İkinci Evlilik ile ilgili endişelerim

Kizinizin size duskunlugu gozunuze bile gorunmuyorken onun oglunun duskunlugunun bu kadar gozunuze batmasi ilginc
Tekrar aynı cümleyi kuruyorum; kızım ile ilgili tüm iletişimlerimiz sağlıklı ve yönetebiliyorum, ancak onun oğlu ile iletişimimiz SORUN ve ben burada sorunumu paylaşıyorum. Yolunda giden bir şeyin neden fikrini alayım?
 
Konusahibinin olabilecek olumsuz ihtimallerle alakalı yorumlara tahammülü yok,onunla beraber pembe hayaller kurabiliriz sadece..
Hayatımın detayları ile ilgili gereksiz fikirlere tahammülüm yok. Esas soruya odaklanmakta sorun yaşıyorsanız bu sizin probleminiz :)
 
Örneklemem gerekirse çocuklar üzerinden gideyim.
Sizin kızınız sizle yaşıyor hafta sonu babasında. Sevgilinizin oğlu annesiyle yaşıyor haftasonu sizinle olacak haliyle.
Sizin kızınız hep sizinle yaşayacak eşinizin oğlu sadece hafta sonu gelecek bu büyük bir kıskançlık oluşturabilir çocuklar arasında. Ben sadece hafta sonu buradayım o hep burada yaşıyor gibi düşünebilir.
Ben babamla neden sürekli bir arada değilim ama o babamla yeni eşiyle birlikte yaşıyor gibi düşünebilir .
Babam tekrar evlenmeseydi onunla daha çok vakit geçirirdim diye düşünüp sizi suçlayabilir.
Oğlunun olmadığı bir gün kızınız ve eşinizle gezmeye gitseniz veya başka bir etkinlik yapsanız oğlu bundan etkilenebilir.
Beni götürmüyor diye düşünüp kıskanabilir. Herşeyde oğlunu da işin içine katmak zorunda kalacağınız için bunları söylüyorum birlikte plan oluşturmak mecburiyetinde hissetmenize neden olabilir.
NOT: ergen çocuğu olan biriyle evlilik yapmıştım 2 yıl önce ayrıldım tecrübemden ötürü bu bilgileri aktardım seçim sizin :KK66:
Farklı açıdan bakmama sebep oldunuz gerçekten teşekkür ederim. Bu yıl okulunu babası kendi evinin oraya taşımayı planlıyordu, o zaman hafta içi babasında hafta sonu annesinde olacak. Eski eşi okul durumunu kabul ediyor, aynı zaman dilimlerinde çocuklarımız bizimle olurlarsa eğer sizce nasıl sorunlar çıkabilir peki?
 
Uzun yıllardır evli, ergen oğlu olan ve çocuklarla çalışan biri olarak bu evlilik çok çok emek ister, süreçte de sizi yorar diyorum.
Yoğun iş yaşamı, kadın ve anne olarak her şeye yetişmek zorunda olmamız yeterince yıpratıcıyken daha fazla yorulup yıpranmamak adına ne kadar sevsem de erkek çocuğu olan bir eş adayı ile evlilik kararı alırken kırk kere düşünür sonunda da vazgeçerdim sanırım.
Ne yazık ki şimdiki çocuklarla başetmek ve onları yönetmek hiç de kolay değil.
Üstelik sözkonusu olan bir de başkasının çocuğu ise ...
Ben zaten evlilik kararı aldım, o kısmı geçelim, bundan sonrası için nasıl hareket etmeliyim? Diyorsanız öncelikle çok çok sabırlı olmalısınız derim adeta sinirleriniz alınmış gibi.
Eş adayınız ile çocuk eğitimi konusunda en azından temel konularda fikir ,davranış ve hareket birliği sağlamalısınız.
Çocuklar sizinle birlikteyken eski eşlerin neye, ne kadar müdahil olabileceği bile aranızda netleşmiş olmalı.
Aynı evde yaşamaya başlamadan önce eş adayınız ve çocukların da katılacağı dörtlü bir aile toplantısı yapmalı, ortak yaşam kuralları ve bu kuralların bilinçli olarak ihlal edilmesi durumunda gündeme gelecek yaptırımları belirlemelisiniz, unutmayın ki çocuklar kurallar ve rutinler ile kendilerini güvende hissederler.
Bu ilişki ve ortak yaşama başlamadan önce mutlaka her iki çocuk için de pedagogdan veya çocuk/ergen psikoloğundan uzman yardımı ve yönlendirmesi almalısınız çünkü bu konu el yordamıyla veya etraf tavsiyesi ile yürütülemeyecek kadar önemli bir konu.
Uzun lafın kısası bu evliliği bir maraton gibi görmeli ve tüm ön hazırlığınızı, idmanlarınızı yaptıktan sonra koşuya çıkmalısınız.
Her şeyin gönlünüzce olmasını diliyorum, umarım bu maraton size ve çocuklara mutluluk ve huzur getirir.
 
Ikinci evliligim degil ve kiz cocugum olmadigi icin biri ergenlige girmek uzere olan iki erkek cocugum uzerinden ornek vereyim.. esim cocuklara karsi korkunc derecede toleransli.. o ay almamamiz gereken bir seyi sadece cocuklar minnos minnos istedikleri icin tereddutsuz alir mesela.. ben ciyaklayinca ya da evde kanunlar koyunca kotu polis olarak ele alirim hakimiyeti ama tabi kotu olurum o ayri.. ayni durum belli ki sizde de yasanacak.. siz hakimiyeti ele aldiginizda o cocuk tarafindan nasil bir tepki alacaksiniz bence onu ogrenmeye calisin.. o durumda baba-ogul arasina giren biri olarak mi goruneceksiniz yoksa evin annesi/ablasi olarak mi? 8 yas biraz sikintili bir yas, cocukluk doneminin bitisine denk geliyor ve cok ince bir cizgide hareket etmek gerekiyor.. cok ama cok sabirli olmak zorundasiniz..
 
Farklı açıdan bakmama sebep oldunuz gerçekten teşekkür ederim. Bu yıl okulunu babası kendi evinin oraya taşımayı planlıyordu, o zaman hafta içi babasında hafta sonu annesinde olacak. Eski eşi okul durumunu kabul ediyor, aynı zaman dilimlerinde çocuklarımız bizimle olurlarsa eğer sizce nasıl sorunlar çıkabilir peki?

Ben yaşadığım deneyimden ötürü bu tarz evliliklere sıcak bakmıyorum tabiki çok güzel ortam oluşturan aileler de var ama emek ve sabır istiyor böyle düşünüyorum.
Şimdi sürekli aynı evde olma fikri çocuklar için eşit şartlar oluşturabilir ama çocuklar anlaşabilir mi bunu düşünün derim.
Kızınız için hayatına sonradan girmiş bir abi, oğlu için de sonradan aileye katılan bir kızkardeş. Rahat edebilirler mi bilinmez, hiç çocuklarınızı bir araya getirdiniz mi tanıçtırdınız mı bilmiyorum sizi en çok zorlayan kısım çocukların evde anlaşması ortamı benimsemesi olacaktır.
Aksi halde evde gruplaşma yaşayabilirsiniz, eşiniz oğluyla siz de kızınızla vakit geçirmek durumunda kalabilirsiniz.
Sizin için de ekstra bir sorumluluk oluşturacak okul, ödevler, okul projeleri masraflar daha bir sürü şey. Yapabilirim bunlar bana hiç yük değil gocunmam derseniz olabilir ama çok iyi düşünün ben olumlu bakamıyorum malesef.
 
Ben henüz anne değilim bu yüzden yorumum ne kadar gerçekçi olur bilemiyorum :) fakat neden olmasın diyorum ben. Sizin kızınızın yaşı küçük bunun her iki çocuğunda birbirini benimsemesi için bir avantaj olduğunu düşündüm. Yaşları yakın olsaydı daha çok kıskançlık sorunu olurdu.

Eğer çocugun annesininde yapıcı bir tavrı olursa sizi benimsemekte evlendiğinizi kabul etmekte çokta zorlanmaz. Tabi ki bir alışma evresi olur bu sürede çeşitli kıskançlıklarla, reddedilmeyle ve tepkiyle karşılaşabilirsiniz. Ama bunlarda son derece normal ve geçicidir. Sonuçta karşınızdaki henüz 8 yaşında bir çocuk ve sizde annesiniz. Anlayışla emekle sevgiyle çözebilirsiniz.

Eş adayının gönlünüze denk biri olduğuna inanıyorsanız karsılıklı olarak bu emeğe ve çabaya değer bence. İnsallah evlenirseniz cok mutlu olursunuz.
 
İnsan olarak hepimizin bir yâri olsun isteriz, hayat arkadaşı, yol'daşı olsun isteriz. Ben henüz 30 yaşındayım, sevmek ve sevilmek istiyorum, güzel duyguların varlığına inanıyor ve şuan karşılıklı yaşıyoruz. Elbette ki ben önce bir Anneyim, kızıma zarar geleceği bütün ihtimalleri düşünüp, ona göre hareket ediyorum. İkinci bir eşi asla düşünmüyordum, maddi sıkıntım yok, kendim çalışıp kendi ayakları üzerinde duran biriyim.
Hani siz risk diyorsunuz ya, ben hayatı paylaşmak diyorum..

ben evliliğe risk demiyorum ki. böyle biriyle evlenmeye riski diyorum.
çünkü artık dünya çok kirli. öz çocuklarına zarar verenler var. kaldı ki sizin evleneceğiz adamın oğlu kızınız için nasıl olur bilemem.
burda öyle konular var üzgünüm. kadınlar durumu kaldıramıyorlar. iyi düşünüp tartmak gerek. özellikle 2. evlilik olunca hele de bir de evlat varsa çok çok düşünmek gerek. inş. sağlıklı bir karar alırsınız.
 
Back
X