oturdum ben de ağladım bundan sonra çıksın pijamayla umrumda değil yeter ki mutlu olsun. Ama sadece o değil ki. Ceket giymesin diyemem üşür. Ayakkabı giymesin diyemem. Yani bunları yaparken çok ağlıyor halbuki sadece onun için çıkıyoruz. Neyse dün kahvaltı yapalım dedik dışarıda. Oturur oturmaz denize doğru koşmaya başladı. Girmek istiyor ama nasıl ağlıyor anlatamam. Sipariş vermesek kalkıp döncez. Sırayla yaptık kahvaltıyı, sakinleşince biraz da vakit geçirip döndük artık. Dün sabahtan beri çıkmadık dışarı. Bugün hiç hazır değilim aynı şeyleri yaşamaya. Konuşmuyor bu arada henüz. Onun huzursuzluğu da var muhtemelen üzerinde. Ama ben ne yapacağımı şaşırdım bu ara, ağladıkça pepe açıyorum. Çok yanlış biliyorum ama en azından ağlaması da huy olarak kalmasın diyorum. Bu arada sütten kesmeye çalışıyorum. Sadece gündüz ve gece uykuya geçerken emziriyorum ve bir de gece uyandıkça. Bunun etkisi desem azaltma olayını son bir haftadır yapıyorum. Nedenini ve çözümünü bilmiyorum.
Son olarak tabiki mutlu olduğu, kıkır kıkır güldüğü anlar oluyor yani ağrı vs yok çok şükür.
Ben ne yapabilirim sizce?
Nasıl yani ne açıdanb
Birşey sormak istiyorum hamileyken giyiminize ne kadar dikkat ettiniz acaba sadece merak?
Geçiyor yani değil mi =))Bizimki o yaşta pepe ağlayınca bile ağlardı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?