- 17 Haziran 2013
- 690
- 49
- 48
- 52
Merhaba kızlar ,
İkiz anneliğinin zorluğu var tabi ama iki göz ağrımı da çok seviyorum. Hamilelikten bahsedeceğim biraz. Reglm gecikmesinden şüphelenmiştim ama aklımın ucundan geçmiyordu. Yazlığa gelmiştik , güneş çarptı sandım önce sonra başım döndü merdivende yığıldım kaldım sonra kız kardeşim tabi ortalığı ayağa kaldırdı felan hastaneye gidince doktor hamile olduğumu söyledi. İşte öğrenişim böyle oldu . İkinci sevincim ikiz olduğunu öğrendiğimde oldu. Tabi başlarda ikiz olduğunu farketmedik , sonra ilk kontrollerimizdeyken , doktorum ultrasonu kapatırken : "ayy bizimkilerin keyfide pek yerinde maşallah" dedi bende " aaa bizimkiler derken?" "Ben ikiz görüyorum , hemde çift yumurta ikizi bunlar " deyince eşim havalara uçtu e haliyle . Cinsiyetlerinde ise şöyle oldu kızımın ki görünüyordu ama oğlanı bir türlü göremedik heralde oda kız dedik. Ancak bir gün başıma bir olay geldi O zamanlar etilerde oturuyordum bir yokuş vardı evime çıkan bir gün ordan çıkarken pat diye yere düştüm gözümü açtığımda arabanın plakasına bakıyodum. Çok bel ağrısı cektim kıpırdayamadım. Bişi farkettim bebeklerden 4-5 gün ses gelmedi ayol bunlar 7/24 kuduruklar ses seda yok ay bişi oldu dedim koştuk hastaneye gittik. Doktor sarsıntıdan etkilendiklerini ve korkup siğneye cekildiklerini söyledi ve o an oğlumun olduğunu öğrendim. Eşimin sevincini hiç bir şeye değişmezdim o an Hemen isim bulmaya giriştik. Kızıma karar vermiştim Sanem koyacaktım. Oğluma da Levent vericektim baştan kararlıydım. Eşim kızıma Neslihan oğluma Emir diye düşünmüş. ( Bu arada isimleri Emir ve Neslihan oldu. ) Ay işte öyle normal hamileliğe göre biraz büyük bir karnım vardı. 34 bedendim. Hamileyken 44 bedene çıktım . Hamilelikten sonra 10 kilo verebildim gerisi katlandı (şuan 48 bedenim ayyy amann kilo da neymiş hahaha) Bundan sonra hamilelik te bitirmediğim kitap , yapmadığım spor yapmadığım tatbikat , hazırlık kalmadı. Sonra doktor nisan gibi doğum planladı ben hep çocuklarımın benim gibi aslan burcu olmasını isterdim ama koç yada boğa olacaklardı. (Koç olsun bari dedim de Balık burcu oldular. Yükselenleri Koç oldu :) ) doktor bize ilk tarihi verdi. 25 Nisan 1998. Bizde bekliyoruz tabi her şey hazır. Ama daha 2 ay var. Ben her akşam günlüğümü yazdıktan sonra bunlarla konuşurdum. Hele oğlum çok fena tekmeliyordu, kızım sessiz sakindi bana göre tabi genelde azıcık sağdaydı oğlum biraz önde kızım vardı. Hep öyle hissederdim :)) Bir mart gecesi daha önce hissetmediğim gibi bir sancı ama diğerlerine hiç benzemiyor . Ama doğuma daha 1 hatta 1.5 ay var. Ay neyse yolda suyum gelmeye başladı dedim doğum başladı bir sabredemediniz. Sonra doktorum normal doğum riskli dedi . Oğluşumun akciğerleri daha tam gelişmemişti. Doğum sonrası ikisini de kucaklarıma verdiklerinde okadar değişik bir duygu ki. Tabi benim gibi bi kız bir erkek gebelikler az rastlanıyor ama bambaşkaydı.
Gelelim büyütme dönemine ; başlarda kavga ediyorlardı ikiside sarışındılar , oğlum kumrala döndü de kızım daha bi açık kumraldı. 5 yaşından sonra çok iyi anlaşmaya başladılar. İlk okul öğretmenleri bir gün bana : "ikisi de çok farklı , oğlunuz çok zeki kızınız ise çok sanatsal yeteneği var bunları değerlendirin " dediğinde bir kez daha mutlu oldum. Özellikle ortaokula başladıklarından sonra birbirlerine çok bağlandılar ve neredeyse 4 senedir bir kere kavga etmediler.birbirleriyle adeta iki dost gibi bambaşka bir bağları var. Şimdi 16 yaşında (3 sene önce yazmıştım 18 biticek martta inşallah) , annesi gibi makyajı çok seven saçlarıyla uğraşan , topukludan vazgeçemeyen bir kızım (ay bıktırdı beni bu arada ) ve oğlum anadolu lisesine dereceyle giren kızların peşini bırakmadığı (pek yakışıklı oldu ergenlikten önce ve sonra diye ayırlıyorlar resmen) annesinden bile uzun 1.90 lık oğlum var. İyi ki doğurmuşum sizi çok seviyorum. İşte canlarım anlatıcak birileri arıyordum onlarda sizlersiniz. İkiz çocuklarınızı sevin. Hepsi bizim canımız ciğerimiz :)))
İkiz anneliğinin zorluğu var tabi ama iki göz ağrımı da çok seviyorum. Hamilelikten bahsedeceğim biraz. Reglm gecikmesinden şüphelenmiştim ama aklımın ucundan geçmiyordu. Yazlığa gelmiştik , güneş çarptı sandım önce sonra başım döndü merdivende yığıldım kaldım sonra kız kardeşim tabi ortalığı ayağa kaldırdı felan hastaneye gidince doktor hamile olduğumu söyledi. İşte öğrenişim böyle oldu . İkinci sevincim ikiz olduğunu öğrendiğimde oldu. Tabi başlarda ikiz olduğunu farketmedik , sonra ilk kontrollerimizdeyken , doktorum ultrasonu kapatırken : "ayy bizimkilerin keyfide pek yerinde maşallah" dedi bende " aaa bizimkiler derken?" "Ben ikiz görüyorum , hemde çift yumurta ikizi bunlar " deyince eşim havalara uçtu e haliyle . Cinsiyetlerinde ise şöyle oldu kızımın ki görünüyordu ama oğlanı bir türlü göremedik heralde oda kız dedik. Ancak bir gün başıma bir olay geldi O zamanlar etilerde oturuyordum bir yokuş vardı evime çıkan bir gün ordan çıkarken pat diye yere düştüm gözümü açtığımda arabanın plakasına bakıyodum. Çok bel ağrısı cektim kıpırdayamadım. Bişi farkettim bebeklerden 4-5 gün ses gelmedi ayol bunlar 7/24 kuduruklar ses seda yok ay bişi oldu dedim koştuk hastaneye gittik. Doktor sarsıntıdan etkilendiklerini ve korkup siğneye cekildiklerini söyledi ve o an oğlumun olduğunu öğrendim. Eşimin sevincini hiç bir şeye değişmezdim o an Hemen isim bulmaya giriştik. Kızıma karar vermiştim Sanem koyacaktım. Oğluma da Levent vericektim baştan kararlıydım. Eşim kızıma Neslihan oğluma Emir diye düşünmüş. ( Bu arada isimleri Emir ve Neslihan oldu. ) Ay işte öyle normal hamileliğe göre biraz büyük bir karnım vardı. 34 bedendim. Hamileyken 44 bedene çıktım . Hamilelikten sonra 10 kilo verebildim gerisi katlandı (şuan 48 bedenim ayyy amann kilo da neymiş hahaha) Bundan sonra hamilelik te bitirmediğim kitap , yapmadığım spor yapmadığım tatbikat , hazırlık kalmadı. Sonra doktor nisan gibi doğum planladı ben hep çocuklarımın benim gibi aslan burcu olmasını isterdim ama koç yada boğa olacaklardı. (Koç olsun bari dedim de Balık burcu oldular. Yükselenleri Koç oldu :) ) doktor bize ilk tarihi verdi. 25 Nisan 1998. Bizde bekliyoruz tabi her şey hazır. Ama daha 2 ay var. Ben her akşam günlüğümü yazdıktan sonra bunlarla konuşurdum. Hele oğlum çok fena tekmeliyordu, kızım sessiz sakindi bana göre tabi genelde azıcık sağdaydı oğlum biraz önde kızım vardı. Hep öyle hissederdim :)) Bir mart gecesi daha önce hissetmediğim gibi bir sancı ama diğerlerine hiç benzemiyor . Ama doğuma daha 1 hatta 1.5 ay var. Ay neyse yolda suyum gelmeye başladı dedim doğum başladı bir sabredemediniz. Sonra doktorum normal doğum riskli dedi . Oğluşumun akciğerleri daha tam gelişmemişti. Doğum sonrası ikisini de kucaklarıma verdiklerinde okadar değişik bir duygu ki. Tabi benim gibi bi kız bir erkek gebelikler az rastlanıyor ama bambaşkaydı.
Gelelim büyütme dönemine ; başlarda kavga ediyorlardı ikiside sarışındılar , oğlum kumrala döndü de kızım daha bi açık kumraldı. 5 yaşından sonra çok iyi anlaşmaya başladılar. İlk okul öğretmenleri bir gün bana : "ikisi de çok farklı , oğlunuz çok zeki kızınız ise çok sanatsal yeteneği var bunları değerlendirin " dediğinde bir kez daha mutlu oldum. Özellikle ortaokula başladıklarından sonra birbirlerine çok bağlandılar ve neredeyse 4 senedir bir kere kavga etmediler.birbirleriyle adeta iki dost gibi bambaşka bir bağları var. Şimdi 16 yaşında (3 sene önce yazmıştım 18 biticek martta inşallah) , annesi gibi makyajı çok seven saçlarıyla uğraşan , topukludan vazgeçemeyen bir kızım (ay bıktırdı beni bu arada ) ve oğlum anadolu lisesine dereceyle giren kızların peşini bırakmadığı (pek yakışıklı oldu ergenlikten önce ve sonra diye ayırlıyorlar resmen) annesinden bile uzun 1.90 lık oğlum var. İyi ki doğurmuşum sizi çok seviyorum. İşte canlarım anlatıcak birileri arıyordum onlarda sizlersiniz. İkiz çocuklarınızı sevin. Hepsi bizim canımız ciğerimiz :)))
Son düzenleme: