ikinci evlilik düşüncesi, çocuk ve yeni eş

Mutlu opursunuz inşallah benim arkadaşım 18 yaşında iken evşendi sonra eşşnin şizofreni olduğunu görünce boşanmak zorunda kaldı bi oğlu vardı bekar ve genç biri ile evlendi çokta ih iyi oldu şimdi iki evlatları daha oldu şimdi eşinin annesi bile çoçuğuna baktı ilgilendi çok mutlular maşallah.Karşınızdakine güveniyosanız evladınızda tersini düşünmüyorsa bir şans veein kendinize 💓
 
oğlunuz büyükmüş. bence adamla ara ara bir araya getirin. tanışsınlar, bakın bakalım nasıllar, anlaşabiliyorlar mı? hiçkimse için çocuğunuzun psikolojisini alt üst etmeye değmez. oğlan çocuğu kıskanç olur. nasıl tepki verecek bu da çok önemli. Adam ne kadar iyi olursa olsun, ben olsam her zaman şüpheci ve dikkatli davranırdım. Allah hayırlısını nasip etsin. Bir kötü örnek görünce hemen ürperirim ben. mesela tv de vardı, kadının evlenmeye niyeti yok, bir oğluyla yaşıyor, oğlu ilkokul mu ortaokulda mı ne, sonra oğluyla öğretmeni olan adam (aslında adam değil de) arkadaş oluyorlar, oğlu çocukcağız kadına diyor anne bu adamla evlen. sonrası malumdu. tv haberlerde görmüştüm nasıl üzülmüştüm. insanoğluna güven olmaz. ince eleyip sık dokuyun tamam mı kardeşim
 
yorumunuza saygı duyuyorum. teşekkür ederim.
bu yazılanların hepsini tek tek tartıp biçeceğim kafamda.
elbette hiç birşey kusursuz dört dörtlük olmayacak. bunun da farkındayım
yaşayıp göreceğim.
tek istediğim önce oğlum sonra kendim için hayırlısını diliyorum.
yani kararlısınız evlenmeye. yaşayıp göreceğim dört dörtlük olmayacak diyorsunuz. biraz yalnızlık psikolojisine boşluğa düşmüşsünüz gibi gördüm sizi sanki. bence kendinize farklı meşgaleler bulun derim. süreyi olabildiğince uzatın. evladınız için buradaki insanlara danıştığınız ve ince eleyip sık dokuduğunuz için sizden Allah razı olsun.
Yanlış anlamazsanız bir arkadaşımın da yaşadıklarından örnek vermek isterim. Bir kızı var. O da sizin gibiydi. Ama arayış içine girmedi. Biz baya yakınız. Ben de evli olduğum için her şeyi paylaşır benimle de. Bana dediği şey, aslında cinsel anlamda çok istekli olduğunu söylemişti. Ve demişti ki, sırf bunun için bir adamla evlenmek yerine başka yollardan kendimi o adamın çok üstünde standartlarda tatmin ederim demişti. Ben de mal gibi bakakalmıştım suratına. Yani teknolojik aletlerden bahsetmişti. Mosmor olmuştum öyle deyince. Şimdi düşünüyorum da, aslında bütün arayışların temelinde bu var. Cinsellik yaşamak. Sizin için demiyorum yanlış anlamayın. Biriyle oturup çay içmek, dertleşmek, sohbet etmek, bir erkek tarafından sevilmek elbette çok güzel duygular. Ama o arkadaşım kendisi bankacıydı ve kazancı da iyiydi evi filan vardı yani. Bunu tespit etmiş ve çaresine bakmış. Hatta espiri yapıyordu dünya üzerindeki hiçbir adam bu kadar iyi performans sergileyemez yaşasın teknoloji diye. Birden aklıma geldi. Anlatayım dedim. Sizle alakalı değil.
 
Bir sure beraber yasayip gormeniz lazim. Ayni sehirde olmadiginiz icin adamin nasil bir hayati oldugunu bilemezsiniz. Biriniz digerinin yasadigi sehre gidip yerlesebilir mi? Ayni sehirde farkli evleriniz olsa,mesela hafta sonlari ayni evde yasasaniz? Tanima imkaniniz olurdu.
 
ailesi ile yaşıyor. düzenli bir aile yapısı var
evet kültürlerini yaşatıyorlar ve tutucu bir aile giyim kuşam konusunda
ailenin evlilik konusuna karışacağını sanmam.
çünkü babası oğluna her zaman güzel telkinler vermiş. çocuklu bir kadınla da evlenecek olsan kendi çocuğundan üstün tutacaksın anlamında.
Bir deyis vardır bilirsiniz " dereyi geçene kadar ayıya dayı denir " diye başka da bir şey demiyorum
 
Merhaba hanımlar
35 yaşındayım, 12 yıllık bir evlilik yaşadım ve 4 yıl evvel boşandım.
bir erkek evlada sahibim. şuanda 12 yaşında ve birlikte yaşıyoruz.
asıl konuya gelecek olursak;
tüm detayına kadar anlatacağım ki bana tavsiyelerinizi ona göre yapın ve beni yönlendirin.
inanın buna çok ihtiyacım var. benim aklımı kurcalayan, acaba mutlu olabilir miyiz acaba oğlum kabullenir ve mutlu olur mu düşüncesi.

1 yıllık bir ilişkim var.
kendisi benden 2 yaş küçük. doğulu, olgun bir adam
kendisi hiç evlilik yapmamış. 2 yıl evveline kadar da askermiş zaten. sözleşme bitiminden sonra görevi bırakmış.
Ben balık burcuyum, kendisi başak burcu. düzene, çalışkanlığa, harcama konusunda dikkat eden, mantığıyla hareket eden bir adam.
ikili ilişki olarak baktığımızda konuşkan espirili gülmeyi ve güldürmeyi seven, dert dinleyen sohbeti hoş bir adam var karşımda.
mesela insan onunla sohbet ederken asla sıkılmaz. adam genel anlamıyla böyle bir adam. unutmadan yazayım ayrı şehirler de yaşıyoruz


ben aslında davul bile dengi dengine mantığıyla hareket edip, ilerde yaşanacak olumsuzlukları göz önünde bulundurarak defalarca güzellikle bitirmek istedim. oğluma nasıl anlatırım ne düşünür nasıl karşılar, oğlumla anlaşabilicekler mi, oğlum mutlu olur mu, aynı evin içine girersek nasıl olur vb.. düşünceler beni yiyip bitirdi. ama kendisi bunca reddime rağmen asla bırakmadı beni. bitirmeyi de asla düşünmüyor. kendsi şu mantıkta. ilk evienip boşanan ve ilk çocuklu olarak evlenecek olan da ben değilmişim. ve benim çocuğumun olmasından zerre kadar rahatsızlık ya da ileriye yönelik acabaaa duygusu taşımıyor. vakti zamanı geldiğince oğlumla tanışacak ve abilik edecekmiş. ve gerekirse babalık.

benim gibi aynı durumu yaşayan arkadaşlarımdan tecrübelerini duymaya ve akıl almaya öyle ihtiyacım var ki.
şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim
Annem ikinci evliliğini ben 7 yaşındayken yaptı.. Hiç evlenmemiş, çocuğu olmayan, doğulu biriydi üvey babam.. Hemen kardeşim oldu.. Babam beni hep kardeşimden daha çok sevdi.. ailesi de beni sanki onun çocuğuymuşum gibi gördü sevdi.. Geçmiş zaman kullanıyorum çünkü tam 1 ay önce aniden kalp krizinden kaybettim babamı :( Mekanı cennet olsun ben 39 yaşındayım ve bu gün sahip olduğum tüm değerlerimi ona borçluyum.. İnsan, insan olsun yeter doğuluymuş, batılıymış farketmez..
 
mesela ne gibi farklılıkları var aile yapısı ve kültür olarak.
ben mümkün olduğunca öğrenmeye ve görmeye çalışıyorum fakat şu şu konular derseniz bana daha iyi gözlemleyebilirim.
Kusura bakmayın yazamadım bir türlü. Benim arkadaşlarımdan gördüğüm kadarıyla. Mesela ne kadar okusalar da erkek bir adım önde anlayışı vardır. Ben senin kocanım saygılı olmak zorundasın gibi. Evlenene kadar bu böyle görünmez. Ayrıca yatılı misafir kavramı üst düzeyde. Benim eşimin tarafında bir tık az olsa da bana çok değişik geliyor. Çünkü alışkın değilim. Yanlış anlamayın misafire değil kalabalık yatılı misafire. Eşimin ailesinin ağzı bozuktur mesela. Ben nefret ederim ama onların eğlence anlayışı bu şekilde. Tanıştığımız zaman eşim dedikodudan nefret ederim bizim ora küçük yer çok oluyor derdi. O zaman derdim aynen ben de nefret ederim falan filan. Meğer ben dedikodu görmemişim ömrümde. Yani eşimin nefret ederim dediği ile benim nefret sınırım arası uçurum. Kalem kalem aklıma gelmiyor ama kültür farkı denen şey gerçekten var ve ç ok önemli
 
Kusura bakmayın yazamadım bir türlü. Benim arkadaşlarımdan gördüğüm kadarıyla. Mesela ne kadar okusalar da erkek bir adım önde anlayışı vardır. Ben senin kocanım saygılı olmak zorundasın gibi. Evlenene kadar bu böyle görünmez. Ayrıca yatılı misafir kavramı üst düzeyde. Benim eşimin tarafında bir tık az olsa da bana çok değişik geliyor. Çünkü alışkın değilim. Yanlış anlamayın misafire değil kalabalık yatılı misafire. Eşimin ailesinin ağzı bozuktur mesela. Ben nefret ederim ama onların eğlence anlayışı bu şekilde. Tanıştığımız zaman eşim dedikodudan nefret ederim bizim ora küçük yer çok oluyor derdi. O zaman derdim aynen ben de nefret ederim falan filan. Meğer ben dedikodu görmemişim ömrümde. Yani eşimin nefret ederim dediği ile benim nefret sınırım arası uçurum. Kalem kalem aklıma gelmiyor ama kültür farkı denen şey gerçekten var ve ç ok önemli
Bu o aileye özgü de olabilir. Bizde de eşim ailesinde çok kıymetli erkek olduğu için evet ama benimle ilgili hiçbir konuda tek laf edemiyorlar bu yüzden. Kimseyle görüştürmüyor da beni gerek yok diyor. Kimse neden diye soramıyor bile. Ama Kendisi benm ailemle çok içli dışlı. Tamamen kendi tercihi ve isteği. Evde her işte ben ona yardımcı gibiyim, hiçbirşeyi tek yapmama müsaade etmez. Yada birine yaptırtır. Çocuk istemememe bile saygı duyuyor ki ben batılı erkeklerde görmedim bu anlayışı. Daha bir çok şey var bunun gibi. Görüşmeye başladğmda arkadaşlar aile herkes sonunu merak ediyor ve anlaşamayız zannediyordu ama ex batılı koca ile 1 haftada yaptığımız kavgaları toplasan 6 yılda yapmamışızdır. Ex in ailede de erkek Çocuk çok önemliydi ama aile içinde aslında söz hakkı yoktu, miş gibi yapıyorlardı onlar da kanıyordu. Gelinler de paspas gibi eziliyordu. Kişileri önce birey sonra aile olarak değerlendirmek lazım bence. Bölge en son sırada gelir bu değerlendirme için.
 
Bu o aileye özgü de olabilir. Bizde de eşim ailesinde çok kıymetli erkek olduğu için evet ama benimle ilgili hiçbir konuda tek laf edemiyorlar bu yüzden. Kimseyle görüştürmüyor da beni gerek yok diyor. Kimse neden diye soramıyor bile. Ama Kendisi benm ailemle çok içli dışlı. Tamamen kendi tercihi ve isteği. Evde her işte ben ona yardımcı gibiyim, hiçbirşeyi tek yapmama müsaade etmez. Yada birine yaptırtır. Çocuk istemememe bile saygı duyuyor ki ben batılı erkeklerde görmedim bu anlayışı. Daha bir çok şey var bunun gibi. Görüşmeye başladğmda arkadaşlar aile herkes sonunu merak ediyor ve anlaşamayız zannediyordu ama ex batılı koca ile 1 haftada yaptığımız kavgaları toplasan 6 yılda yapmamışızdır. Ex in ailede de erkek Çocuk çok önemliydi ama aile içinde aslında söz hakkı yoktu, miş gibi yapıyorlardı onlar da kanıyordu. Gelinler de paspas gibi eziliyordu. Kişileri önce birey sonra aile olarak değerlendirmek lazım bence. Bölge en son sırada gelir bu değerlendirme için.
Yok dediğim gibi herkes için geçerli bir durum asla değil. Ama 5 yıl yaşadım doğu anadoluda öncesinde arkadaş çevrem genişti gözlemleriöimi aktardım. Yoksa batısı doğusu değil.Her yerde iyi de var kötü de ama kültürün varlığını da yoksayamayız o yüzden aileyi çevreyi yaşadığı yeri şeklini tarzını mutlaka yerinde görmek lazım
 
Merhaba hanımlar
35 yaşındayım, 12 yıllık bir evlilik yaşadım ve 4 yıl evvel boşandım.
bir erkek evlada sahibim. şuanda 12 yaşında ve birlikte yaşıyoruz.
asıl konuya gelecek olursak;
tüm detayına kadar anlatacağım ki bana tavsiyelerinizi ona göre yapın ve beni yönlendirin.
inanın buna çok ihtiyacım var. benim aklımı kurcalayan, acaba mutlu olabilir miyiz acaba oğlum kabullenir ve mutlu olur mu düşüncesi.

1 yıllık bir ilişkim var.
kendisi benden 2 yaş küçük. doğulu, olgun bir adam
kendisi hiç evlilik yapmamış. 2 yıl evveline kadar da askermiş zaten. sözleşme bitiminden sonra görevi bırakmış.
Ben balık burcuyum, kendisi başak burcu. düzene, çalışkanlığa, harcama konusunda dikkat eden, mantığıyla hareket eden bir adam.
ikili ilişki olarak baktığımızda konuşkan espirili gülmeyi ve güldürmeyi seven, dert dinleyen sohbeti hoş bir adam var karşımda.
mesela insan onunla sohbet ederken asla sıkılmaz. adam genel anlamıyla böyle bir adam. unutmadan yazayım ayrı şehirler de yaşıyoruz


ben aslında davul bile dengi dengine mantığıyla hareket edip, ilerde yaşanacak olumsuzlukları göz önünde bulundurarak defalarca güzellikle bitirmek istedim. oğluma nasıl anlatırım ne düşünür nasıl karşılar, oğlumla anlaşabilicekler mi, oğlum mutlu olur mu, aynı evin içine girersek nasıl olur vb.. düşünceler beni yiyip bitirdi. ama kendisi bunca reddime rağmen asla bırakmadı beni. bitirmeyi de asla düşünmüyor. kendsi şu mantıkta. ilk evienip boşanan ve ilk çocuklu olarak evlenecek olan da ben değilmişim. ve benim çocuğumun olmasından zerre kadar rahatsızlık ya da ileriye yönelik acabaaa duygusu taşımıyor. vakti zamanı geldiğince oğlumla tanışacak ve abilik edecekmiş. ve gerekirse babalık.

benim gibi aynı durumu yaşayan arkadaşlarımdan tecrübelerini duymaya ve akıl almaya öyle ihtiyacım var ki.
şimdiden yorumlarınız için teşekkür ederim
Belkıde cok ıyı anlasacaklar.Bılemezsınkı.Oncelıkle oglunla bu konuyu konuşman lazım.Nasıl karsılayacak be diyecek?
 
normal zamanda tavrı nasıl
konuşma kipinde emir vaki olur mu
yürürken önden gider mi
sinirlendiğinde nasıl tepki verir
evleneceğin kişinin ailesinde anne baba arasındaki iletişimine bak
çünkü onlar büyüttü ne kadar onlar gibi olmayacağım dese dahi
malesef oluyorlar
 
Yok dediğim gibi herkes için geçerli bir durum asla değil. Ama 5 yıl yaşadım doğu anadoluda öncesinde arkadaş çevrem genişti gözlemleriöimi aktardım. Yoksa batısı doğusu değil.Her yerde iyi de var kötü de ama kültürün varlığını da yoksayamayız o yüzden aileyi çevreyi yaşadığı yeri şeklini tarzını mutlaka yerinde görmek lazım
Evet haklısınız. Ben memleketten uzak oldğm için de iyi anlaşıyor olabiliriz yakın olsak sorunlar olabilirdi belki. Uzakta dengeyi sağlamak daha kolay olabiliyor. Konu sahibi de gitmeyecektir diye düşünerek yaptım yorumları hep ama eğer taşınacak kişi olacaksa işler daha farklı olabilir.
 
Baska arkaaslarda yazmis ama bende yazmak istedim ayni seyleri. Uzak sehirler her zman net dogruyu yansitmiyor malesef hasret var ozlem var kavga cok olmaz. O yuzden ben biraz daha tanimanizi tavsiye ederim. Ki bana gore bir kadin 2 kere evlenicekse bu ilki herzaman ask evlilligi 2. Inci evliligi olacaksada kesinlinlikle mantik evliligi olmali. Kaldiki bir evladiniz var 10 defa dusunun. Ve en onemli ayrinti ne kadar gurur veren ne kadar onurlansak az kalacagimiz o serefli meslek asker olmak malesef cok sikintili. Asla psikolojileri iyi olmuyor. Kendi esimden biliyorum ofke kontrolleri katiyen yok. Felaket tellali diyeceksin belki ama bir dogulu olarak yine yorum yapacagim ailesinede dikkat et. Bes parmagin besi bir degildir ama bizim dogulularda kadin bosanmissa malesef kinayan cok. Biz ugrasamiyoruz o cahillerle. Kendi insanimiz oldugu halde. Demem oki her seyi iyice tart dusun
 
Benim eşimde doğulu ordan biliyorum zor insanlar .Ben türbanlı değilim mesela eşim de hiç türbanlı biriyle evlilik düşünmemiş. Annesi ablası falan türbanlı . Uzağız bir bayramda gittiğimizde ya da kaynana yanımıza geldiğinde bile sıkıntı oluyor .Açık giyinen bir insan değilim zaten bir tişört kot giyiyorum o tişört niye kalçayı kapatmıyor niye bol pantolon giyilmiyor başarsalar tunik giydirecekler .Açık olduğumu biliyordunuz dyrm en başta problem etmeyen eşimde onlara uyuyor e başlıyor hengâme. Sonra haftada bir abla anne mutlaka aranmalı. Hastalıkmış,keyifsizlikmiş bunlar bahane olamaz. Aramayınca saygısız oluyorsunuz. Saygı kavramı çook önemli onlar için. Birde erkek her konuda üstün onlara göre . Ben eşimin yanında rahatca konuşamam mesela onuda saygısızlık olarak kabul ediyorlar. Düşünün ablası anneme bile sarmıştı o annesi niye beni aramıyor diye .Şaka gibi kaç yaş büyük kadın niye arasın seni ne zorunluluğu var .Ya genellemek istemem eşim doğulu ve benim tecrübelerim bunlar .Ha benimkiler kötü insanlar özlerinde de ondan böyledirler belki .Arkadaşımın eşi de doğulu benimkilere alakaları yok .Burda iş eşte bitiyor sanırım
Allah allah nerak ettim yahu bizde doguluyuz cok gelin aldik verdik ama galibasizinkiler baya koylerdr yasiyolar. Arrik sehirlerde kalmadi bu. Gerci dedgnz gibj este bitiyor. Bizim gelin babannemle oturmak istegnde babaanemm aman aman gidin evinizi tutun ayda yilda bir geliyosaniz gelin ben yasliyim daha kimseyi cekemem demisti. Hakkatende oyle annem gelinleridir. Cani isterse gider istemesse gitmez. 50 yasinda annem tisort bluz kotunu ceker topuklusunu giyer. Saclar daima fonlu. Babam o kafaya getirmeye calisiyo bazenn biz hot diyoruz kesiyo sesini. Hamgi devirdyiz diyoruz cok istuosan tut bir yardimci baksin ailene diyoruz. Sizde tavrinizu koyun
 
Kültür uyumu çok önemli ya ☹️☹️
Biz eşimle ikimiz de doğuluyuz, aynı memleketimiz de aynı, ama birimiz kürt birimiz zaza çok zıtız 🙄ailesinden bahsetmiyorum bile. Eşimle yavas yavas alısıyoruz ama ailesi beni aşıyor, anlaşamıyorum.
Gerçekten çok çok çok çok önemli. Üstüne basa basa söylemek istiyorum. Evlenip aynı evde yaşamadan anlayamıyorsunuz.
Tüm bekarlara da söylemek istiyorum. Kültür farkı varsa çok sorun yaşarsınız gerçekten.
Eşinizle bilemem ama aile ile muhakkak sorun yaşanır. Çünkü kafa yapılarınız, yetişme tarzınız bir değil.
 
Back
X